Ποιος είναι ο Όσκαρ Πιάστρι - και γιατί μπορεί να γίνει ακόμα καλύτερος

Η πρώτη σεζόν του Αυστραλού, που γεννήθηκε τον Απρίλιο του 2001 στη Μελβούρνη, ήταν κατά γενική ομολογία το καλύτερο ντεμπούτο πρωτοεμφανιζόμενου οδηγού στη F1 μετά από του Λιούις Χάμιλτον το 2007. Με την ίδια ομάδα, παρεμπιπτόντως: τη McLaren, με κινητήρες Mercedes.

Όμως, ο Πιάστρι δεν ήταν παιδί της Ακαδημίας της McLaren, όπως ο Λιούις. Είχε μπει στην Ακαδημία της Renault / Alpine, οπότε ήταν αναμενόμενο ότι θα βρισκόταν στο “μάτι του κυκλώνα” όταν ο μάνατζερ του Όσκαρ, ο παλιός νικητής της F1 Μαρκ Ουέμπερ, τον συμβούλευσε το καλοκαίρι του 2022 να αφήσει την Alpine στα κρύα του λουτρού και να υπογράψει για τη McLaren.

Εκ του αποτελέσματος, βάσει του οποίο κρίνονται όλα στον σκληρό μικρόκοσμο της F1, ήταν μια μεγαλειώδης επιλογή του Ουέμπερ, που απέδωσε απόλυτα. Οι Αυστραλοί αξιοποίησαν την αμέλεια της Alpine F1 να σφραγίσει το συμβόλαιο του Όσκαρ, και κάπως έτσι η γαλλική ομάδα έχασε το μεγαλύτερο νέο ταλέντο του παγκόσμιου μότορσπορ.

Πέρασαν μόλις δύο χρόνια από τότε, και ο Όσκαρ συγκαταλέγεται πλέον στους νικητές της F1, στην ηλικία των 23 ετών, με μια νίκη που ήρθε στην Ουγγαρία με τρόπο που επισκίασε την αναγνώριση που θα άξιζε. Διαβάστε περισσότερα για αυτό εδώ.

Παρά το γεγονός ότι αυτόν τον ενάμισι χρόνο στα GP της F1 ο Όσκαρ κρατούσε χαμηλός τόνους, φροντίζοντας -ο ίδιος και η McLaren- να μένει μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας, στους αγώνες η απόδοσή του ήταν φαινομενική.

Από την πρώτη στιγμή ήταν εξίσου ταχύς με τον πολύ εμπειρότερο Λάντο Νόρις, και ενίοτε ήταν και ταχύτερος - κερδίζοντάς τον, για παράδειγμα, με τρία δέκατα διαφορά στις δοκιμές κατάταξης του φοβερού και τρομερού Σπα, ή στο Sprint του Κατάρ, όπου νίκη ακόμα και τον ανίκητο πέρσι Μαξ Φερστάπεν.

Έτσι ανέτειλε πλέον στον ορίζοντα και του λιγότερο παθιασμένου φιλάθλου της F1 το άστρο του Όσκαρ Πιάστρι - οκτώ χρόνια μετά τη μετακόμισή του στη Βρετανία, στην ηλικία των 15 ετών.

“Μετακόμισα με το μπαμπά μου για τους πρώτους έξι μήνες, και ήμουν σχεδόν 15 χρονών” είπε ο Όσκαρ σε συνέντευξη που παραχώρησε στο Motorsport.com. “Αυτό έγινε το μήνα Ιανουάριο, και τον Ιούλιο ή Αύγουστο μου είπε ‘πάω πίσω στην Αυστραλία να ζήσω με την υπόλοιπη οικογένεια. Μπορείς είτε να έρθεις μαζί μου ή να μείνεις εδώ, αλλά αν μείνεις θα πρέπει να μας σε οικοτροφείο’.

Εγώ απολάμβανα να αγωνίζομαι στην Ευρώπη και προφανώς ήθελα να προσπαθήσω να κυνηγήσω το όνειρό μου να γίνω οδηγός της F1, οπότε ήξερα ότι έπρεπε να μείνω. Δεν πήγα στο Πανεπιστήμιο, οπότε φαντάζομαι πως έχασα αρκετά πράγματα.

Αλλά ήξερα τι έχανα και δεν θα ήθελα να γινόταν αλλιώς. Κατάφερα να αποκτήσω τη δουλειά των ονείρων μου, και οι πιθανότητες να έχεις αυτή τη δουλειά είναι απειροελάχιστες. Οπότε άξιζε, και δεν θα το άλλαζα. Αν θέλεις να κάνεις όλα αυτά τα πράγματα μπορείς να τα κάνεις, αλλά τότε δεν θα γίνεις οδηγός της F1”, πρόσθεσε ο νεαρός Αυστραλός οδηγός της McLaren.

Σε ερώτηση σχετικά με το χαμηλό προφίλ που κρατά, εντελώς αντίθετο με του ομοεθνή του Ντάνιελ Ρικιάρντο, ο Όσκαρ είπε: “Αυτό που απολαμβάνω αληθινά είναι η οδήγηση. Έχω κάνει κάποια πράγματα έξω από τη F1, αλλά προσπαθώ να κατακτώ τα καλύτερα αποτελέσματα που μπορώ οπότε δεν θέλω οτιδήποτε άλλο να αποσπά την προσοχή μου.

Φυσικά, οι θεατές είναι αυτοί που δίνουν ζωή σε κάθε σπορ, οπότε είναι πολύ σημαντικό να περνάω χρόνο μαζί τους και τους δείχνω την εκτίμησή μου. Αλλά πρέπει να θυμάστε ότι αυτή είναι η δουλειά μου, και πολλές φορές είναι δύσκολο να την κρατήσεις σε ισορροπία.

Δεν θα έλεγα ότι είναι τρελή, αλλά δεν υπάρχουν και πολλά μέρη που να μπορείς να πας και να περάσεις απαρατήρητος. Το πρώτο εξάμηνο προσπαθούσα να μείνω κάτω από τα ραντάρ. Όταν αρχίσαμε να ανεβαίνουμε στο βάθρο, η ζωή άρχισε να αλλάζει λίγο περισσότερο. Τώρα πιστεύω αρχίζω να το συνηθίζω καλύτερα”, συνέχισε ο Πιάστρι.

Η ανέλιξη στη δόξα
Για έναν οδηγό που πριν από 5 χρόνια οδηγούσε στο θεσμό Formula Renault Eurocup, πριν κατακτήσει μεγαλειωδώς τους τίτλους της Formula 3 και της Formula 2 με την πρώτη του προσπάθεια, όσα συμβαίνουν τον τελευταίο ενάμισι χρόνο εξακολουθούν να φαντάζουν, ενίοτε, σχεδόν απίστευτα.

Μιλώντας για τη νέα του ζωή στη F1, ο Όσκαρ είπε πως “καθώς εξελίσσεται η χρονιά αισθάνεσαι ότι είναι όλα φυσιολογικά και το ξεχνάς λίγο. Αλλά πρόσφατα υπήρξε μια στιγμή που σκέφτηκα πώς ήρθα από την άλλη άκρη του κόσμου, έτρεχα στα Καρτ, και τώρα είμαι στους δρόμους του Μονακό ως οδηγός της F1. Ήταν πολύ cool η στιγμή αυτή.

Αναμφίβολα αναγνωρίζω πόσο τυχερός είμαι που το πέτυχα, επειδή υπάρχουν εκατοντάδες, αν όχι χιλιάδες, που προσπαθούν και δεν τους βγαίνει. Και υπάρχουν επίσης και δεκάδες χιλιάδες που δεν έχουν καν την ευκαιρία να το προσπαθήσουν.

Οπότε σίγουρα ορισμένες φορές τσιμπιέμαι για το πόσο υπέροχο είναι αυτό. Ορισμένες φορές μπορεί τα πράγματα να είναι τρελά, αλλά μου δίνεται η ευκαιρία να κάνω την πιο cool δουλειά του κόσμου.

Ερχόμενος από την Αυστραλία, με τη διαφορά της ώρας και όλη αυτή την απόσταση, έχω περάσει ίσως 6 ή 7 μήνες με την οικογένειά μου τα τελευταία οκτώ χρόνια. Αλλά το γεγονός ότι όλες οι δύσκολες αποφάσεις και οι θυσίες απέδωσαν, και κάνω αυτό που αγαπώ, κάνουν σίγουρα όλες αυτές τις δύσκολες στιγμές πιο εύκολες”.

Και συνέχισε λέγοντας ότι αυτή η πρώτη νίκη δεν αλλάζει και πολλά: “Ναι, θα τη χαρώ για λίγη ώρα μετά, αλλά νομίζω ότι είναι στη φύση μου -και πιθανώς των περισσότερων οδηγών- να κριτικάρω τον εαυτό μου. Πάντα σκεφτόμαστε τι θα μπορούσαμε να είχαμε κάνει καλύτερα, ακόμα κι αν κερδίζουμε”.

Πώς θα γίνει ακόμα καλύτερος
Οι περιστάσεις της πρώτης νίκης του Όσκαρ Πιάστρι στη F1, χωρίς καμία δική του ευθύνη, μείωσαν λίγη από τη λάμψη του θριάμβου του - αλλά τίποτα από την αξία του. Εξάλλου, μπορούσε κάλλιστα να είχε κερδίσει δύο εβδομάδες νωρίτερα, στο Σίλβερστοουν, αν δεν δινόταν προτεραιότητα από τη McLaren στον Νόρις για το πέρασμα στα ενδιάμεσα ελαστικά βροχής τη στιγμή που έπρεπε.

Κι αν όλα εξελισσόταν όπως έπρεπε, ίσως να μπορούσε να είχε κερδίσει στην Ίμολα ή στην Αυστρία. Οπότε, καθίσταται σαφές ότι -δίπλα στη φαινομενική του ταχύτητα- η μόνη που λείπει (για λίγο ακόμη) από τον Όσκαρ Πιάστρι είναι η αγωνιστική εμπειρία σε τόσο πολύπλοκο σπορ.

“Νομίζω ότι το καλό, αλλά και το κακό παράληλα, είναι ότι δεν ήταν ποτέ το ίδιο πράγμα που μας εμπόδισε να κερδίσουμε”, είπε ο Αυστραλός πριν τη νίκη του στη Βουδαπέστη. “Στην Ίμολα είχαμε πρόβλημα στα προκριματικά όταν συναντήσαμε κυκλοφοριακό στην πίστα, και στην Αυστρία – όσο λιγότερο πούμε για τις κατατακτήριες στην Αυστρία, τόσο το καλύτερο.

Οπότε νομίζω ότι είναι καλό το ότι δεν ήταν επαναλαμβανόμενο τα ίδια λάθη. Όμως, νομίζω ότι έχουμε πλέον έχουμε καλή αντίληψη και από τις δύο πλευρές του γκαράζ για το πού θα μπορούσαμε να κερδίσουμε τον αγώνα. Νομίζω ότι έχουμε κάνει το πιο δύσκολο μέρος, έχουμε ένα απίστευτα γρήγορο αυτοκίνητο, απλώς πρέπει να το αξιοποιήσουμε”.

Αυτό ακριβώς έκανε η McLaren στην Ουγγαρία, μετά από μια σειρά αγώνων που -λόγω στρατηγικής ή άλλων παραμέτρων- δεν πήρε τις νίκες που πιθανότατα θα άξιζε. Ήταν το πρώτο της 1-2 μετά το GP της Μόντσα το 2021, αλλά αυτή τη φορά δεν υπήρχε καμία παρέμβαση μιας ανέλπιστης τύχης για αυτό. Πλέον η McLaren διαδέχεται τη Red Bull ως η υπερδύναμη της F1.

“Δεν νομίζω ότι το έχω συνειδητοποιήσει πλήρως ακόμα”, είπε ο Πιάστρι στη συνέντευξη τύπου μετά τον αγώνα. “Και δεν είμαι πραγματικά ο τύπος που γίνεται υπερβολικά συναισθηματικός. Δεν νομίζω ότι θα το δείτε ποτέ αυτό από εμένα.

Αλλά είναι ένα απίστευτο συναίσθημα. Είναι κάτι που ονειρευόμουν από παιδί. Είχαμε μερικές ευκαιρίες στους τελευταίους αγώνες που φτάσαμε πολύ κοντά. Τώρα που το κάναμε πραγματικότητα, είναι ένα απίστευτο συναίσθημα”.

Ίσως η μεγαλύτερη περγαμηνή για τον Όσκαρ, πέραν φυσικά των πράξεων του ίδιου, να είναι και η αναγνώριση από έναν εκ των σπουδαιότερων οδηγών της ιστορίας της F1. Του Φερνάντο Αλόνσο: “Είμαι πολύ χαρούμενος για τον Όσκαρ, το αξίζει. Είναι φανταστικό παιδί και σπουδαίος οδηγός”, είπε ο Ισπανός.

Ένας νέος “iceman”
Το γεγονός ότι ο Πιάστρι δεν γίνεται υπερβολικά συναισθηματικός, όπως είπε, έρχεται σε απόλυτη ευθυγράμμιση με την παροιμιώδη του ηρεμία, την συγκλονιστική του ψυχραιμία ακόμα και στις εντονότερες στιγμές - ηρεμία και ψυχραιμία που θυμίζουν σε πολλούς την προσωπικότητα του Κίμι Ράικονεν. Ένας άνθρωπο “χαμηλού βολτάζ” όταν μιλάει, κατά τον Ντέιβιντ Κούλθαρντ.

“Ο Όσκαρ είναι το πιο νεαρό μέλος της ομάδας μας, αλλά μαζί και το πιο σοφό” είπε πρόσφατα ο διευθυντής της McLaren, Αντρέα Στέλλα. Και μιλώντας για αυτή την πλευρά του, ο Όσκαρ είπε: “Νομίζω ότι μου βγαίνει κάπως φυσικά, αλλά είναι επίσης και κάτι που προσπαθώ συνειδητά.

Ξέρω ότι δείχνω πολύ ήρεμος, αλλά δεν είμαι ρομπότ. Έχω σκαμπανεβάσματα. Θα έλεγα ότι απαιτεί για μένα λιγότερη προσπάθεια σε σχέση με άλλους, αλλά όλοι είναι διαφορετικοί. Κάποιοι αποδίδουν τα καλύτερά τους όταν είναι σε μια θυελλώδη κατάσταση, άλλοι όταν είναι όσο ήρεμοι γίνεται.

Εγώ είμαι προς την πιο χαλαρή πλευρά των πραγμάτων, αλλά υπάρχει και το ενδεχόμενο να είσαι υπερβολικά χαλαρός. Οπότε, το να βρεις τη σωστή ισορροπία και να διαπιστώσεις τι δουλεύει για σένα είναι σημαντικό. Ναι, υπάρχει ένα κουμπί για τη ραδιοεπικοινωνία, αλλά μπορείς να λες και πράγματα χωρίς να πατάς το κουμπί”, κατέληξε ο Όσκαρ Πιάστρι.