Η νίκη του πρωταθλητή -5η σε 7 αγώνες της φετινής σεζόν- στο GP της Εμίλια Ρομάνια ήταν υπό απειλή από την Παρασκευή κιόλας: τους πρωταθλητές προβλημάτιζε ιδιαίτερα, όπως είπε και ο Ολλανδός, το στήσιμο της αναβαθμισμένης RB20 και η φανερή της έλλειψη ταχύτητας.

Μία μέρα αργότερα, όμως, κατάφεραν να βελτιώσουν αισθητά την RB20, σε σημείο που να καταφέρει ο Ολλανδός να κερδίσει μια πολύ περίτεχνη και εντυπωσιακή πολ ποζίσιον. Όμως, τα προβλήματα αυτά άφησαν τον Ολλανδό με αμφιβολίες αν είχαν βρει λύσεις και για την απόδοση του μονοθεσίου του Μίλτον Κινς σε ρυθμό αγώνα, για το GP της Κυριακής.

Με τη μέση γόμα, από την εκκίνηση μέχρι το πιτ-στοπ, όλα δούλευαν καλά για τον Φερστάπεν. Όμως, στους τελευταίους 12 γύρους του αγώνα φάνηκε ότι οι αμφιβολίες του Ολλανδού δεν ήταν αβάσιμες. Η σκληρή γόμα, που χρησιμοποίησαν όλοι οι πρωταγωνιστές -πλην το Πέρεζ- μετά το μοναδικό τους πιτ-στοπ, ξαφνικά γκρεμίστηκε σε απόδοση.

Ο Νόρις άρχιζε ραγδαία να κλείνει τη διαφορά των 6,5 δευτερολέπτων που είχε μέχρι τότε αναπτύξει ο Ολλανδός, και χρειάστηκε ο Μαξ να επιστρατεύσει όλη την τέχνη ενός μεγάλου τρις πρωταθλητή για να καταφέρει να κρατηθεί εμπρός από τη McLaren μέχρι την καρό σημαία - με την ισχνή διαφορά του 0,725’’. Σε ανάλογες περιπτώσεις μέχρι τον περασμένο Απρίλιο, καμία ομάδα δεν ήταν ικανή να του προκαλέσει αυτό το άγχος.

“Σε όλο τον αγώνα χρειάστηκε να πιέζω στο όριο, αρχικά για να προσπαθήσω να φτιάξω τη διαφορά” είπε στο τέλος ο Φερστάπεν. “Με τη μέση γόμα ήμασταν αρκετά δυνατοί. Τα σκληρά ελαστικά ήταν πιο δύσκολα στη διαχείρισή τους, ειδικά στους τελευταίους 10-15 γύρους. Δεν είχα πρόσφυση, γλιστρούσα πολύ.

Είδα τον Λάντο να πλησιάζει. Οι τελευταίοι 10 γύροι ήταν οριακοί. Είναι δύσκολο να πρέπει να κινείσαι στο όριο όταν τα ελαστικά δεν δουλεύουν πια. Δεν είχα την πολυτέλεια να κάνω πολλά λάθη, και ευτυχώς όλα πήγαν καλά”, πρόσθεσε ο 26χρονος.

Και συνέχισε: “Απλά δεν μπορούσα να κάνω τα ελαστικά να δουλέψουν. Αισθανόμουν ότι δεν λειτουργούσαν μέσα στο σωστό ‘παράθυρο’ θερμοκρασίας, και αυτό γινόταν όλο χειρότερο. Στους τελευταίους 15 γύρους ήταν σαν να οδηγούσα πάνω στον πάγο. Τα ελαστικά δεν ανταποκρίνονταν πλέον, και αυτό είναι κάτι που θα πρέπει να αναλύσουμε.

Είμαι σούπερ χαρούμενος με αυτή τη νίκη. Αλλάξαμε πολλά στο αυτοκίνητο. Δεν είχαμε πολλές πληροφορίες στον αγώνα. Ίσως για αυτό με τα σκληρά ελαστικά ήταν πιο δύσκολο. Από το σημείο που ξεκινήσαμε το τριήμερο μέχρι το τέλος, μπορούμε να είμαστε εκπληκτικά ικανοποιημένοι με την πολ ποζίσιον και τη νίκη”.

Τέλος, ο πρωταθλητής είπε ότι ο αγώνας της Ίμολα τον άφησε και σωματικά καταπονημένο: “Πονάω λόγω των αναπηδήσεων [του μονοθεσίου στην πίστα] για να είμαι ειλικρινής. Δεν είναι τόσο από άποψη φυσικής κούρασης, αλλά ήταν τέτοιες οι αναπηδήσεις που μετά από 20 γύρους ένιωθα [πόνο] στη μέση μου. Ανυπομονώ να ξαπλώσω, ίσως και να πάρω κάποια παυσίπονα”, κατέληξε ο Μαξ Φερστάπεν.