Ελλάδα - Μαυροβούνιο: Το +13 όταν συνυπήρξαν Καλάθης και Γουόκαπ, ο ρόλος του Παπαγιάννη και οι… Ντόντσιτς-Νίμπο

Η Εθνική ομάδα διέλυσε με 86-57 το Μαυροβούνιο στην πρεμιέρα του Τουρνουά Ακρόπολις, πραγματοποιώντας εντυπωσιακή εμφάνιση.

Το σύνολο του Βασίλη Σπανούλη είχε ισορροπία σε άμυνα και επίθεση, έπνιξε τους Μαυροβούνιους στην πίσω πλευρά του παρκέ, έτρεξε στο ανοιχτό γήπεδο, έβαλε σουτ και πήρε μία άνετη νίκη.

Το SPORT24 αναλύει με την βοήθεια του Hudl Instat την νίκη της Ελλάδας.

Το σχήμα με τους Καλάθη, Γουόκαπ και ο ρόλος του Παπαγιάννη

Ο Βασίλης Σπανούλης έκανε την έκπληξη στο ξεκίνημα του αγώνα, όταν έριξε μαζί στην αρχική πεντάδα τον Νικ Καλάθη και τον Τόμας Γουόκαπ στο πλευρό των Κώστα Παπανικολάου, Βασίλη Χαραλαμπόπουλου και Γιώργου Παπαγιάννη. “Ίσως ούτε ο Γουόκαπ με τον Καλάθη πίστευαν ότι μπορούν να παίξουν μαζί” δήλωσε μετά το παιχνίδι για τους δύο γκαρντ, οι οποίοι στα μάτια πολύ κόσμου μοιάζει δύσκολο να συνυπάρξουν επειδή έχουν παρόμοια χαρακτηριστικά και το ίδιο ψεγάδι (μακρινό σουτ). Αυτή η πεντάδα έμελλε όμως να βάλει την Ελλάδα από την αρχή σε θέση οδηγού, με την Ελλάδα να ξεφεύγει με 11-0 και 14-2.

Είναι πολύ εύκολο να ακυρώσει κάποιος μία πεντάδα όπου συνυπάρχουν οι Γουόκαπ και Καλάθης στεκόμενος στον τομέα των αποστάσεων. Ο Βασίλης Σπανούλης εξέτασε το θέμα διαφορετικά: Η συγκεκριμένη πεντάδα, αρχικά, έχει μέγεθος στην περιφέρεια και μπορεί να κρύψει το γήπεδο στους αντιπάλους γκαρντ (ο Γουόκαπ είναι 1.93 μέτρα και ο Καλάθης 1.96 μέτρα).

Παράλληλα εξασφαλίζεται σωστό διάβασμα του παιχνιδιού στην επίθεση (αυτή η πεντάδα είχε 9 ασίστ σε 9 εύστοχα σουτ!). Την ίδια στιγμή, δεν είναι τυχαία η τριάδα των ψηλών σε αυτό το σχήμα: Οι Παπανικολάου, Χαραλαμπόπουλος και Παπαγιάννης θεωρούνται - και είναι - καλοί σουτέρ από στάση. Αυτό βελτιώνει τις αποστάσεις. Κακά τα ψέματα όμως: Ο παίκτης-κλειδί σε αυτό το σχήμα είναι ο Παπαγιάννης. Η ικανότητά του να σουτάρει από την περιφέρεια εξασφαλίζει πως όταν ένας διεθνής πάει προς το καλάθι δεν θα βρει κλειστή την ρακέτα. Ακόμα και αν τελικά ο παίκτης που μαρκάρει τον Καλάθη ή τον Γουόκαπ δώσει το σουτ και κλείσει στην ρακέτα, θα είναι κατά τεκμήριο… κοντός, άρα τα πράγματα απλοποιούνται.

Στα δύο φιλικά που έχει δώσει η Εθνική (με Πολωνία και Μαυροβούνιο), ο κόουτς Σπανούλης έχει χρησιμοποιήσει ταυτόχρονα τους Καλάθη και Γουόκαπ συνολικά 14 λεπτά και 11 δευτερόλεπτα, σε συνολικά 5 διαφορετικές πεντάδες, έχοντας συνολικά +21 στον δείκτη +/-. Σε όλες αυτές τις πεντάδες βρισκόταν στο παρκέ και ο Παπαγιάννης. Ενδεχομένως κάποια στιγμή να υπάρξει και σχήμα με τον Μήτογλου σε θέση σέντερ σε κάποιο επόμενο παιχνίδι, για τον ίδιο λόγο. Προς το παρόν ωστόσο, ο κόουτς Σπανούλης έχει προτιμήσει να έχει σταθερά τον Παπαγιάννη σε θέση σέντερ όταν συνυπάρχουν Γουόκαπ και Καλάθης.

Το τρέξιμο στο ανοιχτό γήπεδο και τα πολλά τρίποντα εν αναμονή του Γιάννη

Ένα μεγάλο κεφάλαιο βέβαια για την Ελλάδα είναι το πώς θα εντάξει τον Γιάννη Αντετοκούνμπο στην ομάδα όταν ο “Greek Freak” πατήσει παρκέ. Βασικά, για να τεθεί το θέμα στην σωστή του βάση, πώς η Ελλάδα θα μπορέσει να προσαρμοστεί πάνω στα δυνατά στοιχεία του Γιάννη (τρέξιμο στο transition, ανοιχτοί χώροι).

Τα τελευταία χρόνια έχει γίνει μεγάλη κουβέντα για το γεγονός ότι η Ελλάδα δεν έχει καταφέρει να πάρει το μέγιστο από τον σταρ των Μπακς. Ο κόουτς Σπανούλης το ξέρει αυτό και φαίνεται να προσπαθεί να φτιάξει ένα σύνολο που θα μπορέσει να πάρει όσα περισσότερα μπορεί από τον Γιάννη.

Το γεγονός ότι η Ελλάδα τρέχει σε κάθε ευκαιρία, περνώντας γρήγορα το κέντρο ακόμα και μετά από καλάθι που δέχεται, είναι σαφές ότι γίνεται με το βλέμμα στον Γιάννη. Αυτό που δείχνει όμως ακόμα πιο ξεκάθαρα ότι όλα γίνονται με το μυαλό στον Γιάννη φαίνεται από κάτι ακόμα: Στον αριθμό των τριπόντων. Κόντρα στην Πολωνία, η Ελλάδα είχε 13/41 τρίποντα και 10/19 δίποντα. Κόντρα στο Μαυροβούνιο είχε 18/32 δίποντα και 14/41 τρίποντα. Σύμφωνα με το Hudl Instat, κόντρα στο Μαυροβούνιο, η Ελλάδα πήρε συνολικά 28 σουτ σε κατάσταση Catch and Shoot (σουτ από στάση), παίρνοντας 31 πόντους, σε ένα τεράστιο νούμερο.

Τα τρίποντα αυτά δεν έχουν έρθει με το ζόρι. Έχουν έρθει μέσα από συγκεκριμένα συστήματα. Πολλά εξ αυτών έχουν έρθει και στο transition. Ο λόγος είναι σαφής: Όταν υπάρχει ο Γιάννης δεν θα υπάρχει περιθώριο για δισταγμό. Η Ελλάδα πρέπει να είναι επιθετική. Να παίρνει τα σουτ που της δίνει η αντίπαλη άμυνα και να το κάνει άμεσα. Αν ανέβει το τέμπο, αν η αντίπαλη άμυνα υποχρεωθεί σε αμυντικά ροτέισον, αυτό θα ανοίξει χώρους για τον Γιάννη όταν ενσωματωθεί στην ομάδα.

Η άμυνα στο Pick and Roll με το μυαλό στο δίδυμο… Ντόντσιτς-Νίμπο, αλλά και την Κροατία

Το Μαυροβούνιο είναι μία ιδιαίτερη ομάδα, αφού στην θέση του σέντερ έχει τον Νίκολα Βούτσεβιτς. Ο σέντερ των Μπουλς είναι ένα Stretch-5 (ψηλός που σουτάρει καλά και ανοίγει το γήπεδο), ο οποίος επίσης ποστάρει. Σε τέτοιους ψηλούς συνήθως η αντίπαλη άμυνα κλείνει το σουτ. Η Ελλάδα ωστόσο επέλεξε συχνά να μαρκάρει τα Pick and Pop που εμπλεκόταν ο Βούτσεβιτς παίζοντας High Flat (Ο ψηλός ήταν κοντά στο ύψος του σκριν, έχοντας στο μυαλό του τον χειριστή) αφήνοντας τον Μαυροβούνιο ψηλό να κάνει Pop Out και να σουτάρει. Ιδού ένα παράδειγμα:

Ο Πέρι στήνει Pick and Roll με τον Βούτσεβιτς. Ο Παπαγιάννης παίζει high flat, ενώ ο Χαραλαμπόπουλος - που βρίσκεται κάτω από το καλάθι - ετοιμάζεται να κλείσει τον χώρο.

Ο Πέρι παίρνει το σκριν και πάει προς τα μέσα, με τέσσερις παίκτες της ομάδας να πέφτουν πάνω του.

Ο Πέρι αστοχεί σε floater

Το Μαυροβούνιο προσαρμόστηκε. Ο Βούτσεβιτς έκανε Pop Out και ευστόχησε σε μερικά τρίποντα. Η Ελλάδα άλλαξε όμως τακτική στο Pick and Roll μόνο στην 4η περιοδο, όταν έπαιξε με αλλαγές. Μέχρι τότε, έπαιζε σταθερά με αυτό τον τρόπο. Είναι δύσκολο να μην κάνει κάποιος την σύνδεση με τους - σημαντικότερους - αγώνες που θα ακολουθήσουν στο Προολυμπιακό τουρνουά και το συναπάντημα με την Κροατία και την Σλοβενία.

Η Σλοβενία έχει τον Λούκα Ντόντσιτς, ο οποίος στο πλευρό του θα έχει τον Τζος Νίμπο, έναν κλασικό Pick and Roll ψηλό. Η Κροατία έχει τον Τζαλίν Σμιθ και στο πλευρό του τον Ίβιτσα Ζούμπατς, ο οποίος επίσης δεν κάνει Pop Out (ο Ντάριο Σάριτς αντιθέτως κάνει, αλλά αυτή είναι μία άλλη ιστορία). Είναι λογικό η Ελλάδα να ζητάει από τους παίκτες της να αμυνθούν με συγκεκριμένο τρόπο στο Pick and Roll και να αποκτηθούν κάποιες βασικές αρχές, έχοντας στο μυαλό την μεγάλη εικόνα και όχι το αποτέλεσμα σε ένα φιλικό. Ο Νίμπο και ο Ζούμπατς είναι ψηλοί που θα ρολάρουν στο καλάθι. Η Ελλάδα θα πρέπει να προστατέψει στο ζωγραφιστό.

Είναι σαφές ότι ο Πέρι δεν είναι Ντόντσιτς. Ο Σλοβένος είναι πιθανότατα ο καλύτερος πασέρ στον κόσμο, το spacing των Σλοβένων σε ένα πιθανό συναπάντημα θα είναι πολύ καλύτερο από αυτό των Μαυροβούνιων (και των Πολωνών). Η Εθνική σίγουρα θα δοκιμάσει και άλλα πράγματα πάνω στον σταρ των Μαβς αν - και όταν - έρθει εκείνη η ώρα. Είναι καλό όμως να μπαίνουν κάποιες βάσεις.

Ένα καλό δείγμα, αλλά μέχρι εκεί

Η Εθνική ομάδα έδειξε εξαιρετικό πρόσωπο. Δεν έχει όμως το περιθώριο να σταθεί περισσότερο σε όλα αυτά. Έχει μπροστά της ακόμα ένα φιλικό και στην συνέχεια πρέπει να εστιάσει στο Προολυμπιακό τουρνουά.

Οι σκέψεις που γίνονται βέβαια είναι πολλές. Η συνύπαρξη των Γουόκαπ, Καλάθη ήταν ελπιδοφόρα, αλλά την ίδια στιγμή είναι λογικό να αναρωτιέται κανείς πώς θα μπορέσουν οι δυο τους να συνυπάρξουν με τον Γιάννη, αφού τότε η πεντάδα της Ελλάδας θα έχει τρεις παίκτες που δεν μπορούν να ανοίξουν το γήπεδο. Από την άλλη, με το μέγεθος που θα έχει μία τέτοια πεντάδα στην άμυνα θα υπάρχουν πολλές ευκαιρίες να κλέψει μπάλες και να τρέξει στο ανοιχτό γήπεδο. Όλα αυτά βέβαια προς το παρόν είναι μόνο θεωρίες.

Στο τέλος της ημέρας, η Εθνική ομάδα έδειξε ένα καλό δείγμα κόντρα στο Μαυροβούνιο, αλλά η κουβέντα σταματάει εκεί. Πρέπει πλέον να συνεχίσει να χτίζει πάνω σε αυτή την εικόνα και να είναι έτοιμη όταν πρέπει.