ΑΛΜΠΑ ΒΕΡΟΛΙΝΟΥ

Η Άλμπα είναι η βασίλισσα του transition

Ο Αΐτο Ρενέσες στον πάγκο της Άλμπα
Ο Αΐτο Ρενέσες στον πάγκο της Άλμπα EUROKINISSI

Η Άλμπα φιλοξενεί τον Παναθηναϊκό ΟΠΑΠ, έχοντας τον άτυπο τίτλο της βασίλισσας του transition στην EuroLeague. Ο ξέφρενος ρυθμός, η απόδειξη της ομαδικότητας και η αντιστρόφως ανάλογη εκτελεστική αποτελεσματικότητα -με τη βοήθεια του InStat Scout.

Μετά από τρεις βδομάδες απραξίας (λόγω των διαδοχικών κρουσμάτων κορονοϊού), ο Παναθηναϊκός ΟΠΑΠ επιστρέφει στις επάλξεις με αντίπαλο την Άλμπα Βερολίνου. Μία ομάδα που έχει αποδείξει την τελευταία διετία πως δημιουργεί πολλά προβλήματα σε κάθε αντίπαλο, ανεξαρτήτως βεληνεκούς και προϋπολογισμού.

Μία ομάδα που δεν λογαριάζει τίποτα και κανέναν, παίζοντας επί μονίμου βάσεως στον δικό της ρυθμό, πιστή στη φιλοσοφία που έχει από την ημέρα που ο Αΐτο Ρενέσες ανέλαβε τα ηνία της. Είτε κοντράρεται με μεγαθήριο της διοργάνωσης είτε με ομάδα στα δικά της κυβικά. Γι αυτό κιόλας, η Άλμπα Βερολίνου αποτελεί κάτι ιδιαίτερο για την EuroLeague, το... αλατοπίπερο θα έλεγε κανείς, ένα σύνολο που κουβαλάει την ταμπέλα του "fun to watch".

Πώς στοιχειοθετείται αυτό;

Η ΕΠΙΤΟΜΗ ΤΟΥ RUN N' GUN

Η Άλμπα Βερολίνου έχει δομηθεί τα τελευταία χρόνια με τέτοιο τρόπο, ώστε να εξυπηρετηθεί η φιλοσοφία του Αΐτο Ρενέσες. Ο Μάρκο Μπάλντι στον ρόλο του CEO και ο Ιμάρ Οχέδα σε αυτόν του Sports Director, είναι δύο άνθρωποι που γνωρίζουν εξαιρετικά την πιάτσα, αποτελώντας αφενός την ασπίδα του Αΐτο Ρενέσες, αφετέρου τους ανθρώπους που υλοποιούν σε απόλυτο βαθμό το πλάνο και το (υπο)στηρίζουν με κάθε τρόπο.

Κάπως έτσι, γερμανική ομάδα έχει αποκτήσει -για τα καλά- την ταυτότητα του Αΐτο Ρενέσες, ο οποίος παρεμπιπτόντως την περισσότερη ώρα του αγώνα είναι καθισμένος στον πάγκο. Όχι γιατί αδιαφορεί, αλλά επειδή θέλει να δίνει τη δυνατότητα στους παίκτες του να νιώσουν ελεύθεροι και να τρέξουν το αγωνιστικό πλάνο, συνδυάζοντας τη δική του φιλοσοφία με το ένστικτό τους.

Γι αυτό, η Άλμπα Βερολίνου παίζει... με το πόδι στο γκάζι. Από το πρώτο μέχρι το τελευταίο λεπτό, ανεξαρτήτως διαφοράς και αντιπάλου.

Με τα 2/3 της regular season να έχουν παιχτεί, πρόκειται για την ομάδα που παίζει με την υψηλότερη ένταση, αφού πηγαίνει στις 85 κατοχές ανά αγώνα. Την ίδια ώρα που ο μέσος όρος της διοργάνωσης είναι στις 82 κατοχές ανά αγώνα. Κι αυτό ακριβώς είναι που δημιουργεί τα περισσότερα προβλήματα σε αυτόν που βρίσκεται απέναντι: το ανεξέλεγκτο της κατάστασης που μπορεί να οδηγήσει σε παρέκκλιση από το βασικό πλάνο.

Σημείωση: Αυτό βέβαια δεν συνεπάγεται αποτελεσματικότητα, δεδομένου ότι -την ίδια ώρα- βρίσκεται στην τελευταία θέση της EuroLeague στους πόντους/κατοχή, με 0.92 (0.98 ο μέσος όρος).

ΤΟ TRANSITION ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΟΞΥΓΟΝΟ ΤΗΣ

Δεδομένων των κατοχών που εκδηλώνει ανά αγώνα, η γερμανική ομάδα επενδύει πολύ στο transition. Για την ακρίβεια, σύμφωνα με το InStat Scout, οδηγείται σε 8 κατοχές ανά αγώνα σε τέτοιες καταστάσεις, αριθμός που είναι πολύ μακριά από τον μέσο όρο της διοργάνωσης τη φετινή σεζόν (5). Οι παίκτες του Αΐτο Ρενέσες αναζητούν κάθε φορά τρόπο εκτέλεσης σε πρώτο ή δεύτερο χρόνο, επενδύοντας στο γεγονός πως σχεδόν όλοι οι παίκτες της (κάθε) πεντάδας είναι έτοιμοι πρώτα να δημιουργήσουν, κι εν συνεχεία να εκτελέσουν.

Το αυτό επιβεβαιώνεται επίσης από το γεγονός πως μόλις 1.88 κατοχές της εκτελούνται μετά από isolation. Κι εδώ πολύ μακριά από τον μέσο όρο (4), πλην όμως σε απόλυτη συνάρτηση με τον τρόπο παιχνιδιού της.

ΟΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟΙ ΣΥΜΠΑΙΚΤΕΣ ΤΗΣ EUROLEAGUE

Το αλτρουιστικό του πράγματος αποτυπώνεται ανάγλυφα μάλιστα στο γεγονός πως τρεις παίκτες της (Λουκ Σίκμα, Τζέισον Γκρέιντζερ, Πέιτον Σίβα) έχουν 4+ ασίστ κατά μέσο όρο στη φετινή διοργάνωση. Το δημιουργικό ταλέντο της γερμανικής ομάδας δεν έχει να κάνει βέβαια μόνο με αυτούς του τρεις.

Κάτι που αποτυπώνεται στο γεγονός πως μιλάμε για το Νο2 της EuroLeague στο κομμάτι των ασίστ με 19.92 ανά αγώνα (πίσω μόνο από τη Βαλένθια των 20.28 ασίστ).

Η διαρκής κίνηση στην επίθεση, η απουσία ενός παίκτη που κρατάει υπερβολικά την μπάλα στα χέρια του, αλλά και η αγωνιστική φυσιογνωμία όσων έχει επιλέξει ο Αΐτο Ρενέσες αποτυπώνονται στο γεγονός πως το 61.4% των πόντων της είναι προϊόν των ασίστ.

Το fast pace όμως είναι σαφές πως συνεπάγεται -σε πολλές περιπτώσεις και- πολλά λάθη. Εξ ου κι η παρουσία της Άλμπα Βερολίνου στην σχετική (αρνητική) κορυφή της EuroLeague, με τα 15 λάθη που κάνει ανά αγώνα. Ποιος νοιάζεται όμως; Όταν ένας αγώνας παίζεται σε υψηλή ένταση και ρυθμό, αυτό το νούμερο δεν "πονάει" το ίδιο.

FUN TO WATCH MADE IN BERLIN

Όσο ο 74χρονος τεχνικός βρίσκεται το τιμόνι της, η Άλμπα Βερολίνου δεν θα αλλάξει ποτέ και για κανέναν. Θα παίζει αυτό που της αρέσει, επιδιώκοντας να συνδυάσει το θέαμα με την ουσία. Δίχως να υπάρχει η πίεση του αποτελέσματος και των νικών. Κι αυτό είναι το μυστικό της όλης προσπάθειας.

Εν αντιθέσει με την Μπάγερν Μονάχου που μοιάζει υποχρεωμένη κάθε χρόνο να κατακτά τίτλους, η Άλμπα Βερολίνου δεν έχει το "πρέπει" να την συνοδεύει από την πρώτη μέρα της preseason μέχρι την τελευταία της αγωνιστικής περιόδου.

Έχει τη φιλοσοφία της και την ακολουθεί μέχρι... τελικής πτώσης. Γι αυτό κιόλας έχει εξελιχθεί στην πιο fun to watch ομάδα της EuroLeague. Χαλάλι.

Photo Credits: Eurokinissi

TAGS ΑΛΜΠΑ ΒΕΡΟΛΙΝΟΥ EUROLEAGUE
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ