Νέο παιχνίδι, νέοι πρωταγωνιστές. Αυτό μοιάζει να είναι το μότο της ΑΕΚ από το ξεκίνημα της σεζόν, κάτι που αποδείχθηκε και κόντρα στην Τσμόκι Μινσκ στην νίκη με 95-69.

Σε ένα παιχνίδι που στο ξεκίνημα μύριζε... περιπέτειες λόγω του καλού ξεκινήματος των Λευκορώσων, ο Ηλίας Παπαθεοδώρου χρειάστηκε απλώς να κοιτάξει στην άκρη του πάγκου για να ανατρέψει την κατάσταση. Από εκεί έριξε στο παρκέ τους Ματ Λοτζέσκι, Δημήτρη Κατσίβελη και Γιόνας Ματσιούλις, οι οποίοι και άλλαξαν τα δεδομένα του αγώνα, βοηθώντας τα μέγιστα στην εύκολη επικράτηση της “Ένωσης”.

Στην πραγματικότητα βέβαια, τόσο το χθεσινό παιχνίδι, όσο και ο αγώνας με το Περιστέρι κατέδειξαν την μεγάλη πολυτέλεια της ΑΕΚ: Το βάθος της και την αξία που έχει ένα γεμάτο ροτέισον σε μία ιδιαίτερη σεζόν.

Η... ΒΑΣΙΛΕΥΟΜΕΝΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΗΣ ΕΠΙΘΕΣΗΣ

Κόντρα στην Χάποελ Χολόν ήταν ο Κιθ Λάνγκφορντ που... πυροβολούσε από παντού, με τον Γιανίκ Μορέιρα να κυριαρχεί κάτω από το καλάθι και τον Νίκο Γκίκα να οργανώνει. Με το Περιστέρι ήταν ο Ματ Λοτζέσκι αυτός που “πήρε φωτιά” στο τέλος και καθάρισε το παιχνίδι. Και με την Τσμόκι Μινσκ ήταν πάλι ο Λοτζέσκι (16 πόντοι) με συμπαραστάτες τους Δημήτρη Κατσίβελη (11 πόντοι) και Γιανίκ Μορέιρα (14 πόντοι) που έκαναν την διαφορά.

Το μήνυμα το οποίο έχει περαστεί από πέρυσι είναι ξεκάθαρο: Σαφώς και υπάρχει ιεραρχία και ρόλοι, σαφώς και κάποιοι παίκτες - και κυρίως ο Λάνγκφορντ - μπορούν να πάρουν περισσότερες πρωτοβουλίες αν το θελήσουν. Στην επίθεση της ομάδας όμως εξακολουθεί να υπάρχει μία δικαιοσύνη. Μία... βασιλευομένη δημοκρατία, όπου ναι μεν τον πρώτο λόγο έχει ο Λάνγκφορντ, αλλά ο παίκτης που δείχνει σε καλύτερη κατάσταση ένα βράδυ μπορεί να βγει μπροστά, είτε αυτός λέγεται Μορέιρα, είτε Λοτζέσκι, είτε Κατσίβελης, είτε Γκίκας, είτε ακόμα και Ρογκαβόπουλος.

Εννοείται πως δεν έχουν όλοι την ίδια ελευθερία κινήσεων και άνεση να το... τραβήξουν λίγο περισσότερο. Σαφώς και κάποιες βασικές αρχές (καταστάσεις ένας εναντίον ενός του Λάνγκφορντ, ποσταρίσματα Μορέιρα, Πικ εν Ρολ με δημιουργούς τους Ζήση και Γκίκα, plays για να σουτάρει ο Λοτζέσκι) εξακολουθούν να ισχύουν, ειδικά στα κλειστά παιχνίδια. Οι ευκαιρίες όμως είναι εκεί και υπάρχουν για όλους, κάτι που έχει ήδη φανεί.

Η ΑΜΥΝΑ ΒΡΙΣΚΕΙ ΑΥΤΟΜΑΤΙΣΜΟΥΣ

Ο προ μίας εβδομάδας αγώνας με την Χάποελ Χολόν για την πρώτη αγωνιστική του BCL έμοιαζε με... All Star Game αφού σημειώθηκαν 196 πόντοι, κάτι που πάει κόντρα στην φιλοσοφία της ΑΕΚ κι ας έχει φύσει επιθετικούς παίκτες. Στα δύο τελευταία παιχνίδια ωστόσο (κόντρα σε Περιστέρι και Τσμόκι Μινσκ) φαίνεται ότι επέρχεται σταδιακά μία ισορροπία στο αμυντικό κομμάτι.

Μεγάλο ρόλο σε αυτό έχει παίξει η επάνοδος του Μάρκους Σλότερ, ο οποίος είχε χάσει αρκετές προπονήσεις λόγω τραυματισμού, αφού είναι ο βασικός πυλώνας της αμυντικής φιλοσοφίας της ομάδας. Την ίδια στιγμή όμως είναι και το alter ego του στην θέση του σεντερ, ο Γιανίκ Μορέιρα, ο οποίος δείχνει πλέον σιγά-σιγά ότι αντιλαμβάνεται στον απόλυτο βαθμό τι ζητάει από αυτόν το τεχνικό επιτελείο.

Οι δύο ψηλοί τραβάνε τα φώτα, αλλά δεν είναι οι μόνοι υπεύθυνοι για την βελτιωμένη εικόνα της “Ένωσης”. Η καθιέρωση του Βλάντο Γιάνκοβιτς σε ρόλο εξολοθρευτή πλέον είναι ξεκάθαρη, με τον έμπειρο φόργουορντ να μαρκάρει από γκαρντ μέχρι πάουερ φόργουορντ, λύνοντας τα χέρια του Ηλία Παπαθεοδώρου. Η ουσία ωστόσο κρύβεται στις λεπτομέρειες. Σε μία συγκεκριμένη λεπτομέρεια βασικά, η οποία δεν είναι ακριβώς μυστικό.

Η ΑΕΚ σε γενικές γραμμές δεν έχει πολλούς παίκτες που χαρακτηρίζονται για τις αμυντικές τους ικανότητες. Έχει όμως κάτι πολύ βασικό και δείχνει πλέον σιγά-σιγά ότι το χρησιμοποιεί καλύτερα: Μέγεθος σε όλες τις θέσεις. Με εξαίρεση τον ύψους 1.85 μέτρων Νίκο Γκίκα και τον ύψους 1.90 μέτρων Δημήτρη Μωραΐτη (ο οποίος προς το παρόν είναι εκτός ροτέισον) δεν υπάρχει παίκτης με ύψος κάτω από 1.93 μέτρα στο ρόστερ. Αυτή η “λεπτομέρεια” είναι που κάνει την διαφορά όταν μία ομάδα αμύνεται σωστά σε ομαδικό επίπεδο για να καλύψει τυχόν αδυναμίες, αφού υπάρχουν χέρια και βοήθειες από παντού, κάνοντας την ζωή δύσκολη για τα αντίπαλα γκαρντ.

ΜΙΑ ΚΑΛΗ ΑΡΧΗ ΚΑΙ... ΜΕΧΡΙ ΕΚΕΙ

Σε μία ιδιαίτερη σεζόν λόγω κορονοϊού, έχουμε φτάσει μέσα Νοεμβρίου και η ΑΕΚ έχει δώσει ουσιαστικά μόλις πέντε αγώνες για την σεζόν 2020/21 (τρεις στην Basket League και δύο στο Basketball Champions League). Αυτός ο αριθμός ανεβαίνει στου 8 αν προστεθούν και οι τρεις αγώνες του Final Eight της Αθήνας. Κοινώς, το δείγμα είναι (πολύ) μικρό και η “Ένωση” έχει ακόμα ακόμα περισσότερο δρόμο μπροστά της.

Στην πραγματικότητα, αυτό που έχει κάνει η ΑΕΚ είναι απλώς μία καλή αρχή και τίποτα περισσότερο. Έχει αρχίσει να (ξανα)βρίσκει αυτοματισμούς – απόρροια και της διατήρησης του περσινού κορμού – εντάσει ομαλά τα νέα πρόσωπα στο σύνολο (Λοτζέσκι, Μορέιρα, Κατσίβελης) και βρίσκει ρυθμό και στις δύο πλευρές του παρκέ. Πρέπει να θεωρείται δεδομένο ότι όσο περνάει ο καιρός θα βελτιώνεται. Η συνέχεια, στο παρκέ.