Ο πρώην διευθυντής στρατηγικής της Mercedes Τζέιμς Βάουλς χαρακτήρισε τον Λιούις Χάμιλτον το μεγαλύτερο φυσικό ταλέντο με το οποίο έχει συνεργαστεί ποτέ, συμπεριλαμβανομένου του Μίκαελ Σουμάχερ, ενώ ο Γκέρχαρντ Μπέργκερ είπε πως “πιθανότατα ο Μαξ Φερστάπεν είναι ο καλύτερος οδηγός που έχουμε δει ποτέ στη Formula 1”.

Σε αυτό το μόνιμο εγχείρημα της σύγκρισης μεταξύ των κορυφαίων οδηγών διαφορετικών εποχών της F1, στο οποίο οι ειδικοί του σπορ ανέκαθεν αναγκάζονταν να επιδίδονται έπειτα από τις διαχρονικές ερωτήσεις του Τύπου, ο βαθμός δυσκολίας είναι πολύ μεγάλος.

Για παράδειγμα, ο Άιρτον Σένα δεν είχε καν οδηγήσει μία F1 στην ηλικία που ο Μαξ Φερστάπεν ή ο Σεμπάστιαν Φέτελ κέρδισαν το πρώτο τους πρωτάθλημα. Τα ετήσια GP είναι πολύ περισσότερα φέτος, ενώ σε διαφορετικές περιόδους της καριέρας τους οι μεγάλοι αυτοί πρωταθλητές δεν είναι ανταγωνιστικά ή κυρίαρχα μονοθέσια.

Τρανό παράδειγμα αποτελεί ο Φερνάντο Αλόνσο, που βάσει αριθμών δεν μπορεί να συγκριθεί με τους κορυφαίους της εποχής μας (διότι σπανίως είχε ανταγωνιστικό μονοθέσιο), αλλά βάσει ικανοτήτων σίγουρα μπορεί.

Ο Φερστάπεν στα 26 χρόνια του έχει ήδη 9 πλήρεις σεζόν στο σπορ, ενώ ο Σένα είχε τρεις. Εξάλλου, ο Βραζιλιάνος αγωνίστηκε συνολικά μόλις 10 σεζόν, σε σχέση με τις 17 (ήδη) του Χάμιλτον. Επίσης, ο Ολλανδός τα δύο τελευταία χρόνια έχει το απολύτως κυρίαρχο μονοθέσιο του σπορ, χωρίς να έχει δίπλα του στη Red Bull έναν οδηγό της ανταγωνιστικότητας του Αλέν Προστ. Συνεπώς, οι συγκρίσεις είναι αδύνατες, και μάλλον δεν αποτυπώνονται πλήρως από τους αριθμούς.

Σύμφωνα με αυτούς, έχοντας κάνει ανήλικος το ντεμπούτο του στη F1, στα 26 χρόνια του ο Φερστάπεν έχει πετύχει πολλά περισσότερα από τους Λιούις Χάμιλτον και Μίκαελ Σουμάχερ στην ίδια ηλικία: έχει τρία πρωταθλήματα, έναντι ενός του Σουμάχερ και ενός του Χάμιλτον, 54 νίκες (13 Σουμάχερ, 12 Χάμιλτον), 32 πολ ποζίσιονς (8 Σουμάχερ, 17 Χάμιλτον), αλλά έχει συμμετάσχει σε υπερτριπλάσια GP (185 Φερστάπεν, 57 Σουμάχερ, 58 Χάμιλτον).

Από τους αριθμούς βλέπουμε ότι οι Χάμιλτον και Σουμάχερ, οι μοναδικοί επτάκις πρωταθλητές της F1, απέχουν πολύ από τα επιτεύγματα του Φερστάπεν. Συνεπώς, το ερώτημα τώρα στρέφεται προς όλα όσα ο Ολλανδός μπορεί να πετύχει αν συνεχίσει και πέραν τους 2028 (που λήγει το συμβόλαιό του με τη Red Bull) να αγωνίζεται στη Formula 1.

“Είμαι λίγο προκατειλημμένος σχετικά με την ερώτηση αυτή, διότι αγωνίστηκα μαζί και απέναντι στον Άιρτον Σένα, οπότε συνήθως τον βάζω πρώτο” είπε ο πρώην οδηγός της McLaren και της Ferrari Γκέρχαρντ Μπέργκερ, μιλώντας στο γερμανικό περιοδικό Auto Motor und Sport.

“Αλλά μετά προκύπτει το ερώτημα: πώς κρίνεις κάτι τέτοιο; Αυτό μπορεί να γίνει μόνο με γεγονότα και δεδομένα. Έτσι, μετά πρέπει να βάλεις τον Μίκαελ [Σουμάχερ] πρώτο. Ο Σένα προκαλούσε θαυμασμό με το ταλέντο και τις υπερφυσικές του ικανότητες στο αυτοκίνητο. Αλλά τώρα, με τον Μαξ Φερστάπεν, έχουμε κάποιον που με κάνει να αναρωτιέμαι αν οι παλιότερες εκτιμήσεις μου είναι σωστές.

Ο Μαξ δεν έκανε το παραμικρό λάθος πέρσι. Αυτό, τουλάχιστον, συνέβαινε στον Σένα ενίοτε. Με εκπλήσσει ότι ο Μαξ βρίσκεται πάντοτε στο σωστό μέρος. Στην εκκίνηση, στην πρώτη στροφή, στις μονομαχίες. Δεν μπορώ να σκεφτώ τίποτα που να μπορούσες να κάνεις καλύτερα από εκείνον. Γι’ αυτό ο Μαξ Φερστάπεν είναι πιθανότατα ο καλύτερος που έχουμε δει ποτέ στη Formula 1”, κατέληξε ο Αυστριακός.

Όσο για τον Λιούις Χάμιλτον, ο πρώην επικεφαλής στρατηγικής της Mercedes -και νυν διευθυντής της Williams F1 Τζέιμς Βάουλς- λέει: “Όταν ο Λιούις ήρθε στην ομάδα μας [Mercedes] ήταν, και παραμένει μέχρι σήμερα, ο πιο προικισμένος με ταλέντο οδηγός με τον οποίο έχω συνεργαστεί, συμπεριλαμβανομένου και του Μίκαελ [Σουμάχερ]. Έχει τόσο πολύ φυσικό ταλέντο.

Τον πήραμε για να κάνουμε μαζί το ταξίδι της κατάκτησης των πρωταθλημάτων. Η νοοτροπία του τον καιρό που ήρθε ήταν λαμπρή: ‘θα κερδίσω όλους τους αγώνες με κάθε κόστος. Δεν έχει σημασία το κόστος, θα κερδίσω αυτόν τον αγώνα’. Αν του μιλήσετε σήμερα, αποδέχεται ότι οι δεύτερες και τρίτες θέσεις είναι αυτές που σου κερδίζουν το πρωτάθλημα.

Η δουλειά και το χτίσιμο με την ομάδα που κάνεις τις ημέρες που δεν μπορείς να κερδίσεις έναν αγώνα θα σου δώσουν πολύ περισσότερη επιβράβευση από το να τους πιέζεις όλους για να κερδίσεις αυτόν τον συγκεκριμένο αγώνα”, πρόσθεσε ο Βρετανός.