Αφιέρωμα στα πλέι-οφ
Ήρθε η ώρα για τα πλέι-οφ του ΝΒΑ και το αφιέρωμα του SPORT 24 που παρουσιάζει τις 16 ομάδες (vids)
(1) Κλήβελαντ Καβαλίερς - (8) Ντιτρόιτ Πίστονς
Οι Καβς προέρχονται από την καλύτερη κανονική περίοδο της ιστορίας τους με τον ΛεΜπρόν Τζέιμς και τους υπόλοιπους να έχουν σπάσει όλα τα ρεκόρ. Στηρίχτηκαν στη δύναμη της έδρας, στην καλή τους άμυνα και στην ισορροπία για να κατακτήσουν το απόλυτο πλεονέκτημα έδρας ως το τέλος!
Το Κλήβελαντ δεν είναι μόνο... ΛεΜπρόν. Αν κι αυτός είναι αυτός που τα κάνει όλα στο παρκέ, υπάρχουν αρκετοί παίκτες που ξέρουν καλά το ρόλο τους όπως οι σουτέρ Ουέστ, Γκίμπσον, Ζέρμπιακ, Πάβλοβιτς, οι "σκληροί" Άντερσον Βαρεζάο και Μπεν Ουάλας, ο "πλαστικός" Ζιτρούνας Ιλγκάουσκας και φυσικά ο Μο Ουίλιαμς που φέτος έχει... πάρει φωτιά.
Έχουμε και λέμε: οι Καβς που έχουν προκριθεί μόλις μια φορά στην ιστορία τους στον τελικό (2007), θέλουν να φέρουν στην πόλη τους τον πρώτη της τίτλο σε οποιοδήποτε επαγγελματικό σπορ από το 1964! Βρίσκονται για 4η σερί χρονιά στα πλέι-οφ, έχοντας εξασφαλίσει για πρώτη φορά το Νο1 του ΝΒΑ.
Το Ντιτρόιτ από την άλλη ήταν... σκιά του εαυτού του. Μετά από 7 συνεχόμενες χρονιές με περισσότερες από 50 νίκες, τα "Πιστόνια" γύρισαν σελίδα. Ο Μάικλ Κάρι είναι ο νέος προπονητής κι ο Ρόντνεϊ Στάκεϊ ο νέος πόιντ-γκαρντ καθώς ο Τσάνσεϊ Μπίλαπς αποχώρησε για να έρθει ο Άλεν Άιβερσον που ουδέποτε ενσωματήθηκε με την υπόλοιπη ομάδα.
Έτσι έμειναν να παλεύουν οι Χάμιλτον (ο μοναδικός παίκτης μαζί με τον Ναζρ Μοχάμεντ που έχει κατακτήσει και τίτλο στο NCAA και αυτόν του ΝΒΑ), Πρινς και Ουάλας, αν και στα τελευταία ματς οι Μπάινουμ-Μαξίελ έδωσαν λύσεις από τον πάγκο.
Το Ντιτρόιτ που έχει κατακτήσει δύο τίτλους έχει εμφανιστεί σε 8 συνεχόμενους τελικούς περιφέρειας, την ώρα που ο Μπεν Ουάλας έχει 13 σερί παρουσίες στην post-season (περισσότερα από κάθε άλλον). Θα μπορέσουν φέτος -έστω και στο τέλος της σεζόν- να θυμηθούν τον παλιό καλό εαυτό τους;
Το πιο ενδιαφέρον μαρκάρισμα θα είναι αυτό των Στάκεϊ-Ουίλιαμς, διότι είναι παίκτης που έχουν... ευθύνη στο παιχνίδι. Διότι λίγο ως πολύ ο ΛεΜπρόν Τζέιμς θα κάνει και πάλι τα δικά του!
Κλήβελαντ Καβαλίερς
Ντιτρόιτ Πίστονς
(2) Μπόστον Σέλτικς - (7) Σικάγο Μπουλς
Οι πρωταθλητές καλούνται να δείξουν την καρδιά τους, την ώρα που οι νεαροί Μπουλς έχουν το ταλέντο και την άγνοια κινδύνου για να τους φέρουν σε δύσκολη θέση.
Τα άσχημα μαντάτα για τη Βοστόνη ήρθαν στο τέλος της κανονικής περιόδου όταν έχασαν το πλεονέκτημα έδρας στην Ανατολή, αλλά πάνω από όλα είδαν τον Κέβιν Γκαρνέτ να τραυματίζεται. Ο "Ντα Κιντ" από τότε βρίσκεται μεταξύ φθοράς-αφθαρσίας και... πάγκου, ενώ μάλιστα εκφράζονται φόβοι ότι μπορεί να χάσει τα πλέι-οφ.
Οπότε με έναν από τους "Big-Three" εκτός μάχης τα πράγματα γίνονται δύσκολα για την ομάδα του Ντοκ Ρίβερς που έδειξε παρόλα αυτά ότι έχει χαρακτήρα. Οι Πιρς και Άλεν συνθέτουν ένα ασυναγώνιστο δίδυμο, ενώ ο πολύ αθλητικός Ρόντο γίνεται καλύτερος μέρα με τη μέρα. Στη ρακέτα υπάρχουν οι παίκτες για να βάλουν το σώμα τους, αλλά όχι για να κουβαλήσουν την ομάδα, με τον Γκλεν "Μπιγκ Μπέιμπι" Ντέιβις να ξεχωρίζει. Αυτός μαζί με τον Έντι Χάους είναι οι παίκτες που μπορούν να αλλάξουν το ματς από τον πάγκο.
Η Βοστόνη έχει πάντως την εμπειρία να βγει από τις δύσκολες καταστάσεις. Ο περσινός ήταν ο 17ος τίτλος στην ιστορία της ομάδας, που έχει τους περισσότερες από κάθε άλλον στο ΝΒΑ. Ο τελευταίος βέβαια ήταν από 23 ολόκληρα χρόνια!
Οι Μπουλς από την άλλη δεν θυμίζουν σε τίποτα την ομάδα που κυριαρχούσε στα πλέι-οφ τη δεκαετία του '90 όταν κι είχαν το απόλυτο "6 στα 6" στους τελικούς.
Παρόλα αυτά διαθέτουν μια "γεμάτη" περιφέρεια την οποία οδηγεί από φέτος το Νο1 του ντραφτ ο "πυραυλοκίνητος" Ντέρικ Ρόουζ που θα αναμετρηθεί -στο πιο ενδιαφέρον ματσάρισμα της σειράς- με τον Ραζόν Ρόντο. Οι Γκόρντον και Σάλμονς τραβούν το σκορ στην περιφέρεια, ενώ ο "ιπτάμενος" Τάιρους Τόμας κι ο "υπόγειος" Γιοακιμ Νοά αγωνίζονται μες στη ρακέτα.
Από τον πάγκο ο νεόκοπος χεντ-κόουτς Βίνι Ντελ Νέγκρο μπορεί να στηριχτεί και στον Κερκ Χάινριχ που έχει κάνει καλά παιχνίδια, αλλά όχι στον Λούολ Ντενγκ που έχει μείνει εκτός μάχης.
Μπόστον Σέλτικς
Σικάγο Μπουλς
(3) Ορλάντο Μάτζικ - (6) Φιλαδέλφεια Σίξερς
Χρειάστηκε να περάσουν αρκετά χρόνια από την εποχή του Σακίλ Ο'Νιλ, του Πένι Χάρνταγουεϊ και των τελικών για να επιδείξουν οι Μάτζικ ξανά μια τόσο πειστική ομάδα! Το Ορλάντο ξεκίνησε εντυπωσιακά τα χρονιά και κατάφερε να κερδίσει με άνεση τον τίτλο της περιφέρειας και το πλεονέκτημα έδρας στον πρώτο γύρο των πλέι-οφ.
Αν μάλιστα δεν είχε τραυματιστεί ο all-star Τζαμίρ Νέλσον τα πράγματα θα μπορούσαν να είναι καλύτερα για τους "Μάγους", που στηρίζουν το παιχνίδι τους σε δύο άξονες: στη δύναμη μες στη ρακέτα που ονομάζεται Ντουάιτ Χάουαρντ και στα περιφερειακά σουτ (Τούρκογλου, Λιούις).
Ο "Σούπερμαν", πάντως, είναι ο παίκτης που ξεχωρίζει. Κατά τη διάρκεια της χρονιάς έδειξε τεράστια βελτίωση και κέρδισε όλες τις μάχες με τους μεγάλους σέντερ της Ανατολής και της Δύσης. Πέρα από αμυντικό φόβητρο, έχει εξελιχθεί σε σταθερή απειλή στην επίθεση αναγκάζοντας τον Σταν Βαν Γκάντι να του βγάλει -ουκ ολίγες φορές- το καπέλο και τον Σακίλ Ο'Νιλ να κάνει floapping για να τον σταματήσει!
Αξίζει να σημειωθεί ότι φέτος οι Μάτζικ έκαναν μια νίκη λιγότερη από το απόλυτο ρεκόρ τους, ενώ για τρίτη φορά ξεπέρασαν τις 55. Τις δύο προηγούμενες έπαιξαν και στον τελικό της περιφέρειας.
Βέβαια μένει να δούμε αν έχουν κι οι Σίξερς να πουν κάτι πάνω σε αυτό. Η Φιλαδέλφεια που ανέβασε στροφές μετά το All-Star Break και την αλλαγή του Τσικς με τον ΝτιΛέο, είναι μια άκρως επικίνδυνη ομάδα όπως απέδειξε μες στο Λος Άντζελες ή σε άλλες δύσκολες έδρες. Είναι μια ομάδα με συγκεκριμένη φιλοσοφία, αλλά κι ένα σημαντικό πλεονέκτημα: σουτάρει χειρότερα από κάθε άλλη στην περιφέρεια.
Για αυτό και προσπαθεί να εκμεταλλευτεί τη δημιουργικότητα του Αντρέ Μίλερ (ενός από τους λίγους αυθεντικούς πλέι-μέικερ του ΝΒΑ), τα αθλητικά προσόντα του Αντρέ Ιγκουοντάλα και την έφεση του Λούις Ουίλιαμς. Ο παίκτης που φέτος κάνει τη διαφορά είναι ο νεαρός Θάντους Γιανγκ, ενώ μες στη ρακέτα δεσπόζει ο ανεβασμένος -πλην ασταθής- Σάμιουελ Ντάλεμπερτ.
Η Φιλαδέλφεια θα πάρει μέρος για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά στην post-season, έχοντας να... θυμάται ακόμη τη συμμετοχή στους τελικούς του 2001 ή τους τίτλους του 1983 και του 1955.
Το ενδιαφέρον match-up είναι φυσικά αυτό μεταξύ του Ιγκουοντάλα και του Χινταγιέτ Τούρκογλου, δύο παικτών με διαφορετικό στυλ, αλλά μεγάλο μερίδιο "ευθύνης" στο παιχνίδι της ομάδας τους.
Ντουάιτ Χάουαρντ
Φιλαδέλφεια Σίξερς
(4) Ατλάντα Χοκς - (5) Μαϊάμι Χιτ
Ως συνήθως τα ζευγάρια των συγκεκριμένων θέσεων είναι και τα πιο... αμφίρροπα. Φέτος ισχύει το ίδιο για διαφορετικούς λόγους από την κατάταξη αυτή καθ' αυτή. Κι αυτό οφείλεται στον αστάθμητο παράγοντα που ακούει στο όνομα Ντουέιν Ουέιντ!
Ο πρώτος σκόρερ του ΝΒΑ, που είναι "γελοία... καλός" όπως τόνισε ο Μάικ Ντ' Αντόνι μπορεί να νικήσει μια ομάδα μόνος του. Συν του ότι στο Μαϊάμι η ομάδα του μεταμορφώνεται προς το καλύτερο. Αυτό βέβαια ισχύει και για τα "Γεράκια" μια τυπική ομάδα έδρας, που πέρσι ανάγκασε τους μετέπειτα πρωταθλητές Σέλτικς σε μια σειρά 7 παιχνιδιών στον πρώτο γύρο.
Οι Χοκς, ωστόσο, είναι μια διαφορετική ιστορία! Με ένα νεανικό σύνολο (Ουίλιαμς, Σμιθ, Χόρφορντ) στις θέσεις κοντά στη ρακέτα, εμπειρία στην περιφέρεια (Μπίμπι, Μάρεϊ) κι έναν σουτέρ-φονιά τον Τζο Τζόνσον είναι ικανοί να "εκτελέσουν" οποιονδήποτε αντίπαλο αν τον βάλουν στον ρυθμό τους.
Η ομάδα του ρούκι προπονητή Έρικ Σπόλστρα είναι "χτισμένη" γύρω από τον Ντουέιν Ουέιντ. Για αυτό και προτιμήθηκε η αποχώρηση του Σον Μάριον για να έρθει ενας ποιοτικός ψηλός (Ζερμέν Ο'Νιλ). Στις άλλες θέσεις παίζει η "παλιοσειρά" Ουντόνις Χάσλεμ κι οι νεαροί Μουν, Τσάλμερς, Μπίσλι και Κουίν, που είναι αυτοί που "τραβούν" το σκοράρισμα.
Σε ότι αφορά τα στατιστικά στοιχεία οι Χοκς δεν έχουν κερδίσει τίτλο από το 1958 κάτι που του φέρνει στη δεύτερη θέση της λίστας των ομάδων με... νεκρά διαστήματα. Αυτό που "καίει" τη φετινή είναι ομάδα είναι το γεγονός ότι δεν έχουν κερδίσει κάποια σειρά πλέι-οφ από το 1999!
Από την άλη το Μαϊάμι έχει ήδη έναν τίτλο (2006), αν και το εντυπωσιακό του επίτευγμα ήταν το γεγονός ότι πέρσι από την τελευταία θέση του ΝΒΑ, κατάφερε να γίνει μια από τις καλύτερες ομάδες της Ανατολής.
Το μαρκάρισμα που θα κρίνει πολλά είναι αυτό στη θέση "1". Οι Χοκς στηρίζονται στον εμπειρο Μάικ Μπίμπι που ξέρει καλά τα πλέι-οφ, ενώ το Μαϊάμι στον ρούκι Μάριο Τσάλμερς, τον ήρωα του περσινού φάιναλ-φορ του NCAA που θα πρέπει να κολυμπήσει από τώρα σε ακόμη βαθύτερα ύδατα.
Ατλάντα Χοκς
Μαιάμι Χιτ
Δύση
(1) Λος Άντζελες Λέικερς - (8) Γιούτα Τζαζ
Αν και δεν κατάφεραν να πάρουν το απόλυτο πλεονέκτημα έδρας ξεκινούν από την Pole position της Δύσης! Ο λόγος για τους Λέικερς που φέτος έχουν εντυπωσιάσει με τη σταθερότητα τους. Κι αυτό γιατί δεν είναι μόνο... Κόμπι, αλλά στηρίζονται στο σύνολο για να επιβάλουν την κυριαρχία τους.
Μες στη ρακέτα ο Γκασόλ κι ο υγιής Μπάινουμ κάνουν ένα αχτύπητο δίδυμο, την ώρα που ο Όντομ πολλές φορές παίρνει το βάρος από τους ώμους του Μπράιαντ, που φέτος μοιάζει πιο... διψασμένος από κάθε άλλη χρονιά.
Οι Καλιφορνέζοι με τον ρέκορντ-μαν Φιλ Τζάκσον στον πάγκο του (έχει μαζί με τον Άουερμπαχ τα περισσότερα πρωταθλήματα) αναμένεται να στηριχτούν στην παράδοση για να ξεπεράσουν το εμπόδιο της Γιούτα. Συγκεκριμένα από το Νο1 δεν έχουν χάσει ποτέ τη σειρά (9-0). Το ίδιο ισχύει και για τον Ντέρεκ Φίσερ συγκεκριμένα που έχει 10 στα 10!
Αξίζει να σημειωθεί οτι οι "Λιμνάνθρωποι" έχουν 29 εμφανισεις στους τελικούς (πέρα από τα τόσα πρωταθλήματα τους - το τελευταίο το 2002), τις περισσότερες από κάθε άλλη ομάδα.
Οι Τζαζ από την άλλη δεν είναι αμελητέα ποσότητα! Θα είχαν και την υποστήριξη του ελληνικού κοινού αν δεν είχαν αποφασίσει να στείλουν τον Κώστα Κουφό στο NBDL στο τέλος της χρονιάς. Παρόλα αυτά είναι μια ομάδα με συγκεκριμένη φιλοσοφία και ικανότητες.
Ο Ντερόν Ουίλιαμς είναι ο κινητήριος μοχλός, με τον Κάρλος Μπούζερ να ανεβάζει στροφές μετά την επιστροφή του από τον τραυματισμό. Κατά τα άλλα ο Μεχμέτ Οκούρ θα πάρει τα... σουτάκια του, ο Πολ Μίλσαπ θα σπρώξει κάτω από το καλάθι κι οι Μάιλς-Μπρούερ-Κόρβερ θα περιμένουν να εκμεταλλευτούν τις πάσες του all-star γκαρντ της ομάδας τους.
Από την άλλη ο Τζέρι Σλόαν των ρεκόρ (ο μακροβιότερος προπονητής επαγγελματικής ομάδας στην ιστορία του αμερικάνικου αθλητισμού) έχει οδηγήσει στο παρελθόν την ομάδα του στους τελικούς (1997, 1998) και ξέρει τα κατατόπια, έστω κι αν δεν έχει πάρει ποτέ τον τίτλο.
Το πιο ενδιαφέρον match-up θα είναι αυτό του Κάρλος Μπούζερ με τον Πάου Γκασόλ, διότι ο Ισπανός υπερτερεί σε ύψος, ενώ ο "Εσκιμώος" σε δύναμη.
Λος Άντζελες Λέικερς
Ντερόν Ουίλιαμς
(2) Ντένβερ Νάγγετς - (7) Νιου Ορλίνς Χόρνετς
Δύο από τις νέες δυνάμεις της Δύσης θα συγκρουστούν σε μερικές ενδιαφέρουσες αναμετρήσεις. Οι Νάγγετς του Τσάνσεϊ Μπίλαπς, απέναντι στους Χόρνετς του Κρις Πολ κι όλα είναι ανοιχτά!
Το Ντένβερ, έστω κι αθόρυβα, κατάφερε να πάρει τον τίτλο στη Νόρθγουεστ και παράλληλα το Νο2 στη Δύση, που είναι ένα ισχυρό όπλο στην προσπάθεια τους να σπάσουν το αρνητικό τους σερί: δεν έχουν κερδίσει καμία από τις τελευταίες εφτά σειρές πλέι-οφ που έχουν δώσει. Τελευταία τους πρόκριση ήταν το 1994 όταν από το Νο8 είχαν "σοκάρει" τους Σιάτλ Σουπερσόνικς.
Ο Τζορτζ Καρλ που έχει οδηγήσει 5 ομάδες στην Post season ξέρει τι χρειάζεται. Το ίδιο κι ο Τσάνσεϊ Μπίλαπς που έχει κατακτήσει τίτλο με το Ντιτρόιτ. Μενει να το μάθει και το μεγάλο αστέρι της ομάδας ο Καρμέλο Άντονι που σε 5 απόπειρες στα πλέι-οφ δεν έχει δικαιώσει τις προσδοκίες.
Ο "Μέλο" είναι άκρως ταλαντούχος και δεν είναι τυχαίο ότι όταν αυτος πήρε το... όπλο του οι Νάγγετς έγιναν μια από τις δυνάμεις της Δύσης. Βέβαια δεν είναι μόνος του! Μετά την αποχώρηση του Άλεν Άιβερσον βρήκε χώρο να δράσει κι ο Τζέι Αρ Σμιθ, ένας παίκτης που όταν ξεκινάει να βάζει δεν... σταματάει. Εξού κι οι 45άρες από τον πάγκο που σημειώνει ή τα 11 τρίποντα που πέτυχε την περασμένη βδομάδα!
Το πρόβλημα του Ντένβερ δεν είναι στην περιφέρεια, αλλά μες στο καλάθι, εκεί όπου οι Μάρτιν-Νένε αντιμετωπίζουν συχνά προβλήματα τραυματισμών και δεν δείχνουν την απαιτούμενη σταθερότητα.
Από την άλλη η φροντ-λάιν είναι από τα "γερά χαρτιά" των Χόρνετς, που στηρίζουν πολλά στον "αμυντικογενή" Τάισον Τσάντερ (έφυγε για να... γυρίσει) και τον all-star Ντέιβιντ Ουέστ που ξέρει να βάζει τη μπάλα στο καλάθι. Βέβαια ο σταρ της ομάδας παραμένει ο Κρις Πολ (22.8π, 5.5ρ, 11.0 ασίστ) ένας πόιντ-γκαρντ που βγάζει τα... τριπλ-νταμπλ από το τσεπάκι.
Στην περιφέρεια ακόμη "αράζει" ο Πέτζα Στογιάκοβιτς (παραμένει φονικός σουτέρ), αλλά κι ο Ρασουάλ Μπάτλερ που έχει φέτος 11.2 πόντους ανά παιχνίδι.
Οι Χόρνετς πέρσι έκαναν την καλύτερη σεζόν της ιστορίας τους (με 7 νίκες στα πλέι-οφ) και φέτος θέλουν να κάνουν ένα βήμα παραπέρα: να προκριθούν για πρώτη φορά στην ιστορία τους στον τελικό της περιφέρειας, εμπειρία που έχει γευτεί κατά κόρον ο Μπάιρον Σκοτ των δύο τελικών και των τριών πρωταθλητών ως παίκτης.
Σε ότι αφορά το μαρκάρισμα που θα συγκεντρώσει τα βλέμματα αυτό δεν είναι άλλο από τη μονομαχία των δύο "κοντών" του εκρηκτικού Κρις Πολ και του σκληρού Τσάνσεϊ Μπίλαπς.
Ντένβερ Νάγγετς
Νιου Ορλίνς Χόρνετς
(3) Σαν Αντόνιο Σπερς - (6) Ντάλας Μάβερικς
Το τυπικό... ντέρμπι του Ντάλας! Θα συνεχιστεί η παράδοση που θέλει τους Σπερς να κατακτούν τον τίτλο τις "μονές" σεζόν (όπως έκαναν το 2003, το 2005 και το 2007) ή θα μπορέσουν τελικά οι Μάβερικς να αντιστρέψουν τη δική τους αρνητική παρουσία στα πλέι-οφ;
Όπως και να 'χει το ζευγάρι έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Είναι άλλωστε δύο ομάδες που έχουν κρατήσει τον ίδιο κορμό τα τελευταία χρόνια και γνωρίζουν η μια πολύ καλή την άλλη.
Τα "Σπιρούνια" βασίζεται στη γνωστή συνταγή της άμυνας, αν και πρέπει να καταβάλουν έξτρα προσπάθεια για να καλύψουν το κενό του τραυματία Μανού Τζινόμπιλι. Ο Τόνι Πάρκερ όλη τη χρονιά κάνει "διπλοβάρδιες" καθώς κι ο Τιμ Ντάνκαν αντιμετώπισε πόνους στο γόνατο.
Κατά τα άλλα η ομάδα του Γκρεγκ Πόποβιτς ποντάρει πολλά στο μακρινό σουτ (Μέισον, Φίνλεϊ, Μπόνερ), ενώ πρόσθεσε στο ρόστερ τον Ντρου Γκούντεν για να αποκτήσει μια ακόμη απειλή από τη ρακέτα.
Οι Σπερς σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να υποτιμηθούν. Είναι άλλωστε η ομάδα με τις περισσότερες συνεχόμενες παρουσίες στα πλέι-οφ (12), ενώ να σημειωθεί ότι δεν αποκλειστεί ποτέ στον πρώτο γύρο επί εποχής Τιμ Ντάνκαν (10-0). Ο τελευταίος με τέσσερις τίτλους είναι ο εν ενεργεία παίκτης με τις περισσότερες κατακτήσεις μαζί με τον Σακίλ Ο'Νιλ.
Το Ντάλας από την άλλη έχουν 9 σερί παρουσίες στην post season και βρίσκονται στη 2η θέση της σχετικής λίστας πίσω από το Σαν Αντόνιο. Ακόμη όμως δεν έχουν ξεπεράσει τον αποκλεισμό τους (ως Νο1) από τους Ουόριορς το 2007. Φέτος η χρονιά είχε αρκετά σκαμπανεβάσματα και δεν μπορεί να πει κανείς ότι το Ντάλας έχει πείσει.
Ο Νοβίτσκι συνεχίζει να είναι παραγωγικός (25.9 πόντους), ο Τζέισον Τέρι δίνει λύσεις από τον πάγκο, αλλά ο Τζος Χάουαρντ παρά τους 18.0 πόντους του δν είναι σταθερός. Όσο για τον Τζέισον Κιντ; Στην 13η συνεχόμενη παρουσία του στα πλέι-οφ (ρεκόρ) μοιάζει πιο αποφασισμένος από ποτέ.
Για αυτό κι η δική του μονομαχία με τον Τόνι Πάρκερ (22.0π, 6.9 ασίστ) θα είναι αυτή που θα κρίνει τον νικητή.
Τόνι Πάρκερ
Ντάλας Μάβερικς
(4) Πόρτλαντ Μπλέιζερς - (5) Χιούστον Ρόκετς
Κανείς δεν μπορεί να ποντάρει στην ομάδα που θα περάσει από τη συγκεκριμένη σειρά. Το μόνο σίγουρο είναι ότι οι νεανικοί Μπλέιζερς (το ίδιο ισχύει και με τους Χοκς) είναι οι... αγαπημένες ομάδες του κοινού, αυτές δηλαδή που όλοι συμπαθούν.
Πως να γίνει διαφορετικά με μια ομάδα που ανέβηκε βήμα-βήμα προς την ελίτ του ΝΒΑ και τώρα διεκδικεί με αξιώσεις κομμάτι από την επιτυχία. Για να τα καταφέρουν, ωστόσο, θα πρέπει να περάσουν το εμπόδιο των έμπειρων Ρόκετς, που φέτος μοιάζουν ιδιαίτερα επικίνδυνοι. Μάλιστα βρέθηκαν μια νίκη μακριά από τη 2η θέση, αν και τελικά κατέληξαν στην 5η και στο δρόμο του Πόρτλαντ.
Οι Μπλέιζερς επέστρεψαν στα πλέι-οφ μετά το 2003 (όταν έσπασε ένα σερί 21 εμφανίσεων) και φιλοδοξούν με τη δύναμη του "Ρόουζ Γκάρντεν" να πάρουν την πρόκριση. Στο παρκέ τη διαφορά κάνει ο Μπράντον Ρόι ένας σούτινγκ-γκαρντ... παλιάς κοπής που ξέρει να βάζει τη μπάλα στο καλάθι, ειδικά όταν αυτή καίει.
Έχει μεγάλη βοήθεια κι από τον ΛαΜάρκους Άλριτζ -αποκάλυψη φέτος- που έχει εξελιχθεί σε σταθερή απειλή από το low-post, παίζοντας και για τον Γκρεγκ Όντεν (το άλλοτε Νο1 του ντραφτ) που... μια παίζει και μια δεν παίζει. Κατά τα άλλα ο Νέιτ ΜακΜίλαν ποντάρει στον Στιβ Μπλέικ (11 πόντοι και 5 ασίστ), αλλά και στους Ρούντι Φερνάντες και Τράβις Άουτλο που δίνουν ενέργεια και σκορ από τον πάγκο.
Στο Χιούστον από την άλλη συμβαίνει το εξής παράδοξο: η ομάδα άρχισε να παίζει καλύτερα μετά τον τραυματισμό του Τρέισι ΜακΓκρέιντι. Κι αυτό γιατί ο Ρον Αρτέστ (17.1 πόντοι, 5.2 ριμπάουντ) ταίριαξε καλύτερα στη χημεία της ομάδας, που έχει χτιστεί γύρω από τον Γιάο Μινγκ (19.7π, 9.9ρ).
Φέτος ο Κινέζος γίγαντας έχει σημαντική βοήθεια κι από τον Λουίς Σκόλα (12.7π, 8.8), την ώρα που οι περιφερειακοί (Μπρουκς, Χεντ, Μπατίερ) περιμένουν στην περιφέρεια να τιμωρήσουν την άμυνα.
Το Χιούστον έχει κατακτήσει δύο τίτλους στο παρελθόν (1994, 1995), αλλά έχει χάσει τις εφτά τελευταίες σειρές πλέι-οφ που έχει δώσει (ρεκόρ μαζί με τους Νάγγετς).
Το πιο ενδιαφέρον μαρκάρισμα θα είναι αυτό του Ρον Αρτέστ με τον Μπράντον Ρόι. Τουλάχιστον είναι σίγουρο ότι ο "Ρον-Ρον" θα αναλάβει να τον σταματήσει.
Πόρτλαντ Μπλέιζερς
Xιούστον Ρόκετς
Where amazing happens
Η γεύση από τα πλέι-οφ
Οι Καβς προέρχονται από την καλύτερη κανονική περίοδο της ιστορίας τους με τον ΛεΜπρόν Τζέιμς και τους υπόλοιπους να έχουν σπάσει όλα τα ρεκόρ. Στηρίχτηκαν στη δύναμη της έδρας, στην καλή τους άμυνα και στην ισορροπία για να κατακτήσουν το απόλυτο πλεονέκτημα έδρας ως το τέλος!
Το Κλήβελαντ δεν είναι μόνο... ΛεΜπρόν. Αν κι αυτός είναι αυτός που τα κάνει όλα στο παρκέ, υπάρχουν αρκετοί παίκτες που ξέρουν καλά το ρόλο τους όπως οι σουτέρ Ουέστ, Γκίμπσον, Ζέρμπιακ, Πάβλοβιτς, οι "σκληροί" Άντερσον Βαρεζάο και Μπεν Ουάλας, ο "πλαστικός" Ζιτρούνας Ιλγκάουσκας και φυσικά ο Μο Ουίλιαμς που φέτος έχει... πάρει φωτιά.
Έχουμε και λέμε: οι Καβς που έχουν προκριθεί μόλις μια φορά στην ιστορία τους στον τελικό (2007), θέλουν να φέρουν στην πόλη τους τον πρώτη της τίτλο σε οποιοδήποτε επαγγελματικό σπορ από το 1964! Βρίσκονται για 4η σερί χρονιά στα πλέι-οφ, έχοντας εξασφαλίσει για πρώτη φορά το Νο1 του ΝΒΑ.
Το Ντιτρόιτ από την άλλη ήταν... σκιά του εαυτού του. Μετά από 7 συνεχόμενες χρονιές με περισσότερες από 50 νίκες, τα "Πιστόνια" γύρισαν σελίδα. Ο Μάικλ Κάρι είναι ο νέος προπονητής κι ο Ρόντνεϊ Στάκεϊ ο νέος πόιντ-γκαρντ καθώς ο Τσάνσεϊ Μπίλαπς αποχώρησε για να έρθει ο Άλεν Άιβερσον που ουδέποτε ενσωματήθηκε με την υπόλοιπη ομάδα.
Έτσι έμειναν να παλεύουν οι Χάμιλτον (ο μοναδικός παίκτης μαζί με τον Ναζρ Μοχάμεντ που έχει κατακτήσει και τίτλο στο NCAA και αυτόν του ΝΒΑ), Πρινς και Ουάλας, αν και στα τελευταία ματς οι Μπάινουμ-Μαξίελ έδωσαν λύσεις από τον πάγκο.
Το Ντιτρόιτ που έχει κατακτήσει δύο τίτλους έχει εμφανιστεί σε 8 συνεχόμενους τελικούς περιφέρειας, την ώρα που ο Μπεν Ουάλας έχει 13 σερί παρουσίες στην post-season (περισσότερα από κάθε άλλον). Θα μπορέσουν φέτος -έστω και στο τέλος της σεζόν- να θυμηθούν τον παλιό καλό εαυτό τους;
Το πιο ενδιαφέρον μαρκάρισμα θα είναι αυτό των Στάκεϊ-Ουίλιαμς, διότι είναι παίκτης που έχουν... ευθύνη στο παιχνίδι. Διότι λίγο ως πολύ ο ΛεΜπρόν Τζέιμς θα κάνει και πάλι τα δικά του!
Κλήβελαντ Καβαλίερς
Ντιτρόιτ Πίστονς
(2) Μπόστον Σέλτικς - (7) Σικάγο Μπουλς
Οι πρωταθλητές καλούνται να δείξουν την καρδιά τους, την ώρα που οι νεαροί Μπουλς έχουν το ταλέντο και την άγνοια κινδύνου για να τους φέρουν σε δύσκολη θέση.
Τα άσχημα μαντάτα για τη Βοστόνη ήρθαν στο τέλος της κανονικής περιόδου όταν έχασαν το πλεονέκτημα έδρας στην Ανατολή, αλλά πάνω από όλα είδαν τον Κέβιν Γκαρνέτ να τραυματίζεται. Ο "Ντα Κιντ" από τότε βρίσκεται μεταξύ φθοράς-αφθαρσίας και... πάγκου, ενώ μάλιστα εκφράζονται φόβοι ότι μπορεί να χάσει τα πλέι-οφ.
Οπότε με έναν από τους "Big-Three" εκτός μάχης τα πράγματα γίνονται δύσκολα για την ομάδα του Ντοκ Ρίβερς που έδειξε παρόλα αυτά ότι έχει χαρακτήρα. Οι Πιρς και Άλεν συνθέτουν ένα ασυναγώνιστο δίδυμο, ενώ ο πολύ αθλητικός Ρόντο γίνεται καλύτερος μέρα με τη μέρα. Στη ρακέτα υπάρχουν οι παίκτες για να βάλουν το σώμα τους, αλλά όχι για να κουβαλήσουν την ομάδα, με τον Γκλεν "Μπιγκ Μπέιμπι" Ντέιβις να ξεχωρίζει. Αυτός μαζί με τον Έντι Χάους είναι οι παίκτες που μπορούν να αλλάξουν το ματς από τον πάγκο.
Η Βοστόνη έχει πάντως την εμπειρία να βγει από τις δύσκολες καταστάσεις. Ο περσινός ήταν ο 17ος τίτλος στην ιστορία της ομάδας, που έχει τους περισσότερες από κάθε άλλον στο ΝΒΑ. Ο τελευταίος βέβαια ήταν από 23 ολόκληρα χρόνια!
Οι Μπουλς από την άλλη δεν θυμίζουν σε τίποτα την ομάδα που κυριαρχούσε στα πλέι-οφ τη δεκαετία του '90 όταν κι είχαν το απόλυτο "6 στα 6" στους τελικούς.
Παρόλα αυτά διαθέτουν μια "γεμάτη" περιφέρεια την οποία οδηγεί από φέτος το Νο1 του ντραφτ ο "πυραυλοκίνητος" Ντέρικ Ρόουζ που θα αναμετρηθεί -στο πιο ενδιαφέρον ματσάρισμα της σειράς- με τον Ραζόν Ρόντο. Οι Γκόρντον και Σάλμονς τραβούν το σκορ στην περιφέρεια, ενώ ο "ιπτάμενος" Τάιρους Τόμας κι ο "υπόγειος" Γιοακιμ Νοά αγωνίζονται μες στη ρακέτα.
Από τον πάγκο ο νεόκοπος χεντ-κόουτς Βίνι Ντελ Νέγκρο μπορεί να στηριχτεί και στον Κερκ Χάινριχ που έχει κάνει καλά παιχνίδια, αλλά όχι στον Λούολ Ντενγκ που έχει μείνει εκτός μάχης.
Μπόστον Σέλτικς
Σικάγο Μπουλς
(3) Ορλάντο Μάτζικ - (6) Φιλαδέλφεια Σίξερς
Χρειάστηκε να περάσουν αρκετά χρόνια από την εποχή του Σακίλ Ο'Νιλ, του Πένι Χάρνταγουεϊ και των τελικών για να επιδείξουν οι Μάτζικ ξανά μια τόσο πειστική ομάδα! Το Ορλάντο ξεκίνησε εντυπωσιακά τα χρονιά και κατάφερε να κερδίσει με άνεση τον τίτλο της περιφέρειας και το πλεονέκτημα έδρας στον πρώτο γύρο των πλέι-οφ.
Αν μάλιστα δεν είχε τραυματιστεί ο all-star Τζαμίρ Νέλσον τα πράγματα θα μπορούσαν να είναι καλύτερα για τους "Μάγους", που στηρίζουν το παιχνίδι τους σε δύο άξονες: στη δύναμη μες στη ρακέτα που ονομάζεται Ντουάιτ Χάουαρντ και στα περιφερειακά σουτ (Τούρκογλου, Λιούις).
Ο "Σούπερμαν", πάντως, είναι ο παίκτης που ξεχωρίζει. Κατά τη διάρκεια της χρονιάς έδειξε τεράστια βελτίωση και κέρδισε όλες τις μάχες με τους μεγάλους σέντερ της Ανατολής και της Δύσης. Πέρα από αμυντικό φόβητρο, έχει εξελιχθεί σε σταθερή απειλή στην επίθεση αναγκάζοντας τον Σταν Βαν Γκάντι να του βγάλει -ουκ ολίγες φορές- το καπέλο και τον Σακίλ Ο'Νιλ να κάνει floapping για να τον σταματήσει!
Αξίζει να σημειωθεί ότι φέτος οι Μάτζικ έκαναν μια νίκη λιγότερη από το απόλυτο ρεκόρ τους, ενώ για τρίτη φορά ξεπέρασαν τις 55. Τις δύο προηγούμενες έπαιξαν και στον τελικό της περιφέρειας.
Βέβαια μένει να δούμε αν έχουν κι οι Σίξερς να πουν κάτι πάνω σε αυτό. Η Φιλαδέλφεια που ανέβασε στροφές μετά το All-Star Break και την αλλαγή του Τσικς με τον ΝτιΛέο, είναι μια άκρως επικίνδυνη ομάδα όπως απέδειξε μες στο Λος Άντζελες ή σε άλλες δύσκολες έδρες. Είναι μια ομάδα με συγκεκριμένη φιλοσοφία, αλλά κι ένα σημαντικό πλεονέκτημα: σουτάρει χειρότερα από κάθε άλλη στην περιφέρεια.
Για αυτό και προσπαθεί να εκμεταλλευτεί τη δημιουργικότητα του Αντρέ Μίλερ (ενός από τους λίγους αυθεντικούς πλέι-μέικερ του ΝΒΑ), τα αθλητικά προσόντα του Αντρέ Ιγκουοντάλα και την έφεση του Λούις Ουίλιαμς. Ο παίκτης που φέτος κάνει τη διαφορά είναι ο νεαρός Θάντους Γιανγκ, ενώ μες στη ρακέτα δεσπόζει ο ανεβασμένος -πλην ασταθής- Σάμιουελ Ντάλεμπερτ.
Η Φιλαδέλφεια θα πάρει μέρος για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά στην post-season, έχοντας να... θυμάται ακόμη τη συμμετοχή στους τελικούς του 2001 ή τους τίτλους του 1983 και του 1955.
Το ενδιαφέρον match-up είναι φυσικά αυτό μεταξύ του Ιγκουοντάλα και του Χινταγιέτ Τούρκογλου, δύο παικτών με διαφορετικό στυλ, αλλά μεγάλο μερίδιο "ευθύνης" στο παιχνίδι της ομάδας τους.
Ντουάιτ Χάουαρντ
Φιλαδέλφεια Σίξερς
(4) Ατλάντα Χοκς - (5) Μαϊάμι Χιτ
Ως συνήθως τα ζευγάρια των συγκεκριμένων θέσεων είναι και τα πιο... αμφίρροπα. Φέτος ισχύει το ίδιο για διαφορετικούς λόγους από την κατάταξη αυτή καθ' αυτή. Κι αυτό οφείλεται στον αστάθμητο παράγοντα που ακούει στο όνομα Ντουέιν Ουέιντ!
Ο πρώτος σκόρερ του ΝΒΑ, που είναι "γελοία... καλός" όπως τόνισε ο Μάικ Ντ' Αντόνι μπορεί να νικήσει μια ομάδα μόνος του. Συν του ότι στο Μαϊάμι η ομάδα του μεταμορφώνεται προς το καλύτερο. Αυτό βέβαια ισχύει και για τα "Γεράκια" μια τυπική ομάδα έδρας, που πέρσι ανάγκασε τους μετέπειτα πρωταθλητές Σέλτικς σε μια σειρά 7 παιχνιδιών στον πρώτο γύρο.
Οι Χοκς, ωστόσο, είναι μια διαφορετική ιστορία! Με ένα νεανικό σύνολο (Ουίλιαμς, Σμιθ, Χόρφορντ) στις θέσεις κοντά στη ρακέτα, εμπειρία στην περιφέρεια (Μπίμπι, Μάρεϊ) κι έναν σουτέρ-φονιά τον Τζο Τζόνσον είναι ικανοί να "εκτελέσουν" οποιονδήποτε αντίπαλο αν τον βάλουν στον ρυθμό τους.
Η ομάδα του ρούκι προπονητή Έρικ Σπόλστρα είναι "χτισμένη" γύρω από τον Ντουέιν Ουέιντ. Για αυτό και προτιμήθηκε η αποχώρηση του Σον Μάριον για να έρθει ενας ποιοτικός ψηλός (Ζερμέν Ο'Νιλ). Στις άλλες θέσεις παίζει η "παλιοσειρά" Ουντόνις Χάσλεμ κι οι νεαροί Μουν, Τσάλμερς, Μπίσλι και Κουίν, που είναι αυτοί που "τραβούν" το σκοράρισμα.
Σε ότι αφορά τα στατιστικά στοιχεία οι Χοκς δεν έχουν κερδίσει τίτλο από το 1958 κάτι που του φέρνει στη δεύτερη θέση της λίστας των ομάδων με... νεκρά διαστήματα. Αυτό που "καίει" τη φετινή είναι ομάδα είναι το γεγονός ότι δεν έχουν κερδίσει κάποια σειρά πλέι-οφ από το 1999!
Από την άλη το Μαϊάμι έχει ήδη έναν τίτλο (2006), αν και το εντυπωσιακό του επίτευγμα ήταν το γεγονός ότι πέρσι από την τελευταία θέση του ΝΒΑ, κατάφερε να γίνει μια από τις καλύτερες ομάδες της Ανατολής.
Το μαρκάρισμα που θα κρίνει πολλά είναι αυτό στη θέση "1". Οι Χοκς στηρίζονται στον εμπειρο Μάικ Μπίμπι που ξέρει καλά τα πλέι-οφ, ενώ το Μαϊάμι στον ρούκι Μάριο Τσάλμερς, τον ήρωα του περσινού φάιναλ-φορ του NCAA που θα πρέπει να κολυμπήσει από τώρα σε ακόμη βαθύτερα ύδατα.
Ατλάντα Χοκς
Μαιάμι Χιτ
Δύση
(1) Λος Άντζελες Λέικερς - (8) Γιούτα Τζαζ
Αν και δεν κατάφεραν να πάρουν το απόλυτο πλεονέκτημα έδρας ξεκινούν από την Pole position της Δύσης! Ο λόγος για τους Λέικερς που φέτος έχουν εντυπωσιάσει με τη σταθερότητα τους. Κι αυτό γιατί δεν είναι μόνο... Κόμπι, αλλά στηρίζονται στο σύνολο για να επιβάλουν την κυριαρχία τους.
Μες στη ρακέτα ο Γκασόλ κι ο υγιής Μπάινουμ κάνουν ένα αχτύπητο δίδυμο, την ώρα που ο Όντομ πολλές φορές παίρνει το βάρος από τους ώμους του Μπράιαντ, που φέτος μοιάζει πιο... διψασμένος από κάθε άλλη χρονιά.
Οι Καλιφορνέζοι με τον ρέκορντ-μαν Φιλ Τζάκσον στον πάγκο του (έχει μαζί με τον Άουερμπαχ τα περισσότερα πρωταθλήματα) αναμένεται να στηριχτούν στην παράδοση για να ξεπεράσουν το εμπόδιο της Γιούτα. Συγκεκριμένα από το Νο1 δεν έχουν χάσει ποτέ τη σειρά (9-0). Το ίδιο ισχύει και για τον Ντέρεκ Φίσερ συγκεκριμένα που έχει 10 στα 10!
Αξίζει να σημειωθεί οτι οι "Λιμνάνθρωποι" έχουν 29 εμφανισεις στους τελικούς (πέρα από τα τόσα πρωταθλήματα τους - το τελευταίο το 2002), τις περισσότερες από κάθε άλλη ομάδα.
Οι Τζαζ από την άλλη δεν είναι αμελητέα ποσότητα! Θα είχαν και την υποστήριξη του ελληνικού κοινού αν δεν είχαν αποφασίσει να στείλουν τον Κώστα Κουφό στο NBDL στο τέλος της χρονιάς. Παρόλα αυτά είναι μια ομάδα με συγκεκριμένη φιλοσοφία και ικανότητες.
Ο Ντερόν Ουίλιαμς είναι ο κινητήριος μοχλός, με τον Κάρλος Μπούζερ να ανεβάζει στροφές μετά την επιστροφή του από τον τραυματισμό. Κατά τα άλλα ο Μεχμέτ Οκούρ θα πάρει τα... σουτάκια του, ο Πολ Μίλσαπ θα σπρώξει κάτω από το καλάθι κι οι Μάιλς-Μπρούερ-Κόρβερ θα περιμένουν να εκμεταλλευτούν τις πάσες του all-star γκαρντ της ομάδας τους.
Από την άλλη ο Τζέρι Σλόαν των ρεκόρ (ο μακροβιότερος προπονητής επαγγελματικής ομάδας στην ιστορία του αμερικάνικου αθλητισμού) έχει οδηγήσει στο παρελθόν την ομάδα του στους τελικούς (1997, 1998) και ξέρει τα κατατόπια, έστω κι αν δεν έχει πάρει ποτέ τον τίτλο.
Το πιο ενδιαφέρον match-up θα είναι αυτό του Κάρλος Μπούζερ με τον Πάου Γκασόλ, διότι ο Ισπανός υπερτερεί σε ύψος, ενώ ο "Εσκιμώος" σε δύναμη.
Λος Άντζελες Λέικερς
Ντερόν Ουίλιαμς
(2) Ντένβερ Νάγγετς - (7) Νιου Ορλίνς Χόρνετς
Δύο από τις νέες δυνάμεις της Δύσης θα συγκρουστούν σε μερικές ενδιαφέρουσες αναμετρήσεις. Οι Νάγγετς του Τσάνσεϊ Μπίλαπς, απέναντι στους Χόρνετς του Κρις Πολ κι όλα είναι ανοιχτά!
Το Ντένβερ, έστω κι αθόρυβα, κατάφερε να πάρει τον τίτλο στη Νόρθγουεστ και παράλληλα το Νο2 στη Δύση, που είναι ένα ισχυρό όπλο στην προσπάθεια τους να σπάσουν το αρνητικό τους σερί: δεν έχουν κερδίσει καμία από τις τελευταίες εφτά σειρές πλέι-οφ που έχουν δώσει. Τελευταία τους πρόκριση ήταν το 1994 όταν από το Νο8 είχαν "σοκάρει" τους Σιάτλ Σουπερσόνικς.
Ο Τζορτζ Καρλ που έχει οδηγήσει 5 ομάδες στην Post season ξέρει τι χρειάζεται. Το ίδιο κι ο Τσάνσεϊ Μπίλαπς που έχει κατακτήσει τίτλο με το Ντιτρόιτ. Μενει να το μάθει και το μεγάλο αστέρι της ομάδας ο Καρμέλο Άντονι που σε 5 απόπειρες στα πλέι-οφ δεν έχει δικαιώσει τις προσδοκίες.
Ο "Μέλο" είναι άκρως ταλαντούχος και δεν είναι τυχαίο ότι όταν αυτος πήρε το... όπλο του οι Νάγγετς έγιναν μια από τις δυνάμεις της Δύσης. Βέβαια δεν είναι μόνος του! Μετά την αποχώρηση του Άλεν Άιβερσον βρήκε χώρο να δράσει κι ο Τζέι Αρ Σμιθ, ένας παίκτης που όταν ξεκινάει να βάζει δεν... σταματάει. Εξού κι οι 45άρες από τον πάγκο που σημειώνει ή τα 11 τρίποντα που πέτυχε την περασμένη βδομάδα!
Το πρόβλημα του Ντένβερ δεν είναι στην περιφέρεια, αλλά μες στο καλάθι, εκεί όπου οι Μάρτιν-Νένε αντιμετωπίζουν συχνά προβλήματα τραυματισμών και δεν δείχνουν την απαιτούμενη σταθερότητα.
Από την άλλη η φροντ-λάιν είναι από τα "γερά χαρτιά" των Χόρνετς, που στηρίζουν πολλά στον "αμυντικογενή" Τάισον Τσάντερ (έφυγε για να... γυρίσει) και τον all-star Ντέιβιντ Ουέστ που ξέρει να βάζει τη μπάλα στο καλάθι. Βέβαια ο σταρ της ομάδας παραμένει ο Κρις Πολ (22.8π, 5.5ρ, 11.0 ασίστ) ένας πόιντ-γκαρντ που βγάζει τα... τριπλ-νταμπλ από το τσεπάκι.
Στην περιφέρεια ακόμη "αράζει" ο Πέτζα Στογιάκοβιτς (παραμένει φονικός σουτέρ), αλλά κι ο Ρασουάλ Μπάτλερ που έχει φέτος 11.2 πόντους ανά παιχνίδι.
Οι Χόρνετς πέρσι έκαναν την καλύτερη σεζόν της ιστορίας τους (με 7 νίκες στα πλέι-οφ) και φέτος θέλουν να κάνουν ένα βήμα παραπέρα: να προκριθούν για πρώτη φορά στην ιστορία τους στον τελικό της περιφέρειας, εμπειρία που έχει γευτεί κατά κόρον ο Μπάιρον Σκοτ των δύο τελικών και των τριών πρωταθλητών ως παίκτης.
Σε ότι αφορά το μαρκάρισμα που θα συγκεντρώσει τα βλέμματα αυτό δεν είναι άλλο από τη μονομαχία των δύο "κοντών" του εκρηκτικού Κρις Πολ και του σκληρού Τσάνσεϊ Μπίλαπς.
Ντένβερ Νάγγετς
Νιου Ορλίνς Χόρνετς
(3) Σαν Αντόνιο Σπερς - (6) Ντάλας Μάβερικς
Το τυπικό... ντέρμπι του Ντάλας! Θα συνεχιστεί η παράδοση που θέλει τους Σπερς να κατακτούν τον τίτλο τις "μονές" σεζόν (όπως έκαναν το 2003, το 2005 και το 2007) ή θα μπορέσουν τελικά οι Μάβερικς να αντιστρέψουν τη δική τους αρνητική παρουσία στα πλέι-οφ;
Όπως και να 'χει το ζευγάρι έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Είναι άλλωστε δύο ομάδες που έχουν κρατήσει τον ίδιο κορμό τα τελευταία χρόνια και γνωρίζουν η μια πολύ καλή την άλλη.
Τα "Σπιρούνια" βασίζεται στη γνωστή συνταγή της άμυνας, αν και πρέπει να καταβάλουν έξτρα προσπάθεια για να καλύψουν το κενό του τραυματία Μανού Τζινόμπιλι. Ο Τόνι Πάρκερ όλη τη χρονιά κάνει "διπλοβάρδιες" καθώς κι ο Τιμ Ντάνκαν αντιμετώπισε πόνους στο γόνατο.
Κατά τα άλλα η ομάδα του Γκρεγκ Πόποβιτς ποντάρει πολλά στο μακρινό σουτ (Μέισον, Φίνλεϊ, Μπόνερ), ενώ πρόσθεσε στο ρόστερ τον Ντρου Γκούντεν για να αποκτήσει μια ακόμη απειλή από τη ρακέτα.
Οι Σπερς σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να υποτιμηθούν. Είναι άλλωστε η ομάδα με τις περισσότερες συνεχόμενες παρουσίες στα πλέι-οφ (12), ενώ να σημειωθεί ότι δεν αποκλειστεί ποτέ στον πρώτο γύρο επί εποχής Τιμ Ντάνκαν (10-0). Ο τελευταίος με τέσσερις τίτλους είναι ο εν ενεργεία παίκτης με τις περισσότερες κατακτήσεις μαζί με τον Σακίλ Ο'Νιλ.
Το Ντάλας από την άλλη έχουν 9 σερί παρουσίες στην post season και βρίσκονται στη 2η θέση της σχετικής λίστας πίσω από το Σαν Αντόνιο. Ακόμη όμως δεν έχουν ξεπεράσει τον αποκλεισμό τους (ως Νο1) από τους Ουόριορς το 2007. Φέτος η χρονιά είχε αρκετά σκαμπανεβάσματα και δεν μπορεί να πει κανείς ότι το Ντάλας έχει πείσει.
Ο Νοβίτσκι συνεχίζει να είναι παραγωγικός (25.9 πόντους), ο Τζέισον Τέρι δίνει λύσεις από τον πάγκο, αλλά ο Τζος Χάουαρντ παρά τους 18.0 πόντους του δν είναι σταθερός. Όσο για τον Τζέισον Κιντ; Στην 13η συνεχόμενη παρουσία του στα πλέι-οφ (ρεκόρ) μοιάζει πιο αποφασισμένος από ποτέ.
Για αυτό κι η δική του μονομαχία με τον Τόνι Πάρκερ (22.0π, 6.9 ασίστ) θα είναι αυτή που θα κρίνει τον νικητή.
Τόνι Πάρκερ
Ντάλας Μάβερικς
(4) Πόρτλαντ Μπλέιζερς - (5) Χιούστον Ρόκετς
Κανείς δεν μπορεί να ποντάρει στην ομάδα που θα περάσει από τη συγκεκριμένη σειρά. Το μόνο σίγουρο είναι ότι οι νεανικοί Μπλέιζερς (το ίδιο ισχύει και με τους Χοκς) είναι οι... αγαπημένες ομάδες του κοινού, αυτές δηλαδή που όλοι συμπαθούν.
Πως να γίνει διαφορετικά με μια ομάδα που ανέβηκε βήμα-βήμα προς την ελίτ του ΝΒΑ και τώρα διεκδικεί με αξιώσεις κομμάτι από την επιτυχία. Για να τα καταφέρουν, ωστόσο, θα πρέπει να περάσουν το εμπόδιο των έμπειρων Ρόκετς, που φέτος μοιάζουν ιδιαίτερα επικίνδυνοι. Μάλιστα βρέθηκαν μια νίκη μακριά από τη 2η θέση, αν και τελικά κατέληξαν στην 5η και στο δρόμο του Πόρτλαντ.
Οι Μπλέιζερς επέστρεψαν στα πλέι-οφ μετά το 2003 (όταν έσπασε ένα σερί 21 εμφανίσεων) και φιλοδοξούν με τη δύναμη του "Ρόουζ Γκάρντεν" να πάρουν την πρόκριση. Στο παρκέ τη διαφορά κάνει ο Μπράντον Ρόι ένας σούτινγκ-γκαρντ... παλιάς κοπής που ξέρει να βάζει τη μπάλα στο καλάθι, ειδικά όταν αυτή καίει.
Έχει μεγάλη βοήθεια κι από τον ΛαΜάρκους Άλριτζ -αποκάλυψη φέτος- που έχει εξελιχθεί σε σταθερή απειλή από το low-post, παίζοντας και για τον Γκρεγκ Όντεν (το άλλοτε Νο1 του ντραφτ) που... μια παίζει και μια δεν παίζει. Κατά τα άλλα ο Νέιτ ΜακΜίλαν ποντάρει στον Στιβ Μπλέικ (11 πόντοι και 5 ασίστ), αλλά και στους Ρούντι Φερνάντες και Τράβις Άουτλο που δίνουν ενέργεια και σκορ από τον πάγκο.
Στο Χιούστον από την άλλη συμβαίνει το εξής παράδοξο: η ομάδα άρχισε να παίζει καλύτερα μετά τον τραυματισμό του Τρέισι ΜακΓκρέιντι. Κι αυτό γιατί ο Ρον Αρτέστ (17.1 πόντοι, 5.2 ριμπάουντ) ταίριαξε καλύτερα στη χημεία της ομάδας, που έχει χτιστεί γύρω από τον Γιάο Μινγκ (19.7π, 9.9ρ).
Φέτος ο Κινέζος γίγαντας έχει σημαντική βοήθεια κι από τον Λουίς Σκόλα (12.7π, 8.8), την ώρα που οι περιφερειακοί (Μπρουκς, Χεντ, Μπατίερ) περιμένουν στην περιφέρεια να τιμωρήσουν την άμυνα.
Το Χιούστον έχει κατακτήσει δύο τίτλους στο παρελθόν (1994, 1995), αλλά έχει χάσει τις εφτά τελευταίες σειρές πλέι-οφ που έχει δώσει (ρεκόρ μαζί με τους Νάγγετς).
Το πιο ενδιαφέρον μαρκάρισμα θα είναι αυτό του Ρον Αρτέστ με τον Μπράντον Ρόι. Τουλάχιστον είναι σίγουρο ότι ο "Ρον-Ρον" θα αναλάβει να τον σταματήσει.
Πόρτλαντ Μπλέιζερς
Xιούστον Ρόκετς
Where amazing happens
Η γεύση από τα πλέι-οφ