ΑΕΚ: Η ανηφόρα μόλις ξεκίνησε

Τέσσερις αγώνες - τρεις ήττες. Αυτός είναι ο απολογισμός της ΑΕΚ στο λυκαυγές της σεζόν 2021/22. Ήττα από τον Προμηθέα στον ημιτελικό του Super Cup, ήττα από τον Ολυμπιακό στην Stoiximan Basket League, ήττα και χθες (6/10) από την Zομπατέλι στο Basketball Champions League. Μοναδική νίκη, αυτή κόντρα στο Λαύριο στον μικρό τελικό του Super Cup, σε ένα παιχνίδι που δεν θυμάται κανείς.

Η Ζομπατέλι εξέθεσε κάθε αμυντική αδυναμία της ΑΕΚ. Όπως νωρίτερα είχε κάνει και ο Ολυμπιακός και ο Προμηθέας. Η εικόνα προβληματίζει. Ο καθένας μπορεί να πει ότι είναι νωρίς. Ότι η ΑΕΚ έχει αλλάξει όλο το ρόστερ της, ότι θέλει χρόνο. Όλα αυτά είναι σωστά και ισχύουν. Η ΑΕΚ όμως προβληματίζει. Όχι επειδή χάνει, η ήττα είναι μέσα στο παιχνίδι και – αν το δει κάποιος ρεαλιστικά και κυνικά – μόνο η ήττα από την Ζομπατέλι είναι εκτός προγράμματος με βάση την φετινή πραγματικότητα της ομάδας. Είναι όμως η εικόνα που έχει φέρει αυτό τον προβληματισμό, με τελευταίο παράδειγμα τον αγώνα στην Ουγγαρία.

Ο Γέλοβατς είναι το δέντρο, όχι το δάσος

Η φετινή ΑΕΚ έχει χτιστεί για να νικάει μέσα από την επίθεση. Αυτό δεν είναι μυστικό. Το ξεκαθάρισε και ο Στέφανος Δέδας στην παρουσίασή του. Υπάρχουν λόγοι που συνέβη αυτό, με πρώτο το χαμηλό μπάτζετ και την ανάγκη να χτιστεί μία ομάδα που θα νικάει μέσα από τις πολλές κατοχές και την λογική να σημειώνει έναν πόντο περισσότερο και όχι να δεχθεί έναν πόντο λιγότερο. Τα προβλήματα όμως ξεκινούν στην άλλη πλευρά του παρκέ. Όπου η Ζομπατέλι εξέθεσε ανεπανόρθωτα την έλλειψη αθλητικότητας και ενέργειας της “Ένωσης”.

Το ανελέητο σημάδι στον Στέφαν Γέλοβατς στο Πικ εν Ρολ, αλλά και του Κίνο Κολόμ σε καταστάσεις ένας εναντίον ενός ήταν τα πράγματα που φαίνονταν και τα καταλάβαινε ο καθένας. Ο κόσμος όμως πρέπει να έχει υπόψη του το εξής: Μία ομάδα μπορεί να χτίσει μία συμπαθητική άμυνα ακόμα και αν έχει έναν, ίσως και δύο κακούς αμυντικούς στο παρκέ. Δεν γίνεται όμως να χτίσει μία ανεκτή άμυνα όταν έχει ταυτόχρονα στο παρκέ μόνο δύο καλούς αμυντικούς και τα άλλα μέλη της πεντάδας είτε δεν μπορούν είτε δεν θέλουν να παίξουν άμυνα.

Είναι εύκολο να εκτεθεί ο Γέλοβατς και τα αργά (και καθόλου αθλητικά) πόδια του. Η κατάσταση όμως γίνεται ακόμα πιο εύκολη για τον αντίπαλο όταν δεν υπάρχει κάλυψη στην πίσω γραμμή, όταν ο παίκτης της αδύνατης πλευράς δεν τσεκάρει τον ψηλό που ρολάρει, όταν δεν υπάρχουν αμυντικές περιστροφές. Όταν μάλιστα επιλέγεται η λογική των αλλαγών σε όλα τα σκριν και ο Γέλοβατς πρέπει να μαρκάρει έναν γκαρντ στην περιφέρεια, τότε η κατάσταση μοιάζει μη αναστρέψιμη.

Όποιος έχει παρακολουθήσει την πορεία του Σέρβου ξέρει ότι δεν αποκτήθηκε από την ΑΕΚ για να γίνει... σκιάχτρο στην άμυνα. Ο Γέλοβατς είναι ένας φόργουορντ/σέντερ με όπλο το σουτ, ο οποίος έχει ανάγκη από αθλητικούς παίκτες με μέγεθος στο πλευρό του για να μην εκτεθεί στην άμυνα. Η ΑΕΚ όμως δεν έχει ούτε αρκετούς αθλητές, ούτε αρκετό μέγεθος στην περιφέρεια. Από εκεί ξεκινούν όλα τα προβλήματα. Ο Γέλοβατς είναι το... δέντρο σε αυτή την ιστορία, όχι το δάσος.

Είναι πολύ νωρίς για να είναι ο Παππάς ο κορυφαίος παίκτης της ομάδας

Η επάνοδος του Νίκου Παππά στα παρκέ ήταν εντυπωσιακή. Προερχόμενος από 7 μήνες αποχής λόγω του σοβαρού τραυματισμού του (ρήξη αχίλλειου τένοντα) πήρε την ΑΕΚ στην πλάτη του, σημείωσε 20 πόντους, την κράτησε στο παιχνίδι. Σε αυτό το επίπεδο μπορεί να κάνει την διαφορά με άνεση. Δεν γίνεται και δεν πρέπει όμως να είναι ο κορυφαίος της ΑΕΚ. Όχι ακόμα βασικά.

Έχοντας περάσει έναν Γολγοθά για να επιστρέψει από τον τρίτο σοβαρό τραυματισμό της καριέρας του, ο 31χρονος Παππάς πρέπει να προστατευτεί. Πρέπει να μπαίνει σταδιακά στην ομάδα, να βρει τα πατήματά του. Να βρει τον ρόλο του, ο οποίος σταδιακά θα αναβαθμίζεται. Σε βάθος χρόνου ίσως και να γίνει ο ηγέτης της ομάδας. Όχι όμως στο πρώτο του παιχνίδι.

Το γεγονός ότι ο Παππάς ήταν εκ των κορυφαίων – ή ο κορυφαίος ανάλογα το πώς το βλέπει κάποιος – της ΑΕΚ λέει πολλά τόσο για την κλάση του, όσο και για την κατάσταση της “Ένωσης”. Ένας από τους πλέον προικισμένους σκόρερ της τελευταίας 10ετίας στο ελληνικό μπάσκετ έδειξε ότι παραμένει ατρόμητος, χωρίς να διστάζει να πηγαίνει ακόμα και μέχρι μέσα στο καλάθι ψάχνοντας την επαφή, παρά την πολύμηνη αποχή του από τα παρκέ. Είναι πολύ νωρίς όμως για να σηκώσει αυτό το βάρος. Τόσο για την ΑΕΚ, όσο και για τον ίδιο, ο οποίος πρέπει σταδιακά να αποκτήσει ρυθμό και να συνηθίσει το σώμα του σε αυτές τις ταχύτητες, για να μην αντιμετωπίσει άλλα προβλήματα τραυματισμού στο μέλλον.

Καλείται να βρει άμεσα απαντήσεις

Η απόκτηση του Ίαν Χάμερ – έστω και αν προέκυψε από... σπόντα λόγω της αποχώρησης του Μάνι Χάρις – είναι μία κίνηση προς την σωστή κατεύθυνση για την ΑΕΚ, τουλάχιστον στα χαρτιά. Ο Αμερικανός φόργουορντ έχει πολλά στοιχεία που λείπουν στην “Ένωση”: Είναι μαχητικός, οριακά καλός αθλητής, μπορεί να υποστηρίξει σε έναν βαθμό την άμυνα με αλλαγές. Το δε γεγονός ότι έχει υψηλό μπασκετικό I.Q σίγουρα θα τον βοηθήσει να βρει άμεσα ρόλο.

Ο Χάμερ δεν είναι η απάντηση σε όλα τα προβλήματα της ΑΕΚ. Η διαφαινόμενη ένταξή του στο ρόστερ δεν θα μετατρέψει αυτόματα τον Γέλοβατς σε φόβητρο, δεν θα βοηθήσει τους Γκρίφιν, Ανγκόλα να είναι πιο συγκεντρωμένοι στην άμυνα, ούτε θα... κόψει χρόνια από τον Κολόμ. Σίγουρα όμως θα αλλάξει κάπως τα δεδομένα, με την σκέψη ενός σχήματος με την ταυτόχρονη παρουσία των Βαουλέτ, Χάμερ και Γκρίφιν στις θέσεις των ψηλών να αναμένεται να λύσει κάποια θέματα.

Η ΑΕΚ είναι μία ομάδα που έχει παίκτες με πλούσιο επιθετικό ταλέντο και αρκετούς με υψηλό μπασκετικό I.Q. Η άμυνα όμως πάσχει. Και από ξεκινούν τα περισσότερα προβλήματα. Οι “κιτρινόμαυροι” καλούνται να βρουν απαντήσεις. Αν δεν το κάνουν, τα πράγματα θα δυσκολέψουν απότομα. Η ανηφόρα μόλις ξεκίνησε.