Στην πρώτη της χρονιά στη Basket League ΣΚΡΑΤΣ, η ΚΑΕ Κόροιβος εμπιστεύτηκε τη θέση του επικεφαλής ιατρικής υποστήριξης στον dr. Ιωάννη Τριανταφυλλόπουλο ο οποίος συνέβαλε τα μέγιστα με την πλούσια εμπειρία και τον επαγγελματισμό του.

Μέσω του koroibosbc.gr, ο διακεκριμένος επιστήμονας αναφέρθηκε στις υψηλές απαιτήσεις που υπάρχουν στη συνεργασία του με τον Κόροιβο και αποκάλυψε μικρά και μεγάλα μυστικά, γύρω από την πρόληψη και την αποκατάσταση των τραυματισμών των αθλητών, σε συνάρτηση με την ένταση της προπόνησης και των αγώνων.

Ποιες είναι οι εντυπώσεις σας από τη συνεργασία με τον Κόροιβο;

"Ο Κόροιβος διαθέτει εξαιρετικό διοικητικό και τεχνικό επιτελείο. Στελεχώνεται από ανθρώπους ικανούς να τον στηρίξουν και να τον κρατήσουν στη μεγάλη κατηγορία. Η ομάδα είναι αξιόμαχη με προσεκτικά επιλεγμένο ρόστερ. Μακάρι να στελεχωθεί και από Έλληνες παίκτες, και κυρίως νέα παιδιά από τη Πελοπόννησο. Με το τεχνικό επιτελείο της ομάδας έχω άψογη συνεργασία και γι' αυτό με τον σωστό προγραμματισμό καταφέραμε να περιορίσουμε τους άσκοπους τραυματισμούς".

Πόσο σημαντικό είναι για την Ηλεία που έχει μια ομάδα στην Basket League ΣΚΡΑΤΣ;

"Ανέλαβα την ομάδα εντελώς ρομαντικά, καθώς είναι στον τόπο καταγωγής μου, επομένως είναι πάρα πολύ σημαντικό από μια περιοχή που ναι καθαρά αγροτική, να υπάρχει μια επαγγελματική ομάδα. Είναι ένας πόλος έλξης για τους κατοίκους να παρακολουθούν ένα όμορφο θέαμα, δίνει κίνητρο στα παιδιά να ασχοληθούν με το μπάσκετ και παράλληλα δίνει την ευκαιρία στην Ηλεία να αναδείξει την αθλητική της ταυτότητας. Η πορεία του Κόροιβου ήταν εξαιρετική. Υπήρξε πολύ καλός σχεδιασμός του ρόστερ της ομάδας, πολύ καλή καθοδήγηση από το προπονητικό επιτελείο και με τη σωστή συνεργασία όλων, αποφεύχθηκαν οι σοβαροί τραυματισμοί. Τα καλύτερα έρχονται για την ομάδα που κάνει περήφανο όλο το νομό".

Πόσο υψηλές απαιτήσεις έχει η συνεργασία με μια ομάδα Α1 κατηγορίας;

"O ιατρός μιας ομάδας Α1 κατηγορίας πρέπει να λαμβάνει σωστές αποφάσεις που έχουν να κάνουν με την βελτιστοποίηση της απόδοσης του αθλητή, την ασφαλή συμμετοχή του στο άθλημα καθώς και τον χρόνο επιστροφής του μετά από ένα τραυματισμό. Ο ιατρός της ομάδας πολλές φορές καλείται να λάβει αποφάσεις κάτω από καθεστώς πίεσης, αφού ο προπονητής θέλει τον τραυματισμένο παίκτη όσο το δυνατό γρηγορότερα πίσω στην ομάδα. Άρα ο ιατρός της ομάδας έχει μεγάλη συμμετοχή τόσο στις επιτυχίες, όσο και στις αποτυχίες. Ο ρόλος του ιατρού είναι πολύπλευρος. Σχετίζεται με το αθλητή, με το τεχνικό επιτελείο και με το διοικητικό επιτελείο.

Όσον αφορά το ρόλο του προς τον αθλητή:

- Αποφασίζει τον χρόνο επιστροφή του μετά από τραυματισμό.

- Προλαμβάνει τραυματισμούς τον αθλητών με οδηγίες που αφορούν την εκγύμνασή τους και τρόπους προστασίας αλλά και δίνει συμβουλές διατροφής και εξωγηπεδικής ζωής.

- Μεριμνά για τη διατήρηση άριστης κατάστασης της υγείας των αθλητών.

Σχετικά με τη σχέση του με τον προπονητή και το τεχνικό επιτελείο:

-Ενημέρωση σε μοντέρνες τεχνικές αποθεραπείας αλλά και πρόληψης τραυματισμών.

-Καταστρώνει χρονοδιάγραμμα αποχής και επιστροφής των αθλητών μετά από τραυματισμούς.

Τέλος, ο ρόλος του προς το διοικητικό επιτελείο της ομάδας, πρέπει να πω ότι ο ιατρός είναι μεν φίλος του αθλητή αλλά ταυτόχρονα και συνέταιρος της ομάδας και πρέπει να την προστατεύει από αγορά μη ικανών, μη αποδοτικών παικτών ή παικτών που έχουν ιστορικό σοβαρών τραυματισμών. Επομένως, συμμετέχει στο σχεδιασμό του ρόστερ, ενημερώνοντας την ομάδα για την ετοιμότητα αλλά και την ικανότητα των παικτών".

Κακώσεις στο μπάσκετ... Από πού προέρχονται και πώς αντιμετωπίζονται καλύτερα;

"Στο μπάσκετ συμβαίνει μεγάλος αριθμός τραυματισμών γιατί είναι δυνατό και γρήγορο άθλημα με επαφή αντιπάλων. Το μπάσκετ ανήκει στα αθλήματα υψηλού κινδύνου για τρεις λόγους:

1. Υπάρχει επαφή με αντίπαλο (contact )

2. Έχει αναπηδήσεις (jump )

3. Διεξάγεται σε κλειστούς χώρους (indoor )

Το 60% των τραυματισμών συμβαίνουν στα κάτω άκρα, στα γόνατα και τις ποδοκνημικές, ενώ το 40% συμβαίνει στα άνω άκρα, κυρίως στους ώμους και τα δάκτυλα των χεριών, καθώς και στον κορμό δηλαδή τη σπονδυλική στήλη και τον θώρακα. Πρέπει να επισημάνουμε ότι τα τελευταία χρόνια η αύξηση της ταχύτητας με την οποία παίζεται το μπάσκετ οδήγησε σε αυξανόμενα ποσοστά τραυματισμών στο πρόσωπο και το κεφάλι.

Το 50% των τραυματισμών συμβαίνει κατά τη διάρκεια ενός αγώνα αλλά και το υπόλοιπο 50% συμβαίνει στις προπονήσεις.

Μοιρασμένα είναι και τα ποσοστά των τραυματισμών που συμβαίνουν με επαφή αντιπάλου και χωρίς επαφή με αντίπαλο".

Ισχύει πως η ένταση της προπόνησης επηρεάζει τους τραυματισμούς ή αυτό είναι ένας μύθος;

"Συμφωνώ με τη χρήση προστατευτικών βοηθημάτων όπως είναι οι μάσκες προσώπου, οι επιγονατίδες και οι επιστραγαλίδες. Επίσης, πολλοί αθλητές καταφεύγουν σε προστατευτικές επιδέσεις (taping) των αρθρώσεών τους σε περιπτώσεις συνδεσμικής αστάθειας αλλά και στη χρήση ειδικών ενδυμάτων που βοηθούν στην πρόληψη ή και αποκατάσταση μυικών θλάσεων".

Τι θα συμβουλεύατε τους προπονητές όσον αφορά την αντιμετώπιση των νεαρών παιδιών; Πρέπει να κάνουν την ίδια προπόνηση με άντρες;

Κατά τη διάρκεια της προπόνησης ή του αγώνα σημασία έχει η ένταση και η επανάληψη μια κίνησης. H ένταση (stress) αν είναι υψηλή και βίαιη, οδηγεί σε οξείς τραυματισμούς δηλαδή, ρήεις μυών και τενόντων ή κατάγματα οστών.

H επανάληψη μιας κίνησης ή συγκεκριμένης άσκησης (frequency ) αν εκτελείται με υψηλό ρυθμό οδηγεί σε συσσώρευση μικροτραυματισμών ή μικροκαταπονήσεων όπου δεν δίνεται χρόνος επούλωσης και τελικά ο τραυματισμένος ιστός (μυς, τένοντας, οστό) καταλήγει σε μηχανική αποτυχία δηλαδή θλάσεις, εκφυλίσεις και ασβεστοποιήσεις. Οι χρόνιες αυτές καταπονήσεις είναι γνωστές ως σύνδρομα υπέρχρησης ή υπερκαταπόνησης (overuse injuries).

Η ένταση στην αρχή της προετοιμασίας μιας ομάδας οδηγεί σε αύξηση του μυϊκού τόνου χωρίς όμως να ακολουθεί η οστική προσαρμογή με αποτέλεσμα να συμβαίνουν κατάγματα κόπωσης (stress fractures). Αντίθετα, στα μέσα της περιόδου, σταδιακά επέρχεται μηχανική προσαρμογή του οστού οπότε αυξάνει ο κίνδυνος μυοτενόντιας βλάβης.

Μεγάλη σημασία κατά την άσκηση έχει και η προσαρμογή των ιστών σε συγκεκριμένες κινήσεις και πιέσεις. Η προσαρμογή είναι η προσπάθεια των ιστών να προσαρμοστούν στις ανάγκες του αθλητή στο άθλημά του. Ο ρυθμός προσαρμογής ελέγχεται με εργομετρικές μετρήσεις από το ιατρικό επιτελείο ώστε ο αθλητής να αποφύγει τραυματισμούς.

Ο προπονητής να γνωρίζει τους παράγοντες κινδύνου τραυματισμού. Όλοι στην ομάδα πρέπει να γνωρίζουν τους πιο συχνούς παράγοντες που μπορεί να οδηγήσουν σε τραυματισμούς. Αυτοί διακρίνονται σε εξωγενείς και ενδογενείς.

Οι εξωγενείς αφορούν:

1. Προπονητική λάθη

2. Ακατάλληλο ή πτωχό εξοπλισμό

3. Ανεπαρκείς αθλητικές εγκαταστάσεις

4. Περιβάλλον θερμοκρασία - υγρασία

5. Ακατάλληλη υπόδηση

Οι ενδογενείς αφορούν:

1. Δημογραφικά δεδομένα

2. Φυσική κατάσταση

3. Εμβιομηχανική

4. Ανατομική

5. Ορμονικές διαταραχές

6. Διατροφή

7. Εξωγηπεδική ζωή

8. Φάρμακα

9. Συστηματικές διαταραχές και παθήσεις που ίσως έχει ο αθλητής

Οι επιγονατίδες και τα λοιπά αξεσουάρ προστατεύουν πραγματικά από τραυματισμούς ή αυτό είναι μια ψευδαίσθηση;

"Συμφωνώ με τη χρήση προστατευτικών βοηθημάτων όπως είναι οι μάσκες προσώπου, οι επιγονατίδες και οι επιστραγαλίδες. Επίσης, πολλοί αθλητές καταφεύγουν σε προστατευτικές επιδέσεις (taping) των αρθρώσεών τους σε περιπτώσεις συνδεσμικής αστάθειας αλλά και στη χρήση ειδικών ενδυμάτων που βοηθούν στην πρόληψη ή και αποκατάσταση μυικών θλάσεων.

Θα πρέπει οι αθλητές μετά από έναν σοβαρό τραυματισμό να σκέφτονται τη λύση του χειρουργείου χωρίς δεύτερη σκέψη; Ή να εξαντλούν κάθε περιθώριο συντηρητικής αποθεραπείας;

Το αν ένας τραυματισμός αντιμετωπιστεί συντηρητικά ή χειρουργικά εξαρτάται από το είδος και τη βαρύτητα του τραυματισμού. Πρέπει όμως να πω ότι συχνά εμείς η ιατροί των ομάδων προτιμάμε την χειρουργική λύση τόσο γιατί οδηγεί σε ταχύτερη επιστροφή του αθλητή στο παρκέ αλλά και γιατί επιτυγχάνει καλύτερη ανατομική ανάταξη και επομένως καλύτερη λειτουργία μια πάσχουσας άρθρωσης, γεγονός σημαντικό στη ζωή ενός νεαρού και δραστήριου ανθρώπου όπως είναι ένας αθλητής".