Ο αγώνας στο Μιζάνο περνάει σε δεύτερη μοίρα, γιατί οι Ιταλοί και όχι μόνο γιορτάζουν τη μνήμη του Μάρκο Σιμοντσέλι, το όνομα του οποίου δόθηκε στην πίστα που θα φιλοξενήσει το Grand Prix του Σαν Μαρίνο.

Σε αυτή την πίστα έκανε τα πρώτα βήματα του και ενόψει της πρώτης επετείου από το χαμό του, κυκλοφορεί την Παρασκευή (14/9) το βιβλίο "Il nostro Sic" (ο δικό μας Σικ), γραμμένο από τους γονείς του.

Όλοι όσοι γέμιζαν τη ζωή του "αφάνα", έγραψαν σε αυτό το σχολείο με την εφημερίδα Gazzetta dello Sport να δημοσιεύει το κείμενο του Βαλεντίνο Ρόσι. Ο "γιατρός" γνώριζε από μικρό τον Σιμοντσέλι, έγιναν φίλοι και αντίπαλοι με τον Ρόσο να μπλέκεται (δίχως να φέρει ευθύνη βέβαια) στο δυστύχημα στη Σεπάνγκ.

Διαβάστε τι έγραψε ο Ρόσι:

" Όσο πέρασε ο καιρός, γίναμε αντίπαλοι γιατί ο Σικ μεγάλωνε. Λίγο πριν από το τέλος της πρώτης χρονιάς του στο MotoGP, είχε γίνει γρήγορος και είναι κρίμα που έφυγα για τη Ducati με όλα αυτά τα προβλήματα, γιατί όταν ξεκίνησε να οδηγεί καλά, εγώ ήμουν άθλιος. Οπότε δεν είχαμε ποτέ τη δυνατότητα να "μονομαχήσουμε" όπως συνηθίζαμε στην Κάβα, να διεκδικήσουμε την ίδια θέση στον τελευταίο γύρο. Πραγματικά ήταν κρίμα. Θα είχε πλάκα".

" Ήταν ένας γλυκός άνθρωπος. Μπορούσε να γίνει και πραγματικά ενοχλητικός, πεισματάρης και στην πίστα ακόμα κι αν ήσουν φίλος του, έβρισκε πάντα τρόπους να σε εκνευρίσει. Νομίζω πως σκεφτόταν: "Είμαι σπουδαίος αναβάτης εν αντιθέσει με όλους αυτούς. Πληρώνω για τα μειονεκτήματα που έχω εν αντιθέσει με αυτούς τους νάνους, αλλά τουλάχιστον στις μάχες ένας εναντίον ενος έχω το πλεονέκτημα του βάρους. Συνήθιζε να τα κάνει "σκ..τά και οι άλλοι οδηγοί, ειδικά ο Στόνερ και ο Λορένθο εκνευρίζονταν, γιατί τον φοβούνταν".

" Μερικές φορές ο Σικ ήταν υπερβολικός στον τελευταίο γύρο. Ήταν πολύ γρήγορος το 2011. Στο τέλος τον έβλεπες και έμοιαζε με τσο..ανι, αλλά τον γνώριζα καλά και μπορώ να σας πω ότι ήταν επαγγελματίας, προπονούνταν σκληρά και γνώριζε τι ήθελε να επιτύχει. Στόχευε ψηλά. Ίσως ψηλότερα από όσο μπορούσε. Σε ορισμένες περιπτώσεις ήταν ανεύθυνος. Αν τον διόρθωνες στον τρόπο που οδηγούσε θα σου έλεγε πως είχε δίκιο, γιατί ήξερε πως έχεις δίκιο, αλλά τρεις μέρες μετά θα είχε πτώση στο ίδιο σημείο της ίδιας στροφής".

" Πολλοί άνθρωποι επιχείρησαν να δημιουργήσουν προβλήματα στη σχέση μας. Αλλά τα πηγαίναμε πάντα καλά χάρη σε εκείνον. 'Ηταν εμφανές πως με θαύμαζε. Ήταν αληθινός άνθρωπος. Αυτό έκανε τη διαφορά, γιατί έμεινε ίδιος όταν γίναμε αντίπαλοι. Με θαύμαζε, μεγάλωσε βλέποντας με στους αγώνες. Ήμουν πολύ ευτυχισμένος όταν ήμουν κοντά στον Σικ".