Αναντολού Εφές - Ολυμπιακός: Η 2η περίοδος που έβαλε σε μπελάδες τους ερυθρόλευκους, το +17 του Λάρκιν, το σχήμα με Πίτερς, Βεζένκοβ και ο Φουρνιέ

Ο Ολυμπιακός δεν τα κατάφερε κόντρα στην Αναντολού Εφές, γνωρίζοντας την ήττα με 91-89 για την 4η αγωνιστική της EuroLeague, με αποτέλεσμα να έχει πλέον ρεκόρ 2-2.

Το SPORT24 αναλύει με την βοήθεια του Hudl Instat την ήττα των “ερυθρολεύκων”.

Το σεμινάριο μπάσκετ στην πρώτη περίοδο και ο Λάρκιν που έφερε τα πάνω-κάτω

Ο Ολυμπιακός ξεκίνησε εξαιρετικά το παιχνίδι. Ο Μουσταφά Φαλ όριζε τις εξελίξεις και στις δύο πλευρές του παρκέ, οι “ερυθρόλευκοι” έβγαζαν άμυνες και έτρεχαν στο transition και ο Σάσα Βεζένκοβ έδινε λύσεις, με τον Ολυμπιακό να ξεφεύγει στο σκορ. Όταν όμως ήρθε η δεύτερη περίοδος, τα δεδομένα άλλαξαν.

Το πρώτο ροτέισον του Ολυμπιακού - όταν δηλαδή περνάει στο παρκέ η δεύτερη πεντάδα στην δεύτερη περίοδο - αποτελεί ζήτημα μέχρι στιγμής. Αυτό συνέβη και κόντρα στην Αναντολού Εφές, η οποία επικράτησε με 30-21 στο δεύτερο δεκάλεπτο. Σε αυτό βέβαια έπαιξε σημαίνοντα ρόλο και η παρουσία του Σέιν Λάρκιν, ο οποίος χτύπησε την επιλογή του Ολυμπιακού να αμυνθεί με αλλαγές στο Pick and Roll πάνω του, σημαδεύοντας Πετρούσεβ και Πίτερς, σκοράροντας το ένα καλάθι μετά το άλλο.

*Με κυκλάκι τα εύστοχα σουτ, με "x" τα άστοχα

Ο Λάρκιν αγωνίστηκε 26 και τελείωσε τον αγώνα με 24 πόντους και 4 ασίστ, που έδωσαν άλλους 11 πόντους στην Εφές. Κοινώς, ήταν υπεύθυνος για 35 πόντους της ομάδας του. Ακόμα πιο εντυπωσιακό βέβαια είναι ότι σε ένα ματς που κρίθηκε με δύο πόντους διαφορά, ο Λάρκιν τελείωσε το ματς με +17 στο +/-, σε ένα αδιανόητο νούμερο.

Ο Ολυμπιακός δοκίμασε σχεδόν τα πάντα πάνω στον Λάρκιν. Άλλαξε τέσσερις παίκτες στο μαρκάρισμά του (ΜακΚίσικ, Ντόρσεϊ, Γουόκαπ, Βιλντόσα) και τρεις διαφορετικές άμυνες (Ξεκίνησε με αλλαγές, στην συνέχεια έπαιξε Flat, με τον σέντερ - τον Φαλ - να μένει λίγο πιο πίσω και μετά Hedge Out). Από την στιγμή όμως που ο Αμερικανός βρήκε ρυθμό, αποδείχθηκε αδύνατο να τον σταματήσουν οι “ερυθρόλευκοι”.

Ο οίστρος του Φουρνιέ, η τέταρτη περίοδος και τα λάθη στο φινάλε

Στην τρίτη περίοδο το παιχνίδι έγινε πιο ιδιαίτερο. Αναντολού Εφές και Ολυμπακός αντάλλαζαν πόντους. Ήταν ο Εβάν Φουρνιέ (20 πόντοι) αυτός που έμελλε να κρατήσει τους “ερυθρόλευκους” μπροστά στο σκορ, βάζοντας το ένα μεγάλο σουτ μετά το άλλο, με τον Γάλλο - που είχε κάτσει στον πάγκο σχεδόν σε όλο το πρώτο μέρος επειδή φορτώθηκε με δύο φάουλ - να δίνει λύσεις, κάνοντας το σκορ 65-70.

*Με κυκλάκι τα εύστοχα σουτ, με "x" τα άστοχα

Ο Ολυμπιακός φαινόταν να έχει συνέλθει από το κακό δεύτερο δεκάλεπτο που είχε. Στην τέταρτη περίοδο όμως τα δεδομένα άλλαξαν. Οι “ερυθρόλευκοι” είχαν στο παρκέ μία πεντάδα με τους Πίτερς και Βεζένκοβ στις θέσεις των φόργουορντ και τον Ράιτ σε θέση σέντερ. Η μπάλα πήγε κυρίως στα χέρια των Βιλντόσα και ΜακΚίσικ στην περιφέρεια. Οι “ερυθρόλευκοι” βρήκαν κάποιες λύσεις με τον ΜακΚίσικ, αλλά δεν τροφοδότησαν τον Βεζένκοβ στην επίθεση (δεν πήρε σουτ στην 4η περίοδο). Βασικά, στην 4η περίοδο δεν έπαιξαν το δικό τους μπάσκετ, παρά πήγαν σε plays με αρκετή ντρίμπλα και λιγότερη κίνηση. Δεν διάβαζαν πιθανά μις-ματς. Δεν πατούσαν καλά στην επίθεση. Και υπάρχει μία φάση που το δείχνει αυτό ξεκάθαρα. Ιδού:

Ο ΜακΚίσικ παίρνει το σκριν από τον Βεζένκοβ, με την Εφές να κάνει αλλαγή και να δημιουργείται μις-ματς, αφού ο Γουίλις μαρκάρει τον ΜακΚίσικ και ο Μπομπουά τον Βεζένκοβ.

Ο ΜακΚίσικ μπορεί να περιμένει τον Βεζένκοβ, αλλά αντ’ αυτού επιλέγει να πάει προς το καλάθι. Ο Πίτερς ανεβαίνει στις 45 μοίρες.

Με όλη την άμυνα να κλείνει πάνω στον ΜακΚίσικ, ο Αμερικανός πασάρει στον Πίτερς. Η πάσα όμως δεν είναι καλή.

Ο Πίτερς χάνει την μπάλα μέσα από τα χέρια του.

Αυτό ήταν το ένα από τα συνολικά έξι λάθη του Ολυμπιακού στην τέταρτη περίοδο (τελείωσε τον αγώνα με εννέα λάθη). Δεν είναι το πιο κρίσιμο. Οι “ερυθρόλευκοι” έβαλαν καλάθια μετά από αυτή την φάση. Ήταν όμως σαφές πως σε αυτό το σχήμα κάτι δεν λειτουργούσε σωστά.

Το θέμα αυτής της πεντάδας όμως (που έβγαλε συνολικό πρόσημο -6 στο ματς σε 7 λεπτά και 6 δευτερόλετπα που χρησιμοποιήθηκε) αποδείχθηκε ότι ήταν και αμυντικό. Χωρίς τον Φαλ στο παρκέ να καλύπτει το καλάθι, οι Πειραιώτες πήγαν ανά διαστήματα πάλι στην λογική των αλλαγών, με τον Λάρκιν - και τον Μπράιαντ - να βρίσκουν διαδρόμους. Ο Ολυμπιακός δεν είχε αρκετή ταχύτητα στις δύο πλευρές του παρκέ με αυτό το σχήμα και το πλήρωσε. Όταν επέστρεψαν οι Γουόκαπ, Φουρνιέ - και αργότερα ο Φαλ - το ματς ήταν πλέον στα ίσα.

Το παιχνίδι πήγε στον πόντο και πλέον όλα ήταν θέμα αποφάσεων. Η Εφές πήρε καλύτερες αποφάσεις. Ο Ολυμπιακός είχε κολλήσει στην επίθεσή του και έκανε τρία συνεχόμενα λάθη. Το παιχνίδι τελικά έμελλε να χαθεί.

Το ερωτήματα για το ροτέισον και τα (πιθανά) επιχειρήματα

Όπως συμβαίνει στις ήττες, έτσι και τώρα ξεκίνησε άμεσα μετά τον αγώνα κουβέντα για το ροτέισον και τις επιλογές που πάρθηκαν στον αγώνα. Υπήρξαν λογικές ερωτήσεις. Συχνά όμως υπάρχουν και απαντήσεις.

Έγινε μεγάλη κουβέντα για τον λόγο που αποφασίστηκε να ξεκουραστεί ο Εβάν Φουρνιέ, όταν είχε πάρει φόρα και σημείωσε 13 πόντους στην 3η περίοδο. Ο Γάλλος βέβαια είχε παίξει σε όλο το τρίτο δεκάλεπτο, όποτε ίσως χρειαζόταν ανάσες.

Έγινε κουβέντα για τον λόγο που δεν βρέθηκε χώρος για τον Ντόρσεϊ (11 πόντοι και 4 ασίστ, όλα στην δεύτερη περίοδο) στο δεύτερο μέρος. Ο κόουτς Μπαρτζώκας επέλεξε να έχει τον Σακίλ ΜακΚίσικ σε θέση σούτινγκ γκαρντ, ο οποίος ήταν εξαιρετικός. Κάποιος μπορεί να θεωρεί ότι ο Ντόρσεϊ θα μπορούσε να είναι στο παρκέ αντί του Πίτερς. Υπάρχει όμως μία λεπτομέρεια σε αυτό: Σύμφωνα με το Hudl Instat, στα 8.5 λεπτά που συνυπήρξαν οι Ντόρσεϊ και ΜακΚίσικ στο παρκέ (στην κακή δεύτερη περίοδο), ο Ολυμπιακός είχε -8 στο σύστημα +/-, έχοντας θέμα αμυντικά και έλλειψη μεγέθους.

Τέθηκε θέμα για το γεγονός ότι ο Φαλ πέρασε αργά στο παρκέ στην 4η περίοδο αντί του Ράιτ. Ο Γάλλος είχε +10 στο σύστημα +/-, όταν ο Ράιτ είχε -9 και ο Πετρούσεβ -6. Ο Γάλλος αγωνίστηκε συνολικά 18 λεπτά και 44 δευτερόλεπτα. Ενδεχομένως να υπάρχει σχετική οδηγία για τον χρόνο συμμετοχής του από το ιατρικό επιτελείο της ομάδας, αφού ο Φαλ μόλις επέστρεψε από πολύμηνη απουσία λόγω σοβαρού τραυματισμού (κάταγμα στο πόδι).

Το γεγονός ότι ο Βεζένκοβ δεν πήρε προσπάθεια στα τελευταία 11.5 λεπτά του αγώνα αποτελεί σίγουρα επίσης θέμα. Η Εφές προσαρμόστηκε πάνω του. Την ίδια στιγμή βέβαια, ο ΜακΚίσικ και ο Φουρνιέ είχαν ρυθμό, οπότε κλήθηκαν να πάρουν αποφάσεις με την μπάλα, απλώς πήραν λάθος αποφάσεις. Θα μπορούσε να βρεθεί πλαίσιο αξιοποίησης του καλύτερου παίκτη της ομάδας; Σίγουρα. Είναι όμως πιο εύκολο να το πει αυτό κάποιος από το να το κάνει.

Μία χαμένη ευκαιρία και η συνέχεια

Είναι ξεκάθαρο ότι ο Ολυμπιακός μπορούσε να νικήσει στην Κωνσταντινούπολη. Το “έχασε ένα δικό του παιχνίδι” είναι μία φράση που γενικά υπάρχει στον αθλητισμό, ωστόσο στην πραγματικότητα είναι απλώς ένα πολύ ωραίο κλισέ. Κανένα παιχνίδι δεν είναι δικό σου μέχρι να νικήσεις.

Η Εφές έδειξε χαρακτήρα, είχε σε σπουδαία βραδιά τον Λάρκιν, πήρε λύσεις από παίκτες όπως ο Μπράιαντ, ο Τόμπσον και ο Νουόρα, έκλεισε την άμυνά της καλά, πήρε πιο σωστές αποφάσεις στο τέλος και νίκησε. Κάποιες φορές, μπορεί απλώς ένας αντίπαλος να αποδειχθεί καλύτερος από σένα στις λεπτομέρειες.

Ο Ολυμπιακός δεν έχασε ένα δικό του παιχνίδι. Έχασε όμως μία ευκαιρία να πάρει μία καλή νίκη σε μία δύσκολη έδρα, που θα δούλευε σαν μαξιλαράκι ασφαλείας για μία πιθανή κακή ήττα στο μέλλον. Το ότι η ομάδα του Πειραιά ακόμα ψάχνεται είναι παραπάνω από σαφές.

Οι ρόλοι ακόμα αποσαφηνίζονται. Υπάρχουν παίκτες που ενίοτε για να χωρέσουν στο ροτέισον καλούνται να παίξουν εκτός θέσης (Πίτερς στο 3, Πετρούσεβ στο 5), παίκτες που ακόμα δεν έχουν σταθερό ρόλο (Ντόρσεϊ), παίκτες που είναι on/off λόγω τραυματισμού (Γουίλιαμς-Γκος), παίκτες που μόλις επέστρεψαν (Φαλ), παίκτες που είχαν γεμάτο καλοκαίρι και ακόμα θέλουν χρόνο (Γουόκαπ, Παπανικολάου), παίκτες που ακόμα δεν έχουν επιστρέψει (Μιλουτίνοβ, Έβανς).

Ο Ολυμπιακός δεν έχει την πολυτέλεια να σταθεί σε αυτή την ήττα. Πρέπει να κοιταχτεί στον καθρέφτη, να δει τι πήγε καλά και τι στραβά και να συνεχίσει. Το πρόγραμμα εξάλλου δεν αφήνει χρόνο και χώρο για κάτι άλλο. Όχι όταν στο τέλος του μήνα οι “ερυθρόλευκοι” θα αντιμετωπίσουν διαδοχικά Παναθηναϊκό AKTOR (27/10), Ρεάλ (29/10) και Μπαρτσελόνα (31/10). Στόχος πρέπει να είναι πάντα το επόμενο παιχνίδι. Δεν υπάρχει χρόνος για κάτι άλλο.