Η μοίρα παίζει περίεργα παιχνίδια, ειδικά στον αθλητισμό. Ένα τέτοιο διαδραματίστηκε και το απόγευμα της Κυριακής στην Πεύκη, με πρωταγωνιστή τον Γιώργο Μποζίκα, ο οποίος στο πρώτο του παιχνίδι ως προπονητής κάθισε στον πάγκο της πρώτης του ομάδας, με αντίπαλο την ομάδα που συνέδεσε επί μια 7ετία το όνομα του ως αθλητής, τον Ιωνικό Νέας Φιλαδέλφειας.

Το ντεμπούτο του ήταν θετικό καθώς η Πεύκη επικράτησε με 75-62 και πήρε το πρώτο της ροζ φύλλο στο πρωτάθλημα, με το κλειστό της Πεύκης να γεμίζει. Στις εξέδρες βρέθηκε μεταξύ άλλων και ο Γιώργος Μπαρτζώκας, ο οποίος επίσης είχε κάνει τα πρώτα του προπονητικά βήματα από την Πεύκη. Μαζί του και ο παλαίμαχος παίκτης (και του Ιωνικού μεταξύ άλλων) Γιώργος Μποσγανάς.

"Ήταν μια συγκυρία, από αυτές που μόνο ο αθλητισμός μπορεί να προσφέρει. Στο πρώτο μου παιχνίδι ως προπονητής κάθισα στον πάγκο της ομάδας που με ανέδειξε και αντιμετώπισα τον Ιωνικό, στον οποίο αγωνίστηκα για 7 χρόνια, μια πολύ μεγάλη περίοδο δηλαδή τουλάχιστον για τα σημερινά δεδομένα. Στην αντίπαλη ομάδα μάλιστα αγωνίζεται ο γιος του Νίκου Χριστοδούλου, που ήταν τότε προπονητής μου" ήταν τα πρώτα λόγια του Γιώργου Μποζίκα στο Sport24.gr.

"Ο Ιωνικός είναι μια ιστορική ομάδα, με τους ίδιους παράγοντες εδώ και πολλά χρόνια. Το γεγονός ότι παραμένουν οι ίδιοι άνθρωποι, που ήταν στην ομάδα και πριν από μένα, δείχνει ότι ο Ιωνικός είναι μια οικογένεια" συμπλήρωσε και συνέχισε λέγοντας ότι "είδα γνώριμα πρόσωπα, που έδειξαν χαρά που με είδαν. Το ίδιο βέβαια συνέβη κι από τη δική μου πλευρά, διότι πέρασα πολλά στον Ιωνικό. Από την Α2 φτάσαμε να παίζουμε στην Ευρώπη".

Με τον Ιωνικό ο Γιώργος Μποζίκας πέρασε τα καλύτερα χρόνια της καριέρας του, φτάνοντας να σκοράρει 18 πόντους απέναντι στον Παναθηναϊκό, ή να πετυχαίνει 7/7 τρίποντα απέναντι στον Άρη στο Αλεξάνδρειο. Εν συνεχεία μετακόμισε στον Πανελλήνιο και μετά στο Περιστέρι όπου τέλειωσε άδοξα η καριέρα του λόγω προβλημάτων στο γόνατο. Τα πρώτα του βήματα, ωστόσο, τα έκανε στην Πεύκη, όπου και τον εντόπισε ο Ιωνικός που δαπάνησε αρκετά χρήματα και έδωσε αντάλλαγμα τέσσερις παίκτες για να τον αποκτήσει!

"Η Πεύκη είναι μπασκετικό σωματείο, παρά το γεγονός ότι δεν έχει έντονη παρουσία στις Εθνικές Κατηγορίες. Από την ίδρυση του συλλόγου έχουν δουλέψει πάρα πολλοί άνθρωποι που έχουν πετύχει πολλά στο χώρο, όπως είναι ο Μπαρτζώκας, ο Κεραμιδάς, ο Σησμάνης και άλλοι. Από τότε που έφυγε το σωματείο συντηρείται χάρις στην προσφορά του κ. Μακρυνιώτη, που το κρατάει μόνος του. Το μόνο που χρειάζεται πλέον είναι η σωστή βοήθεια και από άλλους ανθρώπους για να δώσουμε στον κόσμο τη δυναμική που του αξίζει" υπογράμμισε ο Γιώργος Μποζίκας.

Μαζί μ' αυτόν επέστρεψε στην ομάδα και ο παλαίμαχος αθλητής, Γιάννης Αρβανίτης, ο οποίος ανέλαβε χρέη γενικού αρχηγού της ομάδας, ενώ την προσπάθεια βοηθάει και ο άλλοτε διεθνής Παναγιώτης Μπαρλάς, τον "οποίο και θέλω να ευχαριστήσω για τη συνεισφορά του σ' αυτό το εγχείρημα" όπως τόνισε ο νεόκοπος προπονητής της Πεύκης, που παράλληλα ευχαρίστησε και τον Θόδωρο Μακρυνιώτη "για την ευκαιρία που μου έδωσε".

Ο Γιώργος Μποζίκας, θέλησε να αναφερθεί και στην ομάδα που ανέλαβε μετά από τρεις αγωνιστικές: "η επιλογή του υλικού ήταν πολύ σωστή. Η ομάδα απαρτίζεται από παίκτες που έχουν όρεξη να βελτιωθούν και να κάνουν κάτι καλό. Είναι πολύ καλοί χαρακτήρες, θετικοί και διατεθειμένοι να προσπαθήσουν".

Όσο για την καριέρα που ξεκινά ως προπονητής; "Πάει καιρός που έχω σταματήσει το μπάσκετ, αλλά επί της ουσίας δεν έφυγα ποτέ από το χώρο. Ενημερωνόμουν, έβλεπα αγώνες και προπονήσεις, μιλούσα διαρκώς με τους ανθρώπους που συνεργάστηκα ως παίκτης και κρατούσα επαφές. Δεν είχα ασχοληθεί νωρίτερα με την προπονητική για τον απλό λόγο ότι δεν είχε γίνει Σχολή από τη ΓΓΑ και δεν ήθελα να γίνω προπονητής χωρίς δίπλα. Επίσης, με βοήθησε πολύ το ταξίδι που έκανε στην Αμερική και το οποίο διοργάνωσε ο ΣΕΠΚ και ο κ. Ροδόπουλος. Με βοήθησε πάρα πολύ να καταννοήσω την μεθοδολογία της δουλειάς και να βάλω σε μια σειρά τα πράγματα στο μυαλό μου. Όταν επέστρεψα ο κ. Μακρυνιώτης μου έκανε την πρόταση και παρότι τις προηγούμενες φορές είχα αρνηθεί, πίστευα ότι ήταν η κατάλληλη στιγμή να δεχτώ".

Και μετά το δικό του "ναι" η μοίρα τα έφερε έτσι ώστε να κάνει το ντεμπούτο του στη μάχη μεταξύ των δύο ομάδων που συνέδεσε το όνομα του.