Χερμάν, εσύ;

Οκτώ χρόνια απείχε. Οκτώ χρόνια, ο Ουόλτερ Χερμάν έχανε τα καλοκαίρια με τους φίλους του. Γιατί για τους Αργεντινούς, η πρόσκληση του εθνικού κόουτς είναι περιττή. Δεν τη χρειάζονται για να θέσουν εαυτούς, στις υπηρεσίες της πατρίδας. Είναι κάτι που απολαμβάνουν. Κάτι που τους αποφορτίζει. Όλη τη σεζόν ονειρεύονται τη στιγμή που θα βρεθούν και πάλι μαζί, για να απολαύσουν το μπάσκετ.

Την τελευταία δεκαετία, οι σταρ της "μπιανκοσελέστε" είναι οι ίδιοι. Και είναι και επιτυχημένοι. Τα 'χουν πάρει όλα, τα 'χουν ζήσει όλα. Για αυτό και η ομάδα που δημιούργησαν, είναι μοναδική. Ξεχωριστή. Που όμοια της δεν υπάρχει και δύσκολα θα υπάρξει ξανά.

Ο αστικός μύθος θέλει τον Μανού Τζινόμπιλι να ξέσπασε σε κλάματα και να σκέφτηκε να αποσυρθεί από την ενεργό δράση, όταν μετά την κατάκτηση του τίτλου με το Σαν Αντόνιο, οι Spurs τον ενημέρωσαν -με γράμμα- πως δεν του επιτρέπουν να παίξει στην εθνική. Αποφάσισε να τους παρακούσει και προέκυψε ο τραυματισμός που τον άφησε εκτός. Ακόμα κι έτσι, δυσκολεύτηκε να δεχθεί πως δεν θα βρεθεί δίπλα στους φίλους του. Του πήρε πολλές ημέρες, μέχρι να προβεί στην επίσημη ανακοίνωση.

Ένας από τους τύπους που έχαναν τη γιορτή της παρέας, επί οκτώ συναπτά έτη, ήταν ο Ουόλτερ Χερμάν. Στα 35 του βέβαια, είναι -εμφανισιακά- ο ίδιος τύπος που ήταν το 2006. Δεν το λέμε εμείς. Ο Φαμπρίτσιο Ομπέρτο το είπε, ο οποίος βρίσκεται στη Σεβίλη ως σχολιαστής σε τηλεοπτικό δίκτυο. Την ίδια δουλειά κάνει πια και ο Πέπε Σάντσεθ. Ένα ακόμα μέλος της ομάδας που εμφάνισε η Αργεντινή στο Παγκόσμιο του 2006 (πήρε την τέταρτη θέση).

"Είναι απίστευτο ότι παίζω ξανά για την Αργεντινή. Όλοι θέλουν να παίξουν για αυτήν την ομάδα", σχολίασε ο Χερμάν στο fiba.com, για να προσθέσει ότι αυτό που κάνει ακόμα καλύτερη την επιστροφή του " είναι ότι βρέθηκα πάλι με τους Σκόλα, Πριγκιόνι και Νοτσιόνι. Είναι τέλειο να παίζεις δίπλα σε αυτά τα παιδιά. Έχουμε ζήσει τόσα πολλά μαζί".

Μαζί τους ξεπέρασε και το δράμα που έζησε τον Ιούλιο του 2003, οπότε "έχασε" τη μητέρα του, την αδελφή του και την αρραβωνιαστικιά του σε αυτοκινητικό δυστύχημα. Εκείνος ήταν με την εθνική. Ζήτησε άδεια για να θρηνήσει τους αγαπημένους του.

Ένα χρόνο αργότερα (στις 18/7 του 2004) ήταν ο πρώτος σκόρερ της παρέας του, στον τελικό του πρωταθλήματος Νοτίου Αμερικής (με τη Βραζιλία), προσφέροντας 37π., 11 ριμπ. Λίγες ώρες μετά, έμαθε ότι είχε αφήσει την τελευταία πνοή ο πατέρας του -από έμφραγμα.

Το 2011 αποφάσισε να αποσυρθεί. Και περνούσε καλά. Είχε καταφέρει να απαλλαγεί από το παρελθόν που τον στοίχειωνε. Είχε ξαναφτιάξει τη ζωή του: παντρεύτηκε την Έλενα, την κόρη του γιατρού που είχε όταν ήταν στη Μάλαγα και έχουν μια κόρη, την Μπάρμπαρα. Ο Χερμάν έχει και έναν γιο, τον Φεντερίκο, από προηγούμενη σχέση. Εξακολουθούσε να πηγαίνει κάθε μέρα στο γήπεδο, αλλά για σουτάκια και ξεμούδιασμα, με μια ερασιτεχνική ομάδα (την Union Deportiva). Ήταν ευτυχισμένος. Δεν ήθελε περισσότερα. Δεν ήθελε να ξανασχοληθεί πραγματικά με το μπάσκετ.

Ώσπου μια μέρα συνειδητοποίησε πως τα παιδιά του δεν τον έχουν δει να παίζει μπάσκετ. "Είχα αποκτήσει δυο παιδιά και πραγματικά ήθελα να δουν τον πατέρα τους στο παρκέ". Κάπως έτσι, επέστρεψε στην ενεργό δράση το 2013, για την Atenas de Cordoba. Σημείωση: εκείνος χτύπησε την πόρτα της ομάδας. Γιατί τέτοια ήταν η ανάγκη του να ξαναπαίξει. Έγινε ο πρώτος σκόρερ της, με 22.3 π. ανά αγώνα, ενώ κατέβαζε και 7.1 ριμπ.

" Έπαιξα πολύ καλά την περασμένη αγωνιστική περίοδο. Εξεπλάγην! Ποτέ δεν πίστευα ότι θα είμαι σε θέση να κάνω καλές εμφανίσεις, έπειτα από δυο χρόνια εκτός". Ιδανικά, θα ήθελε να κρεμάσει για τελευταία φορά την καριέρα του, με την παρέα του να είναι στο βάθρο ή κοντά εκεί. " Ξέρω ωστόσο, πως αυτό είναι πολύ δύσκολο. Υπάρχουν πολλές καλές ομάδες. Αλλά αυτός είναι ο στόχος", καταλήγει.