"Δε θα χωρίσουμε ποτέ"
Tο SPORT 24 γράφει για το ζευγάρι που δε θα χωρίσει... ποτέ! Τζάμπολ στις 18.45 (ΝΕΤ)
Ο Ελβετός (γεννημένος στη Γερμανία) συγγραφέας Hermann Hesse, είπε κάποτε ότι "αν μισείς έναν άνθρωπο, μισείς κάτι σε αυτόν, το οποίο νιώθεις πως είναι και δικό σου κομμάτι. Ό,τι δεν είναι κομμάτι του εαυτού μας, δεν μας ενοχλεί". Αναρωτιέμαι, αν υπάρχουν πολλοί που διαφωνούν, ότι ο Ολυμπιακός είναι ένα κομμάτι του Παναθηναϊκού και το αντίστροφο. Η Ιστορία τους είναι συνυφασμένη. Προχωράει παράλληλα στο χρόνο, αλλά με τάση να τέμνεται συχνά και με ποικίλους τρόπους.
Από το 1993, όταν ο ΕΣΑΚΕ καθιέρωσε το σύστημα των πλέι οφ, που καταλήγει κάθε καλοκαίρι στους τελικούς της Α1, οι δύο αιώνιοι κατάφεραν να γίνουν οι κύριοι πρωταγωνιστές του. Πέντε κατακτήσεις πρωταθλημάτων για τον Ολυμπιακό, οκτώ για τον Παναθηναϊκό, μία για την ΑΕΚ. Έτσι, απλά για να σπάει η μονοτονία και να επιβεβαιώνεται ο κανόνας. Έξι φορές έχουν συναντηθεί οι δύο αιώνιοι σε τελικούς. Από τρεις επικρατήσεις ο καθένας.
Την Τετάρτη συναντώνται για έβδομη φορά. Όποιος πάρει τον τίτλο, θα έχει και το άτυπο προβάδισμα. Το περίεργο, είναι ότι οι δύο τους σχεδόν... μοίρασαν τις δεκαετίες. Μπορεί ο Παναθηναϊκός να κατέκτησε τίτλους στα 90's, αλλά η εν λόγω εποχή έχει σχετιστεί με το όνομα του Ολυμπιακού και τη δικιά του "δυναστεία". Στα zeros οι πράσινοι δεν έχουν βρει ακόμη αντίπαλο. Κάθε χρόνο, όλοι αναρωτιόμαστε πώς θα χάσει ο Παναθηναϊκός τον τίτλο, αλλά η απάντηση παραμένει η ίδια: "Δεν μπορεί να τον χάσει, είναι ένα επίπεδο πάνω από τους υπόλοιπους".
Φέτος, ο Ολυμπιακός έριξε πολύ χρήμα στο τραπέζι. Οι Αγγελόπουλοι έβαλαν τα χέρια στις τσέπες και όχι μόνο δεν βρήκαν καβούρια, αλλά έβγαλαν... αστακό. Το μενού ήταν πλούσιο (με Ματσιγιάουσκας, Γκέρσον και άλλες προσθήκες με πολλά χρήματα), αλλά προς το παρόν μοιάζει "αχώνευτο". Στο Κύπελλο οι ερυθρόλευκοι αποκλείστηκαν νωρίς (από τον Παναθηναϊκό), στην Ευρωλίγκα πλήρωσαν την αστάθειά τους μακριά από το ΣΕΦ και την αδυναμία τους να πάρουν κρίσιμα παιχνίδια. Στο ελληνικό πρωτάθλημα έχασαν το πλεονέκτημα έδρας (ακόμη και των ημιτελικών), αλλά ευτυχώς για τον κόσμο του Ολυμπιακού, το εμπόδιο του Άρη ξεπεράστηκε, έστω και στο φότο-φίνις.
Από την άλλη πλευρά, ο Παναθηναϊκός πήρε το Κύπελλο, κατέκτησε την τέταρτη κούπα στην Ευρώπη και τώρα θέλει αυτό που του λείπει πιο πολύ. Το τρεμπλ. Είναι ο μόνος στόχος που τού έχει ξεφύγει όλα αυτά τα χρόνια, ο οποίος μάλιστα ανήκει στον Ολυμπιακό. Μαζί με το τριπλ κράουν, θέλει και το πέμπτο σερί πρωτάθλημα, επίτευγμα που δεν έχει γίνει πραγματικότητα σε μια δεκαετία που ο Παναθηναϊκός των αδελφών Γιαννακόπουλου έχει στήσει τη δική του αυτοκρατορία στο ελληνικό μπάσκετ.
Χορεύοντας με τις... κότες
Έτος 1993... Ο Παναθηναϊκός χάνει 77-72 στον τρίτο τελικό μέσα στο κλειστό γήπεδο της Γλυφάδας και ο Ολυμπιακός παίρνει προβάδισμα με 2-1 και με το τέταρτο ματς στο ΣΕΦ, όλα μοιάζουν ιδανικά για τον πρώτο τίτλο επί Γιάννη Ιωαννίδη. Λιγότερες από 24 ώρες πριν το τζάμπολ, το διαιτητικό δίδυμο αλλάζει και ο Παπαδημητρίου δεν σφυράει. Χαμός στο στρατόπεδο των πρασίνων, που φωνάζουν για αδικαιολόγητη αλλαγή, με τον Παύλο Γιαννακόπουλο να παίρνει την απόφαση: "Δεν θα πάμε στο ΣΕΦ". Όπως κι έγινε. Ο Άριαν Κόμαζετς, ο Αλεξάντερ Βολκόφ και ο Νίκος Γκάλης δίνουν τις θέσεις σε κάτι... κότες και σε γυναίκες με ζαρτιέρες. Το θέατρο του παραλόγου. Ένα οικογενειακό διπλό στήνεται για τα μάτια του κόσμου και στα χαρτιά μπαίνει το σκορ 20-0. Στην τροπαιοθήκη του Ολυμπιακού μπαίνει το πρώτο πρωτάθλημα. Η αρχή είχε γίνει...
Το τρίποντο του Οικονόμου
Δύο χρόνια μετά, ο Ολυμπιακός έχει βάλει στόχο το τρίτο σερί πρωτάθλημα (έχει προηγηθεί άλλη μια κατάκτηση επί του ΠΑΟΚ, στον γνωστό τελικό με τις κάλτσες) και ο Παναθηναϊκός θέλει να του κόψει τη φορά. Υπήρχε τότε ένα σύνθημα που έλεγε "φέραμε από την Αμερική, τον Έντι το πιστόλι..." (η συνέχεια αφορούσε τον Ζάρκο Πάσπαλι, αλλά δεν γράφεται!) και είχε να κάνει με την αλλαγή στρατοπέδου του Ζάρκο. Ο οποίος εν τέλει δεν κατάφερε να πάρει πρωτάθλημα ντυμένος στα πράσινα, παρότι ο Παναθηναϊκός πήγε τη σειρά σε πέμπτο ματς στο ΣΕΦ. Εκεί, οι άμυνες είχαν τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο με τον Ολυμπιακό να επικρατεί με 45-44. Στην τελευταία επίθεση, ο Νίκος Οικονόμου αστόχησε από την κορυφή του τριπόντου. Ήταν η πιο χαρακτηριστική ευκαιρία των πρασίνων για να κόψει την εν τη γενέσει της δυναστεία του Ολυμπιακού...
Η νύχτα του ρεκόρ
Το 1996 ο Παναθηναϊκός έχει επιστρέψει από το Παρίσι με το πρώτο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα στην Ιστορία του ελληνικού μπάσκετ. Ο Παύλος και ο Θανάσης Γιαννακόπουλος έχουν μετουσιώσει δύο τόνους... ασπιρίνες στον Ντομινίκ Ουίλκινς που έχει έρθει στην Ελλάδα, για να αφήσει τελικά τους πράσινους σε χλωρό κλαρί. Σαν τα κλαριά που είναι φόντο σε ανοιξιάτικα πικ-νικ (όπως έλεγε και το σχετικό σύνθημα). Ο Αμερικανός πήρε το αεροπλάνο κι έφυγε, αφήνοντας λογαριασμούς απλήρωτους και τον Παναθηναϊκό στα δόντια του Ολυμπιακού και του Γιάννη Ιωαννίδη. Ο Θύμιος Μπακατσιάς σκόραρε με τρίποντο, οι πράσινοι δεν έβρισκαν διχτάκι ούτε με αίτηση και το 73-38 έμεινε στην Ιστορία. Πρόπερσι ο Παναθηναϊκός παραλίγο να το σβήσει στο ΟΑΚΑ, αλλά δεν τα κατάφερε. Το ρεκόρ παραμένει στοιχειωμένο και ο Μπόζινταρ Μάλκοβιτς "στιγματισμένος".
Πρωτάθλημα μες το παλέ!
Ο Ντούσαν Ίβκοβιτς στον πάγκο του Ολυμπιακού, ο Λευτέρης Σούμποτιτς σε αυτόν του Παναθηναϊκού, οι δυο τους πρωταγωνιστές σε μια σχέση οργής. Η σειρά των τελικών πήγε σε πέμπτο ματς. Το ΣΕΦ παρέμενε βραχνάς για τους πράσινους, που το 1998 κατέκτησαν το πρωτάθλημα κόντρα στον ΠΑΟΚ. Όμως, εκείνο το βράδυ, έμελε να αλλάξουν οι συνήθειες του Παναθηναϊκού. Ο Νάντο Τζεντίλε πέτυχε πέντε συνεχόμενους πόντους (με το σκορ 51-50) σε κρίσιμο σημείο, ενώ 50'' πριν τη λήξη του αγώνα, ο Οικονόμου ευστοχεί σε τρίποντο. Ρεφάρει για το 1995 και γυρνάει προς τον κόσμο του Παναθηναϊκό με το δάκτυλο στον κρόταφο. "Δεν ξεχνάω" ενοούσε. Ο "Ντούντα" τα ακούει από τον ερυθρόλευκο κόσμο. Ο Σωκράτης Κόκκαλης παίρνει την απόφαση. Τον διώχνει. Λίγο καιρό αργότερα, ο Ιωαννίδης επιστρέφει. Για τελευταία φορά.
Αρχηγού παρόντος
Το 2001 ο Ζέλιμιρ Ομπράντοβιτς έχει ήδη δείξει τις ικανότητές του στους ανθρώπους του Παναθηναϊκού. Ο Ολυμπιακός με τον Ηλία Ζούρο στον πάγκο και τον Ντίνο Ράτζα στο παρκέ, πάει στο ΟΑΚΑ (παρουσία του Σωκράτη Κόκκαλη) για να κάνει το 2-3. Μέχρι το 34' δείχνει ότι μπορεί να τα καταφέρει και να πάρει ρεβάνς για το 1999. Όμως, ο Φραγκίσκος Αλβέρτης παίρνει την κατάσταση στα χέρια του και με επτά συνεχόμενους πόντους (και συνολικά 23) οδηγεί την ομάδα του στον τίτλο.
Μπαμ και μπουμ οι κουμπουριές
Κουμπουριές από την ομάδα του Παναθηναϊκού που πέρυσι κατέκτησε άνετα με 3-0 τον τίτλο, κουμπουριές και από τον κόσμο των πρασίνων με αεροβόλο πιστόλι, που είχαν ως συνέπεια τον τραυματισμό του φροντισή του Ολυμπιακού, Δημήτρη Πασχόπουλου. Καλαϊτζίδης και Αργυρόπουλος είναι κι αυτοί τραυματίες. "Νιώθω ότι είμαι στη Βαγδάτη" λέει ο Σταύρος Ελληνιάδης και συμπληρώνει "αισθάνομαι σαν τον Τσακ Νόρις!". Μυθικές στιγμές από ένα αιώνιο ζευγάρι. Τέρμα όμως τα παλιά κουλούρια. Από την Τετάρτη θα έχουμε φρέσκα....
Από το 1993, όταν ο ΕΣΑΚΕ καθιέρωσε το σύστημα των πλέι οφ, που καταλήγει κάθε καλοκαίρι στους τελικούς της Α1, οι δύο αιώνιοι κατάφεραν να γίνουν οι κύριοι πρωταγωνιστές του. Πέντε κατακτήσεις πρωταθλημάτων για τον Ολυμπιακό, οκτώ για τον Παναθηναϊκό, μία για την ΑΕΚ. Έτσι, απλά για να σπάει η μονοτονία και να επιβεβαιώνεται ο κανόνας. Έξι φορές έχουν συναντηθεί οι δύο αιώνιοι σε τελικούς. Από τρεις επικρατήσεις ο καθένας.
Την Τετάρτη συναντώνται για έβδομη φορά. Όποιος πάρει τον τίτλο, θα έχει και το άτυπο προβάδισμα. Το περίεργο, είναι ότι οι δύο τους σχεδόν... μοίρασαν τις δεκαετίες. Μπορεί ο Παναθηναϊκός να κατέκτησε τίτλους στα 90's, αλλά η εν λόγω εποχή έχει σχετιστεί με το όνομα του Ολυμπιακού και τη δικιά του "δυναστεία". Στα zeros οι πράσινοι δεν έχουν βρει ακόμη αντίπαλο. Κάθε χρόνο, όλοι αναρωτιόμαστε πώς θα χάσει ο Παναθηναϊκός τον τίτλο, αλλά η απάντηση παραμένει η ίδια: "Δεν μπορεί να τον χάσει, είναι ένα επίπεδο πάνω από τους υπόλοιπους".
Φέτος, ο Ολυμπιακός έριξε πολύ χρήμα στο τραπέζι. Οι Αγγελόπουλοι έβαλαν τα χέρια στις τσέπες και όχι μόνο δεν βρήκαν καβούρια, αλλά έβγαλαν... αστακό. Το μενού ήταν πλούσιο (με Ματσιγιάουσκας, Γκέρσον και άλλες προσθήκες με πολλά χρήματα), αλλά προς το παρόν μοιάζει "αχώνευτο". Στο Κύπελλο οι ερυθρόλευκοι αποκλείστηκαν νωρίς (από τον Παναθηναϊκό), στην Ευρωλίγκα πλήρωσαν την αστάθειά τους μακριά από το ΣΕΦ και την αδυναμία τους να πάρουν κρίσιμα παιχνίδια. Στο ελληνικό πρωτάθλημα έχασαν το πλεονέκτημα έδρας (ακόμη και των ημιτελικών), αλλά ευτυχώς για τον κόσμο του Ολυμπιακού, το εμπόδιο του Άρη ξεπεράστηκε, έστω και στο φότο-φίνις.
Από την άλλη πλευρά, ο Παναθηναϊκός πήρε το Κύπελλο, κατέκτησε την τέταρτη κούπα στην Ευρώπη και τώρα θέλει αυτό που του λείπει πιο πολύ. Το τρεμπλ. Είναι ο μόνος στόχος που τού έχει ξεφύγει όλα αυτά τα χρόνια, ο οποίος μάλιστα ανήκει στον Ολυμπιακό. Μαζί με το τριπλ κράουν, θέλει και το πέμπτο σερί πρωτάθλημα, επίτευγμα που δεν έχει γίνει πραγματικότητα σε μια δεκαετία που ο Παναθηναϊκός των αδελφών Γιαννακόπουλου έχει στήσει τη δική του αυτοκρατορία στο ελληνικό μπάσκετ.
Χορεύοντας με τις... κότες
Έτος 1993... Ο Παναθηναϊκός χάνει 77-72 στον τρίτο τελικό μέσα στο κλειστό γήπεδο της Γλυφάδας και ο Ολυμπιακός παίρνει προβάδισμα με 2-1 και με το τέταρτο ματς στο ΣΕΦ, όλα μοιάζουν ιδανικά για τον πρώτο τίτλο επί Γιάννη Ιωαννίδη. Λιγότερες από 24 ώρες πριν το τζάμπολ, το διαιτητικό δίδυμο αλλάζει και ο Παπαδημητρίου δεν σφυράει. Χαμός στο στρατόπεδο των πρασίνων, που φωνάζουν για αδικαιολόγητη αλλαγή, με τον Παύλο Γιαννακόπουλο να παίρνει την απόφαση: "Δεν θα πάμε στο ΣΕΦ". Όπως κι έγινε. Ο Άριαν Κόμαζετς, ο Αλεξάντερ Βολκόφ και ο Νίκος Γκάλης δίνουν τις θέσεις σε κάτι... κότες και σε γυναίκες με ζαρτιέρες. Το θέατρο του παραλόγου. Ένα οικογενειακό διπλό στήνεται για τα μάτια του κόσμου και στα χαρτιά μπαίνει το σκορ 20-0. Στην τροπαιοθήκη του Ολυμπιακού μπαίνει το πρώτο πρωτάθλημα. Η αρχή είχε γίνει...
Το τρίποντο του Οικονόμου
Δύο χρόνια μετά, ο Ολυμπιακός έχει βάλει στόχο το τρίτο σερί πρωτάθλημα (έχει προηγηθεί άλλη μια κατάκτηση επί του ΠΑΟΚ, στον γνωστό τελικό με τις κάλτσες) και ο Παναθηναϊκός θέλει να του κόψει τη φορά. Υπήρχε τότε ένα σύνθημα που έλεγε "φέραμε από την Αμερική, τον Έντι το πιστόλι..." (η συνέχεια αφορούσε τον Ζάρκο Πάσπαλι, αλλά δεν γράφεται!) και είχε να κάνει με την αλλαγή στρατοπέδου του Ζάρκο. Ο οποίος εν τέλει δεν κατάφερε να πάρει πρωτάθλημα ντυμένος στα πράσινα, παρότι ο Παναθηναϊκός πήγε τη σειρά σε πέμπτο ματς στο ΣΕΦ. Εκεί, οι άμυνες είχαν τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο με τον Ολυμπιακό να επικρατεί με 45-44. Στην τελευταία επίθεση, ο Νίκος Οικονόμου αστόχησε από την κορυφή του τριπόντου. Ήταν η πιο χαρακτηριστική ευκαιρία των πρασίνων για να κόψει την εν τη γενέσει της δυναστεία του Ολυμπιακού...
Η νύχτα του ρεκόρ
Το 1996 ο Παναθηναϊκός έχει επιστρέψει από το Παρίσι με το πρώτο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα στην Ιστορία του ελληνικού μπάσκετ. Ο Παύλος και ο Θανάσης Γιαννακόπουλος έχουν μετουσιώσει δύο τόνους... ασπιρίνες στον Ντομινίκ Ουίλκινς που έχει έρθει στην Ελλάδα, για να αφήσει τελικά τους πράσινους σε χλωρό κλαρί. Σαν τα κλαριά που είναι φόντο σε ανοιξιάτικα πικ-νικ (όπως έλεγε και το σχετικό σύνθημα). Ο Αμερικανός πήρε το αεροπλάνο κι έφυγε, αφήνοντας λογαριασμούς απλήρωτους και τον Παναθηναϊκό στα δόντια του Ολυμπιακού και του Γιάννη Ιωαννίδη. Ο Θύμιος Μπακατσιάς σκόραρε με τρίποντο, οι πράσινοι δεν έβρισκαν διχτάκι ούτε με αίτηση και το 73-38 έμεινε στην Ιστορία. Πρόπερσι ο Παναθηναϊκός παραλίγο να το σβήσει στο ΟΑΚΑ, αλλά δεν τα κατάφερε. Το ρεκόρ παραμένει στοιχειωμένο και ο Μπόζινταρ Μάλκοβιτς "στιγματισμένος".
Πρωτάθλημα μες το παλέ!
Ο Ντούσαν Ίβκοβιτς στον πάγκο του Ολυμπιακού, ο Λευτέρης Σούμποτιτς σε αυτόν του Παναθηναϊκού, οι δυο τους πρωταγωνιστές σε μια σχέση οργής. Η σειρά των τελικών πήγε σε πέμπτο ματς. Το ΣΕΦ παρέμενε βραχνάς για τους πράσινους, που το 1998 κατέκτησαν το πρωτάθλημα κόντρα στον ΠΑΟΚ. Όμως, εκείνο το βράδυ, έμελε να αλλάξουν οι συνήθειες του Παναθηναϊκού. Ο Νάντο Τζεντίλε πέτυχε πέντε συνεχόμενους πόντους (με το σκορ 51-50) σε κρίσιμο σημείο, ενώ 50'' πριν τη λήξη του αγώνα, ο Οικονόμου ευστοχεί σε τρίποντο. Ρεφάρει για το 1995 και γυρνάει προς τον κόσμο του Παναθηναϊκό με το δάκτυλο στον κρόταφο. "Δεν ξεχνάω" ενοούσε. Ο "Ντούντα" τα ακούει από τον ερυθρόλευκο κόσμο. Ο Σωκράτης Κόκκαλης παίρνει την απόφαση. Τον διώχνει. Λίγο καιρό αργότερα, ο Ιωαννίδης επιστρέφει. Για τελευταία φορά.
Αρχηγού παρόντος
Το 2001 ο Ζέλιμιρ Ομπράντοβιτς έχει ήδη δείξει τις ικανότητές του στους ανθρώπους του Παναθηναϊκού. Ο Ολυμπιακός με τον Ηλία Ζούρο στον πάγκο και τον Ντίνο Ράτζα στο παρκέ, πάει στο ΟΑΚΑ (παρουσία του Σωκράτη Κόκκαλη) για να κάνει το 2-3. Μέχρι το 34' δείχνει ότι μπορεί να τα καταφέρει και να πάρει ρεβάνς για το 1999. Όμως, ο Φραγκίσκος Αλβέρτης παίρνει την κατάσταση στα χέρια του και με επτά συνεχόμενους πόντους (και συνολικά 23) οδηγεί την ομάδα του στον τίτλο.
Μπαμ και μπουμ οι κουμπουριές
Κουμπουριές από την ομάδα του Παναθηναϊκού που πέρυσι κατέκτησε άνετα με 3-0 τον τίτλο, κουμπουριές και από τον κόσμο των πρασίνων με αεροβόλο πιστόλι, που είχαν ως συνέπεια τον τραυματισμό του φροντισή του Ολυμπιακού, Δημήτρη Πασχόπουλου. Καλαϊτζίδης και Αργυρόπουλος είναι κι αυτοί τραυματίες. "Νιώθω ότι είμαι στη Βαγδάτη" λέει ο Σταύρος Ελληνιάδης και συμπληρώνει "αισθάνομαι σαν τον Τσακ Νόρις!". Μυθικές στιγμές από ένα αιώνιο ζευγάρι. Τέρμα όμως τα παλιά κουλούρια. Από την Τετάρτη θα έχουμε φρέσκα....
