Τι ζητά ο Χάμιλτον από την τελευταία του Mercedes

Ο επτάκις πρωταθλητής της F1 πέρασε δύο άνυδρες σεζόν στη F1 τα δύο τελευταία χρόνια, τα μοναδικά της καριέρας του που έμεινε χωρίς ούτε μία νίκη στο σπορ, εξαιτίας των προβλημάτων των Mercedes W13 και W14 της περιόδου 2022-’23 αντίστοιχα.

Η ομάδα του Μπράκλεϊ θέλει να λύσει τα προβλήματα αυτά με τη νέα, εν λευκώ σχεδιασμένη W15 του Τζέιμς Άλισον, που αποκάλυψε σήμερα (14/02), και ο Λιούις έχει ήδη μιλήσει για όλα όσα θα ήθελε να δει να αλλάζουν στο μονοθέσιο αυτό, για να αποχαιρετίσει την ομάδα με μια σχετικά θετική νότα πριν μετακομίσει στο Μαρανέλο και στη Scuderia Ferrari το 2025.

“Το 2022 υπήρξαν ορισμένα πράγματα που είπα στην ομάδα”, είχε πει ο Λιούις πριν από λίγους μήνες, για τα δύσκολα μονοθέσια των δύο τελευταίων σεζόν. “Τους είπα τα θέματα που έχει το αυτοκίνητο, καθώς έχω οδηγήσει τόσα αυτοκίνητα στη ζωή μου που ξέρω τι χρειάζεται ένα μονοθέσιο, και ξέρω και τι δεν χρειάζεται”.

Σύμφωνα με τον Άγγλο, νωρίς το 2023, η ομάδα έπρεπε να κοιτάξει τα ζητήματα “της ισορροπίας σε όλες τις φάσεις της στροφής, τα αδύναμα σημεία”, ενώ λίγο αργότερα τόνισε ότι η W14 ήταν “πολύ χαμηλά σε παραγωγή άντωσης. Πρέπει να ανεβάσουμε την άντωση που παράγει το πίσω μέρος του αυτοκινήτου. Όσο περισσότερο κερδίσουμε, τόσο πιο σταθερή θα γίνει η ουρά, και τόσο πιο σίγουροι θα νιώθουμε για να κάνουμε την επίθεσή μας”.

Παρά τις προσπάθειες της Mercedes με τον ανασχεδιασμό της W14 που ξεκίνησε από το περσινό GP του Μονακό, τις οποίες ο ίδιος βρήκε να είναι στη σωστή, ο Λιούις προς το τέλος του 2023 συνέχιζε να λέει πως “είμαστε ακόμα πολύ μακριά στο ζήτημα της άντωσης του πίσω μέρους, αλλά η αίσθηση είναι καλή. Είναι ανησυχητικό ότι είμαστε ένα δευτερόλεπτο μακριά από την πολ ποζίσιον σε αυτό το χρονικό σημείο”.

Ο 39χρονος συνέχισε: “Αν δείτε πίσω στο παρελθόν, πάντοτε μου άρεσε σε ένα αυτοκίνητο να είναι υπερστροφικό. Δεν ξέρω αν το γνωρίζει ο κόσμος, αλλά [στη Mercedes] καθόμαστε πιο κοντά στους μπροστινούς τροχούς σε σχέση με τους άλλους οδηγούς. Το κόκπιτ μας είναι πολύ μπροστά. Όταν οδηγείς νιώθεις σαν να κάθεσαι πάνω στους μπροστινούς τροχούς, κι αυτό είναι ένα από τα χειρότερα αισθήματα για έναν οδηγό”. Οπότε, αυτή ήταν άλλη μια προτεραιότητα στο σχεδιασμό της W15.

Στο τελευταίο GP του 2023, στο Άμπου Ντάμπι, εντέλει ο Χάμιλτον παραδέχθηκε πως αισθάνεται ανακουφισμένος για το ότι δεν θα χρειαζόταν να οδηγήσει ξανά τη W14. “Είναι απλά ένα εντελώς απρόβλεπτο αυτοκίνητο, αλλά ήταν έτσι όλη τη χρονιά.

Είναι πιο ασταθές σε απόδοση όσο ποτέ άλλοτε. Αλλάζει συμπεριφορά από τη μια στιγμή στην άλλη, σε κάθε στροφή, από τη στιγμή που ακουμπάς τα φρένα στη στιγμή που στρίβεις και μετά όταν βγαίνεις στο apex, είναι εντελώς ανισόρροπο. Κι είναι πολύ δύσκολο να προβλέψεις τι πρόκειται να συμβεί” κατέληξε ο Βρετανός.

Στο σημερινό πρώτο shakedown της W15 στο Σίλβερστοουν [στην κεντρική φωτό ο Τζορτζ Ράσελ], και κυρίως στο τριήμερο των δοκιμών εξέλιξης στο Μπαχρέιν στις 21-23 Φεβρουαρίου, ο Λιούις θα διαπιστώσει αν η Mercedes έχει καταφέρει να λύσει όλα αυτά τα προβλήματα με την καινούρια W15.

Τι λέει ο Τζέιμς Άλισον για τη νέα Mercedes W15

Πάντως, οι επιθυμίες του επτάκις πρωταθλητή εισακούστηκαν από την ομάδα, καθώς -μιλώντας σήμερα για τη νέα W15- ο τεχνικός διευθυντής Τζέιμς Άλισον είπε: “Δώσαμε μεγάλη έμφαση στη βελτίωση του πίσω άξονα που ήταν τόσο απρόβλεπτος φέτος, που οι οδηγοί συχνά τον χαρακτήριζαν απαίσιο. Προσπαθήσαμε να δουλέψουμε πάνω σε αυτό για να δώσουμε στους οδηγούς ένα αυτοκίνητο που θα τους εμπνέει περισσότερη εμπιστοσύνη.

Στην είσοδο της στροφής, όταν πιέζεις βίαια τα φρένα και αρχίζεις να στρίβεις, το πίσω μέρος πρέπει να είναι σταθερό σαν βράχος. Κι έπειτα, όσο πλησιάζεις το apex, το αυτοκίνητο πρέπει να δίνει αίσθηση προοδευτικής ακρίβειας και κατευθυντικότητας. Προσπαθήσαμε να τα ενσωματώσουμε αυτά στο αυτοκίνητο”.

Οι βελτιώσεις προέρχονται τόσο από μηχανικές όσο και από αεροδυναμικές επεμβάσεις. Στις πρώτες συγκαταλέγεται η νέα γεωμετρία (push-rod) της πίσω ανάρτησης, που βασίζεται στο νέο κάλυμμα του κιβωτίου ταχυτήτων.

Ο Άλισον συμπλήρωσε ότι μια ακόμη προτεραιότητα ήταν η βελτίωση της αεροδυναμικής αποδοτικότητας του DRS: “Δουλέψαμε επίσης στην προσπάθεια να δημιουργήσουμε ένα αυτοκίνητο με λιγότερη αντίσταση στον αέρα, και να προσθέσουμε [αεροδυναμική] απόδοση στις στροφές. Και τακτοποιήσαμε επίσης κάποιους τομείς που είχαμε χώρο βελτίωσης, όπως την επίδραση του DRS και τη λειτουργία μας στα πιτ-στοπς”, κατέληξε ο Βρετανός.