Η διαδικασία του ντραφτ

Μέσω του ντραφτ οι ομάδες επιλέγουν (ώστε να υπογράψουν) παίκτες που είναι κάτω των 23 ετών, είτε προέρχονται από το γυμνάσιο, είτε από κολέγιο, είτε από κάποια άλλη ομάδα στον κόσμο. Ως τα 23 τους χρόνια (σ.σ κι αφού περάσουν τα 18 σύμφωνα με τον πρόσφατο νόμο) οι παίκτες έχουν τη δυνατότητα να υποβάλουν υποψηφιότητα για το ντραφτ, ενώ μετά τα 23 οι ομάδες μπορούν ελεύθερα να τους επιλέξουν.

Η διαδικασία γίνεται με σαφή πρόθεση να ενισχυθούν οι αδύναμες ομάδες. Για αυτό κι αυτές που έχουν το χειρότερο ρεκόρ έχουν πιθανότητες να επιλέξουν πρώτες. Αναλυτικά: Οι 14 ομάδες που μένουν εκτός πλέι-οφ μπαίνουν στην κληρωτίδα. Τα 1.000 μπαλάκια μοιράζονται αναλογικά με τα ρεκόρ. Έτσι η τελευταία στην κατάταξη θα έχει περισσότερες πιθανότητες να "τραβήξει" το Νο1.

Η... τύχη, όμως, κάνει τα κόλπα της κι έτσι συχνά (όπως φέτος) δεν είναι ο ουραγός αυτός που διαλέγει πρώτος. Μετά το Νο14 οι ομάδες των πλέι-οφ τοποθετούνται αυστηρά με βάση το ρεκόρ τους, έτσι ώστε η ομάδα που τερμάτισε στην πρώτη θέση της κανονικής περιόδου (Καβαλίερς φέτος) να πάρουν το Νο30.

Στον δεύτερο γύρο τηρείται αυστηρά η σειρά κατάταξης (από την ανάποδη), μόνο που συχνά όλα αυτά καταστρατηγούνται καθώς τα μελλοντικά ντραφτ-πικ γίνονται "ισχυρά χαρτιά" στις ανταλλαγές. Ετσι αρκετές ομάδες αποκτούν το δικαιώμα να διαλέξουν στη θέση κάποιας άλλης.

Φέτος είναι χαρακτηριστικό το παράδειγμα των Τίμπεργουλβς που έχουν παραπάνω από δύο πικ, όπως γίνεται συνήθως.

Η σχέση με τους παίκτες

Οι οργανισμοί του ΝΒΑ επενδύουν αρκετά χρήματα στο σκάουτινγκ τόσο σε επίπεδο κολεγιακού μπάσκετ, όσο και στην Ευρώπη ή στην Ασία. Υπάρχουν ειδικοί προπονητές και τζένεραλ μάνατζερ που αναλαμβάνουν αυτό το κομμάτι. Από εκεί και πέρα κάθε ομάδα ετοιμάζει το πλάνο της και πολλές φορές καλεί τους υποψήφιους για συνέντευξη ή για προπόνηση.

Έτσι λίγο ως πολύ (ειδικά στα πρώτα πικ) οι επιλογές των ομάδων γίνονται γνωστές, χωρίς βέβαια να λείπουν οι εκπλήξεις ή οι επί τόπου ανταλλαγές, που δίνουν στη νύχτα των ντραφτ... ιδιαίτερο ενδιαφέρον.

Ποιους να προσέξουμε

Ο Μπλέικ Γκρίφιν, ο "παίκτης της χρονιάς" της περσινής κολεγιακής χρονιάς, αναμένεται να επιλεχτεί στο Νο1 από τους Κλίπερς. Κι όχι άδικα! Ο δυναμικός φόργουορντ από το Οκλαχόμα Στέιτ είναι.. έτοιμος να πρωταγωνιστήσει στο ΝΒΑ χάρις στο νεύρο και τη μαχητικότητα του.

Από τα "5άρια" την παράσταση κλέβει ο ύψους 2.18 Τανζανός σέντερ, Χασίμ Θαμπίτ, του Τζόρτζταουν (σ.σ συνεχίζει την παράδοση των "Χόγιας" μετά τους Γιούιν, Μούρνινγκ και Μουτόμπο) που είναι άριστος μπλοκέρ.

Όσ ογια τους "κοντούς"; Ο γιος του Ντελ Κάρι, Στέφεν, με την εκπληκτική έφεση στο σκοράρισμα θα είναι μες στην 5άδα, ενώ είναι πολύ πιθανό στις πρώτες επιλογές να καταλήξει κι ο Μπράντον Τζένκινς, ο οποίος την περασμένη σεζόν προτίμησε αντί κολεγίου να διαλέξει την Ευρώπη και τη Ρόμα!

Την τιμητική τους θα έχουν κι οι παίκτε του Νορθ Καρολάινα, που κατέκτησαν φέτος τον τίτλο στο τουρνουά του NCAA. Προβάδισμα έχει ο Τάιλερ Χάνσμπροου, ο λευκός "δυναμίτης" των Τάρχιλς, που έχει σπάσει όλα τα ρεκόρ σκοραρίσματος. Μάλιστα είναι πολύ πιθανό να καταλήξει στο Νο12 και τους Μπόμπκατς, κάτι που σημαίνει ότι θα παραμείνει κάτοικος... Βόρειας Καρολίνας, διευρύνοντας την "γαλάζια" παροικία.

Ο Μπλέικ Γκρίφιν



Ο Χασίμ Θαμπίτ



Στέφεν Κάρι



Ο Τάιλερ Χάνσμπροου



Οι Ευρωπαίοι του ντραφτ

Στις πρώτες θέσεις αναμένεται να επιλεχτεί ο 19χρονος γκαρντ της Μπανταλόνα, Ρίκι Ρούμπιο, ενώ στη λίστα βρίσκουμε τον Βικτόρ Κλαβέρ της Βαλένθια, τον Νικ Καλάθη του Παναθηναϊκού (σ.σ δεν απέσυρε την υποψηφιότητα του), τους Ουκρανούς Σέργκι Γκλαντίρ και Βιάτσεσλαβ Κραβτσόφ, τον άσο της Ρεάλ Σέρχιο Τζουλ, τον Γάλλο γκαρντ Ροντρίκ Ντεμπουά, και τον επίσης "πράσινο" Μιλένκο Τέπιτς.

Οι διεθνείς επιλογές έχουν την τιμητική τους τα τελευταία χρόνια και σε αυτό έπαιξαν σημαντικό ρόλο παίκτες μιας συγκεκριμένης φουρνιάς, όπως οι Στογιάκοβιτς, Νοβίτσκι, αλλά και στη συνέχεια οι Γκασόλ-Πάρκερ κτλ.

Ο πρώτος ξένος που επιλέχτηκε στο Νο1 και δεν είχε την παραμικρή... ανάμειξη με την Αμερική ήταν ο Κινέζος σέντερ Γιάο Μινγκ, καθώς τόσο ο Ακίμ Ολάζουον (Νιγηρία), όσο κι ο Τιμ Ντάνκαν (Παρθένοι Νήσοι) είχαν φοιτήσει σε αμερικάνικο κολέγιο.

Οι 20 μεγαλύτερες "ευκαιρίες" του ντραφτ


Τζον Στόκτον: Οι Τζαζ επέλεξαν τον παίκτη με τα... κοντύτερα σορτσάκια στην ιστορία του ΝΒΑ (σ.σ είναι ο ίδιος που κατέχει το ρεκόρ ασίστ και κλεψιμάτων) στο Νο16.

Καρλ Μαλόουν: Ο 2ος σκόρερ στην ιστορία του ΝΒΑ (και δις MVP), δεν είδε... δρόμο με ροδοπέταλα. Έπρεπε να δουλέψει σκληρά από το Νο13 (και το Τζόρτζια Τεκ) για να γίνει ο "Ταχυδρόμος".

Stocton to Malone



Κόμπι Μπράιαντ: Το 1996 οι Νετς τον ήθελαν στο Νο8. Τελικά τον πήραν οι Σάρλοτ Χόρνετς στο Νο13 απευθείας από το γυμνάσιο. Οι Λέικερς, ωστόσο, καραδοκούσαν και τον "έκλεψαν" αντί του Βλάντε Ντίβατς. Μετά από τέσσερα πρωταθλήματα και τον τίτλο του "καλύτερου παίκτη στον κόσμο", η ιστορία τους δικαίωσε.

Κόμπι εν δράσει



Τόνι Πάρκερ: Από το Νο28 (2001) έφτασε να γίνει βασικός. Από βασικός έγινε ηγέτης. Από ηγέτης έγινε all-star. Από all-star έγινε πρωταθλητής. Άλλη μια απόδειξη ότι το "μάτι" του Γκρεγκ Πόποβιτς κόβει!

Αφιέρωμα στον Πάρκερ



Γκίλμπερτ Αρίνας: Οι Ουόριορς πέτυχαν "διάνα" επιλέγοντας τον στο Νο31 (2ο γύρο) το 2001. Οι υπόλοιποι ακόμη το μετανιώνουν Ο ίδιος έχει αποκαλύψει ότι θυμάται απ' έξω όλους τους παίκτες που επιλέχτηκαν πριν από αυτόν και πολλές φορές αντλεί από εκεί δύναμη να γίνεται καλύτερος. Ήταν η τελευταία φορά που τον υποτίμησαν.

Ουίλις Ριντ: Στο τελευταίο πρωτάθλημα των Νικς πέτυχε μόλις δύο καλάθια κι ουσιαστικά το μόνο που χρειάστηκε ήταν να "σύρει" το τραυματισμένο του πόδι στο παρκέ του "Μάντισον" για να ξεσηκώσει τον κόσμο και να γίνει συνώνυμο της αυταπάρνησης. Και να φανταστεί κανείς ότι ο κοντός -πλην θηριώδης- σέντερ που αποτέλεσε τη "σημαία" των Νικς, επιλέχτηκε στο Νο8 του... δεύτερου γύρου του ντραφτ (1964).

Η εμφάνιση του Ριντ



Αφιέρωμα στον Ριντ



Μανού Τζινόμπιλι: Ο θρύλος λέει ότι τον είχε απορρίψει η Νήαρ Ηστ. Η αλήθεια είναι ότι οι Σπερς τον "τσάκωσαν" το 1999 στο Νο57. Στο Σαν Αντόνιο "μετακόμισε" το 2002 και δεν άργησε να γίνει ο... αγαπημένος του κοινού, all-star και πρωταθλητής.

Στιβ Νας: Συγκεκριμένα 14 ομάδες έκαναν το λάθος να προσπεράσουν τον κορυφαίο πόιντ-γκαρντ της δεκαετίας στο ντραφτ του 1996. Ας πρόσεχαν.

Ντένις Ρόντμαν: Ποιος να φανταζόταν την εξέλιξη που θα είχε ο νευρικός φόργουορντ από το Σαουθίστερν Οκλαχόμα Στέιτ. Ίσως μόνο οι Πίστονς που επέλεξαν τον μετέπειτα "θρύλο των ριμπάουντ" στο Νο27 (2ος γύρος) το 1986.

Dennis the menace



Ντράζεν Πέτροβιτς: Πριν οι Ευρωπαίοι γίνουν... μόδα οι Μπλέιζερς είχαν εντοπίσει τον "Μότσαρτ" και έδωσαν το Νο60 (3ος γύρος) στο "καταραμένο" ντραφτ του 1986 για να τον αποκτήσουν.

Άλεξ Ίνγκλις: Από το Νο23 του Μιλγουόκι το 1976 ο ιδιαίτερος κύριος Ίνγκλις ακολούθησε μια δύσκολη διαδρομή για να καθιερωθεί στους Νάγγετς, αλλά και στο ΝΒΑ ως ένας από τους καλύτερους σκόρερ (1ος τη σεζόν 1982-83).

Μάθημα μπάσκετ στα... αγγλικά



Σαρούνας Μαρτσουλιόνις: Κι αυτός ήταν από τους πρώτους Ευρωπαίους που καθιερώθηκαν στο ΝΒΑ. Η καχυποψία μεταφράζεται με το Νο127 του 6ου γύρου στα ντραφτ του 1987 (Ουόριορς).

Σαρούνας Μαρτσουλιόνις ο, ο, ο, ο



Τζο Ντουμάρς: Οι Πίστονς τον διάλεξαν στο Νο18 το 1985 και δεν λάθεψαν! Ο Ντουμάρς έγινε σύμβολο των "κακών παιδιών", τους χάρισε δύο πρωταθλήματα και στη συνέχεια ανέλαβε και το ρόλο του προέδρου. Τι άλλο να κάνει για το Ντιτρόιτ;

Ο Τζο Ντουμάρς



Νέιτ Άρτσιμπαλντ: Ο "Τάινι" (=μικρός) ποτέ δεν έκλεβε την παράσταση. Για αυτό χρειάστηκαν οι Ρόγιαλς να τον περιμένουν ως το Νο19 και το δεύτερο γύρο του ντραφτ το 1970. Έκτοτε πανηγύρισε έναν τίτλο, μπήκε στο Hall-of-Fame και έγινε ο πρώτος παίκτης που την ίδια χρονιά τερμάτισε ως πρώτος σκόρερ και πρώτος πασέρ.

"Τάινι" μόνο στο μάτι



Κλάιντ Ντρέξλερ: Ο καλύτερος παίκτης της συγκεκριμένης "φουρνιάς" (1983) επιλέχτηκε από τους Μπλέιζερς στο Νο14. Ήταν οι μόνοι που πίστεψαν ότι ο μετέπειτα all-star, Χρυσός Ολυμπιονίκης και πρωταθλητής (με τον Χακίμ) δεν ήτανμόνο ένας εξπέρ των καρφωμάτων.

Μάικλ Ρεντ: Δεν ήταν μόνο ότι επιλέχτηκε στο Νο43 (2ος γύρος) το 2000. Ήταν και το γεγονός ότι τα πρώτα χρόνια της καριέρας του καθόταν στον πάγκο. Όταν βρήκε την ευκαιρία έγινε all-star, διεθνής και ένας από τους καλύτερους σκόρερ του ΝΒΑ.

Redd... hot



Ντένις Τζόνσον: Δεν είναι μόνο η στατιστική που "σνομπάρει" την άμυνα, καθώς το ίδιο συμβαίνει και με τα ντραφτ. Για αυτό κι ο εξολοθρευτής "D.J" εφτασε ως το Νο29 και τον 2ο γύρο του ντραφτ του 1976, πριν αποτελέσει αναπόσπαστο κομμάτι των θρυλικών Σέλτικς.

Hey... DJ



Μορίς Τσικς: Από το Νο36 και τον 2ο γύρο του 1978 έφτασε να γίνει ο ηγέτης των Σίξερς στην κατάκτηση του τίτλου το 1983 κι ο πρώτος πασέρ στην ιστορία τους. Όταν τέλειωσε την καριέρα του έγινε και προπονητής τους!

Κάρλος Μπούζερ: Οι Τζαζ έπρεπε να ψάξουν ως τον 2ο γύρο το 2002 και συγκεκριμένα το Νο35 για να βρουν τον "Εσκιμώο" που τα κάνει όλα κοντά στο καλάθι.

Ο "Εσκιμώος" του ΝΒΑ



Ρασάντ Λιούις: Κι όμως! Το Νο32 του 1998 έφτασε να υπογράφει συμβόλαιο 100 εκ. δολαρίων και να χτυπάει τον τίτλο του ΝΒΑ.

Οι 20 μεγαλύτερες "πατάτες" του ντραφτ



Σαμ Μπούι: Ο κακόμοιρος σέντερ των Μπλέιζερς (Νο2 το 1984) έμελλε να "καταδιστεί" από τους τραυματισμούς κι απο το γεγονός ότι επιλέχτηκε πριν τον Μάικλ Τζόρνταν, τον Τσαρλς Μπάρκλεϊ και τον Τζον Στόκτον. Έπαιξε μόλις 10 σεζόν (10.9 πόντοι και 7.9 ριμπάουντ οι μέσοι όροι).

Τζο Σμιθ: Κάτι σαν... Γιάννης Παπαδόπουλος. Οι Αμερικάνοι χρησιμοποιούν το "Τζο Σμιθ" για να περιγράψουν τον μέσο όρο. Οι σκάουτερ μπορούν να χρησιμοποιήσουν τον Τζος Σμιθ (Νο1 το 1995) για να περιγράψουν έναν μέτριο πάουερ-φόργουορντ. Οι Ουόριορς έκαναν λάθος "σνομπάροντας" παίκτες όπως ο Αντόνιο ΜακΝτάις, ο Τζέρι Στάκχαους, ο Ρασίντ Ουάλας κι ο... Κέβιν Γκαρνέτ.

Νικολόζ Τσκιτισβίλι: Ο Γεωργιανός σέντερ δεν αποδείχτηκε τελικά ο... νέος Νοβίτσκι. Οι Νάγγετς, ωστόσο, θυσίασαν το Νο5 το 2002 για τον αποκτήσουν. Τέσσερις ομάδες τον "έκοψαν" σε τέσσερα χρόνια. Πλέον παίζει σε μικρές ομάδες της Ιταλίας και της Ισπανίας.

Ντάνι Φέρι: Η "μεγάλη λευκή ελπίδα" και διάδοχος του Λάρι Μπερντ από το Νο2 του ντραφτ του 1989 έφτασε να γίνει ρολίστας στο ΝΒΑ, "όνομα" στην Ευρώπη και νωρίς-νωρίς τζένεραλ μάνατζερ.

Κουέιμ Μπράουν: Το Νο1 του 2001 (επιλογή των Ουίζαρντς και του... Τζόρνταν), δεν δικαίωσε ποτέ τις προσδοκίες. Αποδείχτηκε ένας καλός ρολίστας αλλά τίποτα περισσότερο. Έχει 7.0 πόντους και 5.6 ριμπάουντ μέσους όρους καριέρας.

Μπο Κιμπλ: Από το μεγάλο όνομα του κολεγιακού μπάσκετ και του Λογιόλα έφτασε στο Νο8 του ντραφτ το 1990. Η καριέρα του, ωστόσο, περιορίστηκε σε 105 παιχνίδια στο ΝΒΑ κάπου ανάμσα στους Κλίπερς και στους Νικς.

Ντάρκο Μίλισιτς: Πάνω στην... έξαρση των ευρωπαϊκών επιλογών οι Πίστονς τον επέλεξαν στο Νο2 (2003), προτιμώντας παίκτες όπως ο Καρμέλο Άντονι, ο Κρις Μπος κι ο Ντουέιν Ουέιντ.

Ντένις Χόπσον: Ακριβώς. Ποιος είναι ο Ντένις Χόπσον που επιλέχτηκε στο Νο3 το 1987; Κάποιος τόλμησε να πει ότι θα γινόταν ο "επόμενος Μάικλ Τζόρνταν".

Μάικλ Ολοβοκάντι: Άλλη μια Νο1 επιλογή που δεν "έπιασε" ποτέ. Ακόμη κι ο Ναρζ Μοχάμεντ που ήταν το τελευταίο πικ του πρώτου γύρου έκανε μεγαλύτερη καριέρα από τον "Candy Man". Ούτε λόγος για τους Αντόν Τζέιμσον, Βινς Κάρτερ, Ντιρκ Νοβίτσκι και Πολ Πιρς.

Τζόναθαν Μπέντερ: Κακή επιλογή των Πέισερς να θυσιάσουν το Νο5 το 1999 για έναν ψηλό που έμοιαζε με τον Κέβιν Γκαρνέτ, αλλά αποσύρθηκε μετά από 7 χρόνια.

ΛαΡου Μάρτιν: Νο1 επιλογή το 1972. Δεν τον ξέρετε; Λογικό. Ποτέ δεν ξεπέρασε τους 7 πόντους μέσο όρο, ενώ αποσύρθηκε μετά από τέσσερις σεζόν, ένα χρόνο πριν οι Μπλέιζερς πάρουν τον πρώτο και μοναδικό τους τίτλο.

Τζο Κλάιν: Απασχόλησε το ΝΒΑ όταν επιλέχτηκε στο Νο6 το 1985. Έκτοτε ασχολήθηκε μόνο με το να κάνει 6 φάουλ σε κάθε παιχνίδι.

Κρις Ουέσμπερν: Άλλο ένα όνομα από το "καταραμένο" ντραφτ του 1986. Επιλέχτηκε από τους Ουόριορς το 1986 και πέτυχε 222 πόντους στα 72 παιχνίδια που έπαιξε στο ΝΒΑ.

Κέβιν Μπένσον: Η καλύτερη στιγμή της καριέρα του ήταν το γεγονός ότι επιλέχτηκε στο Νο1 του ντραφτ το 1977 από τους Μιλγουόκι Μπακς.

Σον Μπράντλεϊ: Ο ύψους 2.27 Μορμόνος επιλέχτηκε από τους Σίξερς στο Νο2 το 1993. Το μόνο που κατάφερε ήταν να γίνει... πόστερ στην προσπάθεια του να κόψει προσπάθειες, που εξελίχθηκαν σε θεαματικά καρφώματα.

Ραφαέλ Αραούζο: Ο Βραζιλιάνος σέντερ έφτασε ως το Νο8 του ντραφτ το 2004. Έμελλε να παίξει μόλις τρεις σεζόν στο ΝΒΑ. Οι Ράπτορς χρεώθηκαν αυτή την... μαντεψιά.
Μπιλ Γκαρνέτ: Το Νο4 του 1982 μετά από 5.5 πόντους και 4.3 ριμπάουντ στο Ντάλας και την Ιντιάνα αποχαιρέτησε το ΝΒΑ άδοξα.

Το ντραφτ του 2000: Ντάριους Μάιλς (το κόβει), Στρομάιλ Σουίφτ (θα έπρεπε να το κόψει), Κρις Μιμ (γιατί δεν το κόβει;), Τζόελ Πρζιμπίλα (πάλι καλά που κόβει κανένα σουτ), Τζερόμ Μουαζό (κόβει... βόλτες στην Ισπανία), Ματίν Κλιβς (κόπηκε ακόμη κι απο τον Πανιώνιο), Μάρκους Φέιζερ (παίζει στην Ευρώπη), ΝτεΜαρ Τζόνσον (παίζει/δεν παίζει στην Ευρώπη), είναι μερικά από τα ονόματα. Πάλι καλά που υπάρχουν ο Κένιον Μάρτιν κι ο Τζαμάλ Κρόφορντ και μερικά τζένεραλ μάνατζερ έχουν ακόμη δουλειά.

Ρόμπερτ Τρέιλορ: Ο συμπαθής "Τράκτορ" δεν έπαιξε ποτέ σαν το Νο6 του 1998 κι οι Μπακς χτυπάνε ακόμη το κεφάλι τους που έδωσαν τα δικαιώματα του στους Μάβερικς αντί του Ντιρκ Νοβίτσκι. Δεν ξεπέρασε ποτέ τους 4.8 πόντους και 3.7 ριμπάουντ σε 7 σεζόν. Ξεπέρασε όμως (και μάλιστα νωρίς) τα 150 κιλά.

Εντ Ο'Μπάνον: Ο ηγέτης του UCLA και Νο9 του ντραφτ (1995) έπαιξε μόνο δύο σεζόν στο ΝΒΑ (Νετς) και έφτασε ως την Ελλάδα, χωρίς να κάνει ούτε εκεί τη διαφορά.

Η σειρά επιλογής



1. Λος Άντζελες Κλίπερς
2. Μέμφις Γκρίζλις
3. Οκλαχόμα Σίτι Θάντερ
4. Σακραμέντο Κινγκς
5. Μινεσότα Τίμπεργουλβς*
6. Μινεσότα Τίμπεργουλβς
7. Γκόλντεν Στέιτ Ουόριορς
8. Νιου Γιορκ Νικς
9. Τορόντο Ράπτορς
10.Μιλγουόκι Μπακς
11.Νιου Τζέρσεϊ Νετς
12.Σάρλοτ Μπόμπκατς
13.Ιντιάνα Πέισερς
14.Φοίνιξ Σανς
15.Ντιτρόιτ Πίστονς
16.Σικάγο Μπουλς
17.Φιλαδέλφεια Σίξερς
18.Μινεσότα Τίμπεργουλβς
19.Ατλάντα Χοκς
20.Γιούτα Τζαζ
21.Νιου Ορλίνς Χόρνετς
22.Ντάλας Μάβερικς
23.Σακραμέντο Κινγκς
24.Πόρτλαντ Μπλέιζερς
25.Οκλαχόμα Σίτι Θάντερ*
26.Σικάγο Μπουλς*
27.Μέμφις Γκρίζλις*
28.Μινεσότα Τίμπεργουλβς*
29.Λος Άντζελες Λέικερς
30.Κλήβελαντ Καβαλίερς

*Η θέση προήλθε μέσω ανταλλαγής

31.Σακραμέντο Κινγκς
32.Ουάσινγκτον Ουίζαρντς
33.Πόρτλαντ Μπλέιζερς*
34.Ντένβερ Νάγγετς*
35.Ντιτρόιτ Πίστονς*
36.Μέμφις Γκρίζλις
37.Σαν Αντόνιο Σπερς*
38.Πόρτλαντ Μπλέιζερς*
39.Ντιτρόιτ Πίστονς*
40.Σάρλοτ Μπόμπκατς*
41.Μιλγουόκι Μπακς
42.Λ.Α Λέικερς*
43.Μαϊάμι Χιτ*
44.Ντιτρόιτ Πίστονς
45.Μινεσότα Τίμπεργουλβς*
46.Κλήβελαντ Καβαλίερς*
47.Μινεσότα Τίμπεργουλβς*
48.Φοίνιξ Σανς
49.Ατλάντα Χοκς
50.Γιούτα Τζαζ
41.Σαν Αντόνιο Σπερς*
52.Ιντιάνα Πέισερς*
53.Σαν Αντόνιο Σπερς*
54.Σάρλοτ Μπόμπκατς*
55.Πόρτλαντ Μπλέιζερς*
56.Πόρτλαντ Μπλέιζερς
57.Φοίνιξ Σανς*
58.Μπόστον Σέλτικς
59.Λ.Α Λέικερς
60.Μαϊάμι Χιτ*

Τα υψηλότερα πικ στην Α1

Νο3 (1990): Μαχμούτ Αμπντούλ Ραούφ (Άρης)

Νο3 (1982): Ντομινίκ Ουίλκινς (Παναθηναϊκός)

Νο4 (1988): Κρις Μόρις (Ολυμπιακός)

Νο4 (1985): Ξαβιέ ΜακΝτάνιελ (Ηρακλής)

Νο4 (1983): Μπάιρον Σκοτ (Παναθηναϊκός)

Νο5 (1981): Ντάνι Βρέινς (ΑΕΚ)

Νο6 (2004): Τζος Τσιλντρες (Χοκς)

Νο7 (1986): Ρόι Τάρπλεϊ (Άρης/Ολυμπιακός/Ηρακλής/Έσπερος)

Νο7 (1983): Θερλ Μπέιλι (Πανιώνιος)

Νο8 (1995): Σον Ρέσπερτ (Νήαρ Ηστ)

Νο8 (1989): Ράντι Ουάιτ (Περιστέρι)

Νο9 (1995): Εντ Ο'Μπάνον (Ηράκλειο)

Νο9 (1990): Ουίλι Μπάρτον (Ηράκλειο)

Νο9 (1988): Ρόνι Σεϊκέλι (Παναθηναϊκός)

Νο9 (1986): Μπραντ Σέλερς (Άρης)

Νο9 (1982): Κλιφ Λέβινγκστον (ΠΑΟΚ)

Νο9 (1981): Ορλάντο Μπλάκμαν

Νο10 (1988): Ουίλι Άντερσον (ΑΕΚ/Ολυμπιακός)

Νο10 (1983): Τζεφ Μαλόουν (ΒΑΟ)

Νο11 (1995): Γκάρι Τρεντ (Πανελλήνιος)

Νο11 (1986): Τζον Σάλεϊ (Παναθηναϊκός)

Νο12 (1999): Άλεξ Ραντόγιεβιτς (ΠΑΟΚ/Ολυμπιάδα)

Νο12 (1994): Καλίντ Ριβς (Άρης)

Νο14 (2000): Ματίν Κλιβς (Πανιώνιος)

Νο14 (1999): Ουίλιαμ Έιβερι (Πανιώνιος/Μακεδονικός/ΑΕΚ/Τρίκαλα)

Νο14 (1990): Τράβις Μέις (Πανιώνιος)

Νο15 (1999): Φρέντερικ Βείς (ΠΑΟΚ)

Νο15 (1991): Άντονι Έιβεντ (Παναθηναϊκός/ΠΑΟΚ)

Νο15 (1998): Γκάρι Γκραντ (Άρης)

Νο15 (1987): Χοσέ "Πικουλίν" Ορτίθ (Ηράκλειο/Άρης/ΠΑΟΚ)

Νο15 (1984): Τέρενς Στράνσμπουρι (ΑΕΚ)

Νο16 (1996): Τόνι Ντελκ (Παναθηναϊκός)

Νο16 (1988): Ντέρεκ Τσίβιους (Δάφνη)

Νο17 (1991): Βίκτορ Αλεξάντερ (ΑΕΚ/ΠΑΟΚ)

Νο17 (1990): Τζερόντ Μουστάφ (ΠΑΟΚ)

Νο18 (1996): Τζον Ουάλας (Πανιώνιος)

Νο18 (1992): Τρέισι Μάρεϊ (Παναθηναϊκός/ΠΑΟΚ)

Νο18 (1982): Ρίκι Πιρς (ΑΕΚ)

Νο19 (1999): Κουίνσι Λιούις (Ολυμπιακός)

Νο19 (1994): Τόνι Ντούμας (Σπόρτιγκ)

Ντραφτ-πικ των τελευταίων 20 ετών (2008-1989)

Νο21 (2001): Τζόζεφ Φορτέ (Απόλλων Πατρών)

Νο21 (2002): Κουιντέλ Γουντς (Ολυμπιακός)

Νο21 (1996): Ντόντεϊ Τζόουνς (Απόλλων)

Νο21 (1994): Ντίκι Σίμπκινς (Μακεδονικός/Μαρούσι)

Νο21 (1993): Τζέιμς "Χόλιγουντ" Ρόμπινσον (Ολυμπιακός)

Νο22 (2000): Ντονέλ Χάρβεϊ (Πανιώνιος)

Νο22 (1992): Όλιβερ Μίλερ (Ηράκλειο)

Νο23 (1990): Άντονι Μπόνερ (ΠΑΟΚ)

Νο24 (2000): Ντάλιμπορ Μπάγκαριτς (Ολυμπιακός)

Νο25 (2000): Μαμαντού Εντζάι (ΠΑΟΚ/Πανελλήνιος)

Νο25 (1996): Μάρτιν Μιούρσεπ (Άρης/ΑΕΚ)

Νο25 (1995): Ντέιβιντ Βον (Νήαρ Ηστ)

Νο25 (1990): Αλάα Αμπντελνάμπι (Παπάγου)

Νο26 (1997): Τσαρλς Σμιθ (Νήαρ Ηστ)

Νο26 (1993): Γκερτ Χάμινγκ (Πανιώνιος/ΑΕΚ)

Νο27 (1994): Μπρουκς Τόμπσον (Ηρακλής)

Νο28 (2000): Έρικ Μπάρκλεϊ (Περιστέρι)

Νο28 (1996): Πριστ Λότερντεϊλ (Περιστέρι)

Νο28 (1993): Λούσιους Χάρις (Παπάγου)

Νο28 (1991): Μάρλον Μάξεϊ (ΑΕΛ/Ηρακλής/Περιστέρι)

Νο29 (1992): Πι Τζέι Μπράουν (Πανιώνιος)

Νο30 (2000): Μάρκο Γιάριτς (Περιστέρι)

Νο30 (1993): Έβερς Μπερνς (Δάφνη)

Νο30 (2002): Στιβ Λόγκαν (Κολοσσός)

Νο31 (2002): Ρότζερ Μέισον (Ολυμπιακός)

Νο31 (2008): Νίκολα Πέκοβιτς (Παναθηναϊκός)

Νο31 (1998): Ρούμπεν Πάτερσον (ΑΕΚ)

Νο31 (1994): Ρόντνεϊ Ντεντ (Άρης)

Νο32 (2000): Έι Τζέι Γκάιτον (Ολύμπια Λάρισας)

Νο32 (1993): Αλφόνσο Φορντ (Παπάγου/Σπόρτιγκ/Περιστέρι/Ολυμπιακός)

Νο32 (1990): Μπράιαν Όλιβερ (Απόλλων)

Νο33 (2001): Ουίλ Σόλομον (Άρης)

Νο33 (1993): Έρικ Ράιλι (Απόλλων)

Νο34 (2001): Τέρενς Μόρις (Απόλλων)

Νο34 (2004): Λάιονελ Τσάλμερς (ΑΕΚ)

Νο34 (1989): Γκάρι Λέοναρντ (Μίλωνας)

Νο35 (1993): Εντ Στόουκς (Πανιώνιος/Άρης)

Νο35 (1996): Τζόζεφ Μπλερ (ΠΑΟΚ)

Νο36 (2002): Μίλος Βούγιανιτς (Παναθηναϊκός)

Νο36 (1991): Ντουέιν Κούπερ (Πανιώνιος)

Νο37 (1996): Τζεφ ΜακΊνις (Νάγγετς)

Νο37 (1995): Φράνκι Κινγκ (Πανιώνιος/ΠΑΟΚ/Άρης)

Νο38 (1998): ΝτεΜάρκο Τζόνσον (Ολυμπιακός)

Νο38 (1993): Κόνραντ ΜακΡέι (ΠΑΟΚ)

Νο39 (2000): Λαβόρ Ποστέλ (Ολυμπιακός)

Νο39 (1997): Τζέραλντ Χάνεϊκατ (Ιωνικός)

Νο39 (1995): Ντόνι Μάρσαλ (Νήαρ Ηστ)

Νο39 (1991): Τζίμι Όλιβερ (Ηράκλειο/Μαρούσι/Απόλλων)

Νο40 (2000): Χάνο Μότολα (Άρης)

Νο40 (1994): Τζεφ Ουέμπστερ (Δάφνη)

Νο40 (1989): Ντίνο Ράτζα (Παναθηναϊκός/Ολυμπιακός)

Νο41 (1995): Έρικ Μικ (Ηρακλής/Περιστέρι/Μαρούσι/Απόλλων)

Νο42 (1996): Ράντι Λίβινγκστον (ΑΕΚ)

Νο42 (1991): Στιβ Χουντ (Αμπελόκηποι)

Νο42 (1990): Μάρκους Λίμπερτι (ΑΕΚ)

Νο43 (1993): Τζόσουα Γκραντ (Ολυμπιακός)

Νο43 (1991): Λαμόντ Στρόδερς (Ηρακλής)

Νο43 (1993): Τόνι Μάσενμπεργκ (Παναθηναϊκός)

Νο43 (1994): Σονέλ Σκοτ (Ολύμπια Λάρισας)

Νο43 (1996): Μπεν Ντέιβις (Μακεδονικός)

Νο44 (2007): Ρεϊσόν Τέρι (Άρης)

Νο44 (2002): Λόνι Μπάξτερ (Παναθηναϊκός)

Νο44 (2001): Κάιλ Χιλ (ΑΕΚ)

Νο44 (1995): Άντονι Πελ (ΑΕΚ/Παπάγου)

Νο44 (1990): Στιβ Χένσον (Πανιώνιος)

Νο45 (1998): Τόμπι Μπέιλι (Άρης/ΑΕΚ)

Νο45 (1992): Κρις Κινγκ (Άρης)

Νο45 (1990): Άντονι Ντέιβις (Παναθηναϊκός)

Νο46 (2003): Σάνι Μπετσίροβιτς (Παναθηναϊκός)

Νο46 (1998): Αντρέ Πάτερσον (Πανελλήνιος/Αιγάλεω)

Νο47 (2005): Μπρέισι Ράιτ (Άρης)

Νο47 (1995): Τάιους Έντνι (Ολυμπιακός)

Νο47 (1997): Έρικ Ουάσινγκτον (Δάφνη)

Νο48 (1998) Ράιαν Στακ (Άρης/Ολυμπιακός)

Νο48 (1991): Άιζακ Όστιν (Απόλλων)

Νο48 (1992): Ρον Έλις (Ηρακλής)

Νο49 (2000): Τζέισον Χαρτ (Μακεδονικός)

Νο49 (1996): Αμάλ ΜακΚάσκιλ (Πανιώνιος)

Νο49 (1995): Τζερόμ Άλεν (ΠΑΟΚ)

Νο49 (1991): Γκρεγκ Σάτον (Απόλλων, Πειραϊκός)

Νο50 (2008): ΝτεΒόν Χάρντιν (Αιγάλεω)

Νο50 (2007): Ρενάλντας Σεϊμπούτις (Ολυμπιακός/Μαρούσι)

Νο50 (2001): Ρούμπεν Μπούμτζε-Μπούμτζε (Μπακς)

Νο50 (1998): Άντριου Μπετς (ΑΕΚ/Άρης)

Νο50 (1993): Μαρσέλο Νικόλα (Παναθηναϊκός)

Νο50 (1990): Μίλος Μπάμπιτς (ΑΕΚ)

Νο51 (2001): Άλτον Φορντ (ΠΑΟΚ)

Νο51 (1998): Κόρεϊ Μπρούερ (Άρης)

Νο51 (1995): Ντέγιαν Μποντιρόγκα (Παναθηναϊκός)

Νο51 (1994): Λόρενς Φάντερμπεργκ (Αμπελόκηποι/ΠΑΟΚ)

Νο51 (1992): Τιμ Μπόροους (ΑΕΚ)

Νο52 (1998): Ντέρεκ Ντάιαλ (Περιστέρι)

Νο52 (2006): Γκιγιέρμο Ντίαζ (Ολυμπιάδα Πατρών)

Νο52 (2001): Αντρέ Χάτσον (Περιστέρι/Μαρούσι/Μακεδονικός/Πανιώνιος)

Νο52 (1994): Άντονι Γκόλντγουαϊρ (Ολυμπιακός/Άρης/Πανελλήνιος/Αιγάλεω)

Νο53 (2006): Γιοτάμ Χαλπερίν (Ολυμπιακός)

Νο53 (1999): Ρόντνεϊ Μπιούφορντ (Παναθηναϊκός)

Νο53 (1996): Τζεφ Νόρντγκααρντ (Ολυμπιακός)

Νο54 (2007): Μπραντ Νιούλεϊ (Πανιώνιος/Πανελλήνιος)

Νο54 (2004): Ματ Φρίτζι (Ολυμπιακός)

Νο54 (1995): Εουρίλιους Ζουκάουσκας (Ολυμπιακός)

Νο54 (1994): Ζέλικο Ρέμπρατσα (Παναθηναϊκός)

Νο54 (1990): Σον Χίγκινς (Άρης)

Νο55 (2005): Λόρενς Ρόμπερτς (Ολυμπιακός)

Νο56 (2004): Λούις Φλόρες (Ολυμπιάδα)

Νο56 (2003): Μπράντον Χάντερ (Παναθηναϊκός)

Νο56 (2001): Ρομπέρτας Γιαβτόκας (Παναθηναϊκός)

Νο57 (2007): Σάμι Μέχια (ΑΕΛ)

Νο57 (2002): Ράντι Χόλκομπ (Απόλλων)

Νο57 (1998): Τόρεϊ Μπραγκς (Άρης/ΠΑΟΚ)

Νο58 (2000): Σκούνι Πεν (Ολυμπιακός)

Νο58 (2006): Τζέι Αρ Πινόκ (Κολοσσός)

Νο58 (2001): Μπράιαν Μπρέισι (Μακεδονικός)

Νο58 (1996): Νταρνέλ Ρόμπινσον (Άρης)

Νο60 (2005): Άλεξ Άκερ (Ολυμπιακός)

Νο60 (2004): Ρασάντ Ράιτ (Πανιώνιος)

Νο60 (2000): Πιτ Μάικλ (Περιστέρι/Μακεδονικός)

*Το ντραφτ των δύο γύρων θεσπιστηκε το 1989

Οι Έλληνες

Νο14 (1996): Πρέντραγκ Στογιάκοβιτς (Κινγκς)

Νο23 (2008): Κώστας Κουφός (Τζαζ)

Νο23 (1996): Ευθύμης Ρεντζιάς (Νάγγετς)

Νο25 (2000): Ιάκωβος Τσακαλίδης (Σανς)

Νο31 (1995): Ντράγκαν Τάρλατς (Μπουλς)

Νο34 (2003): Σοφοκλής Σχορτσιανίτης (Κλίπερς)

No37 (1986): Παναγιώτης Φασούλας (Μπλέιζερς)

Νο48 (2001): Αντώνης Φώτσης (Γκρίζλις)

Νο51 (2004): Βασίλης Σπανούλης (Ρόκετς μέσω Μάβερικς)

Νο57 (2006): Λουκάς Μαυροκεφαλίδης (Τίμπεργουλβς)

Νο58 (2007): Γιώργος Πριντεζης (Ράπτορς μέσω Σπερς)

Νο58 (2003): Ανδρέας Γλυνιαδάκης (Πίστονς)

Νο69 (1979): Νίκος Γκάλης (Σέλτικς)

No90 (1987): Φάνης Χριστοδόλου (Χοκς)

No207 (1982): Παναγιώτης Γιαννάκης (Σέλτικς)