Αυτός ο Ολυμπιακός ζει για τις προκλήσεις

Ο Ολυμπιακός ηττήθηκε από την Εφές και με αυτό τον τρόπο δόθηκε τέλος στο νικηφόρο σερί του (14-0) σε Ελλάδα και Ευρώπη. Οι Πειραιώτες πραγματοποίησαν κακή εμφάνιση. Έκαναν αρκετά λάθη, τους κόστισαν τα πολλά χαμένα ριμπάουντ (33-42, με τους Τούρκους να μαζεύουν 14 επιθετικά) και παρουσίασαν αδυναμίες στην άμυνα, δίνοντας συνεχώς τη ευκαιρία στους φιλοξενούμενους να τρέξουν και να σκοράρουν σε καταστάσεις αιφνιδιασμού, οι οποίοι είχαν και εξαιρετικό ποσοστό ευστοχίας από την περιφέρεια (10/23τρ).

Οι ερυθρόλευκοι όλο αυτό το διάστημα, στην πρώτη φάση της διοργάνωσης, έκαναν μικρές και μεγάλες υπερβάσεις, συνεχίζοντας να νικούν παρά τις απουσίες και τα προβλήματα τους. Κάποια στιγμή όμως θα έρθει και η ώρα που δεν θα τα καταφέρεις, όπως και συνέβη κόντρα στην Εφές, σε ένα ματς που απουσίασαν οι Λοτζέσκι και Σπανούλης, αντιμετωπίζοντας μία ομάδα που διαθέτει γεμάτο ρόστερ, αλλά και ένα αξιόλογο σύνολο. Η αγωνιστική εικόνα του Ολυμπιακού στο ματς κόντρα στους Τούρκους δεν αντικατοπτρίζει σε καμία περίπτωση την εξαιρετική εικόνα των Πειραιωτών στον όμιλο. Δεν είναι αυτή η αγωνιστικό τους ταυτότητα. Και η ήττα αυτή είναι δεδομένο πως θα τους πεισμώσει.

Αυτό που δεν άρεσε στον Γιάννη Σφαιρόπουλο, ήταν ο χαμηλός βαθμός συγκέντρωσης που επέδειξαν οι παίκτες του στην αναμέτρηση, τα αρκετά λάθη που έκαναν ακόμη και σε αβίαστες φάσεις, ειδικά στους αιφνιδιασμούς, τα χαμένα ριμπάουντ (πήρε 14 επιθετικά η Εφές συνολικά και 7 στη πρώτη περίοδο) αλλά και η έλλειψη μαχητικότητας στην άμυνα. Όταν δέχεσαι μέσο όρο περίπου 67 πόντους, οι 81 από την Εφές ήταν κάτι που δεν άρεσε στον προπονητή των ερυθρολεύκων, όπως και η νοοτροπία γενικότερα με την οποία οι παίκτες του αντιμετώπισαν την αναμέτρηση. Η "τιμωρία" τους, θέλοντας να τους... αφυπνίσει ενόψει της συνέχειας, ήταν η πρωινή προπόνηση (08:00) του Σαββάτου (19/12), η οποία είχε διάρκεια τρεις (!) ώρες.

Το TOP-16 είναι προ των πυλών και ο Ολυμπιακός καλείται να αντεπεξέλθει στις απαιτήσεις στο πιο δύσκολο γκρουπ στην ιστορία του TOP-16, αντιμετωπίζοντας πανίσχυρες ομάδες και ανταγωνιστικούς αντιπάλους. Ένας όμιλος επιπέδου Final-Four, με Ρεάλ Μαδρίτης, Μπαρτσελόνα, ΤΣΣΚΑ Μόσχας και την φιλόδοξη φέτος Χίμκι, συν την επικίνδυνη Λαμποράλ Κούτσα, αλλά και τις Ζαλγκίρις και Μπάμπεργκ. Οι Πειραιώτες σαφώς και έχουν την δυνατότητα να τερματίσουν σε μία εκ των δύο πρώτων θέσεων ώστε να πάρουν το (πολύτιμο) πλεονέκτημα έδρας στα playoffs, αλλά αν δεν παρουσιαστούν σοβαροί και συγκεντρωμένοι, θα κινδυνέψουν να μείνουν και εκτός συνέχειας.

Αυτός ο Ολυμπιακός όμως, είναι μεγαλωμένος, μαθημένος και γαλουχημένος στα δύσκολα. Αυτή η ομάδα, η οποία "χτίστηκε" ουσιαστικά το καλοκαίρι του 2011, προχωρώντας από τότε σε στέρεες βάσεις, με συγκεκριμένη φιλοσοφία, χημεία, ρόλους και νοοτροπία, έχει συνηθίσει στο να πραγματοποιεί υπερβάσεις, δείχνοντας χαρακτήρα και αξιοζήλευτη αυταπάρνηση. Έχουν αλλάξει αρκετοί παίκτες στο ρόστερ από το καλοκαίρι του 2013, όταν και οι Πειραιώτες αναδείχθηκαν Πρωταθλητές Ευρώπης επί δύο συναπτά έτη, αλλά η φιλοσοφία της ομάδας παραμένει ίδια και όποιος μπαίνει σε αυτήν (τουλάχιστον οι περισσότεροι) μαθαίνει, εγκλιματίζεται και συνεχίζει να γράφει ιστορία με χρυσά γράμματα. Από τον Ντούσαν Ίβκοβιτς στον Γιώργο Μπαρτζώκα, και από εκείνον στον Γιάννη Σφαιρόπουλο. Από τον Κάιλ Χάινς, στον Μπράιντ Ντάνστον και από εκείνον στον Οθέλο Χάντερ. Όπως μας είχε πει στο Sport24.gr ο Γιώργος Πρίντεζης, "ο Ολυμπιακός στα δύσκολα έχει μία άγνοια κινδύνου και αυτό είναι προτέρημα για την ομάδας μας σε σχέση με τους αντιπάλους μας".

Κανείς ποτέ δεν τον χαρίστηκε στους ερυθρόλευκους στην διοργάνωση και αυτή η ομάδα έχει μάθει να παίρνει νίκες και να διακρίνεται όταν έχει να... ανέβει βουνά. Κάποιες φορές στα "εύκολα" χαλαρώνει, αλλά στις κρίσιμες στιγμές ξέρει να αντιδρά και να ανταπεξέρχεται στις απαιτήσεις, εμφανίζοντας το ένστικτο της επιβίωσης, λειτουργώντας αρκετές φορές σαν "Λερναία Ύδρα". Στον Ολυμπιακό... δώσε του δύσκολα και πάρε του την ψυχή. Είναι κάτι που βρίσκεται στο μέταλλο, στο dna και στον χαρακτήρα αυτής της ομάδας, κάτι που το έχει αποδείξει περίτρανα τα τελευταία χρόνια στην Euroleague, έχοντας συμμετάσχει σε τρεις τελικούς Final-Four τα τελευταία τέσσερα χρόνια, κατορθώματα που τα πέτυχε σημειώνοντας την μία υπέρβαση μετά την άλλη. Ο φετινός όμιλος για τους Πειραιώτες είναι αναμφισβήτητα μία τεράστια πρόκληση. Από αυτές που τους αρέσουν, έχοντας γίνει για εκείνους... τρόπος ζωής. Challenge accepted!

Για τον Ολυμπιακό είναι σημαντικό να παρουσιαστεί η ομάδα στο TOP-16 υγιής και ετοιμοπόλεμη, δίχως προβλήματα και τραυματισμούς (έχει ταλαιπωρηθεί φέτος από δαύτους), ώστε να βρει ρυθμό, ενώ αναμφισβήτητα θα χρειαστεί και την αγωνιστική άνοδο του Αμερικανού σέντερ, Σον Τζέιμς (ο οποίος ακόμη δείχνει ανέτοιμος), ώστε να ενισχύσει την φροντ-λάιν, καλύπτοντας σε έναν ικανοποιητικό βαθμό το κενό του Πάτρικ Γιανγκ. Ζητούμενο για τον Ολυμπιακό σε αυτό το γκρουπ η διάρκεια, η συνέπεια και να υπερασπιστεί όσο περισσότερο γίνεται την έδρα του. Η πρεμιέρα του θα είναι στο ΣΕΦ, κόντρα στην Μπαρτσελόνα, την οποία πέρσι απέκλεισε από το Final-Four, σημειώνοντας τρεις σερί νίκες. Ενδεχόμενη νίκη θα του δώσει προβάδισμα, αλλά και καλή ψυχολογία ενόψει της συνέχειας. Η Euroleague, ουσιαστικά, τώρα ξεκινά!