Η προσπάθεια υπεράσπισης των σκήπτρων που κατακτήθηκαν το καλοκαίρι του 2015 άρχισε κοντά στους έξι μήνες για την Εθνική Εφήβων. Το πραξικόπημα στην Τουρκία και η περίεργη (sic) κατάσταση που επικρατούσε στη χώρα δεν επέτρεψαν τη διεξαγωγή του τουρνουά τη στιγμή που έπρεπε, μεταθέτοντάς το για τον Δεκέμβριο.

Το πρώτο τζάμπολ θα γίνει σήμερα (16/12) λοιπόν στην Σαμψούντα. Εκεί όπου η "γαλανόλευκη", υπό τον Γιώργο Βλασόπουλο θα κυνηγήσει το back to back. Πόσο εύκολο είναι; Όχι πολύ. Δεδομένα. Αυτή τη φορά η Εθνική Εφήβων δεν θα μπει στο τουρνουά ως ένα από τα φαβορί, αλλά ως μια ομάδα που θα προσπαθήσει να διεκδικήσει μια θέση στην οκτάδα.

Το ζητούμενο άλλωστε είναι η παρουσία στους "8" που ανοίγει τον δρόμο προς τα μετάλλια. Ένα από τα... θέματα αυτής της ομάδας είναι η έλλειψη εμπειρίας. Με εξαίρεση τον Μιχάλη Λούντζη και τον Βασίλη Χρηστίδη, οι υπόλοιποι θα φορέσουν για πρώτη φορά τη φανέλα της Εθνικής Εφήβων. Υπάρχουν βέβαια παιδιά που έρχονται "από πίσω" για να δώσουν το κάτι παραπάνω. Όπως ο Δημήτρης Μωραΐτης της ΑΕΚ, ο Γιώργος Καλαϊτζάκης του Παναθηναϊκού, ο Κώστας Παπαδάκης του Κολοσσού και ο Δημήτρης Κουρέπης του Αρκαδικού.

Αυτοί οι τέσσερις άλλωστε αναμένεται να αποτελέσουν το στήριγμα στους δύο "παλιούς", που θα κάνουν τα καθέκαστα προκειμένου όλοι να είναι έτοιμοι.

Πού θα ποντάρει αυτές τις ημέρες η Εθνική Εφήβων; Ποια είναι τα βασικά χαρακτηριστικά της; Που θέλει να "επενδύσει" για να φτάσει ψηλά; Το Sport24.gr σας παρουσιάζει όσα πρέπει να γνωρίζετε για τα δώδεκα "αστεράκια" που θα παλέψουμε στην Σαμψούντα με σκοπό να διακριθεί η Ελλάδα στο Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα.

Γιώργος Καλαϊτζάκης (1μ98, γκαρντ): Με μεγάλα χέρια και ικανότητα στο περιφερειακό σουτ, είναι από τους παίκτες που θα κληθούν να πάρουν πρωτοβουλίες. Μπορεί να μην έχει μεγάλη άνεση με την μπάλα στα χέρια, αλλά μπορεί να λειτουργήσει ως δεύτερος χειριστής εφόσον χρειαστεί. Ικανότατος στο παιχνίδι με πλάτη, αφού μπορεί να "διαβάσει" τι του δίνει η άμυνα και με πολύ καλό συγχρονισμό στα κοψίματα.

Μιχάλης Λούντζης (1μ95, γκαρντ): Το "πολυεργαλείο" της Εθνικής Εφήβων, αφού η παρουσία του μπορεί να αποδειχθεί καθοριστική. Ίσως ο πιο ικανός παίκτης της "γαλανόλευκης" στη διείσδυση, δεν φοβάται την επαφή και έχει την ικανότητα να τελειώσει φάσεις ακόμη κι εκτός ισορροπίας. Από την άλλη, αποτελεί τον πιο αξιόπιστο περιφερειακό αμυντικό, αφού μπορεί να καλύψει κενά από το "1" έως το "4" στο πίσω μέρος του παρκέ.

Διονύσης Τάταρης (2μ05, σέντερ): Αναμένεται να είναι ο τρίτος -στην ιεραρχία- σέντερ, αφού είναι πιο πίσω σε σχέση με τους άλλους δύο ψηλούς. Εν αντιθέσει όμως με τους Δημήτρη Κουρέπη και Βασίλη Χρηστίδη, μπορεί να τραβηχτεί μακριά από το καλάθι και να απειλήσει με πρόσωπο. Αντίθετα, δεν είναι στο "φόρτε" του το παιχνίδι με πλάτη.

Δημήτρης Χατζηκυριακίδης (1μ90, γκαρντ): "Ανέβασε" κατακόρυφα τις "μετοχές" του την τελευταία διετία στους Μαχητές Δόξας Πεύκων και έφτασε μέχρι τη δωδεκάδα του Πανευρωπαϊκού Εφήβων. Θα είναι ένας εκ των ρολιστών της ομάδας, αφού υπάρχουν άλλοι για να πάρουν πρωτοβουλίες και να κρίνουν την έκβαση των αγώνων. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει πως δεν μπορεί να αλλάξει τον ρυθμό ενός αγώνα με την ενέργεια που βγάζει στο παρκέ.

Κώστας Παπαδάκης (1μ90, γκαρντ): Μπορεί το σώμα του να μην τον βοηθά (σ.σ.: του λείπουν μερικά κιλά μυικής μάζας), αλλά αυτό ουδόλως των απασχολεί. Εξαιρετικός χειριστής της μπάλας, με έφεση στο πικ εν ρολ και σουτ (μετά από ντρίμπλα κυρίως) που μπορεί να κάνει τη διαφορά. Παρότι δείχνει χαμηλών τόνων, μέσα στο παιχνίδι έχει την προσωπικότητα να ηγηθεί και να αγωνιστεί έχοντας άγνοια κινδύνου.

Δημήτρης Μωραΐτης (1μ91, γκαρντ): Στην Εθνική Παίδων ήταν αρχηγός και ηγέτης, τώρα θα είναι κάτι ενδιάμεσο. Είναι μεγάλο κεφάλαιο για το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα και σίγουρα θα έχει αυξημένες αρμοδιότητες αφού έχει δείξει πως το θράσος είναι αυτό που τον χαρακτηρίζει. "Δένει" πολύ καλά με τους υπόλοιπους περιφερειακούς και η παρουσία του θα κρίνει πολλά για την πορεία της Εθνικής Εφήβων.

Γιάννης Αγραβάνης (1μ98, φόργουορντ): Ο μικρός αδερφός του παίκτη του Ολυμπιακού θα δώσει λύσεις στο "3" και στο "4", έχοντας ως όπλο την ικανότητά του να παίζει με την μπάλα στα χέρια. Μπορεί να τραβήξει πιο βαριά κορμιά μακριά από το καλάθι και να εκμεταλλευτεί την ταχύτητά του. Αμυντικά είναι το θέμα αν θα φανεί εξίσου συνεπής. Αν καταφέρει να διατηρήσει την απόδοσή του σε υψηλά στάνταρ, στο πίσω μέρος του παρκέ, θα είναι από αυτούς που θα ξεχωρίσουν.

Δημήτρης Κουρέπης (2μ05, σέντερ): Ο πιο ικανός ψηλός με πλάτη στο καλάθι. Μπορεί να τελειώσει φάσεις με τα δύο χέρια, εφόσον "κλειδώσει" τον αντίπαλο στο "βαμμένο", να θεωρείτε δεδομένο ότι θα ευστοχήσει. Είναι αξιοσημείωτη η ικανότητα που έχει να τελειώνει τις φάσεις, ανεξαρτήτως του ποιον έχει απέναντί του. Μεγάλο "μείον" όμως είναι τα αργά του πόδια αφού μπορεί να αποτελέσει "στόχο" για την αντίπαλη επίθεση.

Θανάσης Μπολάτογλου (1μ96, γκαρντ): Με τον Ιωνικό Νικαίας τα τελευταία χρόνια έχει δείξει ότι μπορεί να σταθεί σε καλό επίπεδο και να προσφέρει. Στην Εθνική Εφήβων δεν προβλέπεται να έχει πολλές αρμοδιότητες και ευθύνες, αλλά να έρχεται από τον πάγκο για να δώσει έξτρα λύσεις.

Ανδρέας Σκούφης (1μ90, γκαρντ): Πολύ γρήγορος γκαρντ, που του αρέσει να τρέχει το γήπεδο. Νιώθει πιο άνετα σε καταστάσεις transition παρά στο "πέντε εναντίον πέντε", ενώ μπορεί να σουτάρει από κάθε σημείο του παρκέ. Όταν βρει ρυθμό από τα 6μ75 μπορεί να... ξεχάσει να αστοχήσει. Είναι ένα σημαντικό "χαρτί" στην τράπουλα του Γιώργου Βλασόπουλου, ο οποίος μπορεί να τον χρησιμοποιήσει τόσο στο "1" όσο και στο "2".

Στάθης Παπαδάκης (1μ96, φόργουορντ): Με καλό περιφερειακό σουτ και ικανότητα στα ριμπάουντ, θα κληθεί να προσφέρει σε πολλές στατιστικές κατηγορίες. Κι αυτός με την ταμπέλα του ρολίστα αφού θα υπάρχουν άλλοι για να αναλάβουν πρωτοβουλίες και να κάνουν το κάτι παραπάνω.

Βασίλης Χρηστίδης (2μ08, σέντερ): Ο παίκτης του Άρη έχει πλέον παραστάσεις από πιο υψηλό επίπεδο, έχει δουλέψει πολύ σε ατομικό επίπεδο και αυτό το τουρνουά είναι η ευκαιρία του να αποδείξει πως μπορεί να κάνει ακόμη ένα βήμα προόδου. Επιθετικά δεν έχει θέμα, θα είναι από αυτούς που θα ξεχωρίσουν. Το μείζον είναι αμυντικά να προσφέρει εξίσου και να μην αποτελέσει τρύπα για τη ρακέτα της Εθνικής Εφήβων.