Αλβέρτης: "Σημείο σταθμός η έλευση Σκοτ-Ράτζα"

" Δεν έχει σημασία ο τίτλος, αν θα λέγεσαι τιμ μάνατζερ ή κάπως αλλιώς, αλλά πόσο κοντά είσαι στην ομάδα, στους αγώνες, στις προπονήσεις, μέσα κι έξω από το γήπεδο. Αυτό είναι το πιο ευχάριστο για μένα και αυτό κρατάω", είπε αρχικά στον "NOVASportFM" ο πρώην αρχηγός του Παναθηναϊκού.

Όταν κλήθηκε να σχολιάσει την αλλαγή φρουράς στην αρχηγία, ξεκαθάρισε με υπερηφάνια: " Σίγουρα, αφήνω τον Παναθηναϊκό σε πολύ καλά χέρια. Όχι μόνο σε αυτά του Δημήτρη (Διαμαντίδη), αλλά και σε αυτά των υπολοίπων παιδιών, του Τσαρτσαρή, του Σπανούλη, του Φώτση και των υπολοίπων. Όλοι είναι πλέον σε πολύ ψηλό επίπεδο, όχι μόνο παικτικά, αλλά στο να αντιλαμβάνονται πώς λειτουργεί μία ομάδα και πώς φτάνουμε στο επιθυμητό αποτέλεσμα".

" Ο Παναθηναϊκός δεν είναι ούτε Φραγκίσκος ούτε κανένας. Είναι Παναθηναϊκός, είναι καταδικασμένος να πρωταγωνιστεί και να διεκδικεί τίτλους. Έτσι πρέπει. Η κίνησή του Δημήτρη στην κατάκτηση της Ευρωλίγκας και του Πρωταθλήματος είναι κάτι πολύ μεγάλο για μένα. Με έκανε να νιώσω πολύ όμορφα. Αυτό είναι ενδεικτικό για το πώς λειτουργεί η ομάδα μας. Είμαστε όλοι μαζί".

Για την αγάπη που του δείχνουν οι οπαδοί όλων των ομάδων, τόνισε: " Είναι πολύ πιο όμορφο πράγμα να δέχεσαι θετικά σχόλια από ανθρώπους που δεν ταυτίζονται με την ίδια φανέλα με σένα. Παρά τις αγωνιστικές αντιπαραθέσεις που είχαμε, με εκτιμούν και αυτό με γεμίζει υπερηφάνεια και συγκίνηση".

Στη συνέχεια έδωσε συμβουλές και στα νέα παιδιά: " Οι φιλοδοξίες σού δίνουν ώθηση να κάνεις πολλά. Το θέμα είναι η πρόθεση με την οποία ξεκινάς. Αυτό έχει να κάνει με την αγάπη σε αυτό που κάνεις. Μεγαλώνοντας, βάζεις στόχους με τη σκέψη να κάνεις κάτι καλύτερο. Κανένας από μας όταν ξεκινούσαμε δεν σκεφτόταν κάτι τόσο μεγάλο".

"Οι στόχοι πρέπει να είναι κοντινοί και εφικτοί. Να τους κατακτάς και να κοιτάζεις τον επόμενο. Δεν μπορείς να πας κάπου και να πεις πως ξέρεις κάτι. Πρέπει να ακούς και να μαθαίνεις ό,τι σου λένε, για να μπαίνεις στο κλίμα και να δένεις με την ομάδα. Έτσι μόνο προχωράς. Αυτό έκανα και εγώ. Άκουγα, έβλεπα και δούλευα".

Στην καριέρα του ο Αλβέρτης ξεχώρισε για το σουτ του. Ο ίδιος παραδέχθηκε: " Ο καθένας έχει μία έφεση σε κάτι. Θα έπρεπε να είχα δουλέψει και σε άλλους τομείς του παιχνιδιού μου, αλλά το σουτ ήταν αυτό που μου άρεσε περισσότερο, μου έβγαινε πιο εύκολα και γι’ αυτό το δούλεψα περισσότερο πάνω σε αυτό".

Όσο για τους φίλους που απέκτησε στην πορεία του, παραδέχθηκε: " Πάντα από καταστάσεις που συνδέονται με έντονα συναισθήματα κάνεις φίλους. Και από το στρατό πόσοι κρατάνε φιλίες. Για μένα το πιο σημαντικό είναι οι ανθρώπινες σχέσεις που κρατάνε στο χρόνο. Ορισμένα πράγματα μένουν στο χρόνο, σαν να μην πέρασε μια μέρα".

"Σημείο σταθμός η έλευση Σκοτ-Ράτζα"

Για το πείσμα του να να μείνει στην ομάδα παρά τα αρχικά άσχημα αποτελέσματα, είπε: " Πολλά πράγματα είναι θέμα εγωισμού. Είναι μεγαλύτερη πρόκληση να φτάσεις ψηλά με μία ομάδα που φτιάχνεται, από το να πας σε κάτι έτοιμο. Στον Παναθηναϊκό ξεκινήσαμε χωρίς επιθυμητά αποτελέσματα. Η ομάδα είχε ενισχυθεί, αλλά περάσαμε δύσκολους καιρούς. Αυτός δεν είναι λόγος να μείνεις σε μία ομάδα που σε πίστεψε";

" Η εμπιστοσύνη αυτή ήταν η καλύτερη βάση για τη συνέχεια. Μαθαίνεις μέσα από τα λάθη σου. Η διοίκηση δεν άφησε την ομάδα καμία στιγμή, το παλέψαμε και φτάσαμε στο στόχο μας. Φτάσαμε εκεί που θέλαμε, αλλά δεν σταματήσαμε. Συνεχίσαμε έτσι και παραμείναμε στην κορυφή. Σταθεροποιηθήκαμε. Υπήρχε πίστη στις δυνατότητές μας. Το "κλειδί" για να φτάσουμε στην κορυφή, ή αλλιώς το σημείο "σταθμός" ήταν η χρονιά που ήρθαν στην ομάδα οι Σκοτ και Ράτζα".

"Μέχρι τότε δεν θα χαρακτήριζα τις χρονιές αποτυχημένες, αφού η ομάδα είχε συμμετοχές σε τελικούς Πρωταθλημάτων, Κυπέλλων αλλά και Final Four. Με την προσθήκη αυτών των δυο παικτών στην ομάδα, όμως, άλλαξαν πολλά. Μετά ήρθαν και άλλα όμορφα πράγματα για την ομάδα, όπως η κατάκτηση του τίτλου μέσα στο ΣΕΦ με τον Σούμποτιτς και πολλά άλλα τόσα χρόνια. Αποδείξαμε ότι δεν ήμασταν περαστικοί. Ήρθαμε στην κορυφή και μείναμε εκεί και αυτό μετράει πολύ".

Ο "Φράνκι" δεν θα μπορούσε να μην αναφερθεί στον Ζέλικο Ομπράντοβιτς: " Είναι τεράστιο κεφάλαιο της ιστορίας του Παναθηναϊκού. Έχει βάλει τα τελευταία δέκα χρόνια τη σφραγίδα του στην ομάδα. Κι όλα αυτά έχει καταφέρει επειδή είναι απλός. Μαζί με τον Δημήτρη Ιτούδη έχουν κάνει τις ομάδες τους να μαθαίνουν μπάσκετ. Κάθε μέρα μαθαίνεις κάτι καινούριο. Γι’ αυτό είναι απλά οι καλύτεροι".

Αναφερόμενος στους Παύλο και Θανάση Γιαννακόπουλο, εξήγησε: " Είναι ο Παναθηναϊκός. Χωρίς ανθρώπους που αγαπούν και στηρίζουν την ομάδα, έχουν "τρέλα" με αυτό που κάνουν και είναι εκεί, στις χαρές και τις λύπες δεν μπορείς εύκολα να διατηρηθείς σε τόσο υψηλό επίπεδο. Έχουν δείξει έμπρακτα την αγάπη τους και αυτό είναι βασικό".

Ο ιστορικός αρχηγός του Παναθηναϊκού δεν παρέλειψε να δώσει συμβουλές και στον αιώνιο αντίπαλο: " Να υπάρχει συνέπεια, ενίσχυση της ομάδας και πίστη στην προσπάθεια. Σιγά-σιγά θα έρθουν και τα αποτελέσματα και οι τίτλοι".

Tέλος, μίλησε για το κίνητρο που είχε όλα αυτά τα χρόνια παρά τη μεγάλη συλλογή του σε τίτλους: " Τη λέξη "κορεσμός" πρέπει να τη βγάλουμε από το λεξιλόγιό μας. Δηλαδή αν βγεις έξω μια φορά και περάσεις καλά, δεν θα ξαναβγείς; Κάθε χρονιά έχεις νέες εικόνες, νέους αντιπάλους και τρεις νέους τίτλους να διεκδικήσεις".
Τόμιτς: " Σπουδαίος παίκτης και άνθρωπος"

Εκτός από τον "Φράνκι", μίλησαν στην εκπομπή και άνθρωποι που τον έζησαν από κοντά στη μεγάλη του καριέρα.

Αρχικά μίλησε για τον πρώην παίκτη του "τριφυλλιού" ο προπονητής του στα κλιμάκια της Εθνικής Μάκης Ποτόσογλου: " Στα κλιμάκια είχαμε επαφή μια-δυο σεζόν. Μου έκανε εντύπωση ότι ήρθε και με αγκάλιασε και με φίλησε όταν είχαμε τεθεί αντιμέτωποι πέντε χρόνια μετά. Αυτό δείχνει τι παιδί είναι ο Φραγκίσκος, πώς είναι μεγαλωμένος. Θυμάμαι ήταν στους Παμπαίδες, το 1988, και ήταν υποχρέωσή μας να τα βάλουμε στο κλίμα της Εθνικής Παίδων".

"Ξεχώριζε από όλους, ήταν το πιο ψηλό παιδί, αλλά του άρεσε να σουτάρει και με ρωτούσε αν μπορεί να σουτάρει τρίποντα. Εγώ μετά χαράς του έλεγα ‘Και βέβαια να σουτάρεις’. Θυμάμαι επίσης σε ένα τουρνουά της Γλυφάδας, που η ομάδα του έχανε με μεγάλη διαφορά και ο Φραγκίσκος φώναζε στους παίκτες του για να συνεχίσουν να προσπαθούν

".

" Από μικρός φαινόταν τι θα γίνει. Πίστευα και είχα προβλέψει πού θα φτάσει, ότι θα γίνει μεγάλος παίκτης, όπως και τελικά έγινε. Ελπίζω ότι δεν θα φύγει από το μπάσκετ".

Από την πλευρά του ο επί χρόνια συμπαίκτης του στον Παναθηναϊκό, Κώστας Τσαρτσαρής είπε: " Τώρα που σταμάτησε θα έχει λίγο χρόνο να προπονηθεί στην…οδήγηση (γέλια). Είχα την ευκαιρία να αγωνιστώ με έναν από τους μεγαλύτερους θρύλους του ελληνικού μπάσκετ. Εγώ τον γνωρίζω και λίγο παραπάνω εκτός γηπέδου. Αυτό είναι που μετρά περισσότερο και αυτό είναι που θα μείνει".

O αιώνιος αντίπαλός του στα ντέρμπι Παναθηναϊκού-Ολυμπιακού, Μίλαν Τόμιτς, δήλωσε: " Είναι μεγάλη μου χαρά να μιλήσω για τον Φραγκίσκο. Είναι μεγάλος παίκτης, που έδειξε σπουδαία πράγματα ως αθλητής και ως άνθρωπος".

"Είναι μεγάλη προσωπικότητα και μακάρι τα παιδιά που ξεκινούν τώρα το μπάσκετ να φτάσουν τόσο ψηλά. Ας πάρουν έστω και λίγο από αυτόν και θα είναι ευτυχισμένα. Το μπάσκετ είναι άθλημα, ένα παιχνίδι στο οποίο κάνεις φιλίες για όλη τη ζωή. Δεν είναι πόλεμος. Στο παρκέ είμαστε αντίπαλοι, ο καθένας θέλει να κερδίσει, αλλά μέχρι εκεί

".

Tέλος, ο "πύργος" του Παναθηναϊκού την τετραετία 1992-1996, Στόγιαν Βράνκοβιτς, είπε για τον "Φράνκι": " Θυμάμαι πως ο Φράνκι ήταν μεγάλος σουτέρ, αλλά δεν του άρεσε να παίζει άμυνα. Κάποιες φορές όταν παίζαμε ένιωθα ότι υπήρχε «τρύπα» στην άμυνα. (γέλια). Θέλω να δω που θα φτάσει ο Παναθηναϊκός χωρίς εσένα Φραγκίσκο. Ξέρω πως νιώθεις, όμως πλέον θα έχεις ευκαιρία να περνάς περισσότερο χρόνο με την οικογένειά σου και να κάνεις πράγματα που ήθελες για τον εαυτό σου που δεν μπορούσες. Σου εύχομαι τα καλύτερα".