Ποιοι είναι οι τρεις επιθετικοί άξονες των "τρικολόρ"; Τι τους αρέσει να κάνουν στην επίθεση; Ποια έκπληξη ετοίμασαν στην Ισπανία; Τι ρόλο έχουν οι παίκτες του Βενσάν Κολέ; Διαβάστε αναλυτικά...

Το μεσημέρι της Τετάρτης απάντησε σε σχετικές ερωτήσεις των αναγνωστών του Sport24.gr κι ο πλέον "ειδικός", ο ασίσταντ κόουτς της Εθνικής, Δημήτρης Πρίφτης.

Ποια είναι η Γαλλία

Οι "τρικολόρ" ξεκίνησαν τη διοργάνωση με 7-0, κερδίζοντας δύσκολα ματς στην κόψη του ξυραφιού όπως με τη Σερβία, την Τουρκία και τη Λιθουανία, πριν χάσει με κατεβασμένα τα χέρια (επίτηδες;) από την Ισπανία. Κατέκτησαν τη 1η θέση στον 4ο όμιλο και τη δεύτερη στον 5ο για να βρεθούν τώρα στο δρόμο της Εθνικής μας.

Η μεγάλη τους διαφορά σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια είναι η παρουσία ενός ποιοτικού σέντερ ύψους 2.11 όπως είναι ο Γιοακίμ Νοά. Ο άσος των Σικάγο Μπουλς, "δένει" την άμυνα των Γάλλων, δίνει ενέργεια κι αποτελεί μια αξιόπιστη λύση στην επίθεση κυρίως με την έφεση του στο επιθετικό ριμπάουντ. Το παιχνίδι των "τρικολόρ", που τους αρέσει να τρέχουν, να πηδούν και να πιέζουν, αλλάζει δραματικά όταν υπάρχει μια τέτοια "κολώνα".

Συν του ότι ο συγκεκριμένος παίκτης "ταιριάζει" πολύ και στην άμυνα με "αλλαγές", καθώς ακόμη και στο ΝΒΑ μπορούσε να μαρκάρει αποτελεσματικά περιφερειακούς παίκτες, όπως ο Ντουέιν Ουέιντ, ο ΛεΜπρόν Τζέιμς ή ο Ρέι Άλεν. Το μυστικό του δεν είναι μόνο η ενέργεια που παίζει, αλλά και η οξυδέρκεια του, καθώς ξέρει να βάζει καλά τα χέρια και τα πόδια για να "σταματήσει" τον αντίπαλο.

Η εναλλακτική λύση για το "5" είναι ο ρολίστας Αλί Τραορέ, ενώ λίγο χρόνο έχει ο ΝΒΑερ Σεραφίν (σ.σ αντίπαλος της Εθνικής Νέων στον προ διετίας τελικό του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος στη Ρόδο), που τα πήγε πολύ καλά με την Ισπανία, στο παιχνίδι όπου ο Νοά έμεινε "καρφωμένος" στον πάγκο.

Στο "4" πρωταγωνιστεί ο Μπορίς Ντιαό (8.8 πόντοι, 5.1 ριμπάουντ και 2.0 ασίστ σε 29 λεπτά) και τον συμπληρώνει ο πολύ καλός αμυντικός Φλοράν Πιετρίς. Δεν αποκλείεται, βέβαια, ανάλογα με το παιχνίδι να χρησιμοποιηθεί και κάποιος από τους αθλητικούς σμολ-φόργουορντ σε ρόλο δεύτερου ψηλού, σε ένα πιο ελαφρύ σχήμα.

Όσο για την περιφέρεια; Ο Τόνι Πάρκερ δεσπόζει στο "1" κι αυτό φαίνεται από το γεγονός ότι περνάει 34 λεπτά στο παρκέ. Ο άσος των Σαν Αντόνιο Σπερς είναι ο μεγάλος πρωταγωνιστής για την ομάδα του Κολέ, με 22.1 πόντους, 4.7 ασίστ και 1.3 κλεψίματα. Ως γνωστόν είναι ένας γκαρντ με μεγάλη έφεση στο σκοράρισμα, που προτιμά να πηγαίνει κοντά στο καλάθι για μια γρήγορη εκτέλεση ή ένα από τα αγαπημένα του "floater" (ψιλοκρεμαστά σουτ -με το χέρι πίσω από τη μπάλα- στο πρώτο βήμα).

Από την άλλη δεν είναι σταθερός σουτέρ ειδικά όταν χρειάζεται να πάρει προσπάθεια μετά από ντρίμπλα και κοντά ή πίσω από τη γραμμή των τριών πόντων. Αποτελεί, βέβαια, τον Νο1 αμυντικό στόχο της Ελλάδας, που θα πρέπει να του αποτρέψει τη δημιουργία, το σκορ και φυσικά να περιορίσει όσο μπορεί την ικανότητα του να κερδίζει φάουλ.

Πίσω από τον Πάρκερ παίζει ο Αλμπισί, ενώ πολλές φορές το ρόλο του "πλέι-μέικερ" (ακόμη κι ως off-guard) παίρνει ο Νάντο Ντε Κολό. Πρόκειται για έναν ακριβώς... αντίθετο παίκτη από τον Πάρκερ, καθώς προτιμά να σουτάρει είτε βγαίνοντας από σκριν, είτε μετά από ντρίμπλα. Στο τελευταίο κομμάτι, θεωρείται ένας από τους καλύτερους παίκτες στην Ευρωλίγκα. Στα τελευταία παιχνίδια έχει αρχίσει να ανεβάζει... στροφές, παίζοντας περισσότερο χρόνο. Κι αυτό γιατί αρχικά ο Βενσάν Κολέ προτιμούσε το σχήμα Πάρκερ-Τζελαμπάλ-Μπατούμ.

Ο Τζελαμπάλ βέβαια (9.3 πόντοι με 60% στα τρίποντα) δύσκολα να παίξει στο ματς της Πέμπτης καθότι τραυματίας. Ο Μπατούμ από την άλλη αποτελεί μια από τις βασικές λύσεις των Γάλλων (13.5 πόντοι, 2.8 ριμπάουντ, 1.1 ασίστ και 2.4 κλεψίματα). Δίνει άλλη διάσταση στην άμυνα των "τρικολόρ", ενώ θεωρείται και μια σταθερή απειλή στην επίθεση. Όχι μόνο στο ανοιχτό γήπεδο, αλλά και στις οργανωμένες επιθέσεις.

Καινούργιο πρόσωπο είναι ο Καχουντί που στα 13 λεπτά που παίζει δίνει ενέργεια στο παιχνίδι της Γαλλίας στους φόργουορντ, ενώ ο Τσικαμπούντ (ήρθε τελευταία στιγμή λόγω του τραυματισμού του Ντιό) έχει μικρό ρόλο.

Επίθεση

Τρεις είναι οι βασικοί επιθετικοί άξονες της Γαλλίας στην επίθεση

• Ο Τόνι Πάρκερ... Παίζει ένας-εναντίον-ενός, πικ-εν-ρολ και είναι κίνδυνος-θάνατος στο ανοιχτό γήπεδο. Είναι ο βασικός δημιουργός της Γαλλίας χάρις στην ικανότητα του να "τρυπάει" την αντίπαλη άμυνα. Θα έχει ενδιαφέρον αν η ελληνική ομάδα θα προσπαθήσει να τον φθείρει (με πίεση, εναλλαγή παικτών, επιθετική άμυνα στα σκριν), να του δώσει χώρο (και το σουτ) ή να τον αντιμετωπίσει με σύνθετες άμυνες.

Στο παρακάτω βίντεο βλέπουμε ένα βασικό Pick-n-Roll σύστημα της Γαλλίας (το οποίο εκτελεί ο Αλμπισί).

Στη μια φάση ο "4" βρίσκει την ευκαιρία να σουτάρει, ενώ στην άλλη το σύστημα εκτελείται με την κατάληξη του pick-n-roll.

• Low-post με τον Μπορίς Ντιαό.... Ο 29χρονος φόργουορντ αν κι έχει χάσει πολύ την αθλητικότητα του, αποτελεί έναν πληθωρικό παίκτη που παίζει με το μυαλό και δεν χάνει ευκαιρία να αποδείξει ότι γνωρίζει "πολύ" μπάσκετ. Είναι εξαιρετικός πασέρ και χρησιμοποιεί καλά το σώμα του (σ.σ διαθέτει... φονική λεκάνη που τον βοηθά να πιάνει χώρο και να κερδίζει προσωπικές μάχες), για αυτό κι ο Βενσάν Κολέ προτιμά να του δίνει τη μπάλα στο low-post για να "φτιάξει" μια φάση μόνος του.

Στο low-post παίζουν ακόμη ο Νοά κι ο Σεραφίν, με τον προπονητή της Γαλλίας να προσπαθεί να τους δώσει πλεονέκτημα χρησιμοποιώντας οριζόντια (cross) σκριν στην τελική γραμμή.

Ιδού χαρακτηριστικά παραδείγματα

• Παιχνίδι με screen (για Μπατούμ κυρίως και ΝτεΚολό)... Ο Ντε Κολό έχει γρήγορη εκτέλεση, ενώ ο Μπατούμ έχει μεγάλο πλεονέκτημα στην κίνηση προς το καλάθι καθώς έχει μεγάλο άνοιγμα χεριών, εκρηκτικότητα και μέγεθος ώστε να τελειώνει με άνεση φάσεις πάνω από τη στεφάνη. Για αυτό κι οι Γάλλοι χρησιμοποιούν σκριν μακριά από τη μπάλα για να του επιτρέψουν να βρει χώρο για να διεισδύσει στο καλάθι.

Στα παρακάτω βίντεο βλέπουμε τον Μπατούμ να δέχεται ένα "κάθετο" και ένα "διπλό" screen.

Άμυνα

Στο παιχνίδι με τη Λιθουανία αποφάσισαν να "αλλάζουν" συχνά στα σκριν, για να μη δώσουν περιθώριο στους καλούς σουτέρ των αντιπάλων. Με την Ισπανία αντίθετα προτίμησαν να παίξουν "επιθετικά" τον Χουάν Κάρλος Ναβάρο (στέλνοντας τον ψηλό να του ανακόψει το δρόμο) και πιο "παθητικά" τους άλλους (Ρούμπιο, Γιουλ, Σάδα).

Επιθετική άμυνα στον Ναβάρο (για να αναγκαστεί να πασάρει)

Παράλληλη άμυνα

Γενικότερα τους αρέσει να πιέζουν τη μπάλα κι όπως είπαμε να "αλλάζουν" καθώς διαθέτουν γρήγορους ψηλούς και αρκετά αθλητικούς περιφερειακούς, καλύπτοντας έτσι τα ενδεχόμενα mis-match τόσο κοντά (κοντός με ψηλό), όσο και μακριά από το καλάθι (ψηλός με κοντό).

Η έκπληξη ήρθε από την άμυνα "1-4" που χρησιμοποίησε για τέσσερις φάσεις ο Κολέ. Ένας παίκτης μάρκαρε τον Ναβάρο σε όλο το γήπεδο κι άλλοι τέσσερις σχημάτιζαν ένα "κουτί" κατά τα... πρότυπα του Παναθηναϊκού. Δεν αποκλείεται, λοιπόν, να δούμε και κάτι τέτοιο απέναντι στη δική μας Εθνική και κάποιον περιφερειακό (Νίκο Ζήση;).

Δείτε στο βίντεο πως ο παίκτης του Ναβάρο είναι "καρφωμένος" πάνω του, προσπαθώντας να τον αποτρέψει από το να πάρει τη μπάλα. Οι υπόλοιποι παίκτες σχηματίζουν αρχικά ένα "τετράγωνο" και προσπαθούν να μαρκάρουν τον παίκτη με τη μπάλα και τις δύο κοντινές πάσες.

Το match-up

Βάσει της ως τώρα πορείας της η Γαλλία δικαιούται τον τίτλο του φαβορί στην αναμέτρηση. Ακόμη, όμως κι από το αουτσάιντερ μπορεί να πει κανείς ότι η Ελλάδα αυξάνει λόγω... χαρακτηριστικών τις πιθανότητες της. Κατά την προσωπικη μου άποψη μια ομάδα με περιφερειακό σουτ θα ήταν πιο επικίνδυνη για το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα.

Συν του ότι η "επίσημη αγαπημένη" έχει τις λύσεις μες στο καλάθι (αλλά και το "απαιτούμενο" διάβασμα-αποστάσεις-αυτοματισμούς) για να χτυπήσει στα μις-ματς μες που συχνά δημιουργούν οι Γάλλοι. Όσο για τον Τόνι Πάρκερ; Μέχρι στιγμής σε "κλειστές" άμυνες, όπως η ελληνική, έδειξε να μην τα πηγαίνει τόσο καλά.

Κίνητρο

Υπό νορμάλ συνθήκες οι παίκτες του Βενσάν Κολέ θα είχαν μεγαλύτερο κίνητρο: έχουν υποστεί βαριές ήττες από την Ελλάδα και φέτος -έχοντας το πιο πλήρες ρόστερ της ιστορίας τους- μοιάζουν πιο αποφασισμένοι για την υπέρβαση από ποτέ. Κατάφεραν, ωστόσο, να δώσουν... έξτρα κίνητρο στη δική μας Εθνική, με την επιλογή τους να "επιλέξουν" αντίπαλο.

Ότι και να λέει ο προπονητής τους η εικόνα της ομάδας στο δεύτερο ημίχρονο με την Ισπανία (όπου έκαναν το ένα λάθος μετά το άλλο) δεν ήταν... φυσιολογική. Το ίδιο ισχύει και για το γεγονός ότι δεν αγωνίστηκαν σε αυτό το ματς οι δύο ποιοτικότεροι παίκτες του ρόστερ, οι Πάρκερ και Νοά.

Το δήλωσε άλλωστε κι ο Δημήτρης Πρίφτης το μεσημέρι της Τετάρτης απαντώντας στις ερωτήσεις των αναγνωστών του Sport24.gr, όταν αποκάλυψε ότι οι παίκτες το έχουν συζητήσει μεταξύ τους.

Ψυχολογία

Σε αυτές τις περιπτώσεις η ομάδα που θεωρείται φαβορί έχει και το άγχος. Κατά τη γνώμη μου το μεγάλο "συν" του αντιπροσωπευτικού μας συγκροτήματος (εκτός των αγωνιστικών) είναι το γεγονός ότι δεν υπάρχει πίεση αποτελέσματος, όπως υπήρχε στα προηγούμενα τουρνουά. Οι διεθνείς θα παίξουν απελευθερωμένοι και ότι βγει.

Στατιστική

Οι Γάλλοι δεν σουτάρουν καθόλου καλά από την περιφέρεια στα τελευταία παιχνίδια. Ξεκίνησαν εντυπωσιακά, αλλά στα τελευταία τέσσερα ματς έχουν μόλις 11/47 από τη γραμμή των 6.75, ήτοι 23%. Κι η πιθανή απουσία του Μικαέλ Τζελαμπάλ (είχε ξεκινήσει σουτάροντας... 60% από το τρίποντο) κάνει τα πράγματα δυσκολότερα για τους "τρικολόρ".

Είναι η πιο εύστοχη ομάδα των προημιτελικών από τη γραμμή των βολών. Ειδικά ο Τόνι Πάρκερ που σουτάρει πάνω από 7 βολές ανά παιχνίδι (2ος στη σχετική λίστα) είναι... άχαστος.

Έχουν λίγες ασίστ. Μόνο η ΠΓΔΜ (από τις ομάδες που "πέρασαν" στους "8") δίνει λιγότερες στη σχετική λίστα με τις τελικές πάσες ανά 70 κατοχές.

Γενικότερα οι Γάλλοι θέλουν να ανοίγουν το ρυθμό και να κάνουν περισσότερες επιθέσεις. Εν αντιθέσει με την Ελλάδα που κρατά "σφιχτό" ρυθμό, προτιμώντας συμμαζεμένα σκορ. Είναι χαρακτηριστικό ότι τις δύο φορές που δέχτηκε πάνω από 70 πόντους ηττήθηκε (ΠΓΔΜ και Ρωσία).

Μπορείτε να ακολουθήσετε τον Στέφανο Τριαντάφυλλο στο Twitter ( @Stefanos_Rose)