Μία νίκη και δύο ήττες ήταν ο απολογισμός της ΑΕΚ στο τουρνουά “Cevad Soydas” της Τόφας, το τέλος του οποίου την βρήκε στην 2η θέση. Το αποτέλεσμα βέβαια είναι το τελευταίο που την ενδιαφέρει αυτή τη στιγμή.

Η “Ένωση” είχε την ευκαιρία να δοκιμαστεί σε ένα τουρνουά με καλές ομάδες, που αγωνίζονται στο ενδεχομένως πιο ανταγωνιστικό Πρωτάθλημα της Ευρώπης. Ήταν μία καλή δοκιμασία για την ομάδα του Γιούρι Ζντοβτς, που μπόρεσε να αναπτύξει κάποια κομμάτια του παιχνιδιού της, έχοντας σχεδόν πλήρη σύνθεση. Γιατί “σχεδόν”; Επειδή δεν αγωνίστηκε σε κανένα από τα τρία παιχνίδια ο Νίκολα Ιβάνοβιτς, ο οποίος λογικά θα είναι σημαντικό μέλος του ροτέισον της ομάδας.

Η ΑΕΚ ακόμα ψάχνεται και αυτό είναι σαφές. Και είναι και λογικό δεδομένου ότι καλά-καλά δεν έχει κλείσει 10 μέρες όπου προπονούνται όλοι οι παίκτες μαζί. Επειδή ψάχνεται λοιπόν έχει και τα λογικά σκαμπανεβάσματα στην απόδοσή της, αλλά και πολλά νεκρά διαστήματα, για τα οποία θα ήταν άδικο να κριθεί ακόμα. Υπάρχουν ωστόσο άλλα πράγματα στο παιχνίδι της, καλά και άσχημα, που φάνηκαν στο τουρνουά της Τόφας, τα οποία το Sport24 θα προσπαθήσει να παρουσιάσει, σε μία πρώτη προσπάθεια “ακτινογραφίας” της νέας ΑΕΚ.

Ο “πυραυλοκίνητος” Ντίξον και ο πολύτιμος Μιλόσεβιτς

Δεν είναι υπερβολή να πει κανείς ότι ο Μάικλ Ντίξον ξεχώρισε με τις εμφανίσεις του στο τουρνουά. Ο Αμερικανός με το Γεωργιανό διαβατήριο φρόντισε να δείξει από το πρώτο παιχνίδι του με την ΑΕΚ ότι σκοπεύει να γίνει ο νέος ηγέτης της ομάδας . Η εξαιρετική του επαφή με το καλάθι και το αγωνιστικό του θράσος θα φροντίσουν για αυτό.

Ο Ντίξον δίνει σκοράρισμα και δημιουργία στην ομάδα, μοιάζοντας με μία σίγουρη λύση όταν τα πράγματα δείχνουν να πηγαίνουν άσχημα. Κατά την διάρκεια του τουρνουά είχε 21.6 πόντους μέσο όρο, ενώ και στα τρία παιχνίδια σημείωσε μεγάλα σουτ προς το τέλος των αγώνων, δείχνοντας ότι δεν φοβάται να πάρει την ευθύνη όταν η μπάλα “έκαιγε”.

Από κοντά και ο Μίλαν Μιλόσεβιτς ο οποίος φρόντισε να δείξει με την επιστροφή του από τις υποχρεώσεις του με την Εθνική Βοσνίας ότι είναι πολύτιμος για την “Ένωση”. Ο Μιλόσεβιτς αγωνίστηκε και στις δύο θέσεις των φόργουορντ, ενώ ήταν ο δεύτερος σκόρερ της ομάδας στο τουρνουά με 13.6 πόντους ανά αγώνα, προσφέροντας πόντους στο “ζωγραφιστό” είτε ποστάροντας κοντύτερους αντιπάλους όταν αγωνιζόταν ως σμολ φόργουορντ, είτε εκμεταλλευόμενος την ταχύτητά του όταν αγωνιζόταν ως πάουερ φόργουορντ. Την ίδια στιγμή, στην άμυνα πολύ συχνά μάρκαρε τον αντίπαλο σμολ φόργουορντ, καταφέρνοντας – τηρουμένων των αναλογιών – να έχει καλή παρουσία.

Από επίθεση πάμε καλά...

Οι Ντίξον και Μιλόσεβιτς ξεχώρισαν στο τουρνουά της Τόφας, αλλά η αλήθεια είναι ότι γενικά η ΑΕΚ πήρε κάτι παραπάνω από ικανοποιητικό βαθμό στην επίθεση. Όπως έχει τονιστεί και πριν μερικές εβδομάδες, η φετινή ΑΕΚ έχει πλέον πολλά περισσότερα όπλα στην επίθεση, κάτι που την κάνει δύσκολα αντιμετωπίσιμη .

Η “Ένωση” διαθέτει περισσότερους δημιουργούς από πέρυσι (Ντίξον, Ούκιτς, Λαρεντζάκης και – όταν μπει σε ρυθμό – Ιβάνοβιτς), δύο σουτέρ ρυθμού που μπορούν ανά πάσα στιγμή να σημειώσουν μερικά συνεχόμενα σουτ και να αλλάξουν τον ρυθμό του αγώνα (Βασιλειάδης-Σάκοτα), παίκτες να παίξουν με πλάτη στο καλάθι (Μιλόσεβιτς, Μαυροειδής) και δύο Αμερικανούς ψηλούς που μπορούν να παίξουν μία χαρά το Πικ εν ρολ (Όουενς, Ουίλιαμς), με τον πρώτο να μπορεί να παίξει και με πλάτη και τον δεύτερο περισσότερο με πρόσωπο στο καλάθι. Ασχέτως αν η αλήθεια είναι ότι οι δύο τελευταίοι προς το παρόν δεν έχουν καταφέρει να εμφανιστούν σταθεροί, αν και η αλήθεια είναι ότι δεν έχουν τροφοδοτηθεί και ανάλογα από τους συμπαίκτες τους, κάτι απαραίτητο και για τους δύο, αφού είναι περισσότερο finishers παρά δημιουργοί.

Όπως και να έχει πάντως, το βασικό είναι ότι η ΑΕΚ έδειξε (και) στα τρία τελευταία φιλικά της παιχνίδια ότι στην επίθεση δεν θα έχει πρόβλημα, αριθμώντας 81.3 πόντους ανά αγώνα στο τουρνουά της Προύσας. Δεν ήταν βέβαια αυτό το πρόβλημα.

Μάθε παιδί μου άμυνα

Όταν μία ομάδα έχει έξι νέα πρόσωπα (και σύντομα εφτά) στο ροτέισον είναι λογικό να ψάχνεται. Κι αν στην επίθεση αυτό μπορεί να λυθεί χάρη στα ατομικά προσόντα των παικτών, στην άμυνα αυτό δεν είναι τόσο απλό, αφού σε αυτή την πλευρά του παρκέ σχεδόν όλα εξαρτώνται από την χημεία μεταξύ των παικτών. Μία χημεία που – απολύτως λογικά – προς το παρόν απουσιάζει. Κι εκεί ακριβώς χτύπησαν οι αντίπαλοι της ΑΕΚ την ομάδα.

Και στα τρία παιχνίδια στην Προύσα η “¨Ενωση” έδειξε μία αδυναμία στην αντιμετώπιση του Πικ εν Ρολ. Κάτι το γρήγορο φόρτωμα με φάουλ των Όουενς και Ουίλιαμς στο πρώτο παιχνίδι με την Τόφας, κάτι η εναλλαγή στον τρόπο αντιμετώπισης του Πικ εν Ρολ ανάλογα με τους παίκτες που βρισκόντουσαν στο παρκέ στα επόμενα ματς, οι “Κιτρινόμαυροι” βρέθηκαν αρκετές φορές εκτεθειμένοι.

Ο τεχνικός της ομάδας, Γιούρι Ζντοβτς δοκίμασε πολλά διαφορετικά πράγματα, δείγμα ότι και αυτός ψάχνεται. Υπήρχαν στιγμές που έπαιξε με τους Όουενς και Ουίλιαμς μαζί – για να καλύψει την πίσω γραμμή άμυνας – άλλες στιγμές έπαιξε με ψηλό σχήμα (Ούκιτς, Βασιλειάδης, Μιλόσεβιτς, Σάκοτα, Μαυροειδής) για να κάνει αλλαγές σε όλα τα σκριν, έπαιξε με τρεις περιφερειακούς (Ούκιτς, Ντίξον, Λαρεντζάκης) για να πιέσει περισσότερο τη μπάλα, ενώ άλλες φορές δοκίμασε να κάνει double-team στον περιφερειακό που έπαιρνε το σκριν. Γενικώς τα δοκίμασε... όλα, προκειμένου να δει κι αυτός τι ταιριάζει περισσότερο στην ομάδα του. Είναι δεδομένο ότι θα δοκιμάσει κι άλλα πράγματα μέχρι να βρει την λύση. Για αυτό εξάλλου γίνονται τα φιλικά.

Η αλήθεια βέβαια είναι ότι η βελτίωση στην άμυνα θα έρθει μέσα από παιχνίδια και λάθη που (λογικά) θα γίνουν και θα πρέπει να διορθωθούν, ενίοτε και κατά την διάρκεια του αγώνα. Πρέπει πάντως να θεωρείται σίγουρο ότι ο Σλοβένος τεχνικός δεν θα ήταν ικανοποιημένος από τους 82.3 πόντους που είχε παθητικό η ΑΕΚ στα τρία φιλικά στην Τουρκία, ειδικά αν σκεφτεί κανείς ότι είναι προπονητής που του αρέσει οι ομάδες του να παίζουν καλή άμυνα.

Στην τελική ευθεία

Η ΑΕΚ έχει δρόμο ακόμα, αυτό είναι το μόνο σίγουρο. Η “Ένωση” καλείται καταρχήν να βρει τα πατήματά της στο παρκέ, να βρει έναν τρόπο να εμπλέξει περισσότερο στο παιχνίδι της τους Όουενς και Ουίλιαμς, αλλά και να διαχειριστεί τον Ούκιτς, ο οποίος έχει παίξει ήδη πολλά σερί 30λεπτα και περιμένει όσο τίποτα άλλο την δραστηριοποίηση του Ιβάνοβιτς για να μπορέσει σιγά-σιγά να βρει τον ρόλο του και να μην προσπαθεί να κάνει περισσότερα από όσα μπορεί σε αυτή την φάση της καριέρας του.

Οι “Κιτρινόμαυροι” έχουν τώρα μπροστά τους ένα δυνατό φιλικό με την Γαλατασαράι στο ΟΑΚΑ (Τετάρτη 28/9) σε ένα παιχνίδι που θα αποτελέσει την πρόβα τζενεράλε της ομάδας ενόψει της νέας σεζόν. Μία νέα ομάδα που εξακολουθεί να βγάζει πολλά θετικά στο παρκέ, αλλά θα πρέπει σιγά-σιγά να βρει και χημεία προκειμένου να μάθει ποιο είναι το αγωνιστικό της ταβάνι.

Twitter @steflong85