Πριν καν καταλάβει τι είναι ζωή, την ενημέρωσαν πως ζει τις τελευταίες της στιγμές στον πλανήτη. Η Λόρεν Χιλ εξέλιξε την τραγωδία της σε σωτηρία των άλλων και πιο συγκεκριμένα παιδιών με καρκίνο.

Μέσω του ιδρύματος που δημιούργησε, έχει συγκεντρώσει περισσότερα από 1.500.000 δολ. που έχει ήδη διαθέσει στην έρευνα για την καταπολέμηση αυτής της μάστιγας. Στόχος της, πριν κλείσει τα μάτια της, είναι να φτάσει τα 2.2 εκατ. δολ. -με το 22 να είναι το νούμερο που φορούσε στο Mount St. Joseph.

Η ιστορία της είχε γίνει γνωστή τον περασμένο φθινόπωρο, όταν το NCAA αποφάσισε να μεταφέρει τζάμπολ αγώνα δεκαπέντε ημέρες νωρίτερα του προγραμματισμένου, ώστε η 19χρονη Χιλ να κάνει το όνειρο της πραγματικότητα, πριν πεθάνει: να παίξει στο κολεγιακό πρωτάθλημα .

Το Mount St. Joseph της πρόσφερε τιμητική θέση ασίσταντ κόουτς και όλοι περίμεναν να δουν αν οι γιατροί που δεν τις έδιναν παρά ελάχιστους μήνες ζωής (με τον καρκίνο που είχε στον εγκέφαλο να μην είναι ιάσιμος), θα επιβεβαιωθούν ή όχι.

Την περασμένη Παρασκευή (27/3) εμφανίστηκε σε μια από τις πιο δημοφιλές εκπομπές στις ΗΠΑ, γνωστή ως "The View" με παρουσιάστριες τις Rosie Perez και Whoopi Goldberg, που προβάλλεται στο ABC. Και η συνέντευξη της ήταν ο θρίαμβος της χαρμολύπης. Γιατί από τη μία έβλεπες ένα παιδί να έχει καταδικαστεί εις θάνατον, χωρίς να μπορεί να κάνει κάτι για αυτό και την ίδια ώρα μια κοπέλα που είχε πάρει την απόφαση να σώσει όσους περισσότερους μπορεί.

Τα στούντιο της Νέας Υόρκης, συνδέθηκαν με το Σινσινάτι, όπου βρίσκεται η νεαρή ηρωίδα, καθώς ζει στο Παιδιατρικό νοσοκομείο και μετακινείται με αμαξίδιο.

"Έπρεπε να γίνω η φωνή τους"

Η Whoopi Goldberg τη ρώτησε " όταν οι γιατροί σου είπαν πως έχεις καρκίνο, τι ήταν αυτό που σε έκανε να αφιερώσεις τη ζωή σου στο να βοηθήσεις άλλα παιδιά, αντί να αφοσιωθείς σε εσένα και στη δική σου μάχη;"

Εκείνη, εμφανώς καταπονημένη από τον καρκίνο που έχει κυριαρχήσει στο σώμα της (με μάτια "βαριά" και φωνή που μετά βίας έβγαινε) εξήγησε ότι " θα ήταν δύσκολο να επικεντρωθώ σε εμένα και όχι σε άλλους, τη στιγμή που δεν υπάρχει κάτι που να μπορούν να κάνουν. Σκεφτόμουν διαρκώς, όλα εκείνα τα άλλα παιδιά και αποφάσισα πως έπρεπε να γίνω η φωνή τους".

Η Perez εξήρε την αίσθηση του χιούμορ που εξακολουθεί να έχει η κοπέλα, ζητώντας της να επαναλάβει την ατάκα που ξεστόμισε όταν έπεσε με την αμαξίδιο της. " Επιτέθηκα χαριτωμένα, στο έδαφος".

Ακολούθησε η ερώτηση προς τη μητέρα της σχετική με το πού βρίσκει τη δύναμη να συνεχίζει, βλέποντας το παιδί της να ζει αυτό που ζει η Λόρεν. Διευκρίνισε πως η κόρη της, της δίνει δύναμη. Για την ακρίβεια είπε πως η μια δίνει δύναμη στην άλλη.

Όταν έκλεισαν οι κάμερες

Μόλις ολοκληρώθηκε η σύνδεση Χιλ ξέσπασε σε κλάματα, στον ώμο της μητέρας της, κάτι που δεν έδειξε το View. Το έδειξε το κανάλι WCPO, που συνεργάζεται με το ABC και επιμελήθηκε της παραγωγής (και της δορυφορικής σύνδεσης), με τη Λίσα Χιλ, τη μητέρα της Λόρεν να ενημερώνει πως η κόρη της επιθυμεί να πει κάτι ακόμα. Βλέπετε, το άγχος της ήταν αν ο κόσμος θα μπει στη διαδικασία να κάνει δωρεά, με τη μαμά της να τη διαβεβαιώνει πως όλα θα πάνε καλά. Γιατί αυτό που θέλει είναι να μην περάσει άλλο παιδί, ό,τι εκείνη.

"Είναι ανάγκη να βρουν νέες θεραπείες"

Η ρεπόρτερ ζήτησε να μάθει πώς είναι να παλεύεις κάθε μέρα. " Δεν είναι ήλιοι και ουράνια τόξα. Δεν είναι τα γλυκά που μου φέρνουν και στα οποία εστιάζουν τα ΜΜΕ. Δεν είναι μια ευτυχισμένη ιστορία. Μπορείς να την κάνεις ευτυχισμένη. Αλλά δεν είναι. Αυτό υποτίθεται πως πρέπει να κάνεις, να "βγάλεις" το περισσότερο που μπορείς από κάθε στιγμή. Δεν είναι όμως, εύκολο. Το πιο δύσκολο όλων, είναι να βλέπεις τον αγώνα της οικογένειας σου. Εννοώ, αυτό είναι δύσκολο για εμένα. Το να τους ζητώ να με βοηθήσουν, είναι πολύ δύσκολο. Το να ζητώ διαρκώς κάτι, είναι πολύ δύσκολο. Νιώθω πως μπορώ να κάνω τα πάντα. Να σηκωθώ και να περπατήσω, να βγω στην αυλή και να παίξω ένας εναντίον ενός. Δεν θυμάμαι ότι οι ακτινοβολίες "έψησαν" τον εγκέφαλο μου. Είναι ανάγκη να βρουν νέες θεραπείες".

"Έχω κουραστεί"

Η δημοσιογράφος τη ρώτησε αν νιώθει κουρασμένη. Δάκρυα γέμισαν τα μάτια της. " Ναι, είμαι κουρασμένη. Ξυπνώ κάθε βράδυ και σκέφτομαι "γιατί είμαι εδώ;" και προσπαθώ να θυμίσω στον εαυτό μου, ότι είμαι εδώ όχι για εμένα, αλλά για να βοηθήσω άλλους. Είμαι εδώ για όλους τους άλλους. Για την οικογένεια μου. Είμαι εδώ για τη μικρή μου αδελφή, γιατί δεν θέλω να τη δω να γίνεται θύμα bullying στην πρώτη της χρονιά στο high school. Αν την πειράξει κάποιος, θα τον κάψω".

Πάντα σκέφτεται τους άλλους. Την οικογένεια της, τα άλλα παιδιά που υποφέρουν από καρκίνο. " Τι θα ήθελες να λέμε αν κάποιος αναφέρει το όνομα σου στο μέλλον". Απάντησε εν ριπή οφθαλμού. "Ότι ήταν ηρωίδα και πως έδειξε στον καρκίνο ποιος είναι το αφεντικό".