Για την πορεία της Εφές: " Τώρα κυνηγάμε να οργανώσουμε τις λεπτομέρειες πριν από το Top-16 και πριν από ένα ντέρμπι με τη Φενέρ. Πλέον είναι γνωστό, ειδικά σε όσους ασχολούνται με την ανάλυση των ομάδων με υψηλούς στόχους, ότι μία χρονιά είναι μαραθώνιος. Σημασία έχει το πως θα τελειώσει και όχι το πως ξεκινήσει. Υπάρχουν σημαντικές παράμετροι, όπως η καταπόνηση των παικτών από τη συμμετοχή τους στις εθνικές ομάδες, καθώς όπως είδαμε στην πρώτη φάση παίκτες, που είχαν βασικό ρόλο το καλοκαίρι, έβγαλαν πολλούς τραυματισμούς.

Στο Top-16 υπάρχουν 14 σερί εβδομάδες αγώνων και βγαίνουν περισσότεροι τραυματισμοί. Αυτό σε συνδυασμό με τη δυναμική της λίγκας, αφού το τουρκικό πρωτάθλημα είναι πολύ δυνατό, με έξι ξένους που παίζουν με επαφές, κάνει επιτακτική την ανάγκη για το σταφ το πως θα κρατήσει την ομάδα υγιή, τόσο σωματικά όσο και εγκεφαλικά. Βέβαια, τα παιχνίδια κλειδιά είναι σημαντικά για να ωριμάσουν οι παίκτες και το ματς με τη Φενέρ είναι ένα τέτοιο παιχνίδι".

Για τον αγώνα με την Γκαζιαντέπ: " Ήταν ένα ματς… Star Wars που έπρεπε να το δεις με… 4D γυαλιά. Εμείς ερχόμασταν από συνεχόμενα ταξίδια και το θέμα είναι πόσο διψασμένο θα βρεις τον αντίπαλο και τι κίνητρο θα έχει. Δεν μπορείς να χαλαρώσεις, αλλά είναι δύσκολο για τους παίκτες να βγάλουν 11 μήνες στην… τσίτα".

Για την παρουσία της ομάδας: " Υπάρχουν ξεκάθαρα συμπεράσματα από την πρώτη φάση. Η Εφές είναι μία καινούρια ομάδα και όλες οι καινούριες ομάδες φτιάχνουν ρόλους και σχέσεις το πρώτο τετράμηνο. Είναι πολύ σημαντική δουλειά η επιλογή παικτών και η προσαρμογή τους. Είχαμε ξεκάθαρα αμυντικά προβλήματα και οφείλονταν στο πως οι παίκτες αποφάσισαν να συνυπάρξουν επιθετικά μέσω της άμυνας, το οποίο άλλωστε είναι και το δόγμα του Ίβκοβιτς. Ταλαιπωρηθήκαμε πολύ, ο προπονητής ταλαιπωρήθηκε περισσότερο, έκανε πολλά μίτινγκ με τους παίκτες και στο δεύτερο γύρο βελτιωθήκαμε, αλλά όχι αρκετά. Το πρόβλημα εστιάζεται στην ατομική άμυνα σε ποσοστό 60% και 40% στην ομαδική".

Για τους ομίλους της Ευρωλίγκα: " Ο άλλος όμιλος έχει το Final 4 του Λονδίνου, με Ολυμπιακό, ΤΣΣΚΑ, Μπαρτσελόνα και Ρεάλ, αλλά εάν ο δικός μας είναι πιο βατός, τότε το σταύρωμα θα είναι πιο δύσκολο. Η ευκολία για εμάς είναι τα ταξίδια. Δεν θα ταξιδέψουμε πολύ και αυτό δίνει τη δυνατότητα στους παίκτες να μην αδειάσει η ενεργειακή τους μπαταρία και να μειωθεί η πιθανότητα τραυματισμών. Ειδικά αν συνυπολογίσουμε ότι με την κρίση δεν υπάρχουν απευθείας πτήσεις σε μακρινούς προορισμούς και χρειάζονται ανταποκρίσεις τα πράγματα γίνονται πιο δύσκολα. Επίσης, πρέπει να λάβουμε υπόψη την καταπόνηση από τη διαφορά θερμοκρασίας και τις διαφορετικές συνθήκες ξεκούρασης και ύπνου, που είναι βασικό στοιχείο της ορμονικής διαταραχής των παικτών. Δεν το αναφέρουμε τόσο πολύ αυτό, διότι ακούγεται ως δικαιολογία, αλλά είναι μία σημαντική παράμετρος. Για αυτό ξαναλέω ότι κλειδί είναι η οργάνωση".

Για τους Τούρκους παίκτες που χρησιμοποιεί η Εφές: " Ο Ίβκοβιτς αξίζει σεβασμού, διότι πέρα από όλα τα άλλα στοιχεία που έχει, ανοίγει δρόμους στους νέους παίκτες. Είναι της φιλοσοφίας το 40% του ρόστερ να είναι νέοι σε ηλικία παίκτες. Δίνει ευκαιρίες, αλλά είναι πολύ σκληρός στον τρόπο που τις δίνει. Η Τουρκία έχει πολύ ταλέντο, αλλά οι παίκτες σε αυτές τις χώρες δεν έχουν μάθει να παίζουν με επαφή, ο παίκτης που παίζει άμυνα δεν ξεχωρίζει και συνεπώς δεν πληρώνεται. Έχουμε βελτίωση σε αυτόν τον τομέα, αλλά όχι αρκετή για να νιώθουμε καλά. Το καλό με τον Κορκμάζ είναι ότι εγκεφαλικά είναι δυνατός και η οικογένειά του τον στηρίζει και δεν πετάει στον… αέρα. Πόσοι, όμως, έχουν αυτή την τύχη; Το περιβάλλον του παίκτη και ιδιαίτερα η οικογένεια είναι σημαντικό για να κάνει καριέρα".

Για το στόχο της Εφές: " Πάντα είναι να κάνεις το βήμα παραπάνω σε σχέση με πέρσι, όπως άλλωστε έχει πει και ο προπονητής. Επικοινωνιακά αυτό ερμηνεύεται αυτό όπως θέλει ο καθένας".

Για τις ελληνικές ομάδες: " Βλέπω ότι οι προπονητές αγωνίζονται να διαχειριστούν τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα των παικτών. Ο Παναθηναϊκός προσπαθεί να βρει ισορροπία μεταξύ περιφέρειας και λόου πόστ και αμυντική ισορροπία στη θέση «5», με τον Γκιστ. Επίσης, προσπαθεί να δώσει ηγετικό ρόλο στον Καλάθη, δίνοντάς του να διαχειριστεί 20 με 25 μπάλες. Το θέμα είναι το πόσο θα αντέξει η ομάδα, το ροτέισον που θα έχει και αν θα μπορέσεις μέχρι τέλους να χτυπάς το βράχο 100 φορές μέχρι να σπάσει. Ζητούμεναείναι η αντοχή και η ενέργεια, ειδικά όταν κάποιος θα φτάσει στα τελευταία μέτρα της κούρσας. Άλλωστε, η επιτυχία από την αποτυχία απέχουν μία… τρίχα, ένα σύστημα. Αυτό συμβαίνει, διότι δεν υπάρχουν πολλοί παίκτες που μπορούν να κάνουν τη διαφορά στην Ευρώπη και υπάρχει μεγάλη καταπόνηση. Εξαρτάται και από την τύχη, την υγεία και από το πόσο επαγγελματίας και συγκεντρωμένος θα είσαι την κάθε στιγμή. Σε αυτό βέβαια παίζει ρόλο και το περιβάλλον, ούτως ώστε να σου κάτσουν τα πράγματα για να έρθει η μπίλια εκεί που θες".

Για την Ευρωλίγκα της νέας σεζόν, η οποία θα έχει περισσότερα παιχνίδια: " Για αυτό το λόγο δίνουμε θέσεις σε νέους παίκτες που έχουν περισσότερη ενέργεια και λιγότερη εμπειρία. Τα πράγματα δυσκολεύουν περισσότερο, επειδή το καλοκαίρι χάνουμε τους παίκτες λόγω των εθνικών ομάδων, στις οποίες γίνεται δουλειά εκτέλεσης και όχι υποδομής. Έτσι διαιωνίζεται ένα πρόβλημα και οι γυμναστές των ομάδων προσπαθούν να ισορροπήσουν το σώμα για να μπορέσει να λειτουργήσει. Αυτό είναι το ζητούμενο στις ομάδες υψηλών στόχων. Παραδείγματος χάρη, το ΝΒΑ, διαλέγει του καλύτερους παίκτες, έπειτα από το κολέγιο. Δεν τους βελτιώνει. Στην Ευρώπη οι παίκτες χτίζονται μέσω της δουλειάς και για διάφορους λόγους οι νέοι παίκτες δεν έχουν τον απαιτούμενο χρόνο εργασίας".