Γι αυτό το λόγο οι αναβάτες του παγκοσμίου πρωταθλήματος παίρνουν τις καλύτερες προφυλάξεις καθώς όταν έχουν ατύχημα με 340 χιλιόμετρα και έπειτα πετούν και σέρνονται για αρκετά μέτρα θέλουν να ξέρουν πως θα έχουν το κεφάλι τους άθικτο.
Τα κράνη είναι ο σημαντικότερος τομέας ασφαλείας για όλους του μοτοσικλετιστές και οι αντοχές τους τα τελευταία χρόνια έχουν ανέβει σε εξαιρετικά επίπεδα
Τα κύρια υλικά που χρησιμοποιούνται για την παραγωγή ενός κράνους είναι τα εξής: Για το εξωτερικό κέλυφος, χρησιμοποιείται ένα σύνθετο υλικό που αποτελείται από την ίνα, τον άνθρακα Kevlar και το πολυουρεθάνιο γυαλιού.

Η δομή ενός κράνους αγώνα είναι βασικά η ίδια με αυτά που κυκλοφορούν και στην αγορά καθώς η ταχύτητα είναι σχετικά ίδια. Οι διαφορές εξαρτώνται από τις ανάγκες του αναβάτη από την άποψη της άνεσης ενώ υπάρχουν και διάφορα εξαρτήματα διαθέσιμα, ανάλογα με τον καιρό.

Τα περισσότερα κράνη είναι αρκετά όμορφα και πολλοί τα παρομοιάζουν με έργα τέχνης αλλά η ουσία βρίσκεται στην ασφάλεια και γ αυτό η Nolan υποβάλλει τα προϊόντα της σε πρόσθετες δοκιμές, οι οποίες δεν απαιτούνται, κάτι που γίνεται τόσο για τα αγωνιστικά κράνη όσο και για τα συνηθισμένα της αγοράς.

Στα ειδικά εργαστήρια όπου γίνονται οι δοκιμές οι τεχνικοί μιμούνται ακραίες συνθήκες χρήσης οι οποίες δύσκολα θα υπάρξουν στην πραγματικότητα, αλλά η αλήθεια είναι ότι μαθαίνουν περισσότερα από τον αγώνα. Μετά από κάθε Grand Prix οι υπεύθυνοι συλλέγουν πολύ σημαντικά στοιχεία για να εργαστούν αργότερα στα κοινά κράνη και έτσι συμβάλλουν στο σύνολο των απλών αναβατών.

Αυτό που θέλουν οι οδηγοί του Moto GP είναι κυρίως η ασφάλεια αλλά τα... θέλω τους δε σταματούν εκεί. Επιθυμούν άνεση άνεση και καλό εξαερισμό και το εξατομικευμένο σχεδίου φυσικά. Η αεροδυναμική είναι ακόμα μία επιθυμία επίσης έναν ρόλο όπως και η ζελατίνα.

Η άνεση είναι πολύ σημαντική καθώς οι συγκεκριμένοι άνθρωποι οδηγούν στο όριο και το τελευταίο που θα ήθελαν είναι να αισθάνονται πως πιέζονται από ένα κακοφτιαγμένο κράνος. Σε αυτόν τον τομέα υπάγεται και το θέμα του εξαερισμού αφού σε πολλές πίστες η ζέστη και η υγρασία είναι σε υπερβολικά επίπεδα.

Στο πρωτάθλημα χρησιμοποιείται ένα καινοτόμο σύστημα εξαερισμού, αλλά στις ακραίες συνθήκες όπως στη Σανγκάη (υγρασία 94% κατά τη διάρκεια της προθέρμανσης και 89% κατά τη διάρκεια του αγώνα με τις θερμοκρασίες από 19 σε 24ΊC), το σύστημα παρουσίασε τα όριά του και ένα ασυνήθιστο φαινόμενο συμπύκνωσης.

Το συγκεκριμένο πρόβλημα ποικίλει από αναβάτη σε αναβάτη καθώς παίζουν μεγάλο ρόλο καθώς το κράνος ουσιαστικά αλληλεπιδρά με τον οδηγό (ιδρώτας, πίεση, κ.λπ......). Σε παρόμοιους όρους και με τα ίδια κράνη, το ποσό υδρονέφωσης σε δύο διαφορετικούς αναβάτες θα είναι διαφορετικό

Η αεροδυναμική είναι ίσως το επόμενο μεγάλο ζήτημα σε ένα κράνος μετά την ασφάλεια. Ορισμένα από τα ρεύματα αέρα που αφήνει η μοτοσικλέτα χτυπούν στο κράνος και εκεί πρέπει να φύγουν με τον πλέον ομαλό τρόπο χωρίς να αναγκάζεται ο αναβάτης σε μία “μάχη” με τον αέρα για να κρατήσει σταθερό το κεφάλι του.

Όπως γίνεται εύκολα κατανοητό το θέμα "κράνη" είναι ιδιαίτερα σημαντικό και το θετικό είναι πως μέχρι τώρα οι κατασκευαστές δείχνουν να κερδίζουν το στοίχημα καθώς μετά από τόσες πτώσεις και τρομακτικά ατυχήματα η μόνη ζημιά στο κράνος είναι γρατζουνιές στο χρώμα.