Μια απολαυστική κουβέντα στον λογαριασμό του Sport24.gr στο Instagram έκαναν το απόγευμα της Πέμπτης (2/4) ο διευθυντής του site Παντελής Βλαχόπουλος και ο σέντερ της Τενερίφης Γιώργος Μπόγρης. Δεκάδες ατάκες, τρομερές τοποθετήσεις, παράπονα, παραδοχές από τον Έλληνα ψηλό, που βρίσκεται και αυτός σε καραντίνα εξαιτίας του κορονοϊού με την ελπίδα ότι η σεζόν θα επανεκκινήσει κάποια στιγμή έστω και στη διάρκεια του καλοκαιριού.

Ο Μπόγρης αναφέρθηκε στην κατάσταση των τελευταίων εβδομάδων, μίλησε για την καριέρα του, απάντησε στην ερώτηση αν έχει κάνει λάθη, αναφέρθηκε στα κακώς κείμενα του ελληνικού μπάσκετ, όλα αυτά με κουβέντες μέσα από την καρδιά. Μερικές από τις πιο χαρακτηριστικές του ατάκες:

• Το όνειρό μου ήταν να πάω στον Ολυμπιακό και μόνο στον Ολυμπιακό θα γύριζα τώρα.

• Ο Ομπράντοβιτς μου έδειξε το μπάσκετ με τον καλύτερο τρόπο.

• Στη ζωή αυτό είναι το αλατοπίπερο, το καταλαβαίνουμε τώρα. Διψάμε για το καλύτερο αυτοκίνητο και τώρα είμαστε στο σπίτι και το αμάξι είναι στο πάρκινγκ.

• Ο Μπαρτζώκας ήταν η καλύτερη επιλογή, μακράν.

• Στον Ολυμπιακό καλώς ή κακώς, επειδή το ήθελα και 50 χρόνων να είμαι και να παίζω, θα είμαι έτσι. Θα είμαι τρελος, γιατί μου το βγάζει. Γιατί όταν ο Καραπιάλης πέρασε την μπάλα πάνω από τον Βάντσικ ετρεχα σε όλο το χωριό σαν τρελός για τέσσερις ώρες.

• Έμπαινα και άκουγα για χιαστούς, για καρκίνους, να πεθάνει το σκυλί μου. Σαν να έρθω στο γραφείο στο Sport24 και να κάνω τα ίδια και να κάνεις ότι δεν με ακους.

• Το 2010 όταν ο Λάζαρος Παπαδόπουλος προσπάθησε να κάνει επανάσταση, οι κολλητοί του και οι πρωτοκλασάτοι τον πρόδωσαν και μετά ακολούθησε η κατηφόρα του ελληνικού μπάσκετ.

• Αυτό που κάνω στο YouTube δεν θα μπορούσα να το κάνω στην Ελλάδα, θα μάζευα καρκίνους.

Για την κατάσταση στην Ισπανία: " Στη χώρα τα νούμερα μεγαλώνουν συνεχώς, εμείς στο νησί έχουμε μερικά κρούσματα. Εχουμε όμως ίδιους νόμους και ακολουθούμε την ίδια ρουτίνα. Εμείς δεν έχουμε το δικαίωμα να βγουμε με ένα μήνυμα, όπως στην Ελλάδα. Μπορούμε να βγούμε μόνο για σούπερμάρκετ ή φαρμακείο και μόνοι μας. Το πρόστιμο είναι τρία - πέντε χιλιάρικα, δεν μπορείς να πεις πας στην παραλία για παράδειγμα. Είμαι τέταρτη φορά στην Ισπανία. Όταν ήταν όλο αυτό στην Κίνα, ποτέ δεν πιστεύαμε ότι θα έρθει εδώ. Στην Ελλάδα προλάβαμε και είμαστε αρκετά βήματα μπροστά. Μακάρι να το γλιτώσουμε τελείως. Η έξαρση στην Ισπανία είναι πολύ μεγαλύτερη. Στην Ισπανία η νοοτροπία είναι διαφορετική, όταν πεις κάτι θα γίνει. Στα Βαλκάνια έχουμε την νοοτροπία της επιβίωσης. Εχουμε το πάθος και την τρέλα. Εδώ όταν σου λένε κάτι, το κάνεις, όλοι σέβονται τους νόμους. Απλά το νούμερο είναι μεγάλο και αυξάνεται γρήγορα.

Υπάρχει υποστήριξη σε όλους τους τομείς από την ομάδα, μας έχουν στείλει οδηγίες ψυχαγωγίας. Μας έστειλαν μια φόρμα που έλεγε να βλέπουμε ταινίες που θα μας κρατήσουν, που θα περιμένουμε το επόμενο επεισόδιο. Μας είπαν να είμαστε δημιουργικοί, να διαβάσουμε ένα βιβλίο, να γυμναστούμε, να επικοινωνούμε με τους φίλους μας. Να μη νιώθουμε μόνοι όπως εγώ που είμαι ολομόναχος. Ξεκίνησα ένα κανάλι στο YouTube και με εχει βάλει σε μια ρουτίνα να γίνω δημιουργικός, να παίρνω απόψεις, να συζητώ, να κάνω το μοντάζ. Είμαι σε εγρήγορση, έχω κάνει και ένα αυτοσχέδιο γυμναστήριο στο σπιτι. Εχω μεγάλο πάρκινγκ, πηγαίνω κάτω για μερικές ασκήσεις. Το πρωτάθλημα μας είπαν ότι θα συνεχιστεί κανονικά και γι' αυτό δεν μας άφησαν να φύγουμε. Δεν μας κράτησαν, αλλά μας είπαν ότι θα υπάρξει διακοπή συμβολαίου γιατί δεν μπορούσαν να ρισκάρουν μια έξαρση στην Ελλάδα. Ήταν σεβαστό. Δεν το βλέπω σαν "πρέπει", το βλέπω σαν "θέλω" το να μείνω μέσα γιατί δεν είχα την ευκαιρία να το κάνω. Μόνο μέσα δεν κάθεσαι και όλο αυτό σε κουράζει πιο πολύ. Το βλέπω σαν ποιοτικό χρόνο διακοπών. Οι Λίγκες θα τραβήξουν πολύ, η επομενη σεζόν θα πρέπει να ξεκινήσει σε νορμάλ timing".

Για την καριέρα του: " Είμαι τόσο τυχερός. Πραγματικά όλο αυτό το ταξίδι με έχει κάνει να έχω φίλους σε όλο τον κόσμο. Γνώρισα μέρη και βελτιώθηκα ως άνθρωπος. Με έχει πάει πάρα πολύ μπροστά. Αν δεν ήμουν σε αυτό το κυνήγι κάθε χρόνο, η ζωή μου θα ήταν εντελώς διαφορετική. Το ευχαριστιέμαι και είμαι ευγνώμων. Από την κρίση και μετά όλα άλλαξαν, τα συμβόλαια είναι ενός έτους και γι' αυτό πάντα προσπαθούσα να διαλέγω το καλύτερο επίπεδο για εμένα. Το όνειρό μου ήταν να πάω στον Ολυμπιακό. Στο χωριό μπορείς να ταυτιστείς με τον αθλητισμό και μόνο, έπαιζα ποδόσφαιρο στην τοπική ομάδα και ονειρευόμουν να παίξω στον Ολυμπιακό.

Αφού πήγαμε στη Θήβα και άρχισα να παίζω μπάσκετ, το ευχαριστιόμουν περισσότερο. Το ένα έφερε το άλλο και τώρα είμαι πολύ γεμάτος και ευτυχισμένος. Δεν είχα άλλη επιλογή, πήγα στον Παναθηναϊκό και εκεί κατάλαβα το παιχνίδι. Δούλεψα με τον καλύτερο προπονητή όλων. Σκεφτόμουν το μπάσκετ περισσότερο, με πειθαρχία, με ομαδικό πνεύμα, με αποστάσεις, έμαθα να πασάρω καλύτερα. Ποτέ δεν με νοιάζουν τα highlights, με νοιάζει να δω το Σαν Αντόνιο να κυκλοφορεί τη μπάλα για παράδειγμα.

Ο Ομπράντοβιτς μου τα έδειξε αυτά με τον καλύτερο τρόπο. Αγαπάει το μπάσκετ, είναι 24 ώρες εκεί. Μου το πέρασε και γι' αυτό λέω ότι είμαι ευλογημένος. Άλλα παιδιά λένε "δεν βαριέσαι", κοιτάζουν την πάρτη τους. Μόνο η νίκη μετράει και ας είσαι ο δωδέκατος παίκτης. Όλοι πρέπει να θυσιάζονται για την ομάδα και για τη νίκη. Ο Ολυμπιακός πάντα έβαζε το εγώ κάτω από το εμείς. Ο Ομπράντοβιτς είχε επιμονή στη λεπτομέρεια. Μπορεί να βάλεις σουτ τρομερό, νικητήριο, αλλά να είναι λάθος επιλογή. Θα σε πετάξει και δεν θα σε βάλει στο επόμενο ματς. Ήταν τόσο αυστηρός, αλλά εκτός παρκέ ήταν ένας πάρα πολύ ωραίος τύπος. Δεν είχε ανασφάλειες, εκτός γηπέδου έλεγε είσαι μεγάλο παιδί, ξέρεις τι πρέπει να κάνεις. Δεν έβαζε πίεση εκτός παρκέ, δεν έπνιγε τον παίκτη".

Για τον Ολυμπιακό και την πίεση στην Ελλάδα: " Ο Μπαρτζώκας ήταν η καλύτερη επιλογή, μακράν. Αγαπάει την ομάδα, έζησα αυτή την ομάδα. Ξέρει που είναι. Είναι μια ομάδα που ο κόσμος την θέλει πολύ ψηλά. Σίγουρα μεγάλωσε με επιτυχίες, σίγουρα θέλει το κάτι παραπάνω. Είναι ένα σωματείο πολύ ιδιαίτερο. Ο κόουτς ξέρει που είναι, την πονάει την ομάδα. Στα δύο χρόνια που έζησα την ομάδα, δεν ήταν στο peak της. Έγιναν διάφορα, η Α2, όλα αυτά επηρεάζουν καταστάσεις. Κατάλαβα πάρα πολλά και είμαι ευγνώμων που έχω την νοοτροπία αυτής της γνήσιας ομάδας. Γουστάρω τους γνήσιους ανθρώπους, αν δείχνουν αυτό που είναι, εγώ τους έχω στην καρδιά μου. Αυτό είναι ο Ολυμπιακός. Γι' αυτό και ο κόσμος με αγκάλιασε. Τους έχω πλάι μου, προσπάθησα πολύ για να ανταπεξέλθω και να τα καταφέρω. Με σταματάει ο κόσμος και αυτή είναι η μεγαλύτερη ανταμοιβή.

Η αλήθεια είναι ότι η Ελλάδα δεν υπάρχει στο μυαλό μου, μόνο ο Ολυμπιακός. Δεν θα με πείραζε οποιοσδήποτε ρόλος εκεί. Πάντα έβλεπα τον αθλητισμό ως Γιώργος που παίζει μπάσκετ. Ήθελα να σπουδάσω να γυρίσω στους αλευρόμυλους του πατέρα μου ή να γίνω δικηγόρος στη Θήβα. Στη ζωή αυτό είναι το αλατοπίπερο, το καταλαβαίνουμε τώρα. Διψάμε για το καλύτερο αυτοκίνητο και τώρα είμαστε στο σπίτι και το αμάξι είναι στο πάρκινγκ. Έχω δώσει αγάπη και είμαι γεμάτος και χαρούμενος. Δεν με βλέπω κάποια στιγμή να γυρίζω στην Ελλάδα, είμαι κι εγώ ιδιαίτερο παιδί. Αυτό που κάνω στο YouTube δεν θα μπορούσα να το κάνω στην Ελλάδα, θα μάζευα καρκίνους. Εδώ είμαι ο εαυτός μου, μου αρέσει να επικοινωνώ με τον κόσμο. Στην Ελλάδα σε κρίνουν, εδώ είμαι αυτός που είμαι, ήρεμος.

Στην Ελλάδα θα γύριζα τώρα μόνο στον Ολυμπιακό. Στην Ελλάδα την πίεση και τα προβλήματα τα βάζουμε κάτω από το χαλάκι, εδώ κάθεσαι με τον εαυτό σου και είσαι ήρεμος. Τώρα ο κόσμος έχει έρθει αντιμέτωπος με τον εαυτό του και αναρωτιέται αν δεν αντέχει την πάρτη του. Αυτή η πίεση μας έχει βοηθήσει βέβαια να είμαστε σε υψηλό επίπεδο στον αθλητισμό. Στο τέλος βέβαια πολλοί αθλητές αντιμετωπίζουν προβλήματα, δεν έχουν μάθει να μιλάνε και να συζητούν και όλα γίνονται χειρότερα γιατί εκεί σταματάει και η αγάπη του κόσμου. Όλο αυτό ξεκινάει από την παιδεία που έχουμε, δεν θα αλλάξει αυτό στην Ελλάδα από τη μία μέρα στην άλλη. Θεωρώ ότι βελτιωνόμαστε, αλλά η γενιά μας δεν θα ζήσει τον πολιτισμό του ισπανικού γηπέδου στην Ελλάδα".

Για το αν θεωρεί ότι έχει κάνει λάθη: " Είμαι ένα παιδί που παίζει με πάθος. Γενικά εκφράζομαι, αλλά οι περισσότεροι λένε πράγματα για εμένα χωρίς να έχουν πει δύο κουβέντες μαζί μου. Οι περισσότεροι αθλητές έχουν μπει στη λούμπα της κασέτας, λένε αυτά που πρέπει να ακούσουμε. Αυτό κάνει και τη δουλειά μονότονη και οδηγεί όλους εμάς. Η ελληνική κοινωνία δεν σε αφήνει να είσαι αυτός που είσαι. Γι' αυτό ήθελα να φτιάξω στο κανάλι στο YouTube. Μπορεί να είμαι παθιασμένος, αλλά είμαι γνήσιος. Στον Ολυμπιακό καλώς ή κακώς, επειδή το ήθελα και 50 χρόνων να είμαι και να παίζω, θα είμαι έτσι. Θα είμαι τρελος, γιατί μου το βγάζει. Γιατί όταν ο Καραπιάλης πέρασε την μπάλα πάνω από τον Βάντσικ ετρεχα σε όλο το χωριό σαν τρελός για τέσσερις ώρες.

Στον ΠΑΟΚ μου είχε βγει το ίδιο. Σε άλλες ομάδες δεν το ένιωσα. Στην Ισπανία δεν έβρισκα κίνητρα να παίξω, γιατί δεν υπήρχε εχθρικό περιβάλλον. Εδώ με έφερε η αγάπη μου για τον αθλητισμό. Πες μου τι έχω κάνει τραβηγμένο και θα σου πω ότι έχεις δίκιο. Για να μετανιώσεις για κάτι, πρέπει να έχεις κάνει κάτι λάθος. Με κάθε αντίπαλο πανηγύριζα και με τον Παναθηναϊκό και με τα Τρίκαλα. Δεν έχω μετανιώσει, δεν έχω προσβάλει κανέναν. Σαν το σκυλάκι περίμενα το ένα λεπτό, μου δόθηκε η ευκαιρία, έβαλα καλάθι, έβγαλα ασίστ, εννοείται ότι και θα το πανηγυρίσω και θα βγάλω τη φανέλα για να πάρω δεύτερη κίτρινη κάρτα.

Έμπαινα και άκουγα για χιαστούς, για καρκίνους, να πεθάνει το σκυλί μου. Σαν να έρθω στο γραφείο στο Sport24 και να κάνω τα ίδια και να κάνεις ότι δεν με ακους. Πρέπει ο αθλητής να αντιδράσει, να πει δεν πάω ξανά εκεί αν δεν αλλάξουν οι συνθήκες. Δεν γίνεται να λέει κάποιος τον Γουέστμπρουκ χαζό και κλόουν και να του απαγορεύουν την είσοδο στο γήπεδο για δύο χρόνια και εμένα να μου εύχονται καρκίνους για την οικογένειά μου. Στο τέλος μόνο ο άνθρωπος μένει, όταν πέσουν τα φώτα. Να έχεις τους ανθρώπους και να έχεις πέντε πόρτες να χτυπήσεις. Είμαι τυχερός γιατί δεν έχω πέντε, αλλά 105 πορτες να χτυπήσω. Οι αθλητές δεν είναι ενωμένοι, χωρίζονται σε επίπεδα και στάδια. Το 2010 όταν ο Λάζαρος Παπαδόπουλος προσπάθησε να κάνει επανάσταση, οι κολλητοί του τον πρόδοσαν και μετά ακολούθησε η κατηγόρα του ελληνικού μπάσκετ. Ο παίκτης έχει τρομερή δύναμη και δεν το καταλαβαίνει, κοιτάζει ο κάθε ένας την πάρτη του. Οι πρόεδροι δεν σέβονται τον παίκτη, ο παίκτης είναι το υλικό του. Οι πρόεδροι αποφάσισαν στην Ελλάδα, όχι ο ΕΣΑΚΕ και η ΕΟΚ. Ο παίκτης είναι αναλώσιμος, αλλά μέχρι ένα σημείο. Οι Ισπανοί είναι δυνατοί, όταν εμείς είχαμε τα λεφτά εκείνοι έχτιζαν για το μέλλον και τώρα ούτε με το κυάλι δεν τους κοιτάμε".

Για την κατάσταση στο ελληνικό μπάσκετ: " Δεν είχαμε διορατικούς ανθρώπους. Ο Ελληνας παίκτης έχει ρίξει την αξία του, δεν γίνεται να έχουμε έξι Αμερικανούς στο πρωτάθλημα. Εγώ έχω μεγαλύτερη αξία στην Ισπανία. Εχετε δει Ισπανούς εκτός χώρας; Η Λίγκα τους σέβεται, έχει δύο Αμερικανούς. Παιδιά όπως εγώ, ο Μπουρούσης που είμαστε με μια βαλίτσα στο χέρι, θα ήμασταν απαραίτητοι. Παιδιά σε μικρότερες ομάδες, θα ήταν απαραίτητα. Το επίπεδο των προπονητών έχει πέσει, δίνουν τη μπάλα στους ξένους και βλέπεις ένα ελληνικό πρωτάθλημα με έξι ξένους να σουτάρουν. Εχει χαθεί η παιδεία και η νοοτροπία του μπάσκετ. Ο Σέρβος έχει τη μπασκετική παιδεία, ο Σέρβος θα παλέψει για τη νίκη. Ο Αμερικανός θα προσπαθήσει να πάει κάπου παραπάνω. Τώρα έχω την ουρά μου απ' έξω. Εδώ έχω την ηρεμία μου και μπορώ να το εκφράσω. Αν ήμουν στην Ελλάδα... Τώρα μιλάω εκ του ασφαλούς. Άλλα παιδιά στο υψηλό επίπεδο δεν θέλουν να πατήσουν πόδι για να μη βγουν από τη βολή τους. Εγώ έχω ήδη βγει και δεν φοβάμαι. Θα μπορούσα να έχω άλλη εξέλιξη. Όλα αυτά τα έχω φάει στα μούτρα. Είμαι περήφανος όμως και θέλω να στείλω ένα μήνυμα, ίσως είμαι επαναστάτης σε αυτά τα θέματα".