Στην πόλη του Σαρλ Λεκλέρ (που πιθανότατα θα βρίσκεται στο γήπεδο), του πρωτοπόρου του πρωταθλήματος της Formula 1, ο Ολυμπιακός θέλει το βράδυ της Τετάρτης (27/4) να μοιάζει ξανά με Ferrari. Ο Σπύρος Καβαλιεράτος είχε αποκαλέσει Λεκλέρ τον Μάικ Τζέιμς, οι Πειραιώτες ξέρουν ποιον και τι θα αντιμετωπίσουν στο μικρό Γκαστόν Μεντεσάν που θα είναι φυσικά κατάμεστο, αναβλύζουν ωστόσο αισιοδοξία, αυτοπεποίθηση, σιγουριά πως αν μπουν στο ματς όπως εκείνοι θέλουν, τότε θα βρεθούν σε θέση να διεκδικήσουν την νίκη και την ανάκτηση του πλεονεκτήματος έδρας στα playoffs της EuroLeague.

Αποστολή στο Μονακό: Χάρης Σταύρου

Για τον Ολυμπιακό, που δεν θα έχει ούτε στο Game 3 της σειράς τον τραυματία Χασάν Μάρτιν, το ζητούμενο δεν είναι η νίκη. Το ζητούμενο είναι να κάνει πολλά μικρά βήματα ώστε προς το τέλος της αναμέτρησης να είναι σε θέση να διεκδικήσει το αποτέλεσμα. Όχι γιατί η Μονακό είναι υπερομάδα, ούτε γιατί τον είχε συντρίψει στο ματς της κανονικής περιόδου, ακόμη-ακόμη ούτε επειδή προέρχεται από σαρωτική, αυτοκρατορική εμφάνιση στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας. Αλλά γιατί το playoffs basketball είναι διαφορετικό από εκείνο της κανονικής περιόδου. Είναι πιο σκληρό, έχει περισσότερη στρατηγική και φυσικά δεν έχει σάκο του μποξ. Ή μάλλον, είχε κατά κάποιον τρόπο τη Μακάμπι Τελ Αβίβ, αλλά αυτή είναι μια άλλη συζήτηση, για άλλη ώρα.

Ο Σάσα Ομπράντοβιτς δεν μίλησε τυχαία για την διαιτησία του πρώτου αγώνα. Όπως δεν ήταν τυχαία και η διαχείριση του Game 2 από τους διαιτητές. Έτσι είναι όμως τα playoffs και στη EuroLeague και στο NBA όπως αναλύσαμε στο όγδοο επεισόδιο του Bald Brothers με τον Σπύρο Καβαλιεράτο. Είναι σειρές προσαρμογών και αντιδράσεων και γι' αυτό έχουν την δική τους μαγεία. Υπέροχα τα Final Four, με κόσμο από τις τέσσερις φιναλίστ να γιορτάζει σε νοκάουτ αναμετρήσεις, δεν θέλουμε να αλλάξει ποτέ αυτό το φορμάτ του... ξαφνικού θανάτου, όμως και τα playoffs είναι η αποθέωση του FIBA μπάσκετμπολ, η αποθέωση της στρατηγικής, της προετοιμασίας, σωματικής και πνευματικής, της απάντησης σε κάθε πρόβλημα.

Η Μονακό έχασε τον Άλφα Ντιάλο στο δεύτερο ματς, είχε όμως τον Ντανίλο Άντζουσιτς έτοιμο. Κι ας μην τον είχε χρησιμοποιήσει ο Ομπράντοβιτς στο πρώτο παιχνίδι. Είχε και τον Ντουέιν Μπέικον που μετά από μια κακή βραδιά, ήταν απίθανος στο Game 2. Είχε και τον Μάικ Τζέιμς που τα έκανε όλα λάθος στο πρώτο μέρος και όλα σωστά στο δεύτερο. Οι προσαρμογές που αναφέρουμε συνεχώς, είναι το Α και το Ω σε σειρές σαν κι αυτή, στην οποία ουδείς μπορεί να μιλήσει για ξεκάθαρο φαβορί. Σίγουρα, πάντως, ο Ολυμπιακός έχει περισσότερη εμπειρία, έχει συνοχή και ομοιογένεια και θα πρέπει όλα αυτά τα τα απλώσει στο παρκέ του Γκαστόν Μεντεσάν, αρχής γενομένης από το αποψινό ματς.

Γενικώς στο Μόντε Κάρλο οι ρυθμοί είναι χαλαροί. Το Μονακό είναι ακριβώς αυτό που βλέπει κάποιος στην τηλεόραση. Τα έχει όλα μικροσκοπικά, από τα πεζοδρόμια μέχρι τις διαβάσεις και από τα καφέ μέχρι τους χώρους στάθμευσης, με το γήπεδο της Μονακό να ακολουθεί αυτή την τάση. Πολλές και μεγάλες ομάδες λύγισαν εδώ, στο κλειστό που βρίσκεται κάπως από την εξέδρα του ποδοσφαιρικού σταδίου της Μονακό, στην κανονική περίοδο όμως. Μπορεί η παρέα του Τζέιμς να ρίξει στο καναβάτσο τον αντίπαλό της και στα playoffs; Όπως έλεγε ο Κώστας Παπανικολάου μετά από το Game 2, αν κάνει τρεις σερί νίκες, τότε θα αξίζει το ταξίδι στο Βελιγράδι.

Η σειρά έχει ακόμη πολλές συγκινήσεις. Η απουσία του Χασάν Μάρτιν που δεν μπορεί να ξεπεράσει το αιμάτωμα στον μηρό είναι μεγάλη, μεγαλύτερη απ' όσο πιστεύει ο μέσος φίλους του Ολυμπιακού. Το συζητήσαμε και με τον Παντελή Διαμαντόπουλο στο Show Must Go On LIVE πως το μεγαλύτερο πλήγμα το έχει δεχθεί ο Κώστας Σλούκας, ο οποίος έχει καλή χημεία με τον Αμερικανό, δεν τον βλέπει στο παρκέ, δεν υπάρχει άλλος ψηλός για να παίξει μαζί του το πικ-εν-ρολ και αυτομάτως το παιχνίδι των ερυθρόλευκων γίνεται κάποιες στιγμές προβλέψιμο. Και έτσι παρασύρεται και ο Μουστάφα Φαλ, που γύρισε στην πατρίδα του για να επαναλάβει την εμφάνιση που είχε κάνει στον αγώνα της κανονικής περιόδου.

Εν κατακλείδι, περιμένουμε πως η Μονακό θα μπει στο ματς με το μαχαίρι στα δόντια για να χρησιμοποιήσει τον δικό της, αλλά και τον ενθουσιασμό του κόσμου. Αν, όμως, ο Ολυμπιακός είναι εξίσου αποφασιστικός, όσο περνάει η ώρα και όσο αντέχει, τόσο θα βλέπει τις πιθανότητές του να αυξάνονται. Γιατί έχει την εμπειρία. Γιατί έχει το know how σε σειρές σαν κι αυτή. Και οι άνθρωποί του, από τον πρώτο του οργανισμού μέχρι τον τελευταίο, αντιλαμβάνονται πως η φετινή ευκαιρία δεν πρέπει να χαθεί.