Στις 10 Ιανουαρίου προσγειώθηκε στο Βελιγράδι ο Darrell Williams, ως η τελευταία προσθήκη στο ρόστερ της Partizan. Θα μας πείτε "ε και;". Θα σας ζητήσουμε να κάνετε λίγα δευτερόλεπτα υπομονή. Ή για την ακρίβεια να μάθετε γιατί ο 26χρονος σέντερ είναι γνωστός ως "a man who doesn't not give up and doesn't not give in, when most people would have". Δηλαδή, ως ένας άνθρωπος που δεν παραιτείται και δεν ενδίδει, όταν οι περισσότεροι θα το έκαναν.

Ήταν senior στο Oklahoma State, το τέταρτο σχολείο του σε έξι χρόνια και δούλευε επί μιας πολλά υποσχόμενης καριέρας στο μπάσκετ. Υπό νορμάλ συνθήκες, αυτό που έπρεπε να σκέφτεται είναι η αποφοίτηση του και πώς θα κινηθεί μετά, σε ό,τι αφορά το μέλλον του σε συνάρτηση με την πορτοκαλί μπάλα. Μόνο που οι συνθήκες που έζησε δεν ήταν νορμάλ.

Το πρωί της 12ης Δεκεμβρίου του 2010, την επομένη ενός πάρτι στο Stillwater, δυο φοιτήτριες κατέθεσαν ενώπιον των αρχών ότι τις είχε κακοποιήσει. Τον ανέκριναν, δεν βρήκαν λόγο να τον συλλάβουν και η ζωή συνεχίστηκε. Στις 5/2 του 2011 είχε παίξει με τους Cowboys, εναντίον της Oklahoma. Είχε σκοράρει 18 πόντους και είχε "κατεβάσει" 12 ριμπάουντ. Δυο ημέρες μετά, ενημερώθηκε πως κατηγορείται για σεξουαλική επίθεση και βιασμό με τη χρήση αντικειμένου, από τις ίδιες γυναίκες, που υποστήριξαν πως ήταν στο εκτός campus πάρτι, παρουσία άλλων 80 ανθρώπων.

ξέρω πως δεν το έκανα, άρα δεν θα ανησυχήσω και δεν θα αγχωθώ. Δεν μπορούσα να πιστέψω πως υπήρχε άνθρωπος που μπορούσε να πει τέτοιο ψέμα". Τελικά, υπήρξαν δυο. Πήγε για ανάκριση, πήγε σε ακροαματική διαδικασία και πάντα επαναλάμβανε ότι " εμπιστεύομαι το σύστημα". Οι εισαγγελείς του είχαν προσφέρει συμβιβασμό: αν δήλωνε "ένοχος" και ζητούσε συγγνώμη από τις κοπέλες, η κατηγορία θα εξελισσόταν σε ελάχιστο πλημμέλημα, δεν θα πήγαινε φυλακή, θα μπορούσε να συνεχίσει να παίζει μπάσκετ και να δηλώσει συμμετοχή στο ΝΒΑ draft. Αρνήθηκε, μολονότι οι δικηγόροι του, αλλά και αρκετοί από τους ανθρώπους που ήταν κοντά του του έλεγαν να δεχθεί. Παρ' ότι ήξερε πως θα χάσει χρόνο και ευκαιρίες. " Αν δεχόμουν, στο μυαλό μου θα σήμαινε πως παραδεχόμουν ότι ήμουν αδύναμος. Όπως είπα και στον προπονητή μου, αν δεχόμουν θα ήταν σαν παραδεχόμουν ότι το έκανα. Δεν μετανιώνω για την απόφαση μου". Παρένθεση: scout του ΝΒΑ είχε αποκαλύψει πως αν δεχόταν το συμβιβασμό, θα είχε επιλεγεί στο ΝΒΑ draft, στο δεύτερο γύρο.

Δεν υπήρχαν μάρτυρες, ούτε αποδεικτικά στοιχεία (ακόμα και η αναγνώριση του από τη μια κοπέλα, ήταν αμφιλεγόμενη -τον ταυτοποίησε από φωτογραφία της ομάδας, ενώ η επίσημη διαδικασία είναι να επιλέγει μεταξύ μεμονωμένων πορτρέτων -τον είχε περιγράψει ως ανοιχτόχρωμο μαύρο), ενώ είχε περάσει και με επιτυχία από δυο διαδικασίες ανιχνευτή ψεύδους. Ο δικαστής όμως, της Payne County πίστεψε όσα είχαν να πουν οι γυναίκες και στις 23/7 του 2012 αποδείχθηκε πως και οι ένορκοι πίστευαν τα -κατά δήλωση τους- θύματα.

Στο άκουσμα της ετυμηγορίας αλύχτησε " ω Θεέ μου", χτυπώντας τα χέρια του στο τραπέζι με ορμή, πριν στραφεί στους ενόρκους και τους πει " δεν το έκανα". Καταδικάστηκε σε δυο χρόνια φυλάκισης -ένα για κάθε θύμα- και πήγε στη φυλακή, όπου τις πρώτες ημέρες " πηγαινοερχόμουν στο κελί και σκεφτόμουν πως αυτό που ζω δεν μπορεί να είναι αλήθεια. Το βράδυ δεν μπορούσα να κοιμηθώ. Ζούσα σε ένα εφιάλτη. Η όλη διαδικασία πήρε τόσα πολλά από μένα. Ένιωθα σαν να μην έχω λόγο να ζω".

Όταν έφτασε στο ναδίρ, πήρε τηλέφωνο τον Randy Brown -της δωδεκαετούς θητείας στο ΝΒΑ και των τριών τίτλων με τους Bulls. Τον είχε γνωρίσει μια φορά, το 2012 (λίγο πριν την καταδίκη του) σε ματς του AAU (Amateur Athletic Union), όπου έπαιζε με τον Derrick Rose. Η κοινή συνισταμένη ήταν πως και οι δύο είχαν μεγαλώσει στο Chicago. Έπειτα, είχαν έναν κοινό γνωστό: τον Tyrone Bullock, προπονητή του Willliams σε camp της πόλης του. Εκείνη την περίοδο, ο Brown ήταν συνεργάτης των GM των Bulls. Έκανε ό,τι μπορούσε για να βοηθήσει τον Williams να μη τα χάσει και μεταξύ αυτών που του είχε πει ήταν και "όταν αποφυλακιστείς, θα είμαι εκεί για να διασφαλίσω πως θα σου δοθεί μια δεύτερη ευκαιρία. Θα φυλάω τα νώτα σου". Ανταποκρίθηκε στη δέσμευση, φροντίζοντας να πάρει ο μικρός πτυχίο και μετά να του βρει ομάδα εκτός των ΗΠΑ. Και όλα αυτά, ενώ ο Williams είχε φτάσει σε σημείο να πιστεύει πως δεν θα ξαναπαίξει μπάσκετ, ότι δεν θα ξαναπάει σε πανεπιστήμιο.

Είχε συμπληρώσει τρεις μήνες υπό κράτηση, όταν στις 12/10 του 2012 πήρε αναστολή (ο δικαστής Phillip Corley είχε δεχθεί το αίτημα του να εξετάσει το ενδεχόμενο νέας δίκης -στις 14/9) και βγήκε από τη φυλακή, με κατεύθυνση το σπίτι του, στο Chicago, όπου τον περίμενε η μητέρα του και η αδελφή του.Ο μεγαλύτερος αδελφός του είχε δολοφονηθεί το 2009, εκεί, στη γειτονιά που δεν ήταν από τις πιο ασφαλείς του πλανήτη. Μεγάλωσε στα Robert Taylor Homes, δημόσια κτίρια στη νότια πλευρά του Chicago, όπου κυριαρχούν ο υπερπληθυσμός (το project δημιουργήθηκε για να φιλοξενήσει 11.000 ανθρώπους και έφτασε τους 27.000), τα ναρκωτικά, η βία και η φτώχεια.

Εκείνος, για να μείνει μακριά από τα προβλήματα, είχε επιλέξει να επικεντρωθεί στα μαθήματα του -και όλα αυτά κυριαρχούσαν στις σκέψεις του, όταν βρέθηκε πίσω από τα σίδερα της φυλακής, οπότε έκανε ένα flash back στη ζωή του. Οι συγγενείς του δεν ήταν οι μόνοι που δεν έπαψαν ποτέ να πιστεύουν στην αθωότητα του. Είχε κοντά του πολλούς. Πάρα πολλούς. Ένας ήταν ο Αιδεσιμότατος Jesse Jackson, ο οποίος πήγε στο Stillwater της Oklahoma για να σταθεί στην οικογένεια του Williams, αλλά και στους εκατοντάδες ανθρώπους που θύμιζαν με ό,τι μέσο διέθεταν πως είναι αθώος.

Κάποιοι άλλοι που επίσης ήταν δίπλα του, τα μέλη του μη κερδοσκοπικoύ οργανισμού Chicago Innocence Project (ασχολείται με την έρευνα υποθέσεων που έχουν καταλήξει σε λανθασμένη καταδίκη), με τον πρόεδρο της, David Protess να γράφει διαδοχικά άρθρα στη Huffington Post, επί των ερωτηματικών που προέκυπταν από τη δίκη του Williams. Το μέλλον του ωστόσο, παρέμενε αβέβαιο, με την ταμπέλα του "βιαστή" να είναι ακόμα στην πλάτη του -και να ανήκει στη σχετική λίστα, πράγμα που σήμαινε πως δεν μπορούσε να πηγαίνει σε δημόσια πάρκα ούτε για να παίξει με την κόρη του.

Ο νέος δικηγόρος του σε συνεργασία με το Chicago Innocence Project κατάφεραν να βρουν στοιχεία που αμφισβητούσαν την έκβαση της δίκης. Για παράδειγμα, ο Jarred Shaw συμπαίκτης του Williams και σημαντικός μάρτυρας, δεν κλήθηκε καν γιατί ένας από τους κατήγορους τον είχε μπερδέψει με τον Williams. Μετακόμισε στη Utah πριν αρχίσει η δίκη και δεν ήταν νομικά υποχρεωμένος να παραστεί, παρ' ότι υπήρχε κλήτευση. Eπίσης, οι έντεκα ένορκοι ήταν άσπροι και ο τελευταίος Ασιάτης, ενώ υπήρξαν αποδείξεις που ήθελαν τις γυναίκες που τον έστειλαν στη φυλακή να έχουν διανοητικά προβλήματα. Η μια μάλιστα, είχε συλληφθεί δυο φορές για ληστεία. Έκαναν αίτηση για "κακοδικία" και τον Απρίλιο του 2013, το Εφετείο της Oklahoma απέσυρε την καταδίκη. " Άρχισα να κλαίω. Ήταν πολύ συναισθηματική ημέρα". Είχε μείνει δυόμιση χρόνια μακριά από το σπορ.

Ήταν Νοέμβριος, όταν αποφάσισε να δει ένα παιχνίδι: ήταν των Bulls με τους Thunder. Αυτό που έζησε από τη μία τον πονούσε, από την άλλη του έδωσε κίνητρο. Σκέφτηκε τον κόσμο να φωνάζει για εκείνον. Συνάντησε τον Brown μετά τον αγώνα και εκείνος τον πίεσε να μην εγκαταλείψει το όνειρο που είχε να παίξει στο ΝΒΑ. Του θύμισε πως άξιζε άλλη μια ευκαιρία, εφόσον αποδείκνυε ότι την άξιζε. Πρώτα βέβαια, θα έπρεπε να τελειώσει το κολέγιο. Μόνο που είχε εκπνεύσει η υποχρεωτική πενταετία. Εάν το NCAA δεν έκανε μια εξαίρεση για εκείνον, θα ήταν αδύνατο να αγωνιστεί στην Division I. Έπρεπε να κάνει και ένα υποχρεωτικό τετράμηνο, στην Division II. Ήταν πολλοί οι προπονητές που τον ήθελαν, αλλά συναντούσαν τις αντιρρήσεις των διοικήσεων. Και σαν να μην έφτανε αυτό, συνελήφθη γιατί ούρησε δημοσίως -έξω από το σπίτι ενός φίλου- και πέρασε ένα ακόμα μήνα στη φυλακή -διότι δεν είχε κάνει σωστά τη δήλωση του στη λίστα με τους sex offenders.

Για έναν περίεργο λόγο, ό,τι και αν συνέβαινε εκείνος δεν έχανε την αισιοδοξία του! Φανταστείτε λοιπόν, τι έγινε όταν αθωώθηκε ή όταν τον κάλεσαν στο Texas A&M Commerce όπου έπαιξε ανταγωνιστικό μπάσκετ, για πρώτη φορά έπειτα από 33 μήνες. Είχε φτάσει τα 25 και ήταν τελειόφοιτος σε κολέγιο. Δεν ένιωθε άσχημα. Τουναντίον, εκτιμούσε το γεγονός ότι " από ένα κελί, βρέθηκα σε αποδυτήρια ομάδας. Αυτό με υποχρεώνει να είμαι ταπεινός και να εκτιμώ ό,τι μου συμβαίνει". Είχε 18.5π. και 12.4 ριμπ. ανά αγώνα, για τους Lions που για πρώτη φορά στην ιστορία τους έφτασαν τις 20 νίκες. Εκείνος αναδείχθηκε "παίκτης της χρονιάς" και "newcomer" στη Lone Star Conference και επελέγη για μέλος της Division II ομάδας.

Έμενε απέναντι από το γήπεδο, δεν είχε τηλεόραση στο σπίτι του και όταν δεν έκανε προπόνηση, διάβαζε τα μαθήματα του, εξηγώντας πως " δεν έχω χρόνο για περισπασμούς". Όταν αποφοίτησε, είχε στα χέρια του πτυχίο στην κοινωνιολογία και στην εκπαιδευτική ψυχολογία, από το Oklahoma State. Περνούσε μαθήματα και από τη φυλακή, ενώ ό,τι έλειπε για το πτυχίο το έκανε στο Texas A&M Commerce. Στο τελευταίο του παιχνίδι, είχε κοντά του την αδελφή του, Alice, η οποία είχε ταξιδέψει από το Chicago (δήλωσε πως " είναι ευλογημένος γιατί έχει μια δεύτερη ευκαιρία στη ζωή και το μπάσκετ") και τον προπονητή του στο Oklahoma State (" ο οποίος ήταν σαν πατέρας μου"), Travis Ford.

Ο τελευταίος είχε ενημερώσει πως " δεν θα το έχανα για τίποτα στον κόσμο. Είμαι υπερήφανος για εκείνον και για τον άνδρα που 'χει γίνει". Ο Travis μαζί με τη σύζυγο του, Heather ήταν πάντα εκεί, δίπλα του να τον στηρίζουν. " Έχει κουραστεί να με ακούει να του λέω πόσο υπερήφανη είμαι για εκείνον" έχει εξηγήσει η κυρία Ford, πριν προσθέσει " είναι πολύ γρήγορος στο να ευχαριστεί όσους τον στήριξαν και να δηλώνει ευγνώμων. Βέβαια, την περισσότερη δουλειά την έκανε ο ίδιος, με το να διατηρήσει την αισιοδοξία του. Και αυτό ήταν κάτι που έκανε, γιατί ήθελε να το κάνει".

" Δεν πιστεύω ότι θα είχα επιβιώσει, χωρίς τη στήριξη που είχα" έχει σχολιάσει ο ίδιος, " γνωρίζοντας πως υπάρχουν τόσοι που σε πιστεύουν και μάχονται για εσένα, έχεις ένα επιπλέον κίνητρο να "βγάλεις" τη μέρα. Είναι κάτι το τεράστιο", είχε εξηγήσει, λίγο πριν ο Brown κάνει τα λόγια του πράξη. Του είχε πει πως αν θριαμβεύσει στο παρκέ και μείνει μακριά από τα προβλήματα, θα του "κλείσει" ένα δοκιμαστικό με τους Bulls και αυτό έκανε, πριν εξηγήσει " ήθελα να ξέρει πως δεν τον έχουν εγκαταλείψει όλοι". Ο Williams απάντησε " αυτό σημαίνει πολλά, από τη στιγμή που το λέει κάποιος, ο οποίος έχει παίξει στο ΝΒΑ". Εμφανίστηκε με τη φανέλα των "Ταύρων" στο Summer League του Las Vegas. Πριν το πρώτο παιχνίδι, δεν είχε άγχος. Περίμενε χρόνια για αυτή την ευκαιρία και δεν σκόπευε να τη "γκρεμίσει".

Δούλεψε και με τους Mavericks και είχε 3.6π., 4.8 ριμπ. σε 9.4 λεπτά, ανά αγώνα, ενώ εναντίον του Chicago μέτρησε 13π. σε 28'. Ήταν ανήμερα της συμπλήρωσης τριών χρόνων από την καταδίκη του και όλα ήταν τόσο διαφορετικά. Στο Summer League εκτίμησε κάθε μικρή λεπτομέρεια της καθημερινότητας. Από το ότι είχε την ευκαιρία να πατήσει στο παρκέ, από το λεωφορείο που έμπαινε με τους άλλους παίκτες για να πάει στο γήπεδο, από τις συζητήσεις με τους προπονητές, από το άκουσμα του ονόματος του από το μεγάφωνο του γηπέδου. Ένιωσε ευγνώμων, για όλα όσα δεν πίστεψε πως θα ζήσει ποτέ, όταν ήταν στη φυλακή. Όταν τα είχε χάσει όλα. " Ήταν η στιγμή που ένιωσα υπερήφανος για τον εαυτό μου. Δεν σταμάτησα να ευχαριστώ το Θεό για την ευκαιρία που μου έδωσε. Εκεί που ήμουν σε ένα κελί, δυο χρόνια αργότερα πατούσα σε παρκέ του ΝΒΑ, φορούσα φανέλα του ΝΒΑ. Ήταν κάτι που πίστευα πως δεν θα γίνει ποτέ".

Θέση στο ΝΒΑ δεν βρήκε, βρήκε όμως στο Βέλγιο: στην Verviers-Pepinster. Είχε 17.2 πόντους και 10.7 ριμπ., ανά αγώνα, έως τις 9 Ιανουαρίου που ανακοινώθηκε από την Partizan. Σε μηδενικό χρόνο, οι Grobari του έφτιαξαν και video, για να τον καλωσορίσουν. Σε λίγες ημέρες θα αποκτήσει και δεύτερο παιδί, άλλη μια κόρη, με τη σύντροφο του να ενημερώνει -στο Twitter- πως έχουν μείνει 21 ημέρες. Θα λέγατε πως η ζωή του έχει μπει πια, σε μια άλλη φάση. Ενδεχομένως την καλύτερη όλων των εποχών. " Μετά όσα μου συνέβησαν, έμαθα να προσέχω ποιους έχω δίπλα μου. Όλοι πρέπει να προσέχουν, για να μην πάθουν ό,τι έπαθα εγώ. Ήταν δύσκολο, αλλά το ξεπέρασα".

Πηγές: si.com, Twitter, sportingnews.com, newsok.com, lionsathletics.com, usatoday.com, WFAA TV, cbsnews.com, expandedsports.com.