Επαναλαμβανόμενη σύμπτωση παύει να είναι σύμπτωση. Σωστά; Αν δεχθούμε πως ισχύει κάτι τέτοιο, τότε θα συμφωνήσουμε πως η Ρωσία δεν είναι άτυχη. Είναι απλά ανίκανη (sic) να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις του σύγχρονου μπάσκετ, ειδικά από τη στιγμή που η "χρυσή γενιά" του 2007 αποσύρθηκε. Με πρώτο και καλύτερο τον Ντέιβιντ Μπλατ.

Είναι ξεκάθαρο πλέον πως η Ρωσία βρίσκεται σε περίοδο έντονης αγωνιστικής κρίσης, αφού για δεύτερο σερί Eurobasket αδυνατεί να προκριθεί στα νοκ άουτ παιχνίδι. Ή, για να το πούμε αλλιώς, δημιουργεί σερί απογοητευτικών εμφανίσεων, με τις απουσίες λόγω τραυματισμού (βλ. Τιμοφέι Μοζγκόφ και Αλεξέι Σβεντ) να είναι απλά η κορυφή του παγόβουνου. Γιατί και προ διετίας, που τα προβλήματα ήταν σαφώς λιγότερα, η ομάδα έκανε -επίσης- μία "τρύπα στο νερό".

Οι δύο όψεις του νομίσματος

Η ιστορία θέλει την ομάδα του Εβγκένι Πασούτιν να παρατάσσεται με πολλές απουσίες στη φετινή διοργάνωση. Σε σημείο που ο ομοσπονδιακός τεχνικός της "αρκούδας" αναγκάστηκε να δώσει σημαίνοντα ρόλο στο ροτέισον ακόμη και σε παίκτες που ελάχιστη (έως μηδαμινή) εμπειρία είχαν από το υψηλότερο επίπεδο (βλ. Αντρέι Ντεσιάτνικοφ). Όπως και να έχει, η ποιότητα του ρόστερ ήταν πολύ χαμηλή. Κι ενδεχομένως να δικαιολογεί τον αποκλεισμό από τη συνέχεια του Eurobasket.

Σκεφτείτε απλά πως ο -σε διαρκώς πτωτική πορεία- Άντον Πονκρασόφ θεωρείται εκ των κορυφαίων παικτών της φετινής ομάδας. Ή ότι οι περισσότεροι εξ όσων κλήθηκε να διαχειριστεί ο Εβγκένι Πασούτιν δεν είχαν δώσει ξανά το "παρών" σε αντίστοιχη διοργάνωση.

Γύρνα πίσω, θα πεθάνω...

Δεν εξηγείται εύκολα άλλωστε το γεγονός πως μετά από ένα χρυσό (2007) και ένα χάλκινο (2011) σε Eurobasket, κι ένα χάλκινο σε Ολυμπιακούς Αγώνες (2012), η Ρωσία μοιάζει να είναι... άλλη ομάδα! Μέσα σε μόλις ένα χρόνο (2013), η ομάδα γνώρισε ταπεινωτικές ήττες από Ιταλία (76-69), Ελλάδα (80-71), Σουηδία (81-62) και Φινλανδία (86-83). Κι είναι βέβαιο πως σε αυτή την περίπτωση, οι όποιες απουσίες δεν αποτελούν παρά μια φθηνή δικαιολογία.

Ούτε ο Βασίλι Καράσεφ, ούτε ο Εβγκένι Πασούτιν κατάφεραν να ελέγξουν το καράβι στις φουρτούνες που βρήκαν μπροστά τους. Αποτέλεσμα; Το αγωνιστικό τέλμα έχει επέλθει, με το μοναδικό ερώτημα που προκύπτει πλέον να έχει να κάνει με τον πάτο του βαρελιού. Τον έχει πιάσει η Ρωσία ή έχει πιο κάτω;

Ζοφερό και αβέβαιο μέλλον

Όλα αυτά θα τα συζητούσαμε σε διαφορετική βάση, αν υπήρχε ένα "αλλά" που θα αφορούσε τις επόμενες γενιές παικτών που δημιουργούνται. Αν και είναι μία από τις μεγαλύτερες χώρες της Ευρώπης, βλέπετε, η Ρωσία μοιάζει να φείδεται ταλέντου. Γι αυτό οι "σφαλιάρες" σε επίπεδο Παίδων, Εφήβων και Νέων Ανδρών είναι συνεχόμενες.

Για παράδειγμα, θα σας θυμίσουμε πως το φετινό καλοκαίρι τόσο οι Παίδες όσο και οι Νέοι Άνδρες υποβιβάστηκαν στη Β' Κατηγορία του αντίστοιχου Πανευρωπαϊκού Πρωταθλήματος. Κι αν στην περίπτωση των Παίδων υπάρχει ο αστερίσκος του αποκλεισμού τους από τη FIBA (ελέω της γνωστής ιστορίας με τη διαμάχη με την εγχώρια ομοσπονδία), για τους Νέους Άνδρες μοιάζει να είναι το προκαθορισμένο αποτέλεσμα.

Για να καταλάβετε το μέγεθος του προβλήματος που υπάρχει στην παραγωγή ταλέντων, παραθέτουμε τον πίνακα με τα πεπραγμένα των "μικρών" εθνικών ομάδων της χώρας τα τελευταία πέντε χρόνια.

	Παίδες	Έφηβοι	Νέοι Άνδρες
2011	5η	9η	4η
2012	13η	4η	11η
2013	11η	8η	4η
2014	12η	10η	13η
2015	16η	9η	16η

Εμπρός Αντρέα, για μια Ρωσία νέα

Ο πρώην παίκτης της ΤΣΣΚΑ Μόσχας κέρδισε τις εκλογές του φετινού καλοκαιριού, έχοντας μπροστά του έναν Γολγοθά, σε αγωνιστικό και διοικητικό επίπεδο. Για αρχή, πρέπει να αποκαταστήσει άμεσα τις σχέσεις της ομοσπονδίας με τη FIBA και να καταστήσει σαφές σε όλους πως δεν υπάρχει κάτι να θυμίζει την εποχή της Τζούλια Ανικέεβα. Κι ύστερα να βάλει τα πράγματα σε μια σειρά για να δημιουργήσει την επόμενη εθνική ομάδα της χώρας.

Χρόνος υπάρχει (σ.σ.: η Ρωσία δεν θα συμμετάσχει στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο), οπότε έχει μπροστά του μια διετία για να δουλέψει όπως θέλει. Να βρει τον επόμενο ομοσπονδιακό τεχνικό και να του αναθέσει εν λευκώ την επάνδρωση του ρόστερ, ομοίως και τη διαχείρισή του. Κι εν συνεχεία να αναλάβει δράση, πείθοντας τους "λιποτάκτες" να επιστρέψουν και να ξαναφορέσουν τη φανέλα με το εθνόσημο.