Ο Κώστας Κουφός μετά το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Εφήβων, όπου με την Ελλάδα κατέκτησε το ασημένιο μετάλλιο, πήγε στο Λουτράκι για μερικά μπάνια και ήσυχες διακοπές και εν συνεχεία αναχώρησε για τις ΗΠΑ. Λίγο νωρίτερα μίλησε στο περιοδικό DownTown και τον Νίκο Παπαϊωάννου.
Πώς είναι αυτή η άκρως Ελληνική εμπειρία;

Πανέμορφη. Εχω την μητέρα μου και την οικογένειά μου στο πλευρό μου. Παράλληλα είμαι τυχερός επειδή έτυχα όλης αυτής της συμπαράστασης από το Ελληνικό κοινό. Ηταν υπέροχο το συναίσθημα της συμμετοχής μου με την Εθνική ομάδα. Είχαμε μία υπέροχη πορεία. Τερματίσαμε στη δεύτερη θέση, που είναι καλή. Σίγουρα θέλαμε όλοι το χρυσό. Ομως δεν πρέπει να είμαστε αχάριστοι. Το ασημένιο παραμένει μία πολύ μεγάλη επιτυχία.
Περίμενες ότι θα είχες τέτοια υποδοχή;

Εγώ απλά ήρθα στην Ελλάδα προσπαθώντας να δώσω τον καλύτερο εαυτό μου για να βοηθήσω την Εθνική. Λατρεύω τη συμπαράσταση που βρήκα στην πατρίδα. Το ίδιο και η οικογένειά μου. Το απόλαυσα και δεν θα μπορούσα να ζητήσω τίποτε παραπάνω.

Φεύγεις καλύτερος παίκτης;

Δεν μπορώ να σου εξηγήσω με λόγια πόσο καλύτερος έγινα. Κέρδισα έναν νέο κόσμο εμπειριών. Τελείως διαφορετικό παιχνίδι. Πιο γρήγορο. Αλλοι κανονισμοί σε σχέση με το σχολικό πρωτάθλημα στην Αμερική.

Αλλαξε η Ελλάδα σε σχέση με την τελευταία σου επίσκεψη το 2000;

Πάρα πολύ! Δραμματικά. Βλέπω ότι τώρα υπάρχουν πιο πολλά πράγματα να κάνω. Δραστηριότητες. Τουλάχιστον στα δικά μου μάτια άλλαξε πολύ. Ισως και να είναι η ηλικία. Τότε ήμουν έντεκα ετών. Παραμένει πανέμορφη σαν χώρα. Με τα κρυστάλλινα νερά της και τις υπέροχες παραλίες. Είμαι ευγνώμων που σε αυτήν την ηλικία ήρθα στην Ευρώπη και είχα όλη αυτήν την προβολή.

Η καθημερινή ζωή στην πατρίδα;

Είχα την ευκαιρία να πηγαίνω σε καθημερινή βάση στην θάλασσα για να κολυμπάω, με την μητέρα μου και τους συγγενείς μου. Μετά το τέλος του Ευρωμπάσκετ εφήβων, είδα την πάραμονή μου στην Ελλάδα σαν μίνι διακοπές. Βέβαια μπόρεσα να συμπεριλάβω στο πρόγραμμα και μερικέςώρες προπόνησης για να μην σκουριάσω. Αυτές οι μέρες, είναι οι καλύτερες της ζωής μου.

Τι περιμένεις από εδώ και πέρα;

Νιώθω πανέτοιμος για την εθνική ανδρών. Απλά πρέπει να βελτιωθώ άλλο λίγο, γιατί είμαι πολύ νέος ακόμα. Ο κύριος Γιαννάκης είναι σπουδαίος προπονητής και δάσκαλος του μπάσκετ. Είμαι ευλογημένος που είμαι μέλος μιας τέτοιας ομάδας. Που έχω το δικαίωμα για να παίξω κάποια στιγμή και στους άνδρες. Μετά από ένα χρόνο στο κολλέγιο, το σώμα μου θα έχει αναπτυχθεί και άλλο και θα είμαι έτοιμος για την Εθνική ανδρών.

Ολος αυτός ο θόρυβος δεν σε τρελαίνει; Δεν σε ψηλώνει;

Οχι. Προσπαθώ να το βλέπω θετικά. Μ;ενθουσιάζει που βλέπω τον κόσμο να χαίρεται επειδή έπαιξα στην εθνική ομάδα. Μου δημιουργεί περισσότερες υποχρεώσεις έτσι ώστε να μείνω περισσότερες ώρες και να δουλέψω μέσα στο γήπεδο. Ολος ο θόρυβος και η δημοσιότητα δεν μπορεί να με βγάλει από το μονοπάτι μου. Δεν είμαι ούτε ο πρώτος ούτε ο τελευταίος που αντιμετωπίζω τα φώτα της δημοσιότητας. Απλά πρέπει να είμαι ταπεινός και να βλέπω κάθε μέρα που ξημερώνει ξεχωριστά. Θέλω να παίζω καλύτερα κάθε μέρα. Τα ΜΜΕ δεν μπαίνουν στο μυαλό μου. Απλά είναι μέρος της απασχόλησής μου με το μπάσκετ.

Εχεις χρονοδιάγραμμα στο μυαλό σου για το πως θα ξεδιπλωθεί η καριέρα σου;

Οχι ακριβώς. Εμαθα να είμαι υπόμονετικός και να δουλεύω καθημερινά με στόχο τη βελτίωσή μου. Πρέπει να μοχθήσω και να χύσω κι άλλο ιδρώτα για να φτάσω τους στόχους μου. Είμαι περίεργος να δω που θα με φτάσει το μπάσκετ.

Στο ΝΒΑ δηλαδή.

Δεν μπορώ να πω ότι δεν το έχω σκεφτεί. Στιγμιαία. Δεν με απασχολεί αυτή τη στιγμή. Τώρα έχω στο νου τις υποχρεώσεις μου με το Οχάιο Στέητ. Μετά από αυτό θα δω τις επιλογές που θα βρω μπροστά μου.

Ποιός είναι ο αγαπημένος σου συμπαίκτης στην εθνική Εφήβων;

Ολο τα παιδιά ήταν υπέροχα. Δέθηκα περισσότερο με τον Ζήση (Σαρικόπουλος), γιατί είχαμε γνωριστεί στην Αμερική την περασμένη άνοιξη. Μέναμε στο ίδιο δωμάτιο και τα λέγαμε καθημερινά. Θα συνεχίσουμε να το κάνουμε στην Αμερική. Εμαθα ότι θα πάει στο κολλέγιο του Κεντάκι. Είμαι πολύ χαρούμενος γι’ αυτόν και σίγουρος ότι θα τα πάει περίφημα εκεί. Ολοι τους είναι σπουδαίοι χαρακτήρες και ανυπομονώ να τους ξαναδώ του χρόνου.

Τώρα έχεις μπροστά σου το επόμενο κεφάλαιο της καριέρας σου, το Οχάιο Στέητ. Ν’ αντικαταστήσεις το Νο. 1 του φετινού ντραφτ, τολν Γκρεγκ Οντεν.

Είναι σπουδαίος παίκτης. Αλλά δε νιώθω καθόλου πίεση. Μιλάμε απλά για ένα παιχνίδι. Για μπάσκετ. Εγώ θα προσπαθήσω για το καλύτερο. Οσο το κάνω αυτό δεν έχω να φοβηθώ και να μετανιώσω για τίποτε. Ο Οντεν κι εγώ είμαστε δύο διαφορετικοί παίκτες. Εγώ παίζω με την ίδια άνεση κοντά και μακριά από το καλάθι. Ο Γκρεγκ είναι καθαρό «πεντάρι». Είναι μεγάλο το κενό που άφησε, αλλά έχω εμπιστοσύνη στις δυνάμεις μου.

Ποιούς παίκτες από το ΝΒΑ έχεις σαν πρότυπα;

Θα έλεγα περισσότερα κάποιον σαν τον Ντιρκ Νοβίτσκι ή τον Πάου Γκασόλ. Παίκτες που μπορούν ανάλογα με τα μαρκαρίσματα να πάνε κοντά στο καλάθι ή να βγουν και να παίξουν στην περιφέρεια. Η τον Κέβιν Γκαρνέτ. Ομως θα ήθελα να γίνω ένας παίκτης ξεχωριστός.

Και ο πρώτος Ελληνας που επιτέλους θα πρωταγωνιστήσει στο ΝΒΑ.

Ελπίζω να γίνει μια μέρα με τη βοήθεια του Θεού.

Πότε άρχισες να παίζεις μπάσκετ;

Από τότε που με θυμάμαι. Μεγάλωσα με μία μπάλλα μπάσκετ. Φρόντισαν γι’ αυτό ο πατέρας και η μητέρα μου. Ημουν τυχερός γιατί οι γονείς μου έδωσαν την ευκαιρία να έχω πολύ όμορφα παιδικά χρόνια. Είμαστε μία μεγάλη Ελληνική οικογένεια. Αρχισα να παίζω μπάσκετ από τριών ή τεσσάρων ετών. Ξεκίνησα σαν πλέι μέικερ,κάτι που με βοήθησε πολύ στη συνέχεια επειδή έμαθα να χειρίζομαι καλά την μπάλλα. Δεν περίμενα ότι θα έφτανα στα 2μ16. Η μητέρα μου και η οικογένειά μου ήταν πάντα στο πλευρό μου. Ταξίδευαν για να με παρακολουθήσουν στους σχολικούς αγώνες. Να μου συμπαρασταθούν. Δεν θα μπορούσα να ζητήσω πιο ωραίες στιγμές μεγαλώνοντας.

Σε μεγάλωσε απότομα ο θάνατος του πατέρα σου;

Οταν συνέβη, ήμουν μόλις εννέα ετών. Μου έσπασε την καρδιά. Ωρίμασα πολύ πιο γρήγορα απ’ ότι θα έπρεπε. Δεν μπορούσα να καταλάβω κάποια πράγματα τότε. Απλά συνειδητοποίησα πόσο δύσκολο ήταν για την μητέρα μου να μας μεγαλώσει μόνη της. Ετσι άρχισα να βοηθάω περισσότερο για να μην κουράζεται πολύ. Ηταν ταυτόχρονα η μητέρα μου και ο πατέρας μου. Είμαι ευλογημένος που έχω μία τόσο καλή μητέρα και φυσικά την γιαγιά, που ζει μαζί μας.

Δεν πρέπει να σου χαλάνε χατήρια. Ούτε η μαμά, ούτε η γιαγιά.

Ξέρεις, στο σπίτι είμαι απλά ο Κώστας. Ο γιος και ο εγγονός. Υπάρχουν πράγματα που πρέπει να κάνω. Υπόχρεώσεις. Αλλά με αποζημιώνουν με σπουδαία φαγητά. Το καλύτερο απ’ όλα είναι το παστίτσιο. Δεν υπάρχει καλύτερο παστίτσιο από το σπιτικό.

Πότε αντιλήφθηκες ότι το μπάσκετ θα μπορέσει να σε οδηγήσει ψηλά;

Στα τελευταία μου χρόνια στο σχολείο. Οταν άρχισαν να έρχονται οι υποτροφίες από τα μεγαλύτερα κολλέγια της Αμερικής. Τότε κατάλαβα ότι το μπάσκετ θα με βοηθήσει. Δεν ξέρω πως. Για μένα προηγείται η εκπαίδευση. Θέλω να έχω ένα πτυχίο, έτσι ώστε να μην μείνω ξεκρέμαστος στην περίπτωση που δεν πάνε τα πράγματα όπως τα θέλω στο μπάσκετ.Εχω στο μυαλό μου το σχέδιο Α’ και το σχέδιο Β’. Οπως και να ‘χει δεν θα παίζω μπάσκετ για όλη την ζωή μου.

Τι κάνεις στον ελεύθερο χρόνο σου;

Θα σου φανεί περίεργο, αλλά προσπαθώ να παίζω μπάσκετ. Ακόμα κι όταν είμαι σπίτι. Πίσω στον κήπο του σπιτιού υπάρχει ένα γήπεδο μπάσκετ. Βάζω μουσική και απλά παίζω. Αυτή είναι η διασκέδασή μου. Η εκτόνωσή μου. Αυτό είναι το χόμπι μου.

Τι μουσική ακούς;

Συνήθως hip hop και r n’ b. Ακούω και μερικά Ελληνικά. Πιο παλιά. Οπως τον Νότη Σφακιανάκη. Ακούω το «Σώμα μου» και άλλα τέτοια. Χορεύω Ελληνικούς χορούς. Μου αρέσουν και τα μπουζούκια.

Πιστός στις παραδόσεις.

Βέβαια. Ημουν μέλος ομάδας Ελληνικών χορών στο Κάντον. Ξέρω όλους τους χορούς. Φορούσα τσαρούχια, φουστανέλλα και τα υπόλοιπα. Το απόλαυσα. Βέβαια δεν υπάρχει πλέον φουστανέλλα και τσαρούχια στο νούμερό μου.

Νιώθεις ότι βρίσκεσαι στο σπίτι σου;

Ναι. Εχω συγγενείς στην Ελλάδα τόσο από την πλευρά της μητέρας μου, όσο και του πατέρα μου. Είναι το δεύτερο σπίτι μου. Μεγάλωσα στην Αμερική κι εκεί πρέπει να είμαι, αλλά η Ελλάδα είναι η πατρίδα. Από εδώ και πέρα σκοπεύω κάθε καλοκαίρι να έρχομαι εδώ και να παίζω με την εθνική ομάδα. Για το υπόλοιπο της καριέρας μου.

Το πιο παράξενο πράγμα που συνάντησες στην Ελλάδα;

Εχω την εντύπωση ότι κανείς δεν κοιμάται στην Ελλάδα. Στην Αμερική κοιμούνται μία συγκεκριμένη ώρα. Εδώ όταν κοιμάμαι, ακούω μουσική να παίζει απ’ έξω! Είναι ωραίο κι έχει πλάκα, αλλά δεν ξέρω αν μπορώ να το αντιμετωπίσω για περισσότερο από έναν χρόνο.

Στενοχωριέσαι που φεύγεις;

Ναι. Δέθηκα με τον τόπο μου. Λυπάμαι που φεύγω. Αλλά πρέπει να γυρίσω στην Αμερική. Με περιμένει δουλειά. Είμαι σίγουρος ότι με το που θα πατήσω το πόδι μου στην Αμερική θα πάω για προπόνηση. Να φτάσω στην καλύτερη δυνατή κατάσταση.

Είσαι workaholic;

Ω ναι. Στην Αμερική έχω το κλειδί από το γυμναστήριο του σχολείου και μπορώ να πηγαίνω όποτε θέλω για να σουτάρω ή να κάνω βάρη. Υπάρχει ειδικό μηχάνημα που μου πασσάρει την μπάλλα, οπότε μπορώ και μόνος μου. Θέλω να δουλέψω και πρέπει να το κάνω. Μόνο έτσι θα γίνω καλύτερος. Με τη δουλειά και την προπόνηση. Παίρνω ρεπό μία φορά την εβδομάδα.

Παρακολουθείς ΝΒΑ;

Ασφαλώς. Συνέχεια. Μαζί και το κολλεγιακό και από εδώ και πέρα και το ελληνικό πρωτάθλημα. Ειμαι fan του Κλίβελαντ.

Είσαι ο μοναδικός οπαδός των Καβαλίερας που γνωρίζω!

Ημουν από μικρός όταν δεν πήγαιναν καλά και φυσικά τώρα, που έφτασαν μέχρι τους τελικούς του ΝΒΑ, με τον ΛεΜπρόν Τζέιμς. Είανι τρομερό παιδί και μεγάλος παίκτης. Εχουν φτιάξει σπουδαία ομάδα.

Κρατάς επαφή με τον ΛεΜπρόν Τζέιμς;

Οχι τόσο απ’ ευθείας με τον ίδιο. Οσο με τους φίλους του. Τον Κρις Ντένις, τον Μάβερικ Κάρτερ. Πηγαίνουμε και παίζουμε διπλά, έτσι για πλάκα.

Ραντεβού του χρόνου στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Πεκίνο.

Πρώτα στην πατρίδα και μετά στο Πεκίνο. Ελπίζω να είμαι κι εγώ εκεί με την Εθνική ομάδα για να προσπαθήσουμε να κατακτήσουμε το χρυσό μετάλλιο.