Στο πρώτο κανονικό παιχνίδι της – μετά Ηλία Παπαθεοδώρου – εποχής για την ΑΕΚ ήρθε πιθανότατα κόντρα στον χειρότερο δυνατό αντίπαλο: Τον Παναθηναϊκό. Το αποτέλεσμα ήταν αναμενόμενο, με την ήττα με 95-104 να έρχεται μάλλον εύκολα.

Η ΑΕΚ πέρασε πολλά αυτό το διάστημα που μεσολάβησε από την απομάκρυνση του Ηλία Παπαθεοδώρου και την πρόσληψη του Βαγγέλη Αγγέλου. Κλήθηκε σε μερικές ημέρες να αλλάξει πολλά πράγματα στην αγωνιστική της φιλοσοφία, έδωσε δύο φιλικά (κόντρα σε Περιστέρι και Ιωνικό BC) και κλήθηκε να αντιμετωπίσει τον Παναθηναϊκό χωρίς τους Κιθ Λάνγκφορντ και Γιανίκ Μορέιρα. Και φάνηκε να ψάχνεται. Κάτι που είναι απολύτως λογικό.

ΟΙ ΖΩΝΕΣ ΠΡΟΣΑΡΜΟΓΗΣ ΤΗΣ ΑΕΚ ΚΑΙ ΟΙ ΖΩΝΕΣ ΑΝΕΣΗΣ ΤΟΥ ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΥ

Κόντρα σε έναν δυνατό αντίπαλο, ο οποίος δείχνει μάλιστα να ρολάρει και να είναι πιο συγκεντρωμένος μετά τον αποκλεισμό του από την EuroLeague, η ΑΕΚ ήταν μία άλλη ομάδα από αυτή που είχε συνηθίσει ο κόσμος. Ο Βαγγέλης Αγγέλου προσπάθησε να βάλει τα δικά του στοιχεία, ειδικά στο αμυντικό κομμάτι του παιχνιδιού, κάτι που φάνηκε εξ αρχής.

Ο έμπειρος τεχνικός αρέσκεται στο να παίζει σύνθετες άμυνες, κάτι που έκανε και στον Ιωνικό φέτος. Στο επίσημο ντεμπούτο του φάνηκε να δοκιμάζει αντίστοιχα πράγματα με διάφορες ζώνης προσαρμογής, σε μία προσπάθεια να βγάλει τον Παναθηναϊκό από την ζώνη άνεσής του. Κάπως έτσι, η ΑΕΚ – η οποία τα δύο τελευταία χρόνια δεν έπαιξε σχεδόν καθόλου ζώνη – βρέθηκε συχνά να αμύνεται μία μία εναλλακτική ζώνη Box – and – 1 (όπου ο παίκτης της δυνατής πλευράς μάρκαρε τον χειριστή της μπάλας και οι άλλοι τέσσερις έπαιζαν δύο μπροστά και δύο πίσω σε "κουτί"), άλλες φορές βρέθηκε πάλι με έναν παίκτη να μαρκάρει την μπάλα και τους άλλους τέσσερις αμυνόμενους σε ρόμβο (1 μπροστά, 2 στη μέση και 1 πίσω), άλλες φορές φαινόταν να παίζει άμυνα ζώνης 1-3-1 και άλλες να παίζει έναν συνδυασμό άμυνας ζώνης και άμυνας με αλλαγών.

Όπως γίνεται σαφές και από τους 104 πόντους παθητικό – στην χειρότερη φετινή αμυντική επίδοση της ΑΕΚ και βασικά στην πρώτη 100αρα που δέχθηκε φέτος – υπάρχει (πολύς) δρόμος ακόμα στον τομέα της άμυνας. Οι παίκτες συχνά φαινόταν να είναι εκτός θέσης και κάποιες φορές έπαιζαν διαφορετική άμυνα ο καθένας, κάτι που οδήγησε σε πολλά ελεύθερα λέι-απ, αλλά και πολλά ελεύθερα τρίποντα (15/28 είχε ο Παναθηναϊκός).

Όσο περίεργο και να ακουστεί πάντως, η αμυντική εικόνα της ΑΕΚ ήταν αναμενόμενη. Το να μπορέσουν οι παίκτες να μάθουν σε 10 μέρες πράγματα που πρέπει να δουλεύονται μήνες δεν είναι κάτι απλό, ενώ το μέγεθος και η ποιότητα του αντιπάλου απλώς εξέθεσε περισσότερο το πρόβλημα. Κάποια σημάδια σαφώς και ήταν ανησυχητικά, ωστόσο δεν παύει να ήταν ένα αδιάφορο βαθμολογικά παιχνίδι ανάμεσα σε δύο – εξαιρετικά χαλαρές ανά διαστήματα – ομάδες που είδαν τον αγώνα ως μία καλή προπόνηση ενόψει των playoffs.

Η ΠΡΟΚΛΗΣΗ ΕΙΝΑΙ ΜΠΡΟΣΤΑ

Η ΑΕΚ έκανε... πρόβες κόντρα στον Παναθηναϊκό. Ο πραγματικός ανηφορος ξεκινάει τώρα όμως και την σειρά των playoffs κόντρα στον φορμαρισμένο ΠΑΟΚ του Άρη Λυκογιάννη. Έναν ΠΑΟΚ που η “Ένωση” φέτος τον έχει νικήσει τρεις φορές αν ληφθεί υπόψη και το παιχνίδι του πρώτου γύρου που επαναλήφθηκε έπειτα από απόφαση του ΑΣΕΑΔ, ωστόσο πλέον οι δύο ομάδες είναι σε διαφορετική φάση.

Η ΑΕΚ ξέρει ότι δεν έχει περιθώρια κόντρα στον ΠΑΟΚ. Πρέπει να πάρει την πρόκριση στα ημιτελικά – ακόμα και αν εκεί τον περιμένει ο Παναθηναϊκός – διαφορετικά η σεζόν θα είναι αποτυχημένη σε όλα τα επίπεδα. Στο μεσοδιάστημα, πρέπει να χτίσει νέες αρχές σε άμυνα και επίθεση. Δεν θα είναι εύκολο, ούτε απλό. Δεν έχει όμως και άλλη επιλογή.

Photo Credits: Eurokinissi