ΑΕΚ - Παναθηναϊκός: Το σημάδι στους Μπέικον - Γκουντάιτις και τα ψηλά σχήματα που έκαναν την διαφορά
Ο Στέφανος Μακρής αναλύει την νίκη της ΑΕΚ επί του Παναθηναϊκού. Τα ψηλά σχήματα που έκαναν την διαφορά, το διαρκές σημάδι των Μπείκον, Γκουντάιτις στην επίθεση, τα στοχευμένα μαρκαρίσματα και η τελευταία κατοχή που έδειξε πολλά.
Η ΑΕΚ έκανε μία ακόμα υπέρβαση. Παίζοντας το δικό της μπάσκετ λύγισε με 77-73 τον Παναθηναϊκό για την 20η αγωνιστική της Basket League και παρέμεινε σε τροχιά τετράδας.
Η “Ένωση” ήταν μετρημένη στις κινήσεις της, στόχευσε σε συγκεκριμένες αδυναμίες του Παναθηναϊκού μένοντας πιστή στην δική της λογική και έφτασε σε μία πανάξια νίκη.
Τα ψηλά σχήματα έδειξαν τον δρόμο
Η ΑΕΚ ξεκίνησε το παιχνίδι ξέροντας ότι μία από τις μεγαλύτερες προκλήσεις θα ήταν να βρει απαντήσεις στο μέγεθος του Παναθηναϊκού. Αποφάσισε να απαντήσει με μέγεθος στο μέγεθος προκειμένου να αποφύγει πιθανά μις-ματς, παίζοντας στο μεγαλύτερο διάστημα του αγώνα με ημίψηλο παίκτη σε θέση σμολ φόργουορντ (Βλάντο Γιάνκοβιτς ή Αϊζέια Μάιλς).
Συνολικά η ΑΕΚ δοκίμασε 21 διαφορετικές πεντάδες. Μόνο σε 2 εξ αυτών δεν υπήρχε στο παρκέ κάποιος εκ των Γιάνκοβιτς ή Μάιλς (συνολικά 4 λεπτά και 30 δευτερόλεπτα). Συνολικά η ΑΕΚ έπαιξε για 34 λεπτά και 48 δευτερόλεπτα έχοντας έναν εκ των Γιάνκοβιτς ή Μάιλς σε θέση σμολ φόργουορντ, ενώ οι δυο τους συνυπήρξαν σε 12 από τις 21 πεντάδας που χρησιμοποίησε ο Ηλίας Καντζούρης.
Οι απουσίες των Στρέλνιεκς και Γουίλιαμς σαφώς έπαιξαν ρόλο σε αυτή την επιλογή του Έλληνα τεχνικού. Το σχήμα ωστόσο με τον Μάιλς σε θέση σμολ φόργουορντ είναι κάτι που από την στιγμή που τέθηκε εκτός για την σεζόν ο Στρέλνιεκς φαίνεται ότι υπάρχει στο μυαλό του κόουτς Καντζούρη προκειμένου να έχει έναν καλό σουτέρ σε θέση σμολ φόργουορντ, αλλά και να χωρέσει όλους τους ψηλούς που έχει στο ρόστερ.
Το σημάδι στον Γκουντάιτις και τον Μπέικον
Η ΑΕΚ παράλληλα έκανε εξ αρχής σαφές ότι ήθελε να σημαδέψει τους σέντερ του Παναθηναϊκού στο Pick and Roll, αρχικά με τον Παπαγιάννη και - κυρίως - τον Γκουντάιτις σε καταστάσεις Pick and Roll. Η “Ένωση” θέλησε να χτυπήσει την αδυναμία του Παναθηναϊκού στην άμυνα του Pick and Roll, που οφείλεται κυρίως στην έλλειψη αυτοματισμών που έχουν παρατηρηθεί. Οι γκαρντ της “Ένωσης” σημάδεψαν ειδικότερα τα αργά πόδια του Γκουντάιτις, ωστόσο δεν έμειναν απλώς εκεί.
Η “Ένωση” προσπαθούσε ιδανικά να υποχρεώσει και τον παίκτη που μάρκαρε ο Γουίλιαμς ή ο Μπέικον να μπει σε αυτή την δράση. Αυτός ήταν ο λόγος που συχνά γινόταν ένα σκριν μακριά από την μπάλα για να τραβήξει στην αλλαγή κάποιον εκ των δύο Αμερικανών, υποχρεώνοντάς τον να παίξει άμυνα πάνω στην μπάλα και να δεχθεί σκριν.
Ξέχωρα από αυτό ωστόσο, από την 3η περίοδο κι έπειτα ήταν ξεκάθαρο ότι η ΑΕΚ είχε εστιάσει στον Μπέικον. Ο Ηλίας Καντζούρης έβαζε συχνά τον παίκτη που μάρκαρε ο Μπέικον να δώσει ή να πάρει σκριν μακριά από την μπάλα και στην συνέχεια για να βάλει τον σταρ του Παναθηναϊκού στην λογική να κυνηγήσει τον παίκτη του. Αυτό γινόταν για δύο λόγους βέβαια: 1. Για να χτυπήσει την αδυναμία του Αμερικανού στην άμυνα, που έγινε μεγαλύτερη λόγω και του τραυματισμού (διάστρεμμα) που έχει. 2. Να φθείρει τον Μπέικον και να τον κουράσει, προκειμένου να μην έχει δυνάμεις στην επίθεση.
Τέλος, η ΑΕΚ πήγε αρκετά φορές ακόμα πιο στοχευμένα στην επίθεση. Τα ποσταρίσματα του Γιάνκοβιτς κόντρα σε κοντύτερους αντιπάλους (κάτι που οφειλόταν και σε ένα τρικ στην άμυνα που θα αναλυθεί), αλλά και η απόφαση σε κάποιες φάσεις μετά το Pick and Roll να επιτεθεί ο Μίτσελ σε close out άμυνα στον Παπαγιάννη έδωσαν επιλογές στην ΑΕΚ.
Τα τρικ στην άμυνα
Η ΑΕΚ έχει καθιερώσει εδώ και καιρό τον Βλάντο Γιάνκοβιτς ως τον παίκτη που θα μαρκάρει τον αντίπαλο χειριστή της μπάλας. Η λογική είναι ότι βάζοντας ένα ψηλό κορμί πάνω στον αντίπαλο πόιντ γκαρντ του κρύβει το πεδίο και παράλληλα σε καταστάσεις Pick and Roll παίζει με αλλαγές, με τον έμπειρο φόργουορντ να έχει το μέγεθος να αμυνθεί στο post σε κάποιο μις-ματς. Αυτό έγινε σε μεγάλο μέρος του αγώνα και κόντρα στον Παναθηναϊκό, με τον Γιάνκοβιτς να μαρκάρει τον Πάρις Λι.
Αυτό ήταν που δημιουργούσε και ένα ενδιαφέρον πλεονέκτημα στην επίθεση. Αυτό το ιδιαίτερο πλεονέκτημα ήταν το εξής: Όταν ο Παναθηναϊκός αστοχούσε σε επίθεση, τότε ο Λι συχνά στην επιστροφή στην άμυνα έπρεπε να μαρκάρει τον Γιάνκοβιτς, αφού αν δεν το έκανε και πήγαινε προς την μπάλα θα άφηνε μόνο του σε πρώτο χρόνο τον διεθνή φόργουορντ. Η ΑΕΚ πόνταρε σε αυτό και φρόντιζε να τροφοδοτήσει άμεσα τον Γιάνκοβιτς για να πάρει το πλεονέκτημα.
Την ίδια στιγμή, τα τρικ της ΑΕΚ δεν σταματούσαν εκεί. Ο Ηλίας Καντζούρης επέλεξε να έχει γκαρντ πάνω στον Μπέικον για να πιέζει την ντρίμπλα του, ξέροντας ότι δύσκολα ο Αμερικανός θα πόσταρε. Ο Μπείκον έβαλε πολλά μεγάλα σουτ - αρκετά όμως ήταν μετά από αλλαγή στο Pick and Roll, ενώ συχνά σούταρε πάνω από τα χέρια των αντιπάλων του. Δεδομένου όμως ότι ήταν λαβωμένος, δεν μπορούσε να περάσει εύκολα στα πόδια κάποιον αντίπαλο γκαρντ, εξού και το γεγονός ότι είχε 6/12 τρίποντα και μόλις 2/3 δίποντα, δείγμα ότι δεν είχε εμπιστοσύνη στα πόδια του.
Η ΑΕΚ παράλληλα άφησε συγκεκριμένους παίκτες να πάρουν σουτ από την περιφέρεια. Η “Ένωση” έδινε βοήθεια από τον παίκτη που μάρκαρε τον Παναγιώτη Καλαϊτζάκη, έπαιζε under (ο παίκτης πήγαινε πίσω από το σκριν) στο Pick and Roll τον Λευτέρη Μποχωρίδη δίνοντάς του το σουτ, έριξε σε κάποιες φάσεις τον Μάιλς πάνω στον Γκριγκόνις, ώστε σε off screen συστήματα του Παναθηναϊκού (όπου έβγαζε από σκριν τον Λιθουανό) άλλαζε άμεσα μαρκάρισμα και έστελνε τον Μίτσελ πάνω του, αφήνοντας τον Μάιλς να μαρκάρει τον αντίπαλο σέντερ. Η ΑΕΚ στόχευσε παίκτες, ξέροντας παράλληλα την αδυναμία του Παναθηναϊκού (ειδικά με τους Πονίτκα και Γουόλτερς εκτός) να βρει τον ψηλό σε κάποιο πιθανό μις-ματς κοντά στο καλάθι.
Η τελευταία κατοχή παίχτηκε όπως ήθελε η ΑΕΚ
Όταν ένα παιχνίδι κρίνεται στο ένα σουτ πολλά μπορούν να ειπωθούν. Ο νικητής μοιάζει πάντα δικαιωμένος και ο ηττημένος νιώθει πως έκανε κάτι λάθος. Στην κρίσιμη τελευταία επίθεση του Παναθηναϊκού ωστόσο, με το σκορ στο 75-73, υπάρχει ένα πράγμα που είναι δεδομένο: Η μπάλα πήγε μεν στα χέρια που ήθελε ο Παναθηναϊκός (Μπείκον), αλλά με τους όρους που ήθελε η ΑΕΚ.
Με τον Παναθηναϊκό να έχει την τελευταία κατοχή, η ΑΕΚ ήθελε να έχει πάνω στον Αμερικανό τον Φλιώνη. Προκειμένου να συμβεί αυτό, αποφάσισε στην επαναφορά να τοποθετήσει πάνω στον Μπέικον τον Μάιλς και πάνω στον Ντέρικ Γουίλιαμς τον Φλιώνη. Ο λόγος; Ήξερε ότι πιθανότατα ο Μπέικον θα δεχόταν σκριν για να απελευθερωθεί ή εναλλακτικά θα έπαιρνε την μπάλα χέρι με χέρι, οπότε η “Ένωση” ήθελε να κάνει αλλαγή στο μαρκάρισμά του και να έχει πάνω του τον Έλληνα γκαρντ.
Αυτό ακριβώς έγινε, με τον Λι - που έκανε την επαναφορά - να πασάρει στον Γουίλιαμς και στην συνέχεια να δίνει σκριν στον Μπέικον, που πήρε την μπάλα στην κορυφή της ρακέτας. Όταν έγινε αυτό, η ΑΕΚ είχε πλέον πάνω στον Μπέικον τον Φλιώνη. Ο Μπέικον πήρε την μπάλα και μαζί το τελευταίο σουτ, στο οποίο αστόχησε υπό την πίεση του Έλληνα γκαρντ.
Μπορεί ο οποιοσδήποτε να πει ότι το σουτ θα μπορούσε να μπει και να νικούσε ο Παναθηναϊκός. Ότι ο Παναθηναϊκός ήθελε να πάρει το τελευταίο σουτ ο Μπέικον και αυτό έγινε. Ισχύουν αυτά. Την ίδια στιγμή όμως είναι σαφές ότι η τελευταία κατοχή παίχτηκε όπως ήθελε και η ΑΕΚ, που επιθυμούσε να ρίξει πάνω στον Αμερικανό τον Φλιώνη. Η “Ένωση” έκανε ό,τι μπορούσε από την πλευρά της για να δημιουργήσει μία κατάσταση που θα αισθανόταν άνετα στην άμυνα. Το αν το σουτ τελικά θα ήταν εύστοχο ή άστοχο ήταν μία άλλη ιστορία.
Έπαιξε στα ίσα και νίκησε
Στην ΑΕΚ πίστευαν στην νίκη, κάτι που δήλωσε και ο Βασίλης Ξανθόπουλος στο SPORT24. Η φετινή ΑΕΚ έχει πράγματι την ικανότητα να νικήσει τον οποιονδήποτε - αλλά και να χάσει από τον οποιονδήποτε - κάτι που απέδειξε για ακόμα μία φορά. Αυτό που δεν αλλάζει είναι ότι η “Ένωση” έπαιξε στα ίσα τον Παναθηναϊκό και νίκησε.
Οι “κιτρινόμαυροι” πήγαν το ματς στο τέμπο που ήθελαν, στόχευσαν σε συγκεκριμένες αδυναμίες του Παναθηναϊκού και πόνταραν στα δυνατά τους σημεία. Έκαναν το καλύτερο που μπορούσαν. Όποιο και αν ήταν το αποτέλεσμα στο τέλος θα είχαν κάθε λόγο να είναι ευχαριστημένοι. Γιατί δεν υπάρχει καλύτερο συναίσθημα από το να ξέρεις ότι δεν άφησε τίποτα πίσω σου, παρά έδωσε ό,τι είχες. Το γεγονός ότι αυτό συνδυάστηκε και με νίκη κόντρα σε έναν μεγάλο αντίπαλο ήταν το όμορφο κερασάκι στην τούρτα.