Χουντίνι όχι, ίσως Μέλχιορ...
Όσο κι αν περίμενει ο Ολυμπιακός απόψε το βράδυ, γι' αυτόν ανάσταση δεν προβλέπεται
Όνειρο ήταν και πάει το Φάιναλ Φορ. Από αυτά που γίνονται θερινές νύκτες. Πάντως, αν το καλοσκεφτούμε ποιος άλλος λόγος υπήρχε, πέραν του ότι γίνεται στην Αθήνα, για να έχει μια θέση ο Ολυμπιακός σε αυτό; Σίγουρα, είχε κάθε δικαίωμα να τη διεκδικήσει και άξιζε να φτάσει μέχρι τα προημιτελικά. Όμως, το βήμα προς τους "4" ήταν και το πιο δύσκολο. Εδώ, πολλοί, από τον Νοέμβριο είχαν δώσει στην Ταού προβάδισμα για κατάκτηση του τροπαίου (κι ας έχασε στο πρώτο παιχνίδι από τους ερυθρόλευκους).
Η Ταού ήταν καλύτερη και το απέδειξε. Όπως, ο Ολυμπιακός έδειξε στον κόσμο να καταλάβει ποιο ήταν το φετινό ταβάνι του. Η εικόνα που παρουσιάζει άλλωστε τον τελευταίο καιρό έχει προκαλέσει φόβους, ακόμη και για την παρουσία του στον τελικό των ελληνικών πλέι οφ. Και να φανταστεί κανείς, ότι όταν ξεκινούσε η σεζόν έλεγαν πολλοί ότι μόνοι τους θα παίζουν Παναθηναϊκός και Ολυμπιακός. Αυτό είναι. Να παίζεις μόνος σου και να κινδυνεύεις να βγεις τρίτος...
Ο Ολυμπιακός από εδώ και στο εξής κοιτάει μόνο το ελληνικό πρωτάθλημα. Άντε, να λοξοκοιτάξει λίγο προς το Φάιναλ Φορ για να δει τι θα κάνει ο αιώνιος αντίπαλος. Αλλά, η ουσία είναι τι θα κάνει ο ίδιος. Ο χρόνος που απομένει είναι λίγος. Πρέπει όμως να αξιοποιηθεί. Διαφορετικά και ο Μάιος θα είναι δύσκολος...
Φεύγοντας από το παρκέ του ΣΕΦ, ο Πίνι Γκέρσον "τα άκουσε". Υπήρξε γιούχα από τον κόσμο, ακόμη και μπουκάλια. Όλα ξεκίνησαν νωρίτερα, όταν αποφάσισε να βγάλει από το παιχνίδι τον Μασιγιάουσκας. Δεν πέριμενε βέβαια, κανείς, ότι ο "Μάτσε" θα φορέσει μια μπέρτα και θα αρχίσει να πετάει προς το καλάθι της Ταού. Απλά ο Λιθουανός τα έδινε όλα. Άλλωστε, με τον αποκλεισμό να φαίνεται από την αρχή του τρίτου δεκαλέπτου ο κόσμος έβρισκε ενδιαφέρον στον Μασιγιάουσκας. Λογικό. Περίμεναν επτά μήνες για να τον δουν από κοντά...
Ένας φίλαθλος την ώρα που έφευγε είπε "τον ψάχνατε πολύ τον Γκέρσον για να τον φέρετε;". Μάλλον προς τη διοίκηση θα ήταν η μομφή. Η αλήθεια είναι πως όχι. Τρία ευρωπαϊκά φαίνονται από πολύ μακριά. Σαν το άστρο της Βηθλεέμ. Μόνο που ο Γκέρσον το ξεκαθάρισε. "Δεν είμαι ο Χουντίνι" είπε. Κατά πάσα πιθανότητα δεν είναι ούτε ο Γκασπάρ, ούτε ο Μπαλτάζαρ, ούτε καν ο τρίτος (και πιο... άσημος) ο Μέλχιορ. Περίεργο πάντως, θα του πήγαινε να ήταν ο Μέλχιορ. Βλέπετε, αυτός ήταν ο μάγος που πήγε μύρο στον Ιωσήφ, τη Μαρία και τον νεογέννητο Ιησού.
Ο μύρος λένε, ήταν το πιο πολύτιμο βότανο της Ανατολής. Λένε επίσης, ότι είχε και την πιο πικρή γεύση...
Η Ταού ήταν καλύτερη και το απέδειξε. Όπως, ο Ολυμπιακός έδειξε στον κόσμο να καταλάβει ποιο ήταν το φετινό ταβάνι του. Η εικόνα που παρουσιάζει άλλωστε τον τελευταίο καιρό έχει προκαλέσει φόβους, ακόμη και για την παρουσία του στον τελικό των ελληνικών πλέι οφ. Και να φανταστεί κανείς, ότι όταν ξεκινούσε η σεζόν έλεγαν πολλοί ότι μόνοι τους θα παίζουν Παναθηναϊκός και Ολυμπιακός. Αυτό είναι. Να παίζεις μόνος σου και να κινδυνεύεις να βγεις τρίτος...
Ο Ολυμπιακός από εδώ και στο εξής κοιτάει μόνο το ελληνικό πρωτάθλημα. Άντε, να λοξοκοιτάξει λίγο προς το Φάιναλ Φορ για να δει τι θα κάνει ο αιώνιος αντίπαλος. Αλλά, η ουσία είναι τι θα κάνει ο ίδιος. Ο χρόνος που απομένει είναι λίγος. Πρέπει όμως να αξιοποιηθεί. Διαφορετικά και ο Μάιος θα είναι δύσκολος...
Φεύγοντας από το παρκέ του ΣΕΦ, ο Πίνι Γκέρσον "τα άκουσε". Υπήρξε γιούχα από τον κόσμο, ακόμη και μπουκάλια. Όλα ξεκίνησαν νωρίτερα, όταν αποφάσισε να βγάλει από το παιχνίδι τον Μασιγιάουσκας. Δεν πέριμενε βέβαια, κανείς, ότι ο "Μάτσε" θα φορέσει μια μπέρτα και θα αρχίσει να πετάει προς το καλάθι της Ταού. Απλά ο Λιθουανός τα έδινε όλα. Άλλωστε, με τον αποκλεισμό να φαίνεται από την αρχή του τρίτου δεκαλέπτου ο κόσμος έβρισκε ενδιαφέρον στον Μασιγιάουσκας. Λογικό. Περίμεναν επτά μήνες για να τον δουν από κοντά...
Ένας φίλαθλος την ώρα που έφευγε είπε "τον ψάχνατε πολύ τον Γκέρσον για να τον φέρετε;". Μάλλον προς τη διοίκηση θα ήταν η μομφή. Η αλήθεια είναι πως όχι. Τρία ευρωπαϊκά φαίνονται από πολύ μακριά. Σαν το άστρο της Βηθλεέμ. Μόνο που ο Γκέρσον το ξεκαθάρισε. "Δεν είμαι ο Χουντίνι" είπε. Κατά πάσα πιθανότητα δεν είναι ούτε ο Γκασπάρ, ούτε ο Μπαλτάζαρ, ούτε καν ο τρίτος (και πιο... άσημος) ο Μέλχιορ. Περίεργο πάντως, θα του πήγαινε να ήταν ο Μέλχιορ. Βλέπετε, αυτός ήταν ο μάγος που πήγε μύρο στον Ιωσήφ, τη Μαρία και τον νεογέννητο Ιησού.
Ο μύρος λένε, ήταν το πιο πολύτιμο βότανο της Ανατολής. Λένε επίσης, ότι είχε και την πιο πικρή γεύση...