Dorsey: "Θέλω την μπάλα στα χέρια μου, όταν κρίνονται όλα"

Ο ομογενής γκαρντ, στην πρώτη του σεζόν με τη φανέλα των Ducks, τους οδηγεί στην καλύτερη σεζόν της 77χρονης ιστορίας τους, αφού στέφθηκαν πρωταθλητές στην περιφέρεια Pac-12, πήραν το ένα από τα τέσσερα Νο. 1 seeds του τελικού τουρνουά και βρίσκονται δύο νίκες μακριά από τη συμμετοχή τους στο φάιναλ φορ.

Στην πρώτη κι εκτός συγκλονιστικού απροόπτου τελευταία του σεζόν στο κολέγιο του Oregon, ο Dorsey είναι βασικός κι αναντικατάστατος, γεμίζοντας το φύλλο της στατιστικής με 13.7 πόντους, 4.4 ριμπάουντ, 1.9 ασίστ, 1 κλέψιμο και ποσοστό 42% στα τρίποντα.

Στο τελευταίο ματς των Ducks, κόντρα στο Saint Joe’s, ήταν ο πρωταγωνιστής της ανατροπής σημειώνοντας 8 πόντους στο τελευταίο δίλεπτο της αναμέτρησης. Μάλιστα η κορυφαία αθλητική σελίδα του πλανήτη, το ESPN, τον είχε για περίπου μία ώρα στην κεντρική φωτογραφία του βασικού θέματος.

Ο Dorsey και οι συμπαίκτες του, απέναντι στο φημισμένο Duke, θα παλέψουν για την πρόκρισή τους στους προημιτελικούς του τουρνουά. Όλα αυτά μία ώρα μακριά από το Λος Αντζελες, στο Αναχαϊμ και στο Honda Center. Ουσιαστικά ο Dorsey θα παίζει στο σπίτι του, αφού γεννήθηκε και μεγάλωσε στην κοντινή Πασαντίνα.

- Tyler πώς είναι στην πρώτη σου χρονιά να ζεις την καλύτερη σεζόν στην ιστορία των Ducks;

" Είναι σπουδαίο και είμαι πολύ χαρούμενος που όλοι μαζί έχουμε φτάσει μέχρι εδώ. Ελπίζω να συνεχίσουμε να προχωράμε στο τουρνουά. Παίζουμε καλά, έχουμε το μομέντουμ εδώ και δύο περίπου εβδομάδες και μπορούμε να ανεβάσουμε κι άλλο την απόδοσή μας".

- Μέχρι που μπορεί να φτάσετε; Πολύς κόσμος έχει εκπλαγεί από την πορεία σας.

" Για εμάς δεν αποτελεί έκπληξη. Ξέραμε από την αρχή πως είμαστε μία ομάδα, που μόλις ρολάρει θα μπορέσει ν’ ανταγωνιστεί οποιοδήποτε άλλο κολέγιο στην χώρα. Είμαστε πλήρεις, δουλεύουμε πολύ σκληρά στις προπονήσεις και είμαστε ενωμένοι. Αυτό φαίνεται και στο παρκέ από τον τρόπο που παίζουμε. Δεν έχουμε ταβάνι".

- Αυτό που παρατηρούμε, είναι ότι στο τουρνουά της Pac-12 και τώρα στην March Madness ανέβασες την απόδοσή σου. Κάτι αντίστοιχο είχε γίνει και με την Εθνική στο Παγκόσμιο της Κρήτης. Ησουν άλλος παίκτης στην τελική φάση. Πού οφείλεται αυτό;

" Λατρεύω να παίζω στην μεγάλη σκηνή. Μου αρέσουν τα παιχνίδια όπου ξέρεις πως είτε θα νικήσεις ή θα πας σπίτι σου. Όσο μεγαλύτερη είναι η σκηνή, όσο υψηλότερο είναι το επίπεδο, τότε νιώθω πιο άνετα. Δεν φοβάμαι τη στιγμή, την κρίσιμη στιγμή. Τον κρίσιμο αγώνα. Μου αρέσει να έχω την μπάλα, όταν κρίνονται όλα. Μπορώ να ζήσω με την ευθύνη της αποτυχίας. Δεν φοβάμαι να αποτύχω, γι’ αυτό δεν αισθάνομαι πίεση".

- Τώρα όμως καλείσαι να παίξεις ουσιαστικά στο σπίτι σου. Τo γήπεδο από το σπίτι σου απέχει μόλις 45 λεπτά. Δεν υπάρχει επιπλέον άγχος, που θα παίξεις μπροστά στους δικούς σου;

" Όχι καθόλου. Ισα ίσα που χαίρομαι επειδή στην εξέδρα θα είναι οι γονείς μου, η αδερφή μου, συγγενείς μου, καλοί μου φίλοι. Είναι όμορφο. Όταν ξεκινάει το ματς βέβαια ξεχνάς ποιος είναι στις εξέδρες και παίζεις για την ομάδα σου. Οπότε δεν υπάρχει θέμα πίεσης".

- Την ίδια στιγμή θα έχεις αντίπαλο έναν καλό σου φίλο και παλιό συμπαίκτη στα σχολικά σου χρόνια, τον Derryck Thornton.

" Με τον Derryck είμαστε παρέα από το δημοτικό και παίζαμε μαζί στα τουρνουά AAU, μέχρι το γυμνάσιο. Ανυπομονώ να τον αντιμετωπίσω στην μεγαλύτερη και σπουδαιότερη σκηνή του κολεγιακού μπάσκετ. Είναι πολύ γρήγορος γκαρντ και εξαιρετικός χειριστής της μπάλας με υψηλή τεχνική κατάρτιση. Θα έχουμε πολύ δουλειά απέναντί του".

- Υπάρχει κι άλλο ένα κοινό που σε παρακολουθεί πολύ στενά. Το Ελληνικό μπασκετικό κοινό. Νιώθεις ότι παίζεις και για την Ελλάδα;

" Ασφαλώς και παίζω και για την Ελλάδα και είμαι περήφανος για την πατρίδα του παππού μου και της μητέρας μου. Δεν το ξεχνώ. Ξέρω ότι υπάρχει κόσμος στην Ελλάδα που ξενυχτάει για να παρακολουθεί online τους αγώνες του Oregon. Λαμβάνω πολλά μηνύματα υποστήριξης και συμπαράστασης στα social media και νιώθω πολύ όμορφα, επειδή δεν περίμενα κάτι τέτοιο".

- Τα είχαμε πει και τον Δεκέμβριο στο Eugene σχετικά με τη συμμετοχή σου στην Εθνική ανδρών. Εχει αλλάξει κάτι από τότε;

" Όχι. Θέλω να παίξω και στην Εθνική ανδρών από αυτό το καλοκαίρι και να ενισχύσω την προσπάθειά της στο προολυμπιακό τουρνουά. Είχε έρθει στο Eugene ο κ. Φασούλας και μιλήσαμε και του είπα πως είμαι στη διάθεση της Εθνικής ομάδας. Ανυπομονώ να έρθω το καλοκαίρι και να παίξω στην Εθνική".

Δεκτές όλες οι απόψεις και στο Twitter @ ndpapaioannou