Αϊζάια Τόμας: Ο πιο μισητός ΝΒΑερ έγινε 59 ετών
Το “The Last Dance” έφερε στο προσκήνιο τον Αϊζάια Τόμας λόγω της κόντρας του με τον Μάικλ Τζόρνταν. Ο Τόμας όμως δεν ήταν απλώς ένας εχθρός του Τζόρνταν. Ήταν ένας τεράστιος παίκτης. Γράφει ο Στέφανος Μακρής.
Ο Μάικλ Τζόρνταν εξακολουθεί να θεωρεί τον Αϊζάια Τομας "μαλ...α" και δεν δίστασε να το πει στο " The Last Dance". Ο άλλοτε θρύλος των Πίστονς βρίσκεται στο επίκεντρο. Αντί όμως να μιλάνε όλοι για την καριέρα του, μιλάνε για την κόντρα του με τον “MJ”.
Ο Τόμας γίνεται σήμερα (30 Απριλίου) 59 χρονών. Έχει μία καριέρα που θα ζήλευαν πολλοί. Είναι Hall of Famer. Είναι από τους σπουδαιότερους παίκτες όλων των εποχών. Για κάποιο λόγο όμως όλα αυτά έχουν περάσει στο περιθωριο σε αυτό το ντοκιμαντέρ, όταν γίνεται απλώς αναφορά στους "Jordan rules" και τι εμπόδια χρειάστηκε να περάσει ο Τζόρνταν. Και αυτό είναι πέρα για πέρα άδικο...
Ο Τόμας ήταν το παιδί με το χαμόγελο που κάποτε γοήτευε τους πάντες. Ήταν όμως και ο ηγέτης της πιο μισητής ομάδας του ΝΒΑ, των “Bad Boys” Πίστονς. Ήταν ο ηγέτης της ομάδας που πλήγωσε το ΝΒΑ. Της ομάδας που έβαλε τέλος στην κυριαρχία των Σέλτικς του Λάρι Μπερντ και των Λέικερς του Μάτζικ Τζόνσον και καθυστέρησε την άνοδο των Μπουλς του Μάικλ Τζόρνταν. Αυτό είναι κάτι που πολλοί δεν του το συγχώρησαν.
Οι νεότεροι ξέρουν τον Τόμας για δύο λόγους: 1. Την κόντρα του με τον Τζόρνταν. 2. Το αποτυχημένο πέρασμα από τους Νικς από το 2003 έως το 2008 ως Πρόεδρος και προπονητής, όταν οι Νεοϋορκέζοι έγιναν ανέκδοτο στο ΝΒΑ λόγω των αποτυχημένων αποφάσεων του Τόμας και στις δύο θέσεις. Όλα αυτά όμως είχαν ως αποτέλεσμα να αποδομήσει ο κόσμος τελείως τον Τόμας, ο οποίος όμως ήταν κάτι ακόμα: Ένας ξεχωριστός παίκτης που θεωρείται από τους κορυφαίους στην θέση του. Και αυτή είναι η ιστορία του.
ΕΝΑΣ ΠΑΙΚΤΗΣ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ
Ο Τόμας γεννήθηκε στο Σικάγο στις 30 Απριλίου 1961 και ήταν το μικρότερο απο τα 9 αδέλφια της οικογένειάς του. Ο πατέρας του έφυγε από το σπίτι όταν ο μικρός Αϊζάια ήταν 3 ετών, με την οικογένεια Τόμας να μένει σε μία από τις χειρότερες συνοικίες της πόλης. Μία από τις συνοικίες όπου αν ήθελες να ζήσεις έπρεπε να είσαι μέλος συμμορίας. Η μητέρα τους προσπάθησε να αποτρέψει τους γιους της, αλλά δεν τα κατάφερε με όλους.
Δύο αδέλφια του Τόμας εθίστηκαν στην ηρωίνη, ένα άλλο έγινε νταβατζής, άλλα δύο μπήκαν φυλακή, ένας άλλος αδελφός μπήκε στους Vice Lords, τη μεγαλύτερη συμμορία στο Σικάγο. Όχι ο μικρός Αϊζάια όμως. Αυτός προοριζόταν για κάτι σπουδαίο.
Σε ηλικία τριών ετών ο Τόμας έπαιζε ήδη μπάσκετ. Οταν πήγαινε τετάρτη δημοτικού έπαιζε ήδη με παιδιά γυμνασίου. Οι κίνδυνοι ήταν μεγάλοι βέβαια όποτε κυκλοφορούσε, αλλά τα αδέλφια του φρόντιζαν να τον προστατεύουν. Να του λένε να μην κάνει τα ίδια λάθη με αυτούς. Και ο Τόμας δεν τα έκανε.
Το όνομα του νεαρού Αϊζάια ξέφυγε από τα σύνορα του Σικάγο. Όταν το 1979 κλήθηκε να επιλέξει κολέγιο τον πλησιάσαν εκατοντάδες. Άλλα του έταξαν λεφτά. Άλλα σπίτι. Το Ιντιάνα του Μπόμπι Νάιτ δεν του έταξε τίποτα εκτός από το ότι θα πρέπει να παλέψει για την θέση του στην ομάδα. Στη μητέρα του Τόμας άρεσε αυτό και τον έστειλε εκεί. Αποδείχθηκε η καλύτερη επιλογή.
Πριν πάει στο Κολέγιο, ο Τόμας οδήγησε τις ΗΠΑ στο χρυσό μετάλλιο στους Παναμερικανικούς Αγώνες του 1979. Το άστρο του άρχισε να λάμπει. Στο κολέγιο έλαμψε ακόμα περισσότερο, αφού έγινε βασικός από την πρώτη χρονιά του, κάτι αδιανόητο για πρωτοετή το μακρινό 1979.
Στην δεύτερη σεζόν του (1980/81) οδήγησε το κολέγιο στην κατάκτηση του NCAA και αναδείχθηκε πολυτιμότερος παίκτης του Final Four, πράγματα αδιανόητα το μακρινό 1980 για έναν 19χρονο δευτεροετή γκαρντ με ύψος 1.85 μέτρα. Η δε επόμενη απόφασή του, να παρατήσει το Κολέγιο και να πάει κατευθείαν στο ΝΒΑ ήταν επίσης μία ένδειξη ότι αυτός ο παίκτης ήταν ξεχωριστός.
Ο ΗΓΕΤΗΣ ΤΗΣ ΠΙΟ ΜΙΣΗΤΗΣ ΟΜΑΔΑΣ ΤΟΥ ΝΒΑ
Στο ΝΒΑ Draft του 1981 ο Τόμας ήταν ένα από τα πιο καυτά ονόματα. Ο ίδιος ήθελε πολύ να καταλήξει στους Μπουλς, αφού είχε καταγωγή από το Σικάγο. Οι “Ταύροι” όμως επέλεξαν στο Νο6. Οι Πίστονς από την πλευρά τους επέλεγαν στο Νο2 και δεν σκόπευαν να αφήσουν την ευκαιρία να πάει χαμένη. Το Ντιτρόιτ είχε ανάγκη να γυρίσει σελίδα, αφού τότε ήταν μία από τις χειρότερες ομάδες στο ΝΒΑ. Και ο πιτσιρικάς γκαρντ έμελλε να τους βοηθήσει.
Ο Τόμας μπήκε στο ΝΒΑ σαν σίφουνας την σεζόν 1981/82, αριθμώντας 17 πόντους και 7.8 ασίστ μέσο όρο. Ήταν τόσο καλός, που κλήθηκε στο All Star Game στην ρούκι χρονιά του, κάτι που δεν ήταν και τόσο απλό να γίνει στο λυκαυγές της δεκαετίας του 80'. Αυτός ο παίκτης όμως ήταν ξεχωριστός. Ήταν ένας εκρηκτικός γκαρντ με απίστευτο χειρισμό της μπάλας που σκόραρε όπως και όποτε ήθελε, αλλά ταυτόχρονα έπαιζε τρομερή άμυνα.
Ο Τόμας έγινε το πρόσωπο της ομάδας. Οι Πίστονς θέλησαν να χτίσουν γύρω από αυτόν την ομάδα τους και αυτό έκαναν, φέρνοντας μία σειρά από παίκτες που θα τον συμπλήρωναν: Μπιλ Λεϊμπίρ, Βίνι Τζόνσον, Τζο Ντούμαρς, Ρικ Μαχόρν, Τζον Σάλεϊ, Ντένις Ρόντμαν. Όλοι αυτοί οι παίκτες πήγαν στο Ντιτρόιτ μετά τον Τόμας (είτε μέσω Draft, είτε μέσω ανταλλαγών) για να τον συμπληρώσουν. Και αυτό έκαναν.
Με τον Τόμας μπροστάρη και τους υπόλοιπους στο πλευρό του, οι Πίστονς άρχισαν να γίνονται ενοχλητικοί. Στην πιθανότατα πιο άγρια περίοδο του ΝΒΑ – αυτή της δεκαετίας του 80' – όπου το ξύλο ήταν... νόμιμο, οι Pistons έγιναν η πιο άγρια ομάδα της λίγκας. Από τα μέσα της δεκαετίας του 80' κι έπειτα έγιναν οι “Bad Boys”. Στο Ντιτρόιτ τους λάτρευαν, αλλά όλες οι υπόλοιπες ομάδες τους μισούσαν. Και οι Πίστονς το λάτρευαν αυτό.
ΔΙΕΛΥΣΕ ΔΥΟ ΔΥΝΑΣΤΕΙΕΣ ΚΑΙ ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΣΕ ΑΛΛΗ ΜΙΑ
Το Ντιτρόιτ έριχνε ξύλο, το οποίο ξεκινούσε από τον Τόμας και κατέληγε στους Μαχόρν και Λεϊμπίρ. Έπαιζε όμως και μπάσκετ, με τον Τόμας να είναι ο ενορχηστρωτής της επίθεσης της ομάδας. Ήταν ο άνθρωπος από τον οποίο ξεκινούσαν όλα και οδηγησε τους Πίστονς σε δύο συνεχόμενα πρωταθλήματα (1989 και 1990), κατακτώντας μάλιστα το βραβείο του MVP των Τελικών το 1990 κόντρα στους Μπλέιζερς.
Οι Πίστονς του Τόμας ήταν η ομάδα που έβαλε τέλος σε δύο δυναστείες: Αυτή των Σέλτικς του Λάρι Μπερντ, τους οποίους απέκλεισαν στους Τελικούς της Ανατολής το 1988, και των Λέικερς του Μάτζικ Τζόνσον και του Καρίμ Αμπντούλ-Τζαμπάρ, τους οποίους “σκούπισαν” στους Τελικούς του ΝΒΑ το 1989 και κατέκτησαν το πρώτο τους πρωτάθλημα.
Παράλληλα, η ίδια ομάδα ήταν αυτή που καθυστέρησε την δυναστεία των Μπουλς του Μάικλ Τζόρνταν, τους οποίους απέκλεισε τρεις συνεχόμενες χρονιές στα playoffs: Το 1988 (στον δεύτερο γύρο), το 1989 (στους Τελικούς της Ανατολής) και το 1990 (στους Τελικούς της Ανατολής). Καμία ομάδα δε μπορεί να υποστηρίξει ότι έχει αποκλείσει τους Μπερντ, Μάτζικ και Τζόρνταν όταν αυτοί βρισκόντουσαν στα ντουζένια τους. Οι Πίστονς του Τόμας μπορούν να το πουν αυτό.
Η ΚΟΝΤΡΑ ΜΕ ΤΟΝ ΤΖΟΡΝΤΑΝ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ ΣΤΑΡ ΤΟΝ ΠΕΡΙΘΩΡΙΟΠΟΙΗΣΕ
Ο Τόμας είχε baby face και ο κόσμος τον λάτρευε όταν έπαιζε. Οι υπόλοιποι ΝΒΑερς τον μισούσαν, αλλά και τον σέβονταν κιόλας. Αν δεν τον σέβονταν, δεν θα τον έχριζαν (και μάλιστα παμψηφεί) Πρόεδρο του Συνδέσμου τους από το 1988 μέχρι το 1994. Όσο περνούσε ο καιρός ωστόσο γινόταν σαφές ότι όλη αυτή η αντιπάθεια που υπήρχε στο πρόσωπό του θα του στοίχιζε σε βάθος χρόνου.
Ο Τόμας ήταν ο άνθρωπος που... καθυστέρησε την άνοδο του Τζόρνταν και αυτό δεν άρεσε σε πολλούς. Η κόντρα των δύο φέρεται να ξεκίνησε στο All Star Game του 1985, όταν ο “Air” θεώρησε έπειτα από εξέταση του VIDEO του αγώνα ότι ο Τόμας και κάποιοι άλλοι All Star τον απομόνωσαν και δεν του έδιναν τη μπάλα. Ο θρύλος των Πίστονς το αρνήθηκε αυτό, αλλά κανείς δεν τον πίστεψε.
Το γεγονός ότι ήταν ο αρχηγός των Πίστονς σίγουρα δεν βοήθησε τα επιχειρήματά του, αφού δεν έπαυε να είναι στους “κακούς” και ο Τζόρνταν ήταν στους “καλούς”. Τα πράγματα έγιναν ακόμα χειρότερα όταν μαζί με τους συμπαίκτες του αποχώρησε από το παρκέ πριν τελειώσει το Game 4 των τελικών της Ανατολής κόντρα στους Μπουλς χωρίς να χαιρετήσει, σε μία κίνηση που δεν ενορχήστρωσε αυτός, αλλά απλώς ακολούθησε.
Ο Τζόρνταν όμως δεν ήταν ο μόνος σταρ που είχε πρόβλημα μαζί του. Ο Λάρι Μπερντ είχε επίσης πρόβλημα μαζί του. Ο λόγος; Την δεκαετία του 80' ο Ντένις Ρόντμαν είχε δηλώσει για τον Μπερντ ότι είναι υπερτιμημένος επειδή είναι λευκός και όταν ο Τόμας ρωτήθηκε σχετικά δεν διαφώνησε. Ο Μάτζικ Τζόνσον, με τον οποίο ήταν κολλητοί την δεκαετία του 80', ανέφερε σε βιβλίο που εξέδωσε μαζί με τον Μπερντ πως όταν διαγνώστηκε με HIV έμαθε ότι ο Τόμας έλεγε στον κόσμο ότι ίσως είναι gay. Ο Τόμας το αρνήθηκε και αυτό λέγοντας πως “ ο κόσμος ξεχνάει ότι εγώ ήμουν τότε Πρόεδρος της Ένωσης των παικτών και οργάνωσα συνάντηση για να τους πείσω να τον αφήσουν να αγωνιστεί στο All Star Game του 1992, ενώ ήμουν ο πρώτος που έσπευσε να τον αγκαλιάσει όταν μπήκε στο γήπεδο.
Αυτό που δεν ξέρει ο Μάτζικ είναι ότι πριν από αυτόν διαγνώστηκε ένας αδελφός μου με HIV, οπότε ήξερα περισσότερα από τον μέσο άνθρωπο. Δεν τα είπα ποτέ όλα αυτά, αλλά προτίμησε να ακούσει άλλους”. Πάλι κανείς δεν τον πίστεψε. Είπαμε, ήταν το κακό παιδί.
ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΑΓΙΟΣ, ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΔΙΑΒΟΛΟΣ
Δε μπορεί κανείς να υποστηρίξει ότι ο Τόμας ήταν άγιος. Είναι ενδιαφέρον όμως να ξέρει κάποιος όλα τα δεδομένα πριν τον βαφτίσει “κακό”. Ο Τόμας ξέφυγε από τα γκέτο του Σικάγο, έγινε σταρ, κατάφερε να επιβιώσει στο σκληρό ΝΒΑ της δεκαετίας του 80' αν και είχε ύψος μόλις 1.85 μέτρα και ορμούσε προς το καλάθι. Είναι ο ίδιος τύπος που στο Game 6 των Τελικών του ΝΒΑ το 1988 κόντρα στους Λέικερς έβαλε 25 από τους 43 πόντους του στην τρίτη περίοδο παίζοντας σχεδόν κουτσός, αφού είχε γυρίσει τον αστράγαλό του.
Ο Τόμας είναι ο παίκτης που είδε το 1988 τον τότε κολλητό του, Μάτζικ Τζόνσον, να τον πετάει στο παρκέ με δυνατή αγκωνιά σε μία διείσδυσή του και απάντησε με το να τον σπρώξει και να του ζητήσει τον λόγο, μόνο και μόνο για να δει στις εφημερίδες σε τίτλους ότι “ ο Τόμας έσπρωξε τον Μάτζικ”.
Ο Τόμας είναι ο παίκτης που ξέρει ότι βάσει του μέχρι τότε βιογραφικού του άξιζε να συμπεριληφθεί στη Dream Team του 1992 αλλά προτιμήθηκε ο Τζον Στόκτον επειδή δεν τον ήθελαν οι Τζόρνταν, Μάτζικ, Μπερντ και Πίπεν κι ας υποστηρίζει ο Ροντ Θορν ότι ο Τζόρνταν δεν άσκησε ποτέ βέτο.
Ο Τόμας είναι ο ίδιος παίκτης που όταν συνάντησε για πρώτη φορά τον Στόκτον ως αντίπαλο την σεζόν 1991/92 σε αγώνα Πίστονς – Τζαζ τον έκανε ρεζίλι σκοράροντας 44 πόντους εναντίον του. Και έναν μήνα αργότερα είδε τον Καρλ Μαλόουν να παίρνει εκδίκηση, όταν στο επόμενο παιχνίδι που τέθηκαν αντίπαλοι του έκανε ίσως το πιο σκληρό φάουλ στην ιστορία του ΝΒΑ, όταν του έριξε εσκεμμένη αγκωνιά στο πρόσωπο, με αποτέλεσμα ο Τόμας να χρειαστεί 40 ράμματα (25 εξωτερικά και 15 εσωτερικά) και μία πλαστική! Κι όμως, για κάποιον λόγο κανείς δε μιλάει ούτε για αυτή την ιστορία.
Ο κόσμος μπορεί να πει ό,τι θέλει για τον Τόμας. Μπορεί να σταθεί στην κόντρα του με τον Τζόρνταν. Όσοι όμως είχαν την τύχη να τον παρακολουθήσουν να παίζει, ξέρουν ότι ήταν πολλά περισσότερα από τον “κακό” στο ντοκιμαντέρ του “καλού” Τζόρνταν. Ο Τόμας υπήρξε ένας παίκτης-νικητής, που κατέκτησε τίτλους σε επίπεδο NCAA και ΝΒΑ όντας ο καλύτερος παίκτης της ομάδας του. Ήταν πρωτοπόρος για την εποχή του, ανοίγοντας τον δρόμο για τους άλλους scoring γκαρντ. Ήταν όμως και αντιπαθής σε πολλούς σταρ. Και ίσως είναι αυτό που πληρώνει ακόμα και σήμερα.
AP Photo/Peter Southwick