Εφιάλτης του Μεσίνα ο ΠΑΟ
Ο "Έκτορας" του ευρωπαϊκού μπάσκετ... φιλοσοφεί στο προσωπικό του blog, μιλώντας για το φάιναλ-φορ
"Εχω χάσει τρεις ευκαιρίες σε Φάιναλ Φορ. Η πρώτη ήταν από τη Ζάλγκιρις το 1999, η δεύτερη από την Μπαρτσελόνα το 2003 και η τρίτη από τον Παναθηναϊκό το 2002. Η Τρίτη μάλιστα ήταν και η πιο οδυνηρή. Ηταν η τελευταία μου χρονιά στην Κίντερ. Η σεζόν εξελίχθηκε πολύ δύσκολη, γιατί είχαμε τεράστια προβλήματα με τον ιδιοκτήτη και εν συνεχεία ο σύλλογος κήρυξε πτώχευση.
Το 2001 ωστόσο, είχαμε κατακτήσει τα πάντα (πρωτάθλημα και Κύπελλο στην Ιταλία, καθώς και την Ευρωλίγκα). Την ίδια χρονιά (2002) είχαμε μόλις κατακτήσει το Κύπελλο, προτού απολυθώ για 48 ώρες. Επειτα όμως, από τις πιέσεις του κόσμου, των ΜΜΕ, των πάντων, μου τηλεφώνησε, παραδέχθηκε το λάθος του και μου ζήτησε να γυρίσω. Τώρα που το ξανασκέφτομαι, ήταν λάθος που επέστρεψα. Το έκανα όμως, γιατί ήθελα να μείνω στην ομάδα για να πάρουμε την Ευρωλίγκα. Κοινός παρανομαστής και για τις τρεις απώλειες του τίτλου; Στον ημιτελικό είχαμε αντιμετωπίσει ιταλική ομάδα"....
Αποκλείσαμε την Μπενετόν, πέρασε και ο Παναθηναϊκός τη Μακάμπι και συναντηθήκαμε στον τελικό βιώνοντας τεράστια πίεση από τον κόσμο. Μπήκαμε πολύ δυνατά στο ματς και τρία λεπτά πριν το τέλος του πρώτου ημιχρόνου ήμαστε στο +15 που έγινε +8 (48-40) στο ημίχρονο. Αντί να αισθανόμαστε λοιπόν, αισιόδοξοι, παραλύσαμε από αυτό που λέγεται "φόβος της ήττας" και έτσι παρουσιαστήκαμε πολύ νευρικοί στο δεύτερο εικοσάλεπτο.
Σιγά σιγά ο Παναθηναϊκός μείωνε τη διαφορά, ο Παπαδόπουλος –ο οποίος τότε ήταν πολύ νέος - έβαλε τρία, τέσσερα καλάθια. Ο Μποντιρόγκα τους λαθοδηγούσε πολύ σωστά. Υπό τις οδηγίες του Ομπράντοβιτς οι αντίπαλοί μας είχαν τεράστια υπομονή και έπαιζαν πολύ έξυπνα. Στο τελευταίο λεπτό ξέφυγαν τέσσερις πόντους με το τρίποντο του Κουτλουάι και πήραν τη νίκη. Οταν είδα το στατιστικό, μου ήταν δύσκολο να πιστέψω ότι είχαμε 30% στις βολές. Πιθανότατα αυτή ήταν η πιο οδυνηρή ήττα στην καριέρα μου».
Η παράδοση των ημιτελικών
"Για το εφετινό Φάιναλ Φορ, έχω ακούσει πολλούς να υποστηρίζουν ότι είμαστε τυχεροί που θα συναντήσουμε στον ημιτελικό τη Μάλαγα και όχι την Μπαρτσελόνα. Πιστεύω ότι πρόκειται για τεράστιο λάθος. Η Ουνικάχα είναι πολύ καλή ομάδα, με εξαιρετική άμυνα. Ο Μάρκους Μπράουν επέστρεψε από τον τραυματισμό του και φυσικά. θέλει εκδίκηση. Αν πιστέψουμε πως η πρόκριση στον τελικό είναι δεδομένη, θα τον δούμε από την τηλεόραση.
Οι ομάδες που είχα πάντοτε κέρδιζαν τους ημιτελικούς. Αυτό σημαίνει ότι αν έχουμε τον χρόνο για να προετοιμαστούμε, θα εμφανιστούμε έτοιμοι. Οι παίκτες μου, οι βοηθοί μου και εγώ ξέραμε κάθε φορά τι έπρεπε να γίνει. Και τι δεν έπρεπε να κάνουμε. Αν είμαστε αρκετά καλοί θα συναντήσουμε τον Παναθηναϊκό στον τελικό. 'Η την Τάου. Ποιος ξέρει;".
"Δεν είναι εύκολη υπόθεση"
"Καλώς εχόντων των πραγμάτων μαζί με τους παίκτες μου θα αποστασιοποιηθούμε από όλους αυτούς που ξεχνούν ότι η ομάδα μας έκανε τέσσερα χρόνια ώσπου να βρεθεί στον τελικό. Και ακόμη και τότε, χρειάστηκε ένα εξαιρετικό δεύτερο ημίχρονο στο ματς με την Μπαρτσελόνα. Ως εκ τούτου, ποτέ δεν ήταν οι ημιτελικοί εύκολη υπόθεση.
Ελπίζω πως θα δείξουμε αυτά που πραγματικά μπορούμε εναντίον της Μάλαγα. Εν τω μεταξύ, αν καταφέρουμε να επικρατήσουμε, κανείς δεν μπορεί να πει με βεβαιότητα ποιον θα συναντήσουμε στον τελικό".
Σερβοϊταλική μάχη
"Προς μεγάλη έκπληξη όλων πέρυσι η Τάου πήρε το τρίτο ματς των προημιτελικών με τον ΠΑΟ στο ΟΑΚΑ κατακτώντας την πρόκριση στο Φάιναλ Φορ. Ενας ακόμη λόγος, λοιπόν, που καθιστά εξαιρετικά ενδιαφέρον το εφετινό Φάιναλ Φορ είναι η συνάντηση δύο Σέρβων προπονητών και δύο Ιταλών στους ημιτελικούς. Αυτό δεν συμβαίνει συχνά. Ο Σκαριόλο θα επιστρέψει σε Φάιναλ Φορ, έπειτα από 15 χρόνια απουσίας. Είχε κάνει τηνΤα προ λπαρθενική του εμφάνιση με τη Σκαβολίνι το 1991".
Τα προβλήματα των φαβορί
"Δύο είναι τα βασικά προβλήματα που μπορεί να αντιμετωπίσει ένας φιναλίστ. Το πρώτο έχει να κάνει με τη μεγάλη αυτοπεποίθηση. Ξέρεις τους συμπαίκτες σου και τι μπορούν να κάνουν. Δεν φοβάσαι. Αυτό ίσχυε και πέρυσι. Οταν όμως, η αυτοπεποίθηση είναι υπέρμετρη, γίνεσαι αδύναμος.
Σταματάς να προσέχεις τις λεπτομέρειες, που ωστόσο κρίνουν τα παιχνίδια. Κατά τη γνώμη μου η ψυχολογική προετοιμασία είναι καταλυτική. Κάποιες φορές δεν φοβάσαι την ήττα. Αν χάσεις όμως, αυτόν τον φόβο, παύεις να είσαι έτοιμος".
Χαμένες... προσδοκίες
"Το δεύτερο πρόβλημα είναι η ολοκληρωτική αλλαγή που επιφέρει ένας τίτλος, κυρίως στις προσδοκίες. Αν από σένα περιμένουν να πετύχεις κάτι, στο σχολείο, στη δουλειά ή στα σπορ, όλα γίνονται πιο δύσκολα. Αυτό είναι φυσιολογικό. Δεν είναι όμως, πολλοί εκείνοι που μπορούν να αντεπεξέλθουν στην πίεση που δημιουργούν οι αυξημένες προσδοκίες.
Και αυτό δεν έχει να κάνει με τις δυνατότητές σου. Δεν έχει σημασία πόσο καλός είσαι. 'Η τι μπορείς να κάνεις. Μπορεί να είσαι ένας μέτριος παίκτης και να λάμψεις όταν βρίσκεσαι υπό πίεση. 'Η το αντίθετο. Να είσαι εξαιρετικός αθλητής και το άγχοςνα σε οδηγεί στην αποτυχία.
Υπάρχουν πολλά διαφορετικά ήδη πίεσης. Αυτή που ασκούν οι προσδοκίες είναι η χειρότερη όλων. Οταν σκέφτεσαι τι περιμένουν από εσένα οι άλλοι - η σύζυγός σου, η κοπέλα σου, τα παιδιά σου ή οισυνεργάτες σου- αυτό σε καταστρέφειψυχολογικά.
Αρχίζεις να σκέφτεσαι... "τι θα κάνω αν απογοητεύσω όλους αυτούς τους ανθρώπους;". Ενας πολύ γνωστός κόουτς του βόλεϊ, ο Χούλιο Βελάσκο είχε τονίσει πως όταν παίζεις για να υπερασπιστείς τα κεκτημένα, είναι η χειρότερη προσέγγιση.
Ανπροσπαθήσεις να υπερασπιστείς κάτι, από το να κάνεις ένα βήμα πιο πέραγια να κατακτήσεις κάτι καινούργιο, μπορεί να σκοτώσει τον ζήλο σου.
Το 2001 ωστόσο, είχαμε κατακτήσει τα πάντα (πρωτάθλημα και Κύπελλο στην Ιταλία, καθώς και την Ευρωλίγκα). Την ίδια χρονιά (2002) είχαμε μόλις κατακτήσει το Κύπελλο, προτού απολυθώ για 48 ώρες. Επειτα όμως, από τις πιέσεις του κόσμου, των ΜΜΕ, των πάντων, μου τηλεφώνησε, παραδέχθηκε το λάθος του και μου ζήτησε να γυρίσω. Τώρα που το ξανασκέφτομαι, ήταν λάθος που επέστρεψα. Το έκανα όμως, γιατί ήθελα να μείνω στην ομάδα για να πάρουμε την Ευρωλίγκα. Κοινός παρανομαστής και για τις τρεις απώλειες του τίτλου; Στον ημιτελικό είχαμε αντιμετωπίσει ιταλική ομάδα"....
Αποκλείσαμε την Μπενετόν, πέρασε και ο Παναθηναϊκός τη Μακάμπι και συναντηθήκαμε στον τελικό βιώνοντας τεράστια πίεση από τον κόσμο. Μπήκαμε πολύ δυνατά στο ματς και τρία λεπτά πριν το τέλος του πρώτου ημιχρόνου ήμαστε στο +15 που έγινε +8 (48-40) στο ημίχρονο. Αντί να αισθανόμαστε λοιπόν, αισιόδοξοι, παραλύσαμε από αυτό που λέγεται "φόβος της ήττας" και έτσι παρουσιαστήκαμε πολύ νευρικοί στο δεύτερο εικοσάλεπτο.
Σιγά σιγά ο Παναθηναϊκός μείωνε τη διαφορά, ο Παπαδόπουλος –ο οποίος τότε ήταν πολύ νέος - έβαλε τρία, τέσσερα καλάθια. Ο Μποντιρόγκα τους λαθοδηγούσε πολύ σωστά. Υπό τις οδηγίες του Ομπράντοβιτς οι αντίπαλοί μας είχαν τεράστια υπομονή και έπαιζαν πολύ έξυπνα. Στο τελευταίο λεπτό ξέφυγαν τέσσερις πόντους με το τρίποντο του Κουτλουάι και πήραν τη νίκη. Οταν είδα το στατιστικό, μου ήταν δύσκολο να πιστέψω ότι είχαμε 30% στις βολές. Πιθανότατα αυτή ήταν η πιο οδυνηρή ήττα στην καριέρα μου».
Η παράδοση των ημιτελικών
"Για το εφετινό Φάιναλ Φορ, έχω ακούσει πολλούς να υποστηρίζουν ότι είμαστε τυχεροί που θα συναντήσουμε στον ημιτελικό τη Μάλαγα και όχι την Μπαρτσελόνα. Πιστεύω ότι πρόκειται για τεράστιο λάθος. Η Ουνικάχα είναι πολύ καλή ομάδα, με εξαιρετική άμυνα. Ο Μάρκους Μπράουν επέστρεψε από τον τραυματισμό του και φυσικά. θέλει εκδίκηση. Αν πιστέψουμε πως η πρόκριση στον τελικό είναι δεδομένη, θα τον δούμε από την τηλεόραση.
Οι ομάδες που είχα πάντοτε κέρδιζαν τους ημιτελικούς. Αυτό σημαίνει ότι αν έχουμε τον χρόνο για να προετοιμαστούμε, θα εμφανιστούμε έτοιμοι. Οι παίκτες μου, οι βοηθοί μου και εγώ ξέραμε κάθε φορά τι έπρεπε να γίνει. Και τι δεν έπρεπε να κάνουμε. Αν είμαστε αρκετά καλοί θα συναντήσουμε τον Παναθηναϊκό στον τελικό. 'Η την Τάου. Ποιος ξέρει;".
"Δεν είναι εύκολη υπόθεση"
"Καλώς εχόντων των πραγμάτων μαζί με τους παίκτες μου θα αποστασιοποιηθούμε από όλους αυτούς που ξεχνούν ότι η ομάδα μας έκανε τέσσερα χρόνια ώσπου να βρεθεί στον τελικό. Και ακόμη και τότε, χρειάστηκε ένα εξαιρετικό δεύτερο ημίχρονο στο ματς με την Μπαρτσελόνα. Ως εκ τούτου, ποτέ δεν ήταν οι ημιτελικοί εύκολη υπόθεση.
Ελπίζω πως θα δείξουμε αυτά που πραγματικά μπορούμε εναντίον της Μάλαγα. Εν τω μεταξύ, αν καταφέρουμε να επικρατήσουμε, κανείς δεν μπορεί να πει με βεβαιότητα ποιον θα συναντήσουμε στον τελικό".
Σερβοϊταλική μάχη
"Προς μεγάλη έκπληξη όλων πέρυσι η Τάου πήρε το τρίτο ματς των προημιτελικών με τον ΠΑΟ στο ΟΑΚΑ κατακτώντας την πρόκριση στο Φάιναλ Φορ. Ενας ακόμη λόγος, λοιπόν, που καθιστά εξαιρετικά ενδιαφέρον το εφετινό Φάιναλ Φορ είναι η συνάντηση δύο Σέρβων προπονητών και δύο Ιταλών στους ημιτελικούς. Αυτό δεν συμβαίνει συχνά. Ο Σκαριόλο θα επιστρέψει σε Φάιναλ Φορ, έπειτα από 15 χρόνια απουσίας. Είχε κάνει τηνΤα προ λπαρθενική του εμφάνιση με τη Σκαβολίνι το 1991".
Τα προβλήματα των φαβορί
"Δύο είναι τα βασικά προβλήματα που μπορεί να αντιμετωπίσει ένας φιναλίστ. Το πρώτο έχει να κάνει με τη μεγάλη αυτοπεποίθηση. Ξέρεις τους συμπαίκτες σου και τι μπορούν να κάνουν. Δεν φοβάσαι. Αυτό ίσχυε και πέρυσι. Οταν όμως, η αυτοπεποίθηση είναι υπέρμετρη, γίνεσαι αδύναμος.
Σταματάς να προσέχεις τις λεπτομέρειες, που ωστόσο κρίνουν τα παιχνίδια. Κατά τη γνώμη μου η ψυχολογική προετοιμασία είναι καταλυτική. Κάποιες φορές δεν φοβάσαι την ήττα. Αν χάσεις όμως, αυτόν τον φόβο, παύεις να είσαι έτοιμος".
Χαμένες... προσδοκίες
"Το δεύτερο πρόβλημα είναι η ολοκληρωτική αλλαγή που επιφέρει ένας τίτλος, κυρίως στις προσδοκίες. Αν από σένα περιμένουν να πετύχεις κάτι, στο σχολείο, στη δουλειά ή στα σπορ, όλα γίνονται πιο δύσκολα. Αυτό είναι φυσιολογικό. Δεν είναι όμως, πολλοί εκείνοι που μπορούν να αντεπεξέλθουν στην πίεση που δημιουργούν οι αυξημένες προσδοκίες.
Και αυτό δεν έχει να κάνει με τις δυνατότητές σου. Δεν έχει σημασία πόσο καλός είσαι. 'Η τι μπορείς να κάνεις. Μπορεί να είσαι ένας μέτριος παίκτης και να λάμψεις όταν βρίσκεσαι υπό πίεση. 'Η το αντίθετο. Να είσαι εξαιρετικός αθλητής και το άγχοςνα σε οδηγεί στην αποτυχία.
Υπάρχουν πολλά διαφορετικά ήδη πίεσης. Αυτή που ασκούν οι προσδοκίες είναι η χειρότερη όλων. Οταν σκέφτεσαι τι περιμένουν από εσένα οι άλλοι - η σύζυγός σου, η κοπέλα σου, τα παιδιά σου ή οισυνεργάτες σου- αυτό σε καταστρέφειψυχολογικά.
Αρχίζεις να σκέφτεσαι... "τι θα κάνω αν απογοητεύσω όλους αυτούς τους ανθρώπους;". Ενας πολύ γνωστός κόουτς του βόλεϊ, ο Χούλιο Βελάσκο είχε τονίσει πως όταν παίζεις για να υπερασπιστείς τα κεκτημένα, είναι η χειρότερη προσέγγιση.
Ανπροσπαθήσεις να υπερασπιστείς κάτι, από το να κάνεις ένα βήμα πιο πέραγια να κατακτήσεις κάτι καινούργιο, μπορεί να σκοτώσει τον ζήλο σου.