Αλεξανδρής στο Sport24.gr: "Συνειδητή απόφαση ο Ηρακλής"

Ο Βαγγέλης Αλεξανδρής πρόκειται για έναν από τους πιο σημαντικότερους Έλληνες προπονητές και ο μοναδικός που έχει κατακτήσει δύο ευρωπαϊκά τρόπαια.

Ο πρώτος ευρωπαϊκός τίτλος του ήρθε το 2001 όταν ήταν προπονητής του Αμαρουσίου και κατέκτησε το Κύπελλο Σαπόρτα. Το 2003 στέφτηκε Κυπελλούχος Ευρώπης καθοδηγώντας την ομάδα του Άρη. Στην Α1 αγωνίζεται από το 1992 και ύστερα από 18 χρόνια, από την σεζόν 1997-1998, επιστρέφει στην τεχνική ηγεσία του Ηρακλή, έχοντας μία νέα πρόκληση στην καριέρα του. Στον "Γηραιό" νιώθει οικεία και όπως μας τόνισε, μιλώντας στο Sport24.gr, ήταν συνειδητή η απόφαση του να συνεχίσει την καριέρα του στην ομάδα της Θεσσαλονίκης.

Επιστρέψατε στον Ηρακλή μετά από 18 χρόνια. Πως και πήρατε αυτή την απόφαση, διαλέγοντας μία ομάδα που αγωνίζεται στη δεύτερη κατηγορία;

"Να πω καταρχάς πως είμαι προπονητής στην Α1 από το 1992. Στον Ηρακλή επέστρεψα μετά από 18 χρόνια, καθώς ήμουν κόουτς στην ομάδα την σεζόν 1997-1998. Βέβαια, έχουν αλλάξει πολλά πράγματα από τότε. Δεν με συγκινεί πλέον η Α1. Ήταν συνειδητή η απόφαση μου να πάω στην Α2 και στον Ηρακλή. Δεν με συγκινεί πλέον η Α1 γιατί οι περισσότερες ομάδες δεν έχουν προγραμματισμό, δεν έχουν μπάτζετ, δεν έχουν οργάνωση, δεν έχουν αξιόλογο έμψυχο υλικό, ούτε υπάρχουν αρκετοί προπονητές υψηλής ποιότητας.

Ήταν εύκολο να αποφασίσω να συνεχίσω την καριέρα μου στον Ηρακλή. Συνδέομαι συναισθηματικά, αλλά και φιλικά με την ομάδα. Είχα πάντα επαφή με τον Ηρακλή, καθώς και στα κενά μου διαστήματα ήμουν κοντά στην ομάδα. Το τελευταίο διάστημα ήμουν και λίγο στεναχωρημένος, γιατί έβλεπα να προτιμούν στην Α1 άλλους προπονητές αντί εμένα. Κανείς δεν έχει το δικό μου βιογραφικό. Ξέρεις, σαν Υδροχόος είμαι πολύ δημιουργικός και μου αρέσει η δυνατότητα που μου έδωσε ο Ηρακλής ώστε να φτιάξουμε κάτι καλό από την αρχή. Θέλω να φτιάξω κάτι που θα μείνει.

Επίσης, είμαι στην πόλη μου, στην Θεσσαλονίκη, το γήπεδο είναι κοντά στο σπίτι μου. Νιώθω όμορφα εδώ και αισθάνομαι οικεία. Στον Ηρακλή, πέρα από προπονητής, υπήρξα και μία σεζόν παίκτης του (1985-86) στο τέλος της καριέρας μου. Πήρα απόφαση να συνεργαστώ με τον Ηρακλή και για τα πρόσωπα που υπάρχουν στον σύλλογο. Εμπιστεύομαι απόλυτα, τόσο τον Πρόεδρο, όσο και τον αντιπρόεδρο, με τους οποίος έχω εξαιρετική σχέση".

-Σας έλειψε το μπάσκετ το διάστημα που μείνατε εκτός;

"Μου έλειψε το γήπεδο. Η προσαρμογή μου στον Ηρακλή είναι απόλυτη και εύκολη θα έλεγα. Μπορεί να μην προπονούσα το τελευταίο διάστημα, αλλά στο διάστημα που ήμουν εκτός έχω κάτσει και έχω μελετήσει κομμάτια που με ενδιέφεραν από προπονητικής πλευράς. Παρακολούθησα πολλά παιχνίδια, όπως παρακολούθησα και παιχνίδια του Ηρακλή. Το γήπεδο της ομάδας μου είναι οικείο. Το γνωρίζω αρκετά καλά. Δεν αισθάνθηκα παράξενα που βρίσκομαι εδώ. Όπως είπα είναι στην περιοχή μου, στην πόλη μου, κοντά στο σπίτι μου. Νιώθω ότι συνεχίζω από εκεί που τελείωσα με τον Πανιώνιο".

-Ξεκινήσατε με νίκη επί του Περιστερίου, πως είδατε την ομάδα του Ηρακλή στο παιχνίδι;

"Το ματς με το Περιστέρι ήταν δύσκολο, αλλά καταφέραμε και το κερδίσαμε. Σεβόμαστε απόλυτα το Περιστέρι, γιατί είναι μία ιστορική ομάδα στο μπάσκετ. Έχω ανθρώπους που γνωρίζω και σέβομαι στο Περιστέρι. Θέλω να πω και κάτι, το οποίο με χαροποίησε, αλλά κυρίως με συγκίνησε. Λίγο πριν την έναρξη του ματς, όταν χαιρέτησα τον αντίπαλο προπονητή, μου είπε "κ. Αλεξανδρή είναι τιμή μου που θα αγωνιστώ σαν αντίπαλος απέναντι σας". Του απάντησα "είναι και δική μου τιμή". Είναι όμορφο πράγμα να υπάρχει σεβασμός.

Στην ομάδα έχω εστιάσει την προσοχή μου ώστε να την βελτιώσω σε πολλούς τομείς. Θέλω να βελτιώσω την ψυχολογία της ομάδας. Όσο έμπειρους παίκτες και αν διαθέτεις στο ρόστερ σου, αν δεν αισθανθούν σίγουροι, δεν θα αποδώσουν. Με ξέρουν οι παίκτες μου. Κάναμε μία καλή εμφάνιση απέναντι στο Περιστέρι και μπορώ να πω πως κερδίσαμε σχετικά άνετα. Φτάσαμε το προβάδισμα μας και στο +16 και αν δεν ήμασταν άστοχοι στις βολές, θα μπορούσαμε να είχαμε και μεγαλύτερο προβάδισμα".

-Πως σαν φαίνεται η δεύτερη κατηγορία; Θα ενισχυθεί η ομάδα του Ηρακλή;

"Το πρωτάθλημα της δεύτερης κατηγορίας έχει ενδιαφέρον φέτος και είναι ιδιαίτερα ανταγωνιστικό. Προσωπικά μου αρέσει πολύ. Υπάρχουν ομάδες βέβαια που ξεχωρίζουν, είτε λόγω μπάτζετ, είτε λόγω έμψυχου δυναμικού. Στον Ηρακλή πάντως έχουμε όλοι υψηλό κίνητρο ώστε να διακριθούμε.

Πιστεύω πως έχουμε καλή ομάδα. Στόχος μας να βρισκόμαστε στις ψηλότερες θέσεις, αλλά οφείλω να ομολογήσω πως η άνοδος φέτος θα είναι αρκετά δύσκολη. Νομίζω πως είναι πιο εφικτός στόχος για τη νέα σεζόν. Φέτος θέλω να βάλω τις βάσεις. Προσπαθώ να απομακρύνω τις όποιες κακές σκέψεις. Θέλω να τιμήσουμε την ιστορία του Ηρακλή και να παίξουμε καλό μπάσκετ. Έχουμε την δυνατότητα να πάρουμε έναν παίκτη και όσο γνωρίζω θα υπογράψει σύντομα στην ομάδα μας ο Χείλαρης που αποχώρησε από το Ρέθυμνο. Ήταν στην Εθνική Ενόπλων μέχρι πρόσφατα".

-Ήσασταν στον πάγκο της Εθνικής Ιορδανίας, πως ήταν η εμπειρία αυτή;

"Η παρουσία μου στην τεχνική ηγεσία της εθνικής Ιορδανίας ήταν από τις ωραιότερες εμπειρίες της ζωής μου, αλλά και της καριέρας μου. Ξέρεις, είτε σαν παίκτης, είτε σαν προπονητής, στην Ασία δεν είχα ταξιδέψει, με εξαίρεση στο Ισραήλ. Μεγάλη εμπειρία η παρουσία μου στους Πανασιατικούς αγώνες.

Μου δόθηκε η ευκαιρία να ζήσω το πως παίζετε το μπάσκετ στην Ασία και κυρίως στην Ιορδανία. Πιστεύω πως με τα χρόνια η Ιορδανία θα φτάσει ψηλά στο μπάσκετ. Το αγαπάνε το άθλημα. Γενικά, στην Ασία έχουν πολλά κράτη, με μεγάλο πληθυσμό, ασχολούνται όλο και περισσότερο με το μπάσκετ και είναι θέμα χρόνου να προκύψει μία νέα δύναμη από αυτές τις χώρες. Είδατε πως και οι Φιλιππίνες είχαν εξαιρετική παρουσία.

Σπουδαία εμπειρία. Ένιωσα σε υψηλό βαθμό τον σεβασμό. Γενικά, οι προπονητές εκεί εισπράττουν τεράστιο σεβασμό. Ξέρεις, είχα γράψει πρόσφατα στον λογαριασμό μου στο facebook ένα μήνυμα πως ενώ έχω αφιερώσει την ζωή μου και ολόκληρη την καριέρα μου στο μπάσκετ, είτε σαν παίκτης, είτε σαν προπονητής, βοηθώντας και τα νέα παιδιά, δεν έχω εισπράξει τον απαιτούμενο σεβασμό από το ελληνικό μπάσκετ. Και αμέσως δέχτηκα πολλά μηνύματα στήριξης, εκτίμησης και σεβασμού, από αρκετό κόσμο. Υπάρχει κόσμος που με αγαπάει και με σέβεται και αυτό με χαροποιεί".