Ο Νάσερ Αλ Ατίγια εξελίσσεται σε έναν από τους μεγάλους θρύλους του Ράλι Ντακάρ, καθώς ο τερματισμός του φετινού αγώνα στη Τζέντα της Σαουδικής Αραβίας τον βρήκε νικητή για τέταρτη φορά στην καριέρα του, και για δεύτερη με την εργοστασιακή Toyota Gazzo Racing μετά το 2019.

Ο 51χρονος οδηγός από το Κατάρ, που είχε κερδίσει επίσης το 2011 με το VW Touareg και το 2016 με το Mini All4 Racing, και τα δύο προηγούμενα χρόνια είχε φτάσει και πάλι κοντά στη νίκη, κυριάρχησε σε όλη τη διάρκεια του φετινού αγώνα. Ισοφάρισε έτσι τις τέσσερις νίκες του Άρι Βάτανεν, και βρίσκεται πίσω μόνο από τον Στεφάν Περερανσέλ, που έχει 8 νίκες με αυτοκίνητο (και άλλες 6 με μοτοσικλέτα).

Το Ράλι Ντακάρ έκανε φέτος το πρώτο του βήμα προς την ηλεκτροκίνηση του μέλλοντος, καθώς η Audi εισήγαγε το RS Q e-tron - το οποίο παίρνει την ισχύ του αποκλειστικά και μόνο από ηλεκτροκινητήρες, και διαθέτει μια μονάδα βενζίνης μόνο για να φορτίζει τη μπαταρία.

Παρά τη νεότητά τους, τα γερμανικά αυτοκίνητα έδειξαν πως έχουν την ταχύτητα, κερδίζοντας πέντε ειδικές από τις 12 του αγώνα -περισσότερες από κάθε άλλο κατασκευαστή (τέσσερις είχε η Toyota και τρεις η BRX/Prodrive)- συμπεριλαμαβομένης της σημερινής (14/1) τελευταίας με τον Στεφάν Πετερανσέλ.

Ωστόσο, η Audi ποτέ δεν βρέθηκε στη μάχη της νίκης, καθώς την καταστροφική για εκείνη πρώτη μέρα και οι τρεις οδηγοί της βρέθηκαν εκτός μάχης, με ξεχωριστά προβλήματα: ο Κάρλος Σάινθ έχασε τρεις ώρες προσπαθώντας να βρει ένα σημείο ελέγχου χρόνου, ο Πετερανσέλ εγκατέλειψε (πριν επιστρέψει την επόμενη μέρα) με σπασμένο πίσω άξονα και ανάρτηση, και ο Ματίας Έκστρομ επίσης απώλεσε πολύ χρόνο με προβλήματα στην πλοήγηση.

Κατά συνέπεια, έγινε σαφές άμεσα ότι για τη νίκη θα μάχονταν ο Αλ Ατίγια με το Toyota Hilux T1+ με τον Σεμπάστιαν Λεμπ, που ήταν αρκετά ανταγωνσιτικός με το buggy της ομάδας BRX, που κατασκεύασε η Prodrive. Ο οδηγός από το Κατάρ κέρδισε δύο ειδικές την πρώτη εβδομάδα, αλλά ήταν η πρώτη από αυτές που του έδωσε η νίκη.

Στο δρόμο προς τη Χαΐλ ο συνοδηγός του Ματιέ Μπομέλ βρήκε ένα κρίσιμο σημείο ελέγχου του χρόνου που η πλειοψηφία των άλλων οδηγών έχασε, και πήρε σημαντικό προβάδισμα στην κορυφή της γενικής. Ο Λεμπ ήταν κοντά του και έδειχνε ικανός να τον απειλήσει, αλλά ένας σπασμένος άξονας στην 3η ειδική και ένα λάθος πλοήγησης στην 5η του κόστισαν ακριβά και τον άφησαν σχεδόν 50 λεπτά πίσω από τον Αλ Ατίγια.

Έτσι, ο Γάλλος ήλπιζε για τη δεύτερη εβδομάδα μόνο σε κάποιο μηχανικό πρόβλημα του Hilux Τ1+ ή λάθος προσανατολισμού του Μπομέλ, για να έχει ελπίδες να προσθέσει την πρώτη του νίκη στο Ντακάρ στα 9 παγκόσμια πρωταθλήματά του στο WRC – στην 6η του προσπάθεια στα επτά τελευταία χρόνια.

Τίποτα από τα δύο πρώτα δεν έγινε, καθώς οι Αλ Ατίγια-Μπομέλ με υποδειγματική αρτιότητα συντηρούσαν στην κορυφή διαφορά ασφαλείας της τάξης της μισής ώρας μέχρι τέλους, για να κερδίσουν έτσι για πρώτη φορά από τότε που ο αγώνας μετακόμισε στη "γειτονιά" του Αλ Ατίγια, στη Σαουδική Αραβία.

Η αραβική χώρα είναι η πατρίδα του πρώην οδηγού του WRC Γιαζίντ Αλ Ράζι, που πέτυχε να ανέβει στο βάθρο -ως πρώτος ιδιώτης- με την ομάδα της Overdrive και επίσης με Toyota Hilux T1+, εμπρός από τον team-mate του Λεμπ στην Prodrive, Ορλάντο Τερανόβα.

Στις μοτοσικλέτες, η μάχη για τη νίκη ήταν αντιδιαμετρική: πολυπρόσωπη, και απρόβλεπτη μέχρι τέλους. Ο Σαμ Σάντερλαντ ήταν επικεφαλής σε όλο τον αγώνα, ώσπου τέσσερις μέρες πριν από το τέλος έπεσε 5 λεπτά πίσω από το νέο, τότε, επικεφαλής Αντιρέν βαν Μπεβερέν της Yamaha.

Στη μάχη της νίκης παρέμενε ο Ματίας Βάλκνερ της ΚΤΜ καθώς ο Ντάνιελ Σάντερς της Gas Gas εγκατέλειψε μετά από πτώση στην απλή διαδρομή, ενώ παράλληλα μπήκαν την τελευταία εβδομάδα και οι Πάμπλο Κιντανίγια και Ζοάν Μπαρέδα Μπορτ της Honda.

Ο Βαν Μπεβερέν παρέμενε σταθερά στην πρώτη τριάδα διεκδικώντας την πρώτη του νίκη και πρώτη της Yamaha στη σύγχρονη εποχή, και στη 10η ειδική της Τετάρτης πέρασε επικεφαλής μετά από προβλήματα του Σάντερλαντ.

Όμως, την Πέμπτη (13/1), με το μειονέκτημα να εκκινεί τέταρτος ο Γάλλος έχασε ένα πολύ κρίσιμο ενδιάμεσο σημείο και είχε δύο πτώσεις, με αποτέλεσμα να χάσει 20 λεπτά και μαζί κάθε ελπίδα για τη νίκη. Ο Σάντερλαντ επέστρεψε στην κορυφή με διαφορά 7 λεπτών από τον Κιντανίγια, και η σημερινή μέρα φάνταζε συγκλονιστική.

Και όντως ήταν: ο Κιντανίγια κέρδισε την ειδική, αλλά ο Βρετανός έχασε μόνο 3:25 λεπτά από τον Χιλιανό, κι έτσι σημείωσε τη δεύτερή του νίκη, μετά το 2-17 στη Νότια Αμερική. Ήταν, μάλιστα, και η πρώτη της GasGas, καθώς και η πρώτη του ομίλου KTM (στην οποία η GasGas ανήκει) στην αραβική χώρα, σπάζοντας το σερί δύο νικών της Honda.

Ο νικητής του 2018 Βάλκνερ με την ΚΤΜ έμεινε στην 3η θέση, ενώ ο Βαν Μπεβερέν και ο Μπορτ -δύο από τους αναβάτες που δεν έχουν νίκη ενώ την αξίζουν- έκλεισαν την πρώτη πεντάδα σε απόσταση 18 και 25 λεπτών αντίστοιχα.

Τον άθλο του τερματισμού στο Ράλι Ντακάρ, που ήταν ο βασικός τους στόχος, πέτυχαν στο μεταξύ οι Βαγγέλης Μπερσής και Φώτης Κουτσουμπός - το πρώτο ελληνικό πλήρωμα που συμμετείχε στον αγώνα. Τα κατάφεραν περίφημα, τόσο οδηγικά όσο και από άποψη πλοήγησης, στον πιο αφιλόξενο και δύσκολο αγώνα του κόσμου.

Με λίγα και μικρά προβλήματα του Mitsubishi Pajero του 1999, που επέλυσαν στο δρόμο, καθώς και με αρκετά κλαταρίσματα, ξεκίνησαν τη σημερινή ημέρα στην 50η θέση της κατηγορίας Classic - καθώς αναμένεται η τελική κατάταξη από τους οργανωτές για την οριστικοποίηση του αποτελέσματός τους.