Ηταν το 8ο λεπτό του αγώνα της ΑΕΚ με τον Ιωνικό στην Νίκαια (νίκη με 65-59 για την "Ένωση") όταν ο Στέφαν Γέλοβατς έπεσε σφαδάζοντας στο παρκέ, προσθέτοντας έναν τεράστιο πονοκέφαλο στον Στέφανο Δέδα. Ήταν η στιγμή που έμελλε να αλλάξει και την πορεία του αγώνα.

Η πρόωρη αποχώρηση του Σέρβου ψηλού σόκαρε την ΑΕΚ. Σε βάθος χρόνου ωστόσο έμελλε να την συσπειρώσει και να την βοηθήσει να ενισχύσει κάτι που αχνοφάνηκε στον αγώνα με τον Άρη: Το αμυντικό της φίλτρο.

Η (ουσιαστικά υποχρεωτική για τόσο μεγάλο χρόνο και όχι μόνο διαστήματα) συνύπαρξη των Γκρίφιν και Χάμερ στην γραμμή των ψηλών έδωσε στην ΑΕΚ αυτό που της λείπει όταν βρίσκεται στο παρκέ ο Σέρβος: Ταχύτητα και αθλητικότητα στην frontline, γεγονός που έπαιξε καθοριστικό ρόλο κόντρα στους Νικαιώτες, ειδικά στο φινάλε του αγώνα.

Ένα δίδυμο που μπορεί να δώσει πολλά πράγματα

Η έξοδος του Γέλοβατς “πλήγωσε” την ΑΕΚ και έδωσε στον Ιωνικό την ευκαιρία αρχικά να ξεφύγει και – όταν ανέτρεψε τα δεδομένα η ΑΕΚ – να φέρει τούμπα το ματς χάρη και στην ζώνη του που δεν έπρεπε να ανησυχεί για το σουτ του έμπειρου ψηλού. Στο τέλος του αγώνα όμως, όταν οι δύο Αμερικανοί ψηλοί έβγαζαν την μία μεγάλη άμυνα μετά την άλλη, έγινε σαφές πόση ανάγκη έχει η ΑΕΚ από την συχνή ταυτόχρονη χρησιμοποίησή τους.

Ο τρόπος που καλύπτει την πίσω γραμμή της ΑΕΚ με την μπασκετική ευφυΐα του και την μαχητικότητά του ο Χάμερ, σε συνδυασμό με τα τρομερά αθλητικά προσόντα του Γκρίφιν – ο οποίος έκανε και τα 4 κοψίματά του στην τέταρτη περίοδο – δίνουν κάτι διαφορετικό στην “Ένωση”. Την βοηθούν να αντιπαρέρχεται – σε έναν βαθμό – τις αμυντικές αδυναμίες κάποιων περιφερειακών της. Της δίνει έξτρα κατοχές. Μία ενδεχόμενη συνύπαρξή τους μάλιστα με τον Χουάν Πάμπλο Βαουλέτ στην γραμμή ψηλών θα κάνει την ΑΕΚ ακόμα πιο δυνατή σε αυτό το κομμάτι, με τίμημα βέβαια την επιθετική λειτουργία της ομάδας τους.

Το δίδυμο των Γκρίφιν και Χάμερ δεν είναι τέλειο, αφού αρχικά υστερεί σε μέγεθος. Ο Γκρίφιν θέλει δουλειά στον τομέα της τακτικής αμυντικής προσέγγισης, αφού εξακολουθεί να λειτουργεί κυρίως με το ένστικτο και είναι πιο συνεπής όταν εμπλέκεται σε αμυντικές καταστάσεις που είναι πάνω στην μπάλα παρά μακριά από αυτή. Ο Χάμερ δεν θα μπορεί να σπρώχνει σέντερ όλη την ώρα. Είναι όμως ένα δίδυμο που βγάζει μία ισορροπία και στις δύο πλευρές του παρκέ, αφού δίνει την ευκαιρία στον μεν Χάμερ να συμπεριφέρεται περισσότερο ως σέντερ στην επίθεση – στήνοντας Πικ εν Ρολ – με τον Γκρίφιν να απειλεί από την περιφέρεια, ενώ στην άμυνα ο ένας καλύπτει τις αδυναμίες του άλλου.

Ψάχνοντας για ισορροπία και... παίκτη

Ο Γέλοβατς είναι κεφάλαιο για την ΑΕΚ. Η επαφή του με το καλάθι, η χημεία που έχει ήδη βρει με τον Κίνο Κολόμ, το καλό του σουτ που ανοίγει το γήπεδο για τους Παππά και Ανγκόλα, όλα αυτά είναι πολύτιμα. Την ίδια στιγμή όμως δεν είναι ακριβώς μυστικό ότι στην πίσω πλευρά του παρκέ έχει σημαντικά προβλήματα. Και σε μία ΑΕΚ που έτσι κι αλλιώς τον τελευταίο καιρό σκοράρει με το... στανιό, δεν υπάρχει το περιθώριο για αδύναμους κρίκους στην άλλη πλευρά του παρκέ.

Μία ενδεχόμενη απουσία του Γέλοβατς θα πληγώσει την ΑΕΚ. Θα της στερήσει ποιότητα, αλλά και βάθος στην γραμμή ψηλών, αφού πίσω από την τριάδα των Βαουλέτ, Γκρίφιν και Χάμερ υπάρχουν μόνο ο Φιλιππάκος και οι Μπόγρης-Μαυροειδής που παίρνουν από ελάχιστο έως καθόλου χρόνο συμμετοχής. Οι αλχημείες θα γίνουν πάλι συνήθεια, σε μία προσπάθεια της “Ένωσης” να βρει ισορροπία μέσα από τα προβλήματα.

Την ίδια στιγμή, η αναζήτηση για παίκτη – εν μέσω των δύο ban της FIBA που απαγορεύει τις μεταγραφές – συνεχίζεται. Η περίπτωση του Έρικ Γκριν δύσκολα θα προχωρήσει, ωστόσο πλέον γίνεται σαφές ότι η ΑΕΚ χρειάζεται έναν περιφερειακό με ικανότητα στην εκτέλεση που θα την ξεκολλήσει όταν τα πράγματα δυσκολεύουν.

Όπως και να έχει πάντως, στην Νίκαια η ΑΕΚ αγόρασε λίγο ακόμα χρόνο στην Νίκαια. Και το έκανε παίζοντας άμυνα, βρίσκοντας λύσεις στην γραμμή ψηλών με το δίδυμο των Χάμερ και Γκρίφιν. Το πώς θα αντιδράσει ωστόσο από εδώ και πέρα είναι που έχει σημασία.