Τρεις ημέρες στην Πάτρα, 36 ώρες στο Τόφαλος, 12 αγώνες, πολλές εικόνες, πολλά συναισθήματα, πολύ μπάσκετ. Το δεύτερο προκριματικό Adidas Next Generation Tournament ήταν το μπασκετικό γεγονός της περασμένης εβδομάδας, με 8 ομάδες να παλεύουν για την πρόκριση στο τελικό τουρνουά που θα διεξαχθεί στο Βελιγράδι, παράλληλα με το Final Four της EuroLeague (19-21/5).

Η Στελατσούρα, η Ακαδημία της Ρώμης ήταν αυτή που θριάμβευσε, με το SPORT24 να γυρίζει με γεμάτα σημειωματάρια από την Πάτρα, εκεί όπου η adidas, το αυθεντικό basketball brand, με moto το "Impossible is Nothing" έδωσε την ευκαιρία σε δεκάδες νέους ταλαντούχους Ευρωπαίους μπασκετμπολίστες να βγουν στο προσκήνιο. Κάποιοι το έκαναν φαντασμαγορικά, κάποιοι πραγματικά έλαμψαν, ενθουσίασαν και άφησαν υποσχέσεις για λαμπρές καριέρες, όπως οι πέντε παίκτες της ομάδας Next Gen Patras, οι πέντε παίκτες που υπό τις οδηγίες του coach Βασίλη Σπανούλη βρέθηκαν στις σημειώσεις πολλών scout.

Ιλάν Πιετρούς, ο σωσίας του Μπρόνι Τζέιμς

Όλος ο κόσμος αναρωτιέται αν είναι γιος του Μίκαελ ή του Φλοράν, οπότε στον Ιλάν βγαίνει αυθόρμητα "είμαι ο γιος του Φλοράν και ανηψιός του Μίκαελ" κάθε φορά που κάποιος τον προσεγγίζει και σκέφτεται να του κάνει την κλασική ερώτηση. Από την άλλη, όσοι τον παρακολούθησαν στην Πάτρα έλεγαν πως είναι ο σωσίας του Μπρόνι Τζέιμς. Γενικώς ο 16χρονος Γάλλος (θα γίνει 17 στις 20 Ιουνίου) τράβηξε τα βλέμματα, για θετικά αλλά και για κάποια αρνητικά σχόλια. Στο πρώτο ματς, απέναντι στην Στελατσούρα που κατέκτησε τελικά το τουρνουά, ο Πιετρούς είχε 16 πόντους από 1/6 δίποντα, 2/8 τρίποντα και 8/14 βολές, αλλά και τέσσερις ασίστ για επτά λάθη απέναντι στην πίεση των Ιταλών σε όλο το γήπεδο.

Αντέδρασε καλά, συνέχισε με θετικές εμφανίσεις, έχει δυνατό κορμή, έχει φυσική δύναμη, δεν διαβάζει ακόμη καλά το παιχνίδι στο κομμάτι του μοιράσματος και της δημιουργίας, πηγαίνει όμως στο drive με αποφασιστικότητα, έχει το step-back τρίποντο, κάποιες στιγμές το παιχνίδι του θύμιζε Τζέιμς Χάρντεν και αυτό δεν μπορεί να είναι αρνητικό, τουλάχιστον σε αυτή τη φάση της πορείας του προς την καθιέρωση. Μπορεί να εξελιχθεί σε σπουδαίο γκαρντ, αρκεί να έχει κίνητρο, να ακούει και να λειτουργεί με στόχο να γίνεται καλύτερος από προπόνηση σε προπόνηση. Έκλεισε το τουρνουά με 15.8 πόντους (40% στο δίποντο, 29% στο τρίποντο, 69% στις βολές), 2.5 ριμπάουντ, 3.8 ασίστ, 1.5 κλεψίματα και 13.8 μονάδες στο σύστημα αξιολόγησης ανά 27:37. Παίζει στην Στρασμπούρ και με την U21 έχει 18.8 πόντους, 2.5 ριμπάουντ και 2.9 ασίστ ανά 33.3 λεπτά.

Μπεν Σαράφ, ο δίμετρος πλέι μέικερ

Πολύ ιδιαίτερη περίπτωση πλέι μέικερ. Είναι μόλις 15 ετών (θα γίνει 16 στις 14 Απριλίου), παίζει στην Χάποελ Εμέκ Χεφέρ, στο διαδίκτυο δεν μπορεί να βρει κάποιος πολλά στοιχεία για εκείνον, όσοι όμως τον παρακολούθησαν στην Πάτρα, έχουν να λένε για το "τσαγανό" του, για την ισορροπία που έχει σε εκτέλεση και δημιουργία και για την αποφασιστικότητά του. Έχει εξαιρετικό vision για την ηλικία του, βλέπει γωνίες που δεν βλέπουν "φτασμένοι" μπασκετμπολίστες, σουτάρει καλά από κοντινή, μέση και μακρινή απόσταση, αλλά είναι ακόμη πολύ άγουρος για να παίξει με συνέπεια, με διάρκεια και χωρίς ακραία συναισθήματα.

Έκλεισε το τουρνουά με 9.8 πόντους, 3 ριμπάουντ, 3.8 ασίστ και 8.5 μονάδες στο σύστημα αξιολόγησης ανά 19:57, έπαιξε στον ρόλο του αναπληρωματικού άσου και με δεδομένο ότι το κορμί του δεν έχει αναπτυχθεί ακόμη στον απόλυτο βαθμό, είναι πολύ πιθανό να ξεπεράσει και τα δύο μέτρα σε ύψος καθώς αυτή τη στιγμή είναι στο 1μ.95. Αριστερόχειρας, καλός χειριστής, θα στήσει pick-and-roll, τα άκουσε για τα καλά από τον Βασίλη Σπανούλη για δύο φάσεις που καθυστέρησε να πασάρει, αν δουλέψει σκληρά, τότε σε δύο χρόνια είναι πολύ πιθανό να παίζει σε καλό επίπεδο. Και όταν λέμε καλό, δεν εννοούμε να είναι μέρος του rotation σε κάποια ισραηλινή ομάδα, αλλά μέλος ενός club που θα αγωνίζεται στην Ευρώπη.

Πακόμ Νταντιέ, ο πιο πλήρης παίκτης του τουρνουά

Στα 16 του (θα γίνει 17 ετών στις 27 Ιουλίου), ο Γάλλος περιφερειακός βλέπει τον κόσμο από τα δύο μέτρα και προσπαθεί να καταλάβει αυτός και οι γύρω του αν θα παίξει στη θέση δύο ή στην θέση τρία. Στα τέσσερα παιχνίδια στην Πάτρα έγραψε 18.8 πόντους (50% στο δίποντο, 36% στο τρίποντο, 91% στις βολές με 27/30), 4.2 ριμπάουντ, 1.8 ασίστ, 1.5 κλεψίματα και 18.8 μονάδες στο σύστημα αξιολόγησης ανά 29:23, δεν μπήκε στην κορυφαία πεντάδα, έκανε όμως καταπληκτικές εμφανίσεις χωρίς να υπερβάλλει.

Από τα σημαντικότερα ταλέντα της Ευρώπης, ανάμεσα σε όσους έχουν γεννηθεί το 2005, ο Νταντιέ έχει μέγεθος και ευελιξία, γνωρίζει τα βασικά του αθλήματος και μπορεί να μαρκάρει από το ένα έως το τέσσερα. Πολύ αθλητικός, πολύ αποφασιστικός, θα ψάξει την διείσδυση και το δυναμικό τελείωμα, θα κινηθεί χωρίς την μπάλα και δεν θα την απαιτήσει, θα αφήσει το παιχνίδι να του δώσει ρυθμό. Ανήκει στην φιλόδοξη Παρί, παίζει κυρίως στην U21 του συλλόγου και έχει 16.8 πόντους, 4.8 ριμπάουντ, 1.8 ασίστ και ένα κλέψιμο ανά 32.4 λεπτά, αντιμετωπίζοντας συνεχώς μεγαλύτερους και πολύ μεγαλύτερους αντιπάλους.

Μοχάμεντ Ντιαβαρά, το απόλυτο project

Στις 29 Απριλίου θα γίνει 17 ετών, ωστόσο το κορμί του είναι σχεδόν έτοιμο ακόμη και για το NBA. Παίζει στην Παρί, στην ίδια ομάδα με τον Πακόμ Νταντιέ και μάλιστα είναι ρολίστας (7.8 πόντοι, 4.6 ριμπάουντ, 1.9 ασίστ ανά 25.9 λεπτά), σίγουρα όμως όσοι τον είδαν στο Τόφαλος έμειναν με ανοιχτό το στόμα. Και θα γινόταν πολλή περισσότερη συζήτηση για εκείνον αν δεν αντιμετώπιζε ένα πρόβλημα στα γόνατα, το οποίο τον φρέναρε μετά από το πρώτο παιχνίδι του τουρνουά. Άγνωστο αν θα παίξει στο δύο, στο τρία ή στο τέσσερα και πραγματικά μικρή σημασία έχει από τη στιγμή που είδαμε έναν φαντασμαγορικά ταλαντούχο παίκτη που μπορεί να κάνει τα πάντα από καλό, έως απόλυτο βαθμό.

Θα σκοράρει, θα τρέξει στον αιφνιδιασμό, θα κόψει σουτ, θα αμυνθεί στην περιφέρεια, θα κυριαρχήσει στο ριμπάουντ και θα πασάρει καλά, ο Ντιαβαρά δείχνει να έχει πραγματικά πολύ ψηλό ταβάνι. Όχι μόνο για το skillset, αλλά και για το κορμί του, για το wingspan και για την προοπτική. Στην γλώσσα του NBA θεωρείται prospect, ίσως και project, αν όμως τον συγκρίνει κάποιος με άλλους 16-17χρονους του παρελθόντος, θα συνειδητοποιήσει ότι ο Γάλλος είναι πιο μπροστά από παίκτες που πήγαν στις ΗΠΑ και έχουν πλέον καθιερωθεί, ακόμη και στο υψηλότερο επίπεδο. Ερωτηματικό το κορμί του, ερωτηματικό κυρίως επειδή δεν παίζει πολύ στην Γαλλία. Σίγουρα πάντως πρόκειται για παίκτη-φαινόμενο που πρέπει να παρακολουθήσουμετα επόμενα χρόνια.

Αλέξανδρος Σαμοντούροβ, ο next gen της Ελλάδας

Για τον Σάμο έχουν γραφτεί τα πάντα, από προπονητές, παράγοντες, συμπαίκτες κι αντιπάλους. Οι αριθμοί του στην Πάτρα (14.2 πόντοι, 79% στο δίποντο, 25% στο τρίποντο, 66% στις βολές, 6.5 ριμπάουντ, 1.5 ασίστ, 2 κλεψίματα, 1.8 μπλοκ, 22.5 μονάδες στο σύστημα αξιολόγησης ανά 25:09) γκρεμίστηκαν από το δίλεπτο που έπαιξε στον μικρό τελικό, ωστόσο μικρή σημασία έχουν τα νούμερα στην περίπτωσή του. Στην πρώτη του εμπειρία με ξένους συμπαίκτες, σε ένα περιβάλλον στο οποίο έπρεπε να μπει και να προσαρμοστεί άμεσα, τα πήγε περίφημα, δεν απαίτησε πάσες, κινήθηκε άψογα στο γήπεδο, τελείωσε τις φάσεις κοντά στο καλάθι, έδειξε ότι μπορεί να είναι ο άνθρωπος από τα χέρια του οποίου μία ομάδα μπορεί να παίρνει 12, 14, 20 πόντους χωρίς εκείνος να σπαταλάει πολλή ενέργεια.

Αυτό που πρέπει να δουλέψει είναι σίγουρα το περιφερειακό σουτ, το στοιχείο που ούτως ή άλλως βελτιώνεται με το πέρασμα του χρόνου ειδικά σε παίκτες που παίζουν από την θέση τρία και πάνω, φυσικά και το κορμί του. Πρέπει να δυναμώσει, υπήρξαν στιγμές που οι αντίπαλοι τον έσπρωξαν πολύ εύκολα και σκόραραν στη ρακέτα, όμως ο Σαμοντούροβ έχει καταλάβει από την εμπειρία του στη Γ' Εθνική ότι αυτή πρέπει να είναι η προτεραιότητά του. Απίθανος μπλοκέρ, έχει το defensive awareness για να γράψει ιστορία σε αυτό το κομμάτι του παιχνιδιού, γενικώς είναι ένα καταπληκτικό ταλέντο που ξεχώρισε απέναντι και ανάμεσα στους κορυφαίους του τουρνουά όταν οι παίκτες Ολυμπιακού και Προμηθέα τα έβρισκαν σκούρα στο κομμάτι της αθλητικότητας.