Με τη φρέσκια σκληρή γόμα στο τέλος του αγώνα της Ιαπωνίας, σε συνδυασμό με την πτώση της θερμοκρασίας της ασφάλτου λόγω της έντονης συννεφιάς που ήρθε πάνω από την πίστα της Ναγκόγια, εντέλει ο Ισπανός διαπίστωσε την εξαιρετική απόδοση του τελευταίου του σετ ελαστικών και κατάφερε έτσι να ανελιχθεί ξανά στην τρίτη θέση όταν έπεσε η καρό σημαία στη Σουζούκα.

“Ξέραμε κάπως ότι ο ρυθμός αγώνα που έχουμε είναι καλύτερος από την ταχύτητά μας στον έναν γύρο των δοκιμών κατάταξης”, είπε στο τέλος του GP Ιαπωνίας ο Σάινθ, “αλλά και πάλι όχι αρκετός για να διεκδικήσουμε τη νίκη. Διότι δεδομένου του πόσο γρήγορος είναι ο αγωνιστικός ρυθμός της Red Bull, είναι σχεδόν αδύνατον να σκεφτόμαστε τη νίκη”.

Εξηγώντας πώς εξελίχθηκε ο αγώνας του στη Σουζούκα, ο 29χρονος οδηγός της Scuderia συνέχισε: “Ήταν πολύ δύσκολος, πολύ στρατηγικός αγώνας. Η κατάσταση της πίστας άλλαξε πολύ στη διάρκειά του. Στην αρχή η πίστα ήταν ηλιόλουστη, για πρώτη φορά στο τριήμερο, και έπειτα συννέφιασε πολύ.

Η θερμική φθορά περιορίστηκε πολύ και έτσι από το μέσον του αγώνα μπορούσες να πιέσεις πολύ τα ελαστικά. Κι αυτό άλλαξε την όλη κατάσταση πολύ. Σε ένα σημείο σκέφτηκα ότι το βάθρο δεν ήταν εφικτό, αλλά μετά με τα φρέσκα σκληρά ελαστικά ο ρυθμός ήταν τρομερός και ήμουν σε θέση να ανέβω στο βάθρο.

Είχα έναν καλό αγώνα. Είμαι πολύ χαρούμενος διότι είναι πολύ δύσκολα εκεί έξω με τη φθορά [των ελαστικών], αλλά μετά ήρθαν τα σύννεφα και η θερμική φθορά έπεσε πολύ χαμηλότερα. Τότε σκέφτηκα ότι η στρατηγική ενός πιτ-στοπ ήταν ταχύτερη, αλλά εμείς είχαμε επιλέξει τα δύο.

Χρειάστηκε να προσπεράσω πολλά αυτοκίνητα στην πίστα. Τα περάσματα ήταν δύσκολα, όπως πάντα στη Σουζούκα, πρέπει να περάσεις τέλεια από το τελευταίο σικέιν για να αποκτήσεις την ευκαιρία στην πρώτη στροφή. Κατάφερα να κάνω τις κινήσεις μου, αλλά ήταν δυσκολα”.

Μιλώντας για την επιστροφή του στο βάθρο, ο Σάινθ κατέληξε: “Πίστευα ότι ήταν εφικτό, αλλά και ότι θα ήταν πολύ δύσκολο να ανέβω ξανά στην τρίτη θέση δεδομένου του πόσο δύσκολο ήταν να περάσω τη Mercedes στο δεύτερο stint και πόσο δύσκολο ήταν να ακολουθώ [τα άλλα μονοθέσια].

Ήξερα ότι χρειαζόμουν πολύ αυξημένο ρυθμό για να προσεγγίσω τον Λάντο [Νόρις] και τον Σαρλ [Λεκλέρ]. Στο τέλος τα καταφέραμε. Ήμουν γρήγορος με τη σκληρή γόμα, μου άρεσε ότι μου έδωσε την αίσθηση ότι μπορούσα να πιέσω, κι έτσι έκανα τις κινήσεις και κατέκτησα το βάθρο”.