Η ΑΕΚ έκανε ακόμα μία έκπληξη. Αιφνιδιάζοντας τους πάντες, συμφώνησε με τον Ταϊρίς Ράις, προσθέτοντας ακόμα έναν μπαρουτοκαπνισμένο παίκτη σε ένα ήδη πολύ έμπειρο σύνολο. Και έδειξε ξεκάθαρα τις προθέσεις της.

Η “Ένωση” έψαχνε εδώ και αρκετό καιρό έναν ακόμα combo γκαρντ με ικανότητα στην δημιουργία και την εκτέλεση. Έναν παίκτη που θα μπορούσε να δημιουργήσει το σουτ του σχεδόν από το πουθενά για να συμπληρώσει μία γραμμή γκαρντ με αρκετό μέγεθος και εκτελεστική δεινότητα. Έψαχνε ένα ακόμα μπαλαντέρ, έναν παίκτη που θα μπορούσε να κάνει την διαφορά. Και ελπίζει ότι το βρήκε στο πρόσωπο του Ράις.

Ο Αμερικανός γκαρντ συμφώνησε αρχικά για συμβόλαιο 1.5 μήνα. Κοινώς, η αρχική συμφωνία ορίζει ότι θα φοράει την φανέλα της ΑΕΚ αρχικά στο Final Eight του Basketball Champions League, με την προοπτική να ανανεώσει το συμβόλαιό του μετά το πέρας της διοργάνωσης, ιδανικά με ένα τρόπαιο ανά χείρας.

Η χρονική διάρκεια του συμβολαίου του Ράις δεν αφήνει ιδιαίτερες αμφιβολίες σχετικά με το πλάνο της ΑΕΚ. Με το Final Eight να αναμένεται εκτός συγκλονιστικού απροόπτου να διεξαχθεί στο ΟΑΚΑ, η “Ένωση” έχει ξεκάθαρα τον στόχο να παίξει τα ρέστα της για το τρόπαιο. Θα πει κάποιος ότι αυτός ήταν εξ αρχής ο στόχος και αυτή η πρόταση δεν δείχνει κάτι καινούριο. Είναι όμως οι λεπτομέρειες που κάνουν την διαφορά. Και κινήσεις όπως αυτή του Ράις – και του Ματ Λοτζέσκι – δείχνουν ότι οι “κιτρινόμαυροι” έχουν κλειδώσει αυτό τον στόχο. Το θέμα είναι πλέον με ποιον τρόπο θα μπορέσουν να χωρέσουν τον Ράις στην περιφέρεια.

ΤΟ DEPTH CHART

Ξεκινώντας από τα βασικά, μετά την προσθήκη του Ράις φαίνεται ότι εκτός συγκλονιστικού απροόπτου ολοκλήρωσε το ρόστερ της, αφού αυτή τη στιγμή έχει 16 παίκτες στο δυναμικό της, με το depth chart της να μοιάζει κάπως έτσι:

PG: Ζήσης, Γκίκας Κατσίβελης, Μωραΐτης

SG: Λάνγκφορντ, Ράις, Τολιόπουλος*

SF: Γιάνκοβιτς, Λοτζέσκι, Ρογκαβόπουλος

PF: Ματσιούλις, Χρυσικόπουλος

C: Σλότερ, Μορέιρα, Γόντικας, Μαυροειδής**

*Υπάρχει ενδεχόμενο να παραχωρηθεί δανεικός

**Δεν έχει ανανεώσει επίσημα το συμβόλαιό του.

Μία πρώτη ματιά αρκεί για να καταλάβει κανείς ότι το ρόστερ της ΑΕΚ είναι γεμάτο εμπειρία, αφού υπάρχουν 7 παίκτες που έχουν ηλικία άνω των 33 ετών (Ζήσης, Λάνγκφορντ, Ράις, Λοτζέσκι, Ματσιούλις, Σλότερ, Μαυροειδής). Αυτό μπορεί να μεταφραστεί ποικιλοτρόπως, ωστόσο υπάρχει ένα πράγμα που δεν μπορεί να αμφισβητηθεί: Το ρόστερ της “Ένωσης” είναι γεμάτο μπαρουτοκαπνισμένους παίκτες, κάτι που έχει σημασία όταν πρόκειται να συμμετάσχει σε μία διοργάνωση όπως το Final Eight του BCL με τρία νοκ-άουτ παιχνίδια, όταν οι παραστάσεις παίζουν ρόλο.

Δε μπορεί να μην αναφέρει κάποιος ότι σαφώς και υπάρχει έλλειμμα αθλητικότητας και ταχύτητας στους παίκτες που θα αποτελέσουν τον κορμό της ομάδας. Να μην σταθεί στο γεγονός ότι είναι δύσκολο να δει κάποιος μία προοπτική 2-3 χρόνων στο ρόστερ. Την ίδια στιγμή όμως δεν γίνεται να μην σταθεί στο γεγονός ότι η ΑΕΚ έχει στο δυναμικό της παίκτες με τεράστια προσωπικότητα. Παίκτες όπως ο Ζήσης, ο Ράις, ο Λάνγκφορντ, ο Σλότερ, ο Ματσιούλις, ο Λοτζέσκι και ο Μαυροειδής έχουν παραστάσεις. Έχουν πάρει τίτλους, έχουν αγωνιστεί στο υψηλότερο επίπεδο, έχουν παίξει τελικούς, έχουν βάλει μεγάλα σουτ. Ξέρουν τι χρειάζεται μία ομάδα για να φτάσει μέχρι το τέρμα. Αυτό δεν γίνεται να περάσει απαρατήρητο.

ΤΑ ΔΙΔΥΜΑ ΣΤΑ ΓΚΑΡΝΤ ΚΑΙ ΟΙ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟΙ ΖΗΣΗΣ-ΚΑΤΣΙΒΕΛΗΣ

Πηγαίνοντας λίγο πιο βαθιά πλέον στο ρόστερ και κοιτάζοντας την περιφέρεια της ΑΕΚ, γίνεται σαφές ότι αρχικά θα διαμορφωθούν κάποια γρήγορα δίδυμα στην περιφέρεια προκειμένου να εξασφαλιστεί ισορροπία στις δύο πλευρές του παρκέ και κυρίως στο αμυντικό κομμάτι.

Παίρνοντας τα πράγματα από την αρχή, στο βασικό ροτέισον της ΑΕΚ υπάρχουν μόλις δύο παίκτες με ύψος κάτω από 1.93 μέτρα: Οι Γκίκας και Ράις, οι οποίοι αμφότεροι έχουν ύψος 1.85 μέτρα. Αυτό έχει μεγάλη σημασία και παράλληλα δείχνει μία συγκεκριμένη κατεύθυνση στην οποία κινείται το τεχνικό επιτελείο της ΑΕΚ. Παράλληλα, το στυλ παιχνιδιού των γκαρντ της ομάδας μπορεί να βοηθήσει στην πρώτη εικόνα του ροτέισον.

Το βασικό ροτέισον δείχνει ότι στο παρκέ θα υπάρχουν συνήθως ένας εκ των Ζήση-Κατσίβελη-Γκίκα σε συνδυασμό με έναν εκ των Λάνγκφορντ-Ράις, προκειμένου να υπάρχει ένας “σωματοφύλακας” στο πλευρό ενός scoring γκαρντ. Το δίδυμο Γκίκα-Ράις είναι μάλλον δύσκολο πάντως να χρησιμοποιηθεί λόγω του ύψους των δύο γκαρντ. Είναι πιθανό να “κατεβαίνει” υπό προϋποθέσεις σε θέση σούτινγκ γκαρντ και ο Λοτζέσκι κάποιες στιγμές, όπως και το να συνυπάρξει με έναν εκ των Ζήση (κυρίως) ή Κατσίβελη (πιο σπάνια) ο Γκίκας, ωστόσο το βασικό ροτέισον στις θέσεις των γκαρντ για το μεγαλύτερο μέρος των αγώνων θα είναι λογικά το εξής:

Ζήσης-Λάνγκφορντ

Ζήσης-Ράις

Γκίκας-Λάνγκφορντ

Κατσίβελης-Λάνγκφορντ

Κατσίβελης-Ράις

Βλέποντας αυτά τα “ντουέτα” καταλαβαίνει κανείς γιατί μετά την προσθήκη του Ράις ο ρόλος των Ζήση και Κατσίβελη γίνεται ακόμα πιο σημαντικός: Πρόκειται για δύο ψηλά γκαρντ, (1.97 ο Ζήσης, 1.98 ο Κατσίβελης), οι οποίοι εξασφαλίζουν ότι θα υπάρχει το απαραίτητο μέγεθος στην περιφέρεια ώστε να κρυφτεί ο βραχύσωμος Αμερικανός. Ο Γκίκας από την πλευρά του είναι αυτός που πέρυσι έδειξε ότι “κούμπωνε” καλύτερα με τον Λάνγκφορντ λόγω της ικανότητάς του να παίξει και μακριά από τη μπάλα όταν χρειαζόταν.

Θα αναρωτηθεί τώρα κανείς γιατί δεν αναφέρθηκε ως πιθανό ντουέτο αυτό των Ράις και Λάνγκφορντ. Η απάντηση όμως σε αυτό έρχεται άμεσα.

ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΤΡΙΛΕΠΤΟ ΠΟΥ ΑΛΛΑΖΟΥΝ ΟΛΑ

Ο Ράις και ο Λάνγκφορντ είναι τεράστιες προσωπικότητες. Επιθετικά είναι ευλογία, αφού οι δύο αριστερόχειρες γκαρντ μπορούν να δημιουργήσουν το δικό τους σουτ και να εκτελέσουν με ευκολία απέναντι σε οποιαδήποτε άμυνα. Η συνύπαρξή τους ωστόσο για μεγάλο διάστημα ενός αγώνα δεν είναι κάτι που είναι σίγουρο ότι θα συμβαίνει με μεγάλη συχνότητα. Ο λόγος προφανής: Πιθανή συνύπαρξή τους για μεγάλο διάστημα θα φέρει μία αμυντική ανισορροπία. Οι δυο τους όμως μπορούν πράγματι να συνυπάρξουν ανά διαστήματα. Τα πιο σημαντικά διαστήματα, στο τέλος των αγώνων.

Τα τελευταία λεπτά των αγώνων, ειδικά των μεγάλων αγώνων, είναι πάντα διαφορετικά. Ο ρυθμός πέφτει, οι επιθέσεις εκδηλώνονται πιο αργά, τα χέρια βαραίνουν. Σε αυτά τα παιχνίδια, όπου θα κρίνονται όλα, η ΑΕΚ θα μπορεί να έχει στο παρκέ ταυτόχρονα τους δύο Αμερικανούς, πιθανόν μαζί και με τον Νίκο Ζήση σε σχήμα με τρεις γκαρντ.

Ο καθένας μπορεί να υποστηρίξει ότι μία συνύπαρξη των δύο Αμερικανών στο τέλος μπορεί να δημιουργήσει αμυντικό πρόβλημα. Εδώ υπάρχει όμως μία παρανόηση σχετικά με τους Ράις-Λάνγκφορντ: Μπορεί να μην είναι αμυντικοί ογκόλιθοι, αλλά δεν είναι ακριβώς... τρύπες στην άμυνα. Έχουν την εμπειρία και την προσωπικότητα για να κάνουν αυτό που πρέπει στο φινάλε ενός αγώνα. Μπορεί να μη έχουν την δυνατότητα να εξουδετερώσουν έναν αντίπαλο, αλλά θα μπορέσουν να βγάλουν μία στις τρεις άμυνες όταν το παιχνίδι οδεύει προς το τέλος του. Αυτό ενδεχομένως να είναι αρκετό στο φινάλε, αφού στην άλλη πλευρά του παρκέ θα πρέπει ο αντίπαλος να μπορέσει να σταματήσει και τους δύο.

ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΤΟΝ ΔΙΚΟ ΤΗΣ ΔΡΟΜΟ ΚΑΙ ΟΠΟΥ ΤΗΝ ΒΓΑΛΕΙ

Είναι ξεκάθαρο ότι η προσωπικότητα των έμπειρων παικτών της ομάδας είναι το μεγάλο πλεονέκτημα της ΑΕΚ, αλλά ο τρόπος που θα συνυπάρξουν στο ρόστερ το μεγάλο ερώτημα. Όταν όμως μία ομάδα βάζει τον πήχη τόσο ψηλά όσο η “Ένωση” πρέπει να είναι διατεθειμένη κάποιες φορές να σκεφτεί αντισυμβατικά, να ποντάρει στα δικά της δυνατά σημεία, ελπίζοντας ότι θα βρεθεί ένα βήμα πιο μπροστά από τους αντιπάλους της.

Η ΑΕΚ έχει αποφασίσει να χτίσει ένα ρόστερ με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά. Ένα ρόστερ που έχει εμπειρία, με γκαρντ που μπορούν να εκτελέσουν με συνέπεια μετά από ντρίμπλα (κάτι απαραίτητο στο σύγχρονο μπάσκετ), περιφερειακούς με καλό σουτ, πάουερ φόργουορντ που μπορούν να ανοίξουν το γήπεδο και συχνά να ποστάρουν, σέντερ που μπορούν να παίξουν το Πικ εν Ρολ. Κάλυψε το πρόβλημά της στο παιχνίδι από μέσα προς τα έξω με την προσθήκη του Μορέιρα, για να έχει μία απειλή με πλάτη στο καλάθι, πρόσθεσε τον Κατσίβελη ως “αντίβαρο” στην άμυνα.

Η “Ένωση” θα είναι για δεύτερη σερί σεζόν μία ομάδα μισού γηπέδου. Θα πηγαίνει τα παιχνίδια στις λίγες κατοχές, θα παίζει γρήγορα όταν χρειάζεται σε σετ καταστάσεις – όπου θα επιτίθεται σε πρώτο χρόνο – και θα παγώνει όποτε θέλει τον ρυθμό δίνοντας τη μπάλα σε παίκτες όπως ο Λάνγκφορντ, ο Ράις και ο Ζήσης. Θα στηριχθεί στο μέγεθός της περιφέρειάς της στην πίσω πλευρά του παρκέ, θα χτίσει ένα αμυντικό πλάνο γύρω από τον Σλότερ.

Πάνω από όλα, η ΑΕΚ θα ζήσει και θα πεθάνει με τις προσωπικότητές της. Αυτό έκανε και πέρυσι, όταν όποιο μεγάλο παιχνίδι χρειάστηκε να το πάρει το πήρε, αυτό θα κάνει και φέτος. Το ρόστερ της σίγουρα δεν είναι αψεγάδιαστο. Τα ερωτήματα για την αμυντική συμπεριφορά της ομάδας και το μεγάλο ηλικιακά ρόστερ θα υπάρχουν και θα την ακολουθούν μέχρι να επιβεβαιωθούν ή να διαψευστούν στο παρκέ. Αν ωστόσο κάτι είναι ξεκάθαρο είναι ότι οι “κιτρινόμαυροι” αποφάσισαν να ακολουθήσουν με κάθε κόστος την δική τους φιλοσοφία, τον δικό τους δρόμο. Και θα πορευτούν έτσι μέχρι το τέλος.