Αν η ανάπτυξη του ήταν λίγο μεγαλύτερη, ενδεχομένως να είχε διεκδικήσει μια καριέρα στο NFL. Σίγουρα θα ήταν σε ρόστερ της Division I του NCAA -δεν τον πίστεψαν, γιατί... δεν πίστεψαν πως θα επιβίωνε του physical game. Αν είχε απογοητευτεί λίγο περισσότερο στην εκκίνηση της κολεγιακής του καριέρας, δεν θα ζούσε όσα έζησε στο Goshen College.

Εκεί δηλαδή, όπου ο Errick McCollum (πρώτος σκόρερ της Basket League ΟΠΑΠ, έχοντας προσφέρει στον Πανιώνιο 438 πόντους, ενώ είναι αυτός που 'χει κερδίσει τα περισσότερα φάουλ και έχει σκοράρει τις περισσότερες βολές, όπως έφτανε στο Νο2 του συστήματος αξιολόγησης -πίσω από τον Κρις Έβανς των Τρικάλων) πήγε στο αρχείο, βρήκε το βιβλίο με τα ιστορικά γεγονότα, γύρισε σελίδα και άρχισε να γράφει ένα νέο κεφάλαιο.

Στις 15 Δεκεμβρίου του 2009, η ομάδα του έπαιζε με το Saint Xavier και εκείνος ήθελε 23 πόντους για να γίνει ο πρώτος σκόρερ όλων των εποχών ή αν προτιμάτε της 56χρονης -τότε- ιστορίας του πανεπιστημίου. Έμεναν 1.30'' για το τέλος, όταν πήγε στη γραμμή των βολών. Ευστόχησε στην πρώτη και πλησίασε στον έναν πόντο μακριά από το να γίνει record man. Έβαλε και τη δεύτερη και ο προπονητής του πήρε τάιμ άουτ για να επιτρέψει στο πλήθος των 1.200 φιλάθλων (αριθμός μεγάλος, αν σκεφτείτε ότι οι περισσότεροι σπουδαστές είχαν ολοκληρώσει τις εξετάσεις και ήταν ήδη στα σπίτια τους) να τον αποθεώσει. Είχε φτάσει τους 2.279 πόντους και άφησε πίσω του τον Erick Walsh (2005-06, 2.277 π.), με το ΤΟΡ3 της λίστας να συμπληρώνεται από τον Roger Prough (1997-98, 1.900 π.). Σημειωτέον, νίκησε και η ομάδα του.

Σκόρερ... από τα γεννοφάσκια του

Στις εξέδρες ήταν οι γονείς του, Errick Ι και Kathy, μαζί με τη γιαγιά του Fannie. Δίχως δεύτερη σκέψη, αποφάσισαν να γιορτάσουν τα γενέθλια της Kathy με αυτόν τον τρόπο. Τι είχε ζητήσει εκείνη από τον πρωτότοκο γιο της, ως δώρο; " Το ρεκόρ!", πριν προσθέσει " αλλά και αν δεν το κατακτήσεις, δεν θα τρελαθούμε κι όλας". Οι γονείς του έπαιζαν μπάσκετ " μέχρι που ο παππούς μου πέθανε και ο πατέρας μου έπρεπε να σταματήσει, για να βρει δουλειά. Η μητέρα μου είχε 17π. ανά αγώνα". Ο μικρότερος αδελφός του, CG ήταν εκείνη την περίοδο ο πρώτος σκόρερ του Lehigh University, με 12.2 π. Άρα, σόι πήγαινε το βασίλειο.

Τι είχε κάνει ως κολεγιόπαιδο;

Σεζόν	Πόντοι (μ.ο.)	Ριμπάουντ (μ.ο.)	Ασίστ (μ.ο.)	Κλεψίματα (μ.ο.)
Freshman	18.5	5.3	3.1	1.4
Sophomore	23.6	6	2.9	1.7
Junior	22.8	7.2	3.2	1.9
Senior*	21.9	6.3	2.5	2.5

*Σε 13 ματς

Όταν έφυγε, είχε 49.9% στα δίποντα (549/1101), 35.7% στα τρίποντα (176/493) και 80.9% στις βολές (653/807).

Όλα αυτά δεν θα είχαν συμβεί, αν μετά την πρώτη του χρονιά (σκόραρε 554 πόντους και έγινε ο πρώτος Maple Leaf που αναδείχθηκε "Newcomer" στην Mid Central Conference) και έπειτα από την παραίτηση του κόουτς Stan Daugherty, του τύπου δηλαδή, που τον είχε πείσει να προτιμήσει το Goshen College (βοήθησε και ότι του κάλυψαν το 90% των εξόδων φοίτησης), έκανε αίτηση να μεταφερθεί σε άλλο κολέγιο. Ο Daugherty έφυγε για να γίνει αθλητικός διευθυντής στο Delta High School. Κάτι που δεν ενδιέφερε ιδιαίτερα τον McCollumm. "Είχα λυπηθεί πολύ που έφευγε και την ίδια ώρα είχα προτάσεις από ομάδες της Division II. Οι γονείς μου ήταν εκείνοι που με έπεισαν να μείνω εκεί που ήμουν και να δώσω στον νέο τύπο, τον Gary Chupp, μια ευκαιρία. Αποδείχθηκε ότι ήταν εκπληκτικός άνθρωπος και είμαι ευτυχής που συνεργαστήκαμε". Ένας από τους λόγους της ευτυχίας, ήταν ότι ο Chupp τον μετακίνησε στη θέση του shooting guard, όταν ήταν τριτοετής " για να σκοράρω περισσότερο".

O κόουτς Chupp

Τόσο δα, μικρούλης

Υπήρχε και άλλος λόγος που δεν το κούνησε ρούπι. Ο συμπαίκτης, μα πάνω από όλα, ο φίλος του Nate West Jr. " Γνωριζόμαστε από το δημοτικό και πάντα έχει σημασία να έχεις κάποιον που ξέρεις καλά κοντά σου, κάποιον από το σπίτι". Όπου "σπίτι" το Canton του Ohio (πέντε ώρες μακριά από το Goshen της Indiana όπου σπούδασε) o, γνωστό τοις πάσι ως έδρα του Hall of Fame, του επαγγελματικού football. " Ουδέποτε ασχολήθηκα με αυτό το σπορ. Βέβαια, αν είχα αναπτυχθεί λίγο περισσότερο, θα το έκανα. Θα ήταν μονόδρομος. Ήμουν όμως, μικρόσωμος. Στην πρώτη χρονιά στο high school ήμουν 1.65. Στη δεύτερη είχαν φτάσει στο 1.73 και στην τελευταία μου σεζόν "πάτησα" το 1.80. Ήμουν βέβαια, 68 κιλά άνθρωπος". Ήταν και συμπαίκτης του Κώστα Κουφού, στο Glen Oak High School.

Μαζί με τα εκατοστά αυξάνονταν και τα ποσοστά στα σουτ. " Είμαι ευλογημένος, γιατί οι συμπαίκτες μου ήταν αυτοί που με βοήθησαν να κάνω καλύτερη δουλειά. Με έβρισκαν στα κατάλληλα σημεία, την κατάλληλη ώρα".

Επαγγελματικός... αποπροσανατολισμός

Πριν καν πάρει... το χαρτί, το πτυχίο στη διοίκηση επιχειρήσεων, ήταν πλήρως συνειδητοποιημένος, σε ό,τι αφορούσε το μέλλον του. " Θα ήθελα να διεκδικήσω επαγγελματική καριέρα, εκτός συνόρων. Αν αυτό δεν γίνει, θα κάνω κάτι σχετικό με το πτυχίο μου (ο χειρότερος βαθμός του ήταν το Β και όλοι οι καθηγητές τον λάτρευαν ) ή θα επιστρέψω στα θρανία για να πάρω master. Μπορεί πάλι, να γίνω και ασίσταντ κόουτς".

Ένα μπέρδεμα το είχε στο μυαλό του. Δεν χρειάστηκε όμως, να το ξεδιαλύνει, γιατί αποφάσισε η ζωή για εκείνον. Οκτώ μήνες μετά την πρωτιά στην ιστορική λίστα με τους σκόρερ του Goshen College και πέντε αφότου έγινε ο πρώτος φοιτητής του κολεγίου που επελέγη στην πρώτη ομάδα της NAIA DII, υπέγραψε το πρώτο του συμβόλαιο. Με την Barak Netanya του Ισραήλ (η έδρα της είναι σε πόλη 18.000 κατοίκων, με εννέα μίλια ακτογραμμή, όπου προσγειώθηκε στις 19 Αυγούστου του 2010.

Πριν απογειωθεί, ενημέρωσε πως " θα συνεχίσω να δουλεύω σκληρά, θα παραμείνω ταπεινός και "πεινασμένος", όπως θα προσπαθώ να ανεβάσω επίπεδα το παιχνίδι μου". Ο προπονητής του ενημέρωσε ότι " δεν υπάρχει αμφιβολία πως το άξιζε. Είναι ο μεγαλύτερος "δουλευταράς" που έχω συναντήσει. Είναι gym rat, όπου τραβά τους συμπαίκτες του. Δεν θα μπορούσα να είμαι περισσότερο ενθουσιασμένος για την ευκαιρία που έχει ο Errick. Έχει δουλέψει απίστευτα τα τελευταία χρόνια, για να μπορεί τώρα να είναι σε θέση να ζήσει, παίζοντας μπάσκετ. Δεν έχω αμφιβολία ότι θα τα καταφέρει. Θα έχει την ευκαιρία να γνωρίσει μια άλλη κουλτούρα. Θα χρειαστεί να προσαρμοστεί. Είμαι βέβαιος πως δεν θα έχει το παραμικρό πρόβλημα".

"Ένα όνειρο μου γίνεται πραγματικότητα. Νιώθω ευγνώμων για την ευκαιρία. Ο μικρότερος αδελφός μου, CJ και εγώ προπονούμασταν χρόνια και προετοιμάσαμε τους εαυτούς μας για αυτή τη στιγμή. Δουλεύαμε μαζί κάθε μέρα. Πίεζε ο ένας τον άλλον σε νέα όρια. Έχουμε κοινές κινήσεις και παίζουμε στην ίδια θέση. Βέβαια, ο CJ είναι λίγο ψηλότερος". Για αυτό και ο αδελφός του είναι από το καλοκαίρι, μέλος των Portland ΤrailBlazers. Του έδωσαν μάλιστα, την επιλογή που είχαν στο Νο10, τη βραδιά του ντραφτ. Αλλά δείτε πώς ήταν στο high school.

O CJ McCollumm στο χάι σκουλ

Ας γυρίσουμε, όμως στον μεγάλο αδελφό, ο οποίος μετά τη Netanya (2010-2011) " όπου τα πράγματα δεν πήγαν όπως θα ήθελα, αλλά χαίρομαι για την ευκαιρία που είχα να παίξω εναντίον παικτών υψηλότερου επιπέδου", έπαιξε στη Hapoel Kfar Saba (Α2 Ισραήλ, 2011-2012) "ό που ήμουν καλός, αλλά νομίζω ότι θα δείξω σε όλους τι μπορώ να κάνω, όταν η προκύψει ευκαιρία από μια κορυφαία λίγκα κάπου. Ετοιμάζω τον εαυτό μου για αυτό". Τι άλλο έκανε στο Ισραήλ; Παρακολουθούσε τα ματς του CJ στο κολέγιο "ενώ όλοι πήγαιναν για clubbing. Προτιμούσα να μένω σπίτι, να τον βλέπω και μετά να συζητάμε επί των εμφανίσεων του. Οι γείτονες μου, βέβαια, τρελαίνονταν ελαφρώς από τις φωνές μου μπροστά στην τηλεόραση και στο τηλέφωνο".

Το καλοκαίρι του 2012, ο Νίκος Βετούλας τον κάλεσε να έλθει στην Ελλάδα, για τον Απόλλωνα Πάτρας, όπου ναι, ανταποκρίθηκε σε όλες τις απαιτήσεις. Το καλοκαίρι του 2013 συμφώνησε να γίνει παίκτης του Πανιωνίου, ομάδα που αρνήθηκε τη μετακόμιση του στη Λαμποράλ Κούτσα, όταν οι Βάσκοι ζήτησαν τον McCollumm τον Φεβρουάριο. Οι... πληροφορίες αναφέρουν πως τη νέα αγωνιστική περίοδο, θα αγωνίζεται σε ομάδα της Euroleague. Εξέλιξη που ταιριάζει στη δουλειά που έχει "ρίξει" και που αναβάλει τα σχέδια του " να γυρίσω σπίτι και να ασχοληθώ με το αντικείμενο των σπουδών μου, στον πραγματικό κόσμο", δήλωση που είχε κάνει το 2010.

Δείτε ένα από τα highlights του ΜακΚόλουμ, στο κολέγιο