Το διαζύγιο έμοιαζε δεδομένο εδώ και μερικές ημέρες . Ο αποκλεισμός από τη Μονακό και – κυρίως – η εικόνα του Γιούρι Ζντοβτς να μπαίνει μαινόμενος στο παρκέ κατά την διάρκεια του αγώνα ήταν ουσιαστικά η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι της υπομονής στην ΑΕΚ. Μία λέξη, “υπομονή” δηλαδή, που η αλήθεια είναι ότι ποτέ δεν χαρακτήρισε τον ίδιο τον Γιούρι Ζντοβτς, κάτι που οδήγησε τελικά στην απομάκρυνσή του .

15 μήνες. Τόσο καιρό έμεινε στον πάγκο της ΑΕΚ ο Γιούρι Ζντοβτς, ο οποίος συμφώνησε με την “Ένωση” τον Δεκέμβριο του 2015 . Ήταν 15 μήνες γεμάτοι ένταση, κυριολεκτικά και μεταφορικά. 15 μήνες που θα μείνουν στην ιστορία ουσιαστικά για τέσσερα πράγματα: 1. Την 3η θέση που κατέκτησε πέρυσι η ΑΕΚ. 2. Τις εκρήξεις του Ζντοβτς εν ώρα αγώνα, με τον Σλοβένο να τσακώνεται με τους παίκτες της ομάδας του δημόσια (Κούπερ, Τορίν Γκριν). 3 Τα λεφτά που χάθηκαν με τις αλλεπάλληλες αλλαγές παικτών που έγιναν φέτος, κάτι το οποίο θεωρητικά δεν έπρεπε να γίνει. 4. Την είσοδό του στο παρκέ στον αγώνα με τη Μονακό που οδήγησε στην αποβολή του και τελικά στην λύση του συμβολαίου του με κοινή συναίνεση. Και το γεγονός και μόνο ότι τα δύο από αυτά τα πράγματα που θα θυμάται ο κόσμος της ΑΕΚ από αυτόν έχουν σχέση με το έκρυθμο του χαρακτήρα του λέει πολλά.

Είχε φιλοσοφία και αρχές, αλλά... δεν τις εφάρμοσε

Ο Σλοβένος τεχνικός ήρθε στην ΑΕΚ με την προοπτική να χτίσει μία αμυντική ομάδα. Μία ομάδα που θα προτιμάει να “πεθάνει” πριν δεχθεί καλάθι, θα “πνίγει” κάθε αντίπαλο και θα μπορεί να προσφέρει θέαμα. Πράγματα που όλοι αποδέχθηκαν ότι δε μπορούσε να κάνει κατευθείαν από πέρυσι, αφού δεν είχε φτιάξει αυτός την ομάδα. Φέτος όμως η ομάδα ήταν δικό του αποκλειστικό δημιούργημα. Και η αλήθεια είναι ότι δεν φάνηκε ποτέ να περνάει την φιλοσοφία του, ίσως επειδή κάπου να έχασε τον δρόμο.

Ο Ζντοβτς θέλησε να φτιάξει μία αμυντική ομάδα μεν, αλλά αποφάσισε να το κάνει στηριζόμενος σε παίκτες που πάντα φημιζόντουσαν για αυτά που μπορούν να κάνουν στην άλλη πλευρά του παρκέ. Με εξαίρεση τον Ρόκι Λένι Ούκιτς (που αποκτήθηκε σχεδόν... κατά λάθος,, αφού βρέθηκε στην προετοιμασία για προπονήσεις και τελικά υπέγραψε), ο οποίος με τα χρόνια εξελίχθηκε σε καλό αμυντικό, κανένας άλλος από τους περιφερειακούς της ομάδας που ήρθαν δεν φημιζόταν ποτέ για τις αμυντικές του ικανότητες. Ο Βασιλειάδης ήταν πάντα εκτελεστής, ο Λαρεντζάκης και ο Ντίξον σκόρερ, ο Ιβάνοβιτς – και αργότερα ο ΜακΓκραθ – απλώς “συμπαθητικοί” αμυντικοί.

Κι αν ο Λαρεντζάκης σταδιακά εξελίχθηκε στον καλύτερο περιφερειακό αμυντικό της ομάδας κυρίως χάρη στα νιάτα, την διάθεση και το φιλότιμό του (μαρκάροντας μέσα στην σεζόν από πόιντ γκαρντ μέχρι και πάουερ φόργουορντ για τις ανάγκες της ομάδας) και ο Βασιλειάδης έμαθε στα 32 του να κυνηγάει παίκτες γύρω από τα σκριν, αυτό δεν άλλαξε το γεγονός ότι η ΑΕΚ βρέθηκε να έχει στο ρόστερ της τρεις πόιντ γκαρντ (Ούκιτς, ΜακΓκράθ και Ντίξον, αν και ο τελευταίος αγωνίζεται σε θέση σούτινγκ γκαρντ) που έχουν πρόβλημα στην άμυνα πάνω στη μπάλα. Στο σύγχρονο μπάσκετ ωστόσο όλα ξεκινούν από την άμυνα πάνω στη μπάλα και αυτό το κατάλαβε με τον άσχημο τρόπο η ΑΕΚ όποτε κλήθηκε να αντιμετωπίσει ομάδες με εκρηκτικούς περιφερειακούς.

Ο Ζντοβτς στάθηκε βέβαια άτυχος και από το γεγονός ότι ο καλύτερος αμυντικός της ομάδας (Μιλόσεβιτς) έχει μείνει πολύ καιρό εκτός δράσης, αλλά, καλώς ή κακώς, οι τραυματισμοί είναι μέσα στο παιχνίδι, ενώ δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι όσο καλός αμυντικός και αν είναι ο “Μίνια” δε μπορεί να τους μαρκάρει όλους.

Οι εμμονές που οδήγησαν σε ντόμινο

Όλοι οι προπονητές έχουν μία φιλοσοφία και συγκεκριμένες εμμονές. Εντούτοις αυτό που κάνει να ξεχωρίζουν κάποιοι είναι η δυνατότητά τους να προσαρμόζονται στις καταστάσεις που παρουσιάζονται μπροστά τους, πράγμα το οποίο ο Ζντοβτς δεν έκανε σε καμία περίπτωση. Πάλεψε με τον εαυτό του, προσπάθησε να αλλάξει πράγματα, αλλά ποτέ δεν μπόρεσε να τα υποστηρίξει.

Τα παραδείγματα των Φάλκερ και Ιβάνοβιτς είναι ίσως τα πιο ξεκάθαρα στην περίπτωσή του. Αμφότεροι οι παίκτες αποτέλεσαν δικές του επιλογές, αμφότεροι απογοήτευσαν, για διαφορετικούς λόγους ο καθένας (ο Φάλκερ ήρθε ανέτοιμος και χρειαζόταν έξτρα προπόνηση για να φτάσει στο επίπεδο που έπρεπε και ο Ιβάνοβιτς δε μπορούσε να μείνει υγιής). Παρόλα αυτά – και παρά την διάθεση της διοίκησης να προβεί σε αλλαγές για να βελτιωθεί η κατάσταση – ο Σλοβένος τεχνικός αποφάσισε να στηρίξει τις επιλογές του, στηριζόμενος και στα θετικά αποτελέσματα στην Stoiximan.gr Basket League. Αποτέλεσμα; Να δημιουργηθεί ένα απίστευτο ντόμινο εξελίξεων που σε βάθος χρόνου οδήγησε στο ντεφορμάρισμα της ομάδας από τον Δεκέμβριο κι έπειτα.

Η εμμονή για παραμονή των Φάλκερ και Ιβάνοβιτς είχε ως αποτέλεσμα να παίξουν στα “κόκκινα” οι Δημήτρης Μαυροειδής και Ρόκο Λένι Ούκιτς, μένοντας στο παρκέ για συνεχόμενα 30λεπτα. Οι δυο τους όμως δεν είναι παιδάκια. Έχουν πατήσει τα 30 τους χρόνια και χρειάζονται διαχείριση, κάτι που δε μπορούσε να γίνει με τους Φάλκερ, Ιβάνοβιτς να είτε τραυματίες είτε εκτός ρυθμού. Κάπως έτσι, ο Μαυροειδής απέκτησε πρόβλημα στο γόνατο – το οποίο τώρα αρχίζει να ξεπερνάει – ενώ ο Ούκιτς “έσκασε” από τον Φλεβάρη και μετά. Ο τραυματισμός του Μαυροειδή που αδυνάτισε την ομάδα, δε, είχε ως αποτέλεσμα να γίνει... λάστιχο και να αγωνίζεται από σμολ φόργουορντ έως σέντερ ο Μιλόσεβιτς, παίζοντας με ενέσεις, με αποτέλεσμα να τραυματιστεί κι αυτός και τελικά να έχει να παίξει μπάσκετ σχεδόν 40 μέρες!

Ο Ζντοβτς είναι προπονητής που αρέσκεται στο μεγάλο ροτέισον επειδή θέλει οι παίκτες του να τα δίνουν πάντα όλα στο παρκέ. Με δεδομένο όμως ότι οι Φάλκερ και Ιβάνοβιτς είτε δεν ικανοποιούσαν είτε απουσίαζαν λόγω τραυματισμού, ο Σλοβένος αναγκάστηκε να μικρύνει το ροτέισον αλλά να μην κατεβάσει ταχύτητα. Με την ΑΕΚ όμως να δίνει αγώνες ανά τρεις μέρες από τον Νοέμβριο, αυτό έφερε κόπωση, τραυματισμούς και τελικά ντεφορμάρισμα στην χειρότερη δυνατή περίοδο, όταν η ομάδα μπαίνει στην τελική ευθεία της σεζόν, κάτι που τελικά οδήγησε στους αποκλεισμούς από τον Άρη στο Κύπελλο και τη Μονακό στο Basketball Champions League.

Νέα σελίδα

Για να ξεκαθαριστεί κάτι: Ο Ζντοβτς δεν αφήνει ακριβώς “καμμένη γη”. Πράγματι ο Σλοβένος δούλεψε σκληρά, προσπάθησε να περάσει τις αρχές του και κάποια πράγματα από αυτά που σκεφτόταν πέρασαν στην ομάδα. Απλώς αποδείχθηκε ότι δεν είναι ο άνθρωπος που θα ανεβάσει επίπεδο την ομάδα, κυρίως επειδή από ένα σημείο κι έπειτα δε μπορούσε να εμπνεύσει τους ίδιους τους παίκτες του λόγω του εκρηκτικού χαρακτήρα του και κάποιων εμμονών που είχε εντός και εκτός παρκέ.

Η επόμενη μέρα βρίσκει την ΑΕΚ κουρασμένη, σωματικά και ψυχολογικά, αλλά έτοιμη να γυρίσει σελίδα. Το ρόστερ της εξάλλου παραμένει το καλύτερο και πιο πλήρες από τότε που επέστρεψε στο προσκήνιο, ενώ στον πάγκο θα κάθεται εφεξής ως πρώτος προπονητής ο Σωτήρης Μανωλόπουλος, ένας άνθρωπος που δουλεύει σκληρά και τον εμπιστεύονται οι παίκτες. Το θέμα είναι τι διαχείριση θα γίνει από εδώ και πέρα η "Ένωση", αρχής γενομένης από τον αγώνα με τον Ολυμπιακό την Δευτέρα (13/3) για την Stoiximan.gr Basket League, σε μία χρονιά που κατά πολλούς μοιάζει να έχει τελειώσει πρόωρα λόγω των αποκλεισμών σε Κύπελλο και Basketball Champions League. Πλέον εξαρτάται καθαρά από την ίδια την ΑΕΚ πώς θα συμπεριφερθεί μέχρι το τέλος της σεζόν και αν θα μπορέσει έστω να ξύσει το ταβάνι των δυνατοτήτων της, κάτι που μέχρι τώρα δεν έχει γίνει.

Twitter @steflong85