Ο Δημήτρης Χαριτόπουλος δεν πήγε το καλοκαίρι στον Ήφαιστο για να κάνει την διαφορά. Όχι τουλάχιστον με τον τρόπο που έχει ο κόσμος στο μυαλό του. Πήγε για να δώσει εμπειρία, να δώσει μία ακόμα λύση στα χέρια του Σωτήρη Μανωλόπουλου. Τελικά, έχει δώσει περισσότερα από όσα περίμενε πολύς κόσμος.

Σε έναν Ήφαιστο που διανύει μία ονειρεμένη σεζόν στην Basket League, που έχει φτάσει τα εννέα sold out σε ισάριθμα εντός έδρας παιχνίδια, που έχει πετύχει διάνα και στους 6 ξένους του, ο Χαριτόπουλος είναι στα χαρτιά ο πέμπτος ψηλός της ομάδας. Ο άνθρωπος των ειδικών αποστολών. Ο ορισμός του ρολίστα, του παίκτη που θα μπει και θα κάνει λίγα πράγματα στο παρκέ πριν επιστρέψει στον πάγκο. Κόντρα στο Περιστέρι όμως αυτό άλλαξε.

Με τον Ήφαιστο να πραγματοποιεί ακόμα έναν εντός έδρας άθλο και να παίρνει τη νίκη με 77-73 , ο 36χρονος φόργουορντ/σέντερ έμελλε να είναι αυτός που έκανε την διαφορά, όχι κάνοντας αυτά που... δεν φαίνονται στην στατιστική, αλλά αυτά που φαίνονται: 5 πόντοι στα τελευταία 3 λεπτά του αγώνα, η κρίσιμη βολή που διαμόρφωσε το τελικό σκορ, μεγάλες άμυνες στο φινάλε. Ο τελικός του απολογισμός μετά το παιχνίδι ήταν 10 πόντοι, 7 ριμπάουντ και 1 ασίστ σε 13 λεπτά συμμετοχής. Η στατιστική του δεν έβγαλε μάτια. Όποιος παρακολούθησε το παιχνίδι όμως ήξερε ότι χωρίς αυτόν ο Ήφαιστος δεν θα είχε πάρει τη νίκη.

ΠΑΝΤΑ ΕΤΟΙΜΟΣ, ΟΠΩΣ ΣΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΚΑΡΙΕΡΑ ΤΟΥ

Σιάτιστα, Άρης, ΠΑΟΚ (3 περάσματα), Τρίκαλα, Πανιώνιος, Μαρούσι, Βιλερμπάν (Γαλλία), Λουκόιλ (Βουλγαρία), Βαγιαδολίδ (Ισπανία), Μανρέσα (Ισπανία), Κόροιβος, ΑΕΚ, Ηρακλής, Ήφαιστος. Ο Δημήτρης Χαριτόπουλος έχει αγωνιστεί σε 14 ομάδες σε 18 χρόνια καριέρας, βρίσκοντας πάντα τον τρόπο να είναι χρήσιμος.

Ο Χαριτόπουλος υπήρξε πάντα ένας συνεπής αμυντικός και ένας εξαιρετικός ριμπάουντερ. Το βασικό του χαρακτηριστικό ωστόσο ήταν πως ανέκαθεν θα έδινε μέχρι και την τελευταία ικμάδα της δύναμής του για χάρη της ομάδας του. Έπαιζε πάντα στα... κόκκινα. Θα έπαιζε μπασκετικό ξύλο, θα έσπρωχνε, θα έκανε βουτιές στο παρκέ για να προλάβει χαμένες μπάλες, θα έπαιρνε μόνο αυτό που... περίσσευε στην επίθεση για να είναι όλοι ικανοποιημένοι. Στον Ήφαιστο κάνει ακριβώς αυτό και είναι ευχαριστημένος. Γιατί; Επειδή πάντα ήταν συνειδητοποιημένος.

Ο Χαριτόπουλος δεν υπήρξε ποτέ σταρ. Ανέκαθεν όμως ήταν σταρ στον ρόλο του, κάτι που είναι εξίσου σημαντικό. Σε μία ομάδα όπως ο Ήφαιστος, παίκτες με την δική του εμπειρία και οξυδέρκεια δεν είναι απλώς πολυτέλεια. Είναι απαραίτητοι. Κόντρα στο Περιστέρι αυτό έγινε πιο σαφές από ποτέ.