Ο Ντάριο Σάριτς έγινε ο μικρότερος σε ηλικία παίκτης που πήρε ποτέ τον τίτλο MVP του μήνα, στην ιστορία της Euroleague και εξήγησε... τι χρειάστηκε για αυτό.

Κατ' αρχάς, ο φόργουορντ της Αναντολού Εφές, ο οποίος είχε 15.5 π. και 7.75 ριμπ. κατά μ.ο. όλο το μήνα Νοέμβριο, με 61% στα δίποντα, εξήγησε ότι "είναι τεράστιο πράγμα για εμένα να λαμβάνω αυτή τη διάκριση. Είμαι πολύ υπερήφανος για τον εαυτό μου και τη δουλειά που έκανα. Χρειάστηκαν πολλές ώρες προπόνησης, πολύ δουλειά για να καταφέρω. Είμαι πολύ χαρούμενος και ένα από τα όνειρα μου έγιναν πραγματικότητα".

Η Εφές πήρε τρεις νίκες μέσα στον Νοέμβριο, με τον Νέναντ Κρστιτς να είναι εκτός λόγω τραυματισμού. Πόσο δύσκολο ήταν να καλύψει η παρέα του την απουσία του; " Δεν μπορώ να πω ότι ήταν καλό ότι τραυματίστηκε, γιατί είναι συμπαίκτης μου και ένας πολύ καλός άνθρωπος, αλλά μετά τον τραυματισμό του άρχισα να παίρνω περισσότερα λεπτά, να παίζω με την μπάλα. Κάθε ματς ήταν καλύτερο και ενώ ήταν ατυχές το γεγονός ότι δεν είχαμε τον Νέναντ, η απουσία του με βοήθησε να κάνω κάτι περισσότερο, κάτι μεγαλύτερο για την ομάδα".

Η Εφές άνοιξε το μήνα Νοέμβριο με το 66-76 στο Νόβγκοροντ επί της Νίζνι. Προηγήθηκε μια δύσκολη εντός έδρας ήττα από τη Ζάλγκιρις. " Δεν έπαιξα με τη Ζάλγκιρις. Είχα έναν μικρό τραυματισμό και ήμουν εκτός 10 μέρες. Το ματς με τη Νίζνι ήταν αυτό που επέστρεψα. Μπορώ να πω ότι έπαιζε άμυνα πάνω μου έναν ψηλός και είχα χώρο για να παίξω ένας με έναν, από το τρίποντο. Έκανα αρκετά καλά πράγματα σε εκείνο το παιχνίδι. Ακολούθησαν καλύτερα".

Μετά νικήσαμε τη Ρεάλ (75-73), με tip in του Τζάνινγκ, στο τελευταίο δευτερόλεπτο. Πόσο ικανοποιητικό ήταν για την ομάδα σου ότι νικήσατε έναν ισχυρότερο αντίπαλο; Πόση αυτοπεποίθηση σας έδωσε αυτή η νίκη;

" Όντως μας έδωσε τεράστια αυτοπεποίθηση. Ο τρόπος που προετοιμάσαμε αυτό το ματς ήταν εξαιρετικός. Μας διεύρυνε τους ορίζοντες, μας άνοιξε τα μάτια για το πώς μπορούμε να παίξουμε καλύτερα. Ήταν μια πολύ καλή εντός έδρας νίκη. Ίσως να μην ήταν το είδος του ματς που όλοι θα ήθελαν να δουν, αλλά για εμάς ήταν καλό".

Τι θυμάσαι από αυτήν την τελευταία φάση;

" Ήμουν στον πάγκο, ο Μπιέλιτσα έχασε λέι απ, ενδεχομένως να του έγινε φάουλ, ίσως και όχι, αλλά δεν έχει σημασία πια. Ο Τσεντί Οσμάν αστόχησε σε μια κατάσταση που έδειχνε 100% επιτυχής και τελικά ο Ματ πήρε τη νίκη για εμάς. Ήταν απίστευτο. Όλοι αρχίσαμε να χοροπηδάμε, να πανηγυρίζουμε. Όλοι θέλουν να νικήσουμε μια ομάδα όπως είναι η Ρεάλ, στο τελευταίο δευτερόλεπτο".

Ήσασταν πολύ κοντά στο να νικήσετε και την Ούνικς, αλλά έτρεξε ένα σερί στην τέταρτη περίοδο και δεν τα καταφέρατε. Τι μάθατε από αυτήν την ήττα;

" Είχαμε προβάδισμα 10 πόντων, στο τέλος της τρίτης περιόδου και έπειτα παίξαμε πολύ άσχημα. Μάθαμε πολλά, με πρώτο να είμαστε πιο έξυπνοι στην τελευταία περίοδο και τα τελευταία λεπτά. Οι Λάνγκφορντ και Τζέρελς σκόραραν τους περισσότερους πόντους τους στο τέταρτο δεκάλεπτο. Ήταν μια εμπειρία για εμάς"

Με τη Σασάρι, περιορίσατε τον αντίπαλο σας στους 62 πόντους, ενώ έκανες το καλύτερο παιχνίδι σου. Τι έχεις να πεις για αυτό;

" Ένιωσα εκπληκτικά, γιατί ο κόουτς Ίβκοβιτς μου είχε πει πως θα "τρέξουμε" κάποια συστήματα για εμένα. Προσπάθησα να είμαι έτοιμος, από την άποψη της φυσικής κατάστασης και της νοητικής από την εκκίνηση. Ξεκίνησα καλά και μετά όλα έγιναν πιο απλά. Παίξαμε όλοι πολύ καλά. Ήταν άλλη μια μεγάλη νίκη για εμάς. Έχουμε πέντε και είμαστε κοντά στο ΤΟΡ16. Το πιο σημαντικό παιχνίδι βέβαια, για όλους είναι το επόμενο: με τη Ζάλγκιρις στο Κάουνας".

Μίλησε για την πρώτη εμπειρία που είχε στη Euroleague, τη σεζόν 2010-11 με τη Ζάγκρεμπ ("ήταν πολύ καλή χρονιά για τη Ζάγκρεμπ και για εμένα, αφού έπαιζα 15-20 λεπτά. Είχα χώρο να δείξω τις ικανότητες μου"), ενώ σε ερώτηση για τον Ίβκοβιτς, είπε " πριν πω το "ναι" στην Εφές, μίλησα μαζί του μια δυο φορές και διαπίστωσα πως θα ήταν η καλύτερη συνθήκη για εμένα να δουλέψω μαζί του. Εχει τεράστια εμπειρία και μπορεί να με βοηθήσει. Μου εξηγεί κάθε κατάσταση στο παρκέ, μου δίνει αυτοπεποίθηση. Είναι εκπληκτικό να παίζεις σε ομάδα του"

Είναι η πρώτη φορά που παίζει εκτός Κροατίας. Πώς προσαρμόστηκε; " Ήταν λίγο δύσκολο στην αρχή. Τώρα όλα είναι μια χαρά. Με βοήθησαν πολύ οι συμπαίκτες μου. Είχα παίξει με τον Ματ (Τζάνινγκ) στην Τσιμπόνα και τον Ντοντάι (Ντρέιπερ) στην εθνική Κροατίας. Ήταν καλό που τους γνώριζα, όπως και ότι έχουμε πολλούς νέους παίκτες".

Η Εφές είναι πολύ κοντά στο να διασφαλίσει τη συμμετοχή της στο ΤΟΡ16. Η τελευταία φορά που έφτασε στο Φάιναλ Φορ ήταν το 2001. Είναι αυτός ο υπέρτατος στόχος; " Έχουμε καλή χημεία στην ομάδα, αλλά πάμε παιχνίδι με το παιχνίδι. Λεπτό με το λεπτό, δεκάλεπτο με το δεκάλεπτο. Πιστεύω ότι μπορούμε να έχουμε μια εκπληκτική σεζόν, αλλά δεν μπορώ να πω αν θα φτάσουμε στο Φάιναλ Φορ ή ακόμα στο ΤΟΡ16. Θα δούμε τι θα γίνει, στο τέλος".