Τα σχέδια των "Big-4" για την τελική ευθεία του 2024: McLaren

Το GP του Τέξας εγκαινιάζει την πρώτη από τις δύο τριάδες διαδοχικών GP που θα μας φέρουν στο τέλος του φετινού πρωταθλήματος της Formula 1, στις 8 Δεκεμβρίου στο Άμπου Ντάμπι.

Οι αλλαγές που θα κάνουν οι ομάδες στα μονοθέσιά τους είτε για τον αγώνα του Τέξας είτε για κάποιον που ακολουθεί είναι πιθανότατα οι τελευταίες για φέτος. Είναι κρίσιμες για τη μάχη του τίτλου των κατασκευαστών, μεταξύ της McLaren, της RBR και της Ferrari, αλλά και του πρωταθλήματος οδηγών που διεκδικούν οι Μαξ Φερστάπεν και Λάντο Νόρις.

Επίσης, οι αναβαθμίσεις δεν αφορούν μόνο στα φετινά μονοθέσια. Πολλές εξ αυτών αναμένεται να αποτελούν εξαρτήματα δοκιμών για τον ανασχεδιασμό των αυτοκινήτων του 2025 - όπως ίσως συμβαίνει στην περίπτωση της Mercedes, που δεν διεκδικεί τίποτα καλύτερο από την 4η θέση των κατασκευαστών φέτος.

Ας δούμε, λοιπόν, με μια σειρά άρθρων από σήμερα μέχρι και την Κυριακή (6/10), ποιες αλλαγές θα πρέπει να περιμένουμε στα μονοθέσια των λεγόμενων “Big-4”, των McLaren, Red Bull, Ferrari και Mercedes, στο Τέξας. Ξεκινώντας, σήμερα (3/10), από το μονοθέσιο της πρωτοπόρου της βαθμολογίας, McLaren:

McLaren MCL38

Από το Μάιο το μονοθέσιο της McLaren είναι το μόνο που αποδίδει εξίσου ανταγωνιστικά σε κάθε είδους πίστα και σε όλες τις συνθήκες, και κατά συνέπεια -ειδικά μετά από τον επιβλητικό τρόπο που κέρδισε ο Λάντο Νόρις στη Σιγκαπούρη- είναι εύκολο η ομάδα του Ουόκινγκ να διστάζει να κάνει μεγάλες αλλαγές σε αυτό.

Άλλωστε, στο Ζάντβορτ στο τέλος Αυγούστου η McLaren παρουσίασε μια σειρά από σημαντικές αναβαθμίσεις, που δούλεψαν άρτια, και τώρα αμφιβάλλει αν πρέπει να παρέμβει στο σχεδιασμό του δαπέδου της - βλέποντας, παράλληλα, τα προβλήματα με τον ανασχεδιασμό τους δικού τους δαπέδου που αντιμετώπισαν οι άλλες τρεις ομάδες.

Η αγγλική ομάδα χρησιμοποιεί ακόμα το νέο δάπεδο που εισήγαγε στο GP του Μαϊάμι το Μάιο, με μικροβελτιώσεις βέβαια στην πορεία,και βάσει αποτελεσμάτων αμφιβάλλει αν πρέπει να το αλλάξει / βελτιώσει. Όμως, ο διευθυντής της ομάδας Αντρέα Στέλλα θεωρεί ότι είναι ρίσκο ακόμα και το να κρατήσει απαράλλαχτο το δάπεδο της MCL38.

“Αυτή ήταν μία από τις ανησυχίες μου μετά τον αγώνα [της Σιγκαπούρης]”, είπε ο Ιταλός. “Έχουμε κάποια πράγματα στο δρόμο, και προφανώς όταν αποδίδει με τέτοιο τρόπο στην πίστα πάντα προσεγγίζεις τα πράγματα προσεκτικά σχετικά με την εξέλιξη [του αυτοκινήτου].

Αλλά, την ίδια στιγμή, πρέπει να εμπιστευτούμε τις διαδικασίες. Πρέπει να εμπιστευτούμε τον τρόπο με τον οποίο δουλεύουμε μέχρι τώρα. Δεν είμαι σίγουρος ότι μπορείς στη F1 να κρατηθείς πίσω για πολύ, διότι αν κρατηθείς σημαίνει ότι οι άλλοι μπορεί να σε πιάσουν. Και δεν ξέρουμε τι πλάνα έχουν οι άλλοι.

Η Ferrari έδειξε [στη Σιγκαπούρη] στις ελεύθερες δοκιμές να είναι όσο γρήγορη ήμασταν κι εμείς. Και η Red Bull ήταν η δεύτερη δύναμη σε μια πίστα που δεν περιμέναμε ότι θα ήταν η καλύτερή της. Οπότε, πιστεύω ότι πρέπει να είμαστε επιθετικοί από άποψη εξέλιξης”, πρόσθεσε ο Στέλλα.

Ο Ιταλός είπε ότι η στιγμή της αποκάλυψης των αναβαθμίσεων της MCL38 θα έρθει από τα έγγραφα της FIA, πριν από κάθε GP. Που σημαίνει ότι πρέπει να περιμένουμε μια νέα, μεγάλη αναβάθμιση, αν όχι στο Τέξας σε κάποιον από τους επόμενους αγώνες.

“Αυτό τον καιρό το τελειοποιούμε. Δεν θέλω να αποκαλύψω πολλά σχετικά με το πώς και το πότε, αλλά έχουμε ένα πλάνο για να κάνουμε το αυτοκίνητο ταχύτερο. Το αν θα το καταφέρουμε, θα το δούμε, διότι έχουμε διαπιστώσει ότι σε αυτό το επίπεδο εξέλιξης δεν είναι εύκολο έργο να αλλάξεις τις προδιαγραφές του αυτοκινήτου και να το κάνεις να δουλέψει όπως περιμένεις.

Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο πήραμε λίγο περισσότερο χρόνο, για να διασφαλίσουμε πως ό,τι θα φέρναμε στην πίστα θα ήταν επιτυχημένο. Μένουμε αφοσιωμένοι σε κάθε αγώνα ξεχωριστά, για να φέρουμε τις αναβαθμίσεις που προγραμματίζουμε στους επόμενους αγώνες”, κατέληξε ο Αντρέα Στέλλα.

Από τη δική του πλευρά, ο τεχνικός διευθυντής της ομάδας Ρομπ Μάρσαλ συμπλήρωσε: “Όλα έχουν να κάνουν, διαρκώς, με το κυνήγι περισσότερης άντωσης. Μας αρέσει κάπως να μαζεύουμε πολλά μικρά [νέα] εξαρτήματα και να κάνουμε ένα μεγάλο χτύπημα.

Μέχρι στιγμής αφοσιωνόμαστε στη συλλογή όλων αυτών των μικρών κομματιών. Και κάποια στιγμή ευελπιστώ ότι θα έχουμε να φέρουμε μια μεγάλη αναβάθμιση. Κατά έναν τρόπο είναι ωραίο να φέρνεις πολλές μικρές αναβαθμίσεις διαρκώς, αλλά αντίστοιχα κάποιες φορές πρέπει να τις κρατάς για να τις φέρεις όλες μαζί την ίδια στιγμή.

Το πλεονέκτημα στη δεύτερη περίπτωση είναι ότι τα μικρά εξαρτήματα συχνά δεν ταιριάζουν και τόσο καλά μαζί, ή όσο καλά νόμιζες. Έτσι, αν θα φέρεις όλα μαζί με τη μία, τότε ξέρεις ότι έχεις δοκιμάσει το συνδυασμό τους στο CFD, τα έχεις εξελίξει όλα μαζί, τα έχεις βάλει μαζί στην αεροσήραγγα κι έτσι μπορείς να είσαι πιο σίγουρος ότι ο συνδυασμός τους θα δουλέψει.

Αν το κάνεις κομμάτι-κομμάτι, μπορεί να φέρεις μια αναβάθμιση σε ένα σημείο [του αυτοκινήτου] και μετά, όταν θελήσεις να δουλέψεις σε κάποιο άλλο, να διαπιστώσεις ότι βασικά υπάρχει ένας συμβιβασμός που προκύπτει από την προηγούμενη αλλαγή που έκανες”, κατέληξε ο Ρομπ Μάρσαλ.