Το ντέρμπι των «αιωνίων» στο μπάσκετ βρίσκεται προ των πυλών, με την επιστροφή του Σπανούλη ως αντίπαλου της ομάδας με την οποία αγωνίστηκε και διακρίθηκε τα τελευταία χρόνια, να δίνει ιδιαίτερο τόνο στη συνάντηση. Το Sport24.gr έψαξε στο αρχείο του και βρήκε μερικές από τις σημαντικότερες ανάλογες περιπτώσεις παικτών σε μπάσκετ και ποδόσφαιρο από την Ελλάδα και το εξωτερικό, που άλλαξαν «στρατόπεδο» και έτυχαν ιδιαίτερης υποδοχής από τους οπαδούς των πρώην ομάδων τους.

Από τους Νικοπολίδη, Δεληκάρη και Μπάγεβιτς, στους Φίγκο, Κάμπελ και Τέβες. Και από τους Πάσπαλι, Φασούλα και Γιαννάκη, στους Λεμπρόν, Τζόρνταν και Άιβερσον. Μια «παρέλαση» αλλαγής στρατοπέδων με 29 πρωταγωνιστές!

Σε λίγες ώρες θα τεθούν αντιμέτωποι στο ΟΑΚΑ για το πρώτο ντέρμπι της σεζόν οι δυο «αιώνιοι», ο πρωταθλητής Παναθηναϊκός και ο κυπελλούχος Ολυμπιακός. Όλοι γνωρίζουμε την πολεμική ατμόσφαιρα που επικρατεί σε τέτοια παιχνίδια με την καφρίλα να πρωταγωνιστεί στις εξέδρες και τον κίνδυνο να αιωρείται συνεχώς πάνω από τα κεφάλια όλων όσων βρίσκονται στο παρκέ, κυρίως δε των φιλοξενούμενων. Οι περιπτώσεις, όπως αυτή του V-Span που έφυγε το καλοκαίρι από τον Παναθηναϊκό για να φορέσει τη φανέλα του Ολυμπιακού, αγγίζουν ιδιαίτερα το θυμικό της εξέδρας, όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και στον υπόλοιπο κόσμο.

Το να αφήσεις την ομάδα σου για να πας σε κάποια άλλη, είναι από μόνο του ασυγχώρητο στη λογική του απλού φίλαθλου, τουλάχιστον στις περισσότερες περιπτώσεις. Όταν όμως αυτή η μετακίνηση γίνεται προς τον «αιώνιο» αντίπαλο, τότε τα πράγματα σοβαρεύουν πολύ περισσότερο. Η ανοχή εξαφανίζεται και οι ακρότητες κάθε λογής κάνουν την εμφάνισή τους. Το πιο κρίσιμο σημείο σε αυτές τις περιπτώσεις είναι πάντοτε η πρώτη επιστροφή του «προδότη» στην έδρα της πρώην ομάδας του.

Κάτι τέτοιο καλείται να ζήσει απόψε ο Βασίλης Σπανούλης στο ΟΑΚΑ, σε ένα γήπεδο το οποίο θα είναι – δυστυχώς – πανέτοιμο για να εξαπολύσει τον απαράδεκτο οχετό του με αχαρακτήριστα συνθήματα – πολλά εκ των οποίων ήδη κυκλοφορούν στο διαδίκτυο – ή ακόμα και ιπτάμενα αντικείμενα αν το πράγμα στραβώσει ακόμα περισσότερο, θέλοντας να πάρει μια άτυπη όσο και βλακώδη ρεβάνς από έναν επαγγελματία παίκτη, ο οποίος «τόλμησε» το καλοκαίρι να κάνει την επιλογή του, αποφασίζοντας να υπογράψει στον Ολυμπιακό.

Η περίπτωση του Σπανούλη δεν είναι φυσικά η πρώτη. Αρκετές φορές στο παρελθόν έχουν υπάρξει ανάλογες μετακινήσεις σε όλα τα ομαδικά αθλήματα, τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό. Σήμερα θα σας παρουσιάσουμε μερικές από τις πιο γνωστές περιπτώσεις παικτών που άλλαξαν στρατόπεδο και άκουσαν τα σχολιανά τους από τους φιλάθλους των πρώην ομάδων τους. Περιοριστήκαμε στο ποδόσφαιρο και το μπάσκετ λόγω της πολύ μεγαλύτερης δημοφιλίας αυτών των δυο αθλημάτων σε σχέση με τα υπόλοιπα. Θα ξεκινήσουμε με το μπάσκετ, αφού είναι αυτό που μας έδωσε την αφορμή λόγω Σπανούλη και θα συνεχίσουμε με το ποδόσφαιρο. Πάμε λοιπόν, Ιούδα το ανάγνωσμα, πρόσχωμεν και ο Θεός βοηθός, αμήν!

ΜΠΑΣΚΕΤ

Α. ΕΛΛΑΔΑ

1. Ζάρκο Πάσπαλι(Ολυμπιακός – Παναθηναϊκός)

Δύσκολες στιγμές είχε περάσει ο Ζάρκο Πάσπαλι που το καλοκαίρι του 1994 πήρε μεταγραφή από τον Ολυμπιακό στον Παναθηναϊκό (οι "ερυθρόλευκοι" είχαν απαντήσει με την απόκτηση του Αλεξάντερ Βολκόφ).Το ΣΕΦ ήταν ιδιαίτερα αφιλόξενο για τον Σέρβο φόργουορντ, που τα... άκουγε σε όλη τη διάρκεια του παιχνιδιού από την «ερυθρόλευκη» εξέδρα. Η μοίρα τα έφερε έτσι, όμως, ώστε να είναι ο ίδιος ο μεγάλος πρωταγωνιστής του αγώνα. Ευστόχησε σε ένα καθοριστικό γκολ-φάουλ το οποίο πέτυχε μάλιστα με το δεξί, για να δηλώσει μετά το το ματς: «Το έβαλα με το δεξί, γιατί με το αριστερό κρατούσα τα αρ.... μου», μια ατάκα που είχε αποδέκτη τον Γιάννη Ιωαννίδη και έμελλε να μείνει στην ιστορία.

2. Παναγιώτης Φασούλας(ΠΑΟΚ – Ολυμπιακός)

Από την ημέρα που ο Παναγιώτης Φασούλας «κατηφόρισε» στον Πειραιά έγινε ο... χειρότερος εχθρός για τους φίλους του ΠΑΟΚ. Εκείνη την εποχή ο Άρης είχε αποδυναμωθεί κι ο ανερχόμενος Ολυμπιακός ήταν ο μεγάλος αντίπαλος του «δικέφαλου», οπότε ο κόσμος ανακήρυξε την «αράχνη» σε προδότη.Κατά την επιστροφή του στο εσωτερικό του Παλέ... έβρεχε σε ένα παιχνίδι που ο ίδιος ο Φασούλας είχε χαρακτηρίσει ως το δυσκολότερο της καριέρας του. Η πίεση που του είχε ασκηθεί, βέβαια, είχε ξεφύγει από τα όρια κι είχε φτάσει ακόμη και στο οικογενειακό του περιβάλλον.Αυτό που έχει μείνει στην ιστορία είναι το τεράστιο πανό με τον «Πάνι» να κρατάει ένα πουγκί με δολάρια και να τρώει μια μπανάνα ακούγοντας τον Μέγα Αλέξανδρο να του λέει «Πουλημένε προδότη, ντροπή σου».

3. Παναγιώτης Γιαννάκης (Άρης – Πανιώνιος)

Ένα από τα παιχνίδια που δεν θα ξεχάσει ποτέ στη ζωή του ο Παναγιώτης Γιαννάκης ήταν αυτό με τον Πανιώνιο απέναντι στον Άρη. Ήταν το πρώτο του παιχνίδι απέναντι στην ομάδα με την οποία κατέκτησε αμέτρητους τίτλους, αν κι αυτό ήταν κάτι που είχαν ξεχάσει τότε οι «κίτρινοι» οπαδοί που είχαν αναγάγει τον «Δράκο» σε... κόκκινο πανί. Η απόφαση του να αποχωρήσει για τον Πανιώνιο, αλλά και η «παραφιλολογία» της εποχής που τον ήθελε να παίζει καθοριστικό ρόλο και στη φυγή του Νίκου Γκάλη, μετέτρεψαν το Αλεξάνδρειο σε... καζάνι που έβραζε.

Στις κερκίδες του «Παλέ ντε Σπορ» είχαν τυπωθεί πεντοχίλιαρα με το κεφάλι του Γιαννάκη, ενώ κυκλοφορούσε και μια κρεμάλα για τον «Ιούδα». Ο κόσμος του Άρη δεν σταμάτησε ούτε λεπτό να ασχολείται με τον «Δράκο» (που χειροκροτήθηκε ως προπονητής του Αμαρουσίου μετά από αρκετά χρόνια), ο οποίος θυμάται ακόμη και τώρα αυτό το ματς ως το «παιχνίδι που ήταν απέναντι σε έναν ολόκληρο γήπεδο».

Β. ΝΒΑ

4. ΛεΜπρόν Τζέιμς (Κλίβελαντ Καβαλίερς – Μαϊάμι Χιτ)

Η πόλη του Κλήβελαντ «τίμησε» τον ΛεΜπρόν και με το παραπάνω. Η περίφημη καμπάνια της NIKE με τίτλο «Witness» έγινε «Quitness» (παραίτηση), ενώ στο μετρό της πόλης τη θέση της είχε πάρει μια διαφήμιση για μια εταιρία μεταλλείων που έγραφε «Witness» κι έδειχνε έναν μεταλλωρύχο να ποζάρει με ανοιχτά τα χέρια (σαν τον ΛεΜπρόν) και τη λεζάντα να αναφέρει: «κάποιος που δεν έφυγε από την πόλη τα τελευταία 136 χρόνια».

Δείτε τις εκπληκτικές φωτογραφίες εδώ

Έξω από το γήπεδο είχαν στηθεί ειδικές συσκευές για... καταστροφή αντικειμένων του ΛεΜπρόν Τζέιμς, ενώ ορισμένα πλακάτ αποτύπωναν πειράγματα όπως το «Όπως στα πλέι-οφ, ο ΛεΜπρόν δεν είναι εδώ» ή το «Queen James» αντί του «King James». Ακόμη κι η μεγαλύτερη εφημερίδα της πόλης είχε για εξώφυλλο: «Είτε σας αρέσει το μπάσκετ είτε όχι, κάποιος επιστρέφει σήμερα στο Κλήβελαντ», χωρίς να αναφέρει πουθενά το όνομα του «ακατονόμαστου». Ο «βασιλιάς» του Μαϊάμι (πλέον) είχε, ωστόσο, διαφορετική άποψη. Εν μέσω έντονων αποδοκιμασιών σκόραρε 38 πόντους και υποχρέωσε την επί μια 7ετία ομάδα του σε μια «άνετη» ήττα.

5. Μάικλ Τζόρνταν (Σικάγο Μπουλς – Ουάσιγκτον Ουίζαρντς)

Η επιστροφή του Μάικλ Τζόρνταν στο United Center ήταν μια διαφορετική ιστορία. Το κοινό του Σικάγο τον υποδέχτηκε με ένα 4λεπτο «Standing Ovation», έτσι για να... σπάσει ο πάγος. «Ξέρετε, έχω ένα άγαλμα έξω από το γήπεδο. Οπότε αυτό δεν θα είναι ποτέ ένα απλό παιχνίδι» ήταν τα λόγια του «Αιρ», που σκόραρε 16 πόντους για να οδηγήσει τους Ουίζαρντς στη νίκη επί των Μπουλς με 77-69.

6. Άλεν Άιβερσον (Φιλαδέλφεια 76ερς – Ντένβερ Νάγκετς)

Ξεχωριστή ήταν και η επιστροφή του Άιβερσον στην «πόλη της αδελφικής αγάπης». Η άλλοτε «σημαία» των Σίξερς καταχειροκροτήθηκε όταν έπαιξε για πρώτη φορά ως αντίπαλος, φορώντας τη φανέλα των Νάγγετς. Το παιχνίδι περιστρεφόταν γύρω του, καθώς ο ίδιος φρόντισε να δώσει συνέντευξη Τύπου, να χαιρετίσει όλους τους παλιούς του συμπαίκτες και τα μέλη της πρώην ομάδας του, αλλά και να ανταποδώσει με τον δικό του τρόπο την αγάπη του κόσμου.

Το κοινό σηκώθηκε από τις θέσεις του κατά τη διάρκεια της παρουσίας, αλλά κι όταν ο Άιβερσον πέτυχε το πρώτο του καλάθι, ένα δύσκολο μπάσιμο πάνω από τα υψωμένα χέρια του Σάμιουελ Ντάλεμπερτ. Η σκηνή, βέβαια, που θα μείνει στην ιστορία ήταν αυτή που εκτυλίχθηκε κατά τη διάρκεια της προθέρμανσης, με τον "Α.Ι" να γονατίζει και να φιλάει το σήμα των Σιξερς!

ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ

Α. ΕΛΛΑΔΑ

7. Γιώργος Δεληκάρης (Ολυμπιακός – Παναθηναϊκός)

Ο Γιώργος Δεληκάρης υπήρξε μια από τις ηχηρότερες μετακινήσεις στην ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου. Το 1978 και ενώ είχε αγωνιστεί για 9 ολόκληρα χρόνια στον Ολυμπιακό, πήρε τη μεγάλη απόφαση να περάσει στο αντίπαλο στρατόπεδο, πικραμένος από την αντιμετώπιση της τότε διοίκησης των «ερυθρόλευκων» που δεν είχε ασχοληθεί μαζί του για να του προτείνει ανανέωση συμβολαίου, αλλά και δεν τον είχε επιλέξει καν ως αρχηγό της ομάδας (προτιμώντας τον Αϊδινίου). Ο Έλληνας «Τζορτζ Μπεστ» φόρεσε τα «πράσινα» για τρία χρόνια και στη συνέχεια κρέμασε τα παπούτσια του. Ο ίδιος πάντως παραδέχτηκε αργότερα ότι η μεταγραφή του στον Παναθηναϊκό ήταν «το μεγαλύτερο λάθος της ζωής του».

8. Γιάννης Κυράστας (Ολυμπιακός – Παναθηναϊκός)

Ο Γιάννης Κυράστας έπαιξε στον Ολυμπιακό από το 1972 μέχρι και το 1981. Γέννημα θρέμμα των Πειραιωτών, αποφάσισε το καλοκαίρι του 1981, κάνοντας χρήση της πενταετίας (όπως και ο Μάικ Γαλάκος) να υπογράψει στους «πράσινους», οι οποίοι του πρόσφεραν περισσότερα χρήματα από τον Νταϊφά. Οι «ερυθρόλευκοι» οπαδοί του επιφύλαξαν «θερμή» υποδοχή στο «Καραϊσκάκη» χωρίς όμως να ξεπεράσουν τα όρια. Ο Κυράστας αγωνίστηκε για 5 χρόνια στον ΠΑΟ και στη συνέχεια ασχολήθηκε με την προπονητική μέχρι τον τραγικό θάνατό του το 2004.

9. Μάικ Γαλάκος (Ολυμπιακός – Παναθηναϊκός)

Ο Μάικ Γαλάκος ήταν ο δεύτερος παίκτης του Ολυμπιακού, που το καλοκαίρι του 1981 αποφάσισε να αφήσει την ομάδα του για τον Παναθηναϊκό, κάνοντας και αυτός χρήση της πενταετίας. Ο «Γερμανός» προτίμησε τα περισσότερα χρήματα που του πρόσφερε ο Βαρδινογιάννης και μαζί με τον Κυράστα φόρεσε την πράσινη φανέλα μετά από ένα μεγάλο καλοκαιρινό σίριαλ, αγωνιζόμενος με τον ΠΑΟ μέχρι το 1985. Οι αντιδράσεις των φίλων του Ολυμπιακού ήταν πολύ μεγαλύτερες για τον Γαλάκο, αφού θεωρείτο ένα από τα μεγαλύτερα «αστέρια» της εποχής. Η διαφορά στο χρηματικό, τόσο για τον Μάικ όσο και για τον Κυράστα, ήταν περίπου 200.000 χιλιάδες δραχμές παραπάνω, ποσό που σήμερα μπορεί να ακούγεται πολύ μικρό, όμως την εποχή εκείνη έφτανε για να κάνει τη διαφορά. Και ο Γαλάκος άκουσε τα σχολιανά του από τους φίλους του Ολυμπιακού, ούτε εδώ όμως υπήρξαν ακρότητες.

10. Νίκος Βαμβακούλας (Ολυμπιακός – Παναθηναϊκός)

Ο Νίκος Βαμβακούλας αγωνίστηκε στον Ολυμπιακό από το 1978 μέχρι το 1985, όταν αποφάσισε να αλλάξει ομάδα και μαζί με τον Νίκο Σαργκάνη υπέγραψε στον Παναθηναϊκό. Ήταν το δεύτερο «δίδυμο» που άφηνε τον Πειραιά για τη Λεωφόρο και όπως ήταν φυσικό, οι αντιδράσεις των φίλων του Ολυμπιακού υπήρξαν έντονες. Και σε αυτή την περίπτωση μίλησε το «χρώμα του χρήματος», αφού ο Βαρδινογιάννης πρόσφερε περισσότερα χρήματα από την τότε διοίκηση των «ερυθρόλευκων». Ο Βαμβακούλας, στην επιστροφή του στο «Καραϊσκάκη» έγινε στόχος της εξέδρας, η οποία τον στόλισε με αρκετά κοσμητικά επίθετα, όμως με τον καιρό το παρελθόν ξεχάστηκε και σήμερα ο βετεράνος άσσος έχει συμφιλιωθεί με τον κόσμο του Ολυμπιακού.

11. Νίκος Σαργκάνης (Ολυμπιακός – Παναθηναϊκός)

Ο κορυφαίος Έλληνας τερματοφύλακας της γενιάς του, πήρε μεταγραφή το 1980 στον Ολυμπιακό, ύστερα από τις εκπληκτικές του εμφανίσεις με την Καστοριά. Έμεινε στους «ερυθρόλευκους» μέχρι το 1985, όταν και άλλαξε στρατόπεδο μαζί με τον Βαμβακούλα, υπογράφοντας στον Παναθηναϊκό. Και αυτός έτυχε ανάλογης υποδοχής στο «Καραϊσκάκη», με διάφορα «γαλλικά» συνθήματα να δονούν την ατμόσφαιρα! Έπαιξε για 5 χρόνια με τους «πράσινους» και συντήρησε την εχθρότητα με τον Ολυμπιακό με αποκορύφωμα τον περίφημο τελικό του Κυπέλλου του 1988, όταν το «φάντομ» απέκρουσε 2 πέναλτι (Χατζίδη και Φούνες), ξεσπώντας στη συνέχεια μπροστά στις τηλεοπτικές κάμερες με τις αξέχαστες δηλώσεις περί χρημάτων κλπ., γεγονότα όμως που σήμερα πλέον έχουν ξεχαστεί από τον «ερυθρόλευκο» κόσμο, ο οποίος έχει αποκαταστήσει τις σχέσεις του με τον Σαργκάνη.

12. Στράτος Αποστολάκης (Ολυμπιακός – Παναθηναϊκός)

Ο Στράτος Αποστολάκης αποκτήθηκε από τον Ολυμπιακό το 1985 και φόρεσε τα ερυθρόλευκα για τρία χρόνια, μέχρι το 1988, όταν και μεταπήδησε στον «αιώνιο», όπου και παρέμεινε για μια δεκαετία. Οι αντιδράσεις ήταν τόσο έντονες από την πλευρά των φίλων του Ολυμπιακού και η απειλή των επεισοδίων τόσο μεγάλη, ώστε η ΕΠΟ αναγκάστηκε να ματαιώσει τη διεξαγωγή του Σούπερ Καπ ανάμεσα στις δυο ομάδες. Το «τούρμπο», όπως ήταν το παρατσούκλι του, κατά την επιστροφή του στο «Καραϊσκάκη» έγινε αντικείμενο έντονων αποδοκιμασιών από τους ερυθρόλευκους οπαδούς και έχει περάσει στην ιστορία το αντιαθλητικό μαρκάρισμα πάνω του από τον, μέχρι τότε φίλο του, Τάσο Μητρόπουλο. Λίγες ημέρες νωρίτερα, πάντως, ο ίδιος ο Μητρόπουλος δήλωνε ότι «δεν θα γίνει τίποτα, ο Στράτος είναι φίλος και συμπαίκτης από την Εθνική, δεν έχει δώσει δικαίωμα σε κανέναν και δεν θα προκαλέσει την εξέδρα. Να μην τον πειράξει κανείς!».

13. Κρις Καλατζής (Παναθηναϊκός – Ολυμπιακός)

Ο Ελληνοαυστραλός Κρις Καλατζής ήρθε στην Ελλάδα το καλοκαίρι του 1987 για λογαριασμό του Ολυμπιακού, όμως στο αεροδρόμιο τον «άρπαξαν» οι άνθρωποι του Παναθηναϊκού (!) και τον έπεισαν να υπογράψει για τους «πράσινους». Το «καγκουρό» αγωνίστηκε στον ΠΑΟ μέχρι τον Δεκέμβριο του 1992, όταν και έληξε το συμβόλαιό του. Η διοίκηση του Παναθηναϊκού δεν του ανανέωσε το συμβόλαιο και ο Κρις κατέληξε στον Ολυμπιακό, με τη φανέλα του οποίου σκόραρε και ένα εκπληκτικό γκολ σε αγώνα εναντίον της πρώτης ομάδας του. Και εδώ οι αντιδράσεις των «προδομένων» πράσινων φιλάθλων περιορίστηκαν στο κράξιμο και στα «γαλλικά».

14. Αλέκος Αλεξανδρής (ΑΕΚ – Ολυμπιακός)

Ο Αλέκος Αλεξανδρής πήγε το 1991 από τη Βέροια στην ΑΕΚ, με τη φανέλα της οποίας αγωνίστηκε για 3 χρόνια πετυχαίνοντας 49 γκολ σε 89 επίσημα παιχνίδια. Οι μεγάλες του εμφανίσεις έκαναν τον Ολυμπιακό να τον προσεγγίσει και το καλοκαίρι του 1994 ο Αλέκος φόρεσε τα «ερυθρόλευκα», επιλέγοντας την πολύ υψηλή οικονομικά πρόταση του ΟΣΦΠ. Το γεγονός ότι δεν περίμενε καν να ακούσει την πρόταση της ΑΕΚ, τον έκανε «κόκκινο πανί» για τους Ενωσίτες, οι οποίοι τον ξεφώνισαν πάμπολλες φορές, δημιουργώντας εναντίον του ένα από τα πιο εμετικά συνθήματα που έχουν ακουστεί ποτέ στα ελληνικά γήπεδα και το οποίο δεν θα διαβάσετε εδώ. Σε ένα ντέρμπι μάλιστα με τον Ολυμπιακό, το συγκεκριμένο σύνθημα αναρτήθηκε και σε πανό στη Νέα Φιλαδέλφεια, αλλά κατέβηκε σχεδόν αμέσως με την επέμβαση της αστυνομίας.

15. Ντούσαν Μπάγεβιτς (ΑΕΚ – Ολυμπιακός)

Αυτή κι αν είναι ιστορία αγάπης και μίσους. Ο άνθρωπος που συνέδεσε το όνομά του ως παίκτης και ως προπονητής με όλους τους τίτλους που κέρδισε η ΑΕΚ τα τελευταία 30 χρόνια (και βάλε), αντιμετωπίζεται ως ο υπέρτατος προδότης από μεγάλη μερίδα οπαδών της «Ένωσης». Ο λόγος; Μα φυσικά το καλοκαίρι του 1996, όταν ο «πρίγκηπας» άφησε τον «κιτρινόμαυρο» πάγκο για να κατηφορίσει στον Πειραιά και να δημιουργήσει τη δυναστεία του Κόκκαλη. Ποιες ήταν οι αιτίες που έκαναν τον Ντούσαν να αφήσει την αγαπημένη του ΑΕΚ για τον Ολυμπιακό, είναι ένα ερώτημα που 15 χρόνια μετά δεν έχει αποσαφηνιστεί ακόμα.

Το τέλος ενός κύκλου στην Ένωση και η πρόκληση του Ολυμπιακού που βρισκόταν στα πέτρινα χρόνια; Η αδύνατη συμβίωση με τον Τροχανά; Τα χρήματα που του πρόσφερε ο Κόκκαλης; Το θέμα είναι ότι από τη στιγμή που ο Μπάγεβιτς έβαλε την υπογραφή του στο νέο του συμβόλαιο, αποκαθηλώθηκε από τις καρδιές πολλών ΑΕΚτζήδων και ξεκίνησε ένας ατελείωτος κύκλος αντιπαράθεσης. Βρισιές, εμετικά συνθήματα, βάτραχοι, επιθέσεις λεκτικές και όχι μόνο, συνθέτουν την ιστορία αγάπης που μεταβλήθηκε σε άσβεστο μίσος, παρά την πάροδο των χρόνων και τη διπλή επιστροφή του Ντούσαν στην ΑΕΚ.

16. Αντώνης Νικοπολίδης (Παναθηναϊκός – Ολυμπιακός)

Ο Αντώνης Νικοπολίδης αποκτήθηκε το 1989 από τον Παναθηναϊκό, στον οποίο παρέμεινε για μια δεκαπενταετία! Τη σεζόν 2003-04, ο ΠΑΟ του έκανε πρόταση για ανανέωση συμβολαίου, ο Αντώνης αρνήθηκε θεωρώντας το οικονομικό σκέλος απαξιωτικό για την μέχρι τότε προσφορά του στον σύλλογο και έχασε τη θέση του στην ενδεκάδα. Ο κόσμος πήρε αρχικά το μέρος του, αλλά όταν μαθεύτηκε πως βρισκόταν σε προχωρημένες επαφές με τον Ολυμπιακό, άλλαξε άρδην στάση και τον ξεφώνισε στη φιέστα για το νταμπλ. Λίγες εβδομάδες αργότερα ο διεθνής τερματοφύλακας υπέγραψε και επίσημα στον «αιώνιο» και από τότε μπήκε στο στόχαστρο των φίλων του ΠΑΟ, πολύ περισσότερο δε από τη στιγμή που γράφτηκε και μέλος των «ερυθρόλευκων».

17. Μιχάλης Κωνσταντίνου (Παναθηναϊκός – Ολυμπιακός)

Το 2001 ο Παναθηναϊκός απέκτησε από τον Ηρακλή τον Μιχάλη Κωνσταντίνου στην πιο ακριβή μεταγραφή στην ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου. Ο Κύπριος επιθετικός έμεινε μια τετραετία στους «πράσινους» και έγινε σύνθημα στα χείλη των φίλων του ΠΑΟ. Όταν το καλοκαίρι του 2005 πέρασε στο αντίπαλο στρατόπεδο, το «Μιχαλάκη είσαι τρέλα με την πράσινη φανέλα» άλλαξε μόνο στο χρώμα. Στον Ολυμπιακό ο Κωνσταντίνου πέρασε σχεδόν απαρατήρητος. Πριν φύγει πάντως, πρόλαβε να σκοράρει εναντίον του Παναθηναϊκού μετά από ένα τραγικό λάθος των αμυντικών του, γκολ που πανηγύρισε έξαλλα, προκαλώντας την οργή των «πράσινων» οπαδών.

18. Βιτόλο (Άρης – ΠΑΟΚ)

Για να μην ξεχάσουμε και τη Βόρεια Ελλάδα, ιδού και ένας παίκτης που άφησε πρόσφατα τον Άρη για να μετακομίσει στον «μισητό» αντίπαλο ΠΑΟΚ. Ο Βιτόλο αγωνίστηκε στους «κιτρινόμαυρους» την περίοδο 2008-09 ως δανεικός από την Ράθινγκ του Σανταντέρ και το καλοκαίρι του 2009, μόλις έληξε το συμβόλαιό του με την ισπανική ομάδα, υπέγραψε 4ετές συμβόλαιο με τον «δικέφαλο του Βορρά», λέγοντας μάλιστα στους δημοσιογράφους ότι «προτίμησε τον ΠΑΟΚ από τον Άρη, γιατί ήθελε να αγωνίζεται σε μια μεγάλη ομάδα που θα του έδινε την ευκαιρία να παίζει και στην Ευρώπη». Όπως αντιλαμβάνεστε, τα λόγια του έκαναν έξαλλους τους Αρειανούς, οι οποίοι τον ξεφώνισαν κατ’ επανάληψη στο «Κλεάνθης Βικελίδης». Ο Ισπανός πάντως «κάρφωσε» την πρώην ομάδα του στο πρώτο κιόλας ματς που την βρήκε απέναντί του!

Β. ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ

19. Λουίς Φίγκο (Μπαρτσελόνα – Ρεάλ Μαδρίτης)

Ο Φίγκο μπαίνει στην κορυφή της λίστας των ξένων επειδή η περίπτωσή του είναι πραγματικά μοναδική στα χρονικά. Ο Πορτογάλος αποκτήθηκε το 1995 από την Μπαρτσελόνα, έκανε μεγάλη καριέρα με τους «μπλαουγκράνα», έγινε αρχηγός τους και αγαπήθηκε από την κερκίδα. Το 2000 ο Φλορεντίνο Πέρεθ στα πλαίσια της προεκλογικής του εκστρατείας, υποσχέθηκε ότι αν γινόταν πρόεδρος της Ρεάλ, θα έφερνε στην ομάδα τον άσσο της Μπαρτσελόνα. Ο Φίγκο, με τη μεσολάβηση ενός μάνατζερ, είχε υπογράψει ένα προσύμφωνο, με το οποίο δεσμευόταν να αλλάξει στρατόπεδο αν κέρδιζε ο Πέρεθ.

Ο Πορτογάλος είχε δηλώσει αργότερα, πως είχε βάλει την υπογραφή του, όντας σίγουρος ότι ο Πέρεθ – που ήταν πράγματι αουτσάιντερ στις εκλογές – δεν θα νικούσε. Οι «μερένγκες» όμως τσίμπησαν το «τυράκι» του Φλορεντίνο, τον έβγαλαν πανηγυρικά πρόεδρο και ο Φίγκο βρέθηκε από το Καμπ Νόου στο Μπερναμπέου. Η συνέχεια είναι γνωστή. Στην επιστροφή του στη Βαρκελώνη, ο πρώην αγαπημένος της κερκίδας άκουσε τα σχολιανά του και έκτοτε αποτέλεσε μόνιμο στόχο για την «προδοσία» του. Τρία χρόνια μετά την μετακίνησή του, δέχτηκε μια γουρνοκεφαλή από την εξέδρα, ενώ προσπαθούσε να εκτελέσει ένα κόρνερ!

20. Σολ Κάμπελ (Τότεναμ – Άρσεναλ)

Μετά από 9 χρόνια καριέρας στην Τότεναμ, ο αρχηγός της, Σολ Κάμπελ, την άφησε το 2001 για την μεγάλη της αντίπαλο στο Βόρειο Λονδίνο, την Άρσεναλ,. Ήταν η πρώτη μεγάλη μεταγραφή στην Αγγλία με τον νόμο του Μποσμάν. Το συμβόλαιό του ολοκληρωνόταν το 2001, η Τότεναμ του έκανε πρόταση που θα τον αναδείκνυε ως τον πιο ακριβοπληρωμένο παίκτη της όλων των εποχών. Οι διαπραγματεύσεις κράτησαν μήνες (τον ήθελαν πολλές μεγάλες ομάδες) αλλά τελικά αρνήθηκε την Τότεναμ για να πάει στην Άρσεναλ, έτσι ώστε να παίζει στο Champions League, μετά από προτροπή του ομοσπονδιακού προπονητή, Σβεν Γκόραν Έρικσον. Λίγο πριν, είχε δηλώσει στο περιοδικό της Τότεναμ ότι ποτέ δεν θα πάει στην Άρσεναλ (!). Οι οπαδοί των "σπερς" τον υποδέχτηκαν με πανό "Ιούδας" και αυτό ακριβώς παραμένει για αυτούς. Η Daily Mail τον έχρισε Νο.1 προδότη στο ποδόσφαιρο, μπροστά από τον Λουίς Φίγκο.

21. Κένι Μίλερ (Ρέιντζερς – Σέλτικ – Ρέιντζερς)

Το «Old Firm» θεωρείται το ιστορικότερο ντέρμπι στη Ευρώπη και το 2ο μεγαλύτερο στον κόσμο μετά το Ρίβερ-Μπόκα. Ο Κένι Μίλερ έχει καταφέρει να θεωρείται ένας από τους μεγαλύτερους προδότες στην ιστορία του ποδοσφαίρου. Το 2000 πήγε στην Ρέιντζερς και έπειτα από 5 χρόνια στην Γουλβς, κατέληξε στην Σέλτικ, πετυχαίνοντας το πρώτο του γκολ σε ντέρμπι εναντίον της παλιάς του ομάδας. Αφού έπαιξε έναν χρόνο στην Ντέρμπι Κάουντι, το 2008 επέστρεψε στην Ρέιντζερς, κόντρα στην οποία έβαλε δύο γκολ στο πρώτο του ντέρμπι, κάτι που επανέλαβε και φέτος, οδηγώντας την Ρέιντζερς στην νίκη στο πρώτο «Old Firm» της χρονιάς μέσα στο «Σέλτικ Παρκ».

22. Βλάντιμιρ Στόικοβιτς (Ερυθρός Αστέρας – Παρτίζαν)

Ο τελευταίος «προδότης» στο μεγάλο ντέρμπι του Βελιγραδίου είναι ο Βλάντιμιρ Στόικοβιτς. Ο διεθνής πορτιέρο ξεκίνησε την καριέρα του από τον Ερυθρό Αστέρα, έπαιξε ξανά σε αυτόν το 2005-2006 και το καλοκαίρι του 2009 πήγε δανεικός στην Παρτίζαν. Μόλις δύο μήνες πριν είχε βραβευτεί ως επίτιμο μέλος των οπαδών του Ερυθρού Αστέρα! Αυτός ήταν ο λόγος που οι οπαδοί του Αστέρα ουσιαστικά διέκοψαν το ματς της Ιταλίας με την Σερβία στις 12/10 στην Γένοβα, ενώ το μεγάλο ντέρμπι έγινε στις 23/10. Επεισόδια δεν υπήρξαν, η Παρτίζαν πήρε μεγάλο διπλό και μετά το τέλος του ματς ο Στόικοβιτς πήγε στους οπαδούς και αποκάλυψε το μπλουζάκι του που έγραφε... «σας παρακαλώ συγχωρήστε το άσχημο παρελθόν μου» (!)

23. Εμρέ Μπελόζογλου (Γαλατάσαράι – Φενέρμπαχτσε)

Ο Εμρέ είναι ένας από τους πολλούς που έχουν... περάσει τον Βόσπορο. Καταξιώθηκε στην Γαλατάσαράι, αλλά αφού έπαιξε σε Ίντερ και Νιούκαστλ γύρισε στην Πόλη το 2008 για λογαριασμό της Φενέρμπαχτσε, στην οποία παίζει μέχρι σήμερα. Οι οπαδοί της Γαλατάσαράι έκαναν πολλές... «αντι-Emre» καμπάνιες, αλλά ο ίδιος δήλωσε τότε πως ήταν πάντα οπαδός της «Γαλατά». Όμως, στις 3 Νοεμβρίου 2010 δήλωσε πως είχε στο δωμάτιό του αφίσες 3 παλιών άσσων της "Φενέρ", των Αϊκούτ Κοτσαμάν, Ριντβάν Ντιλμάν και Τζόνι Νόβακ!! Ναι, του Σλοβένου που είχε παίξει στον Ολυμπιακό.

24. Κριστιάν Ροντρίγκες (Μπενφίκα – Πόρτο)

Ο Κριστιάν Ροντρίγκες ήταν η αιτία να φουντώσει η κόντρα της Μπενφίκα με την Πόρτο το 2008. Την περίοδο 2007-2008 έπαιξε στη Μπενφίκα ως δανεικός από την Παρί Σεν-Ζερμέν, αλλά εν συνεχεία τον απέκτησε η Πόρτο. Στο πρώτο ντέρμπι στο «Εστάντιο ντα Λουζ», οι οπαδοί της Μπενφίκα πετούσαν... βιτριόλι (!) στον Ουρουγουανό.

25. Άγγελος Χαριστέας (Άγιαξ – Φέγενοορντ)

Ο τελευταίος που πήγε από τον έναν μεγάλο αντίπαλο του ολλανδικού ντέρμπι στον άλλο ήταν ο Άγγελος Χαριστέας. Ο Χενκ τεν Κάτε τον είχε ως 5η επιλογή στους επιθετικούς και το 2006 πήγε στην Φέγενοορντ. Οι οπαδοί της τελευταίας πάντως ήταν αυτοί που μάλλον είχαν το μεγαλύτερο πρόβλημα, αντιδρώντας με πανό έξω από το γήπεδο της ομάδας που έλεγαν: «δεν θέλουμε μια μύτη». Μύτη αποκαλούν οι φίλοι της Φέγενοορντ τους παίκτες του Άγιαξ.

26. Ρονάλντο (Μπαρτσελόνα – Ρεάλ, Ίντερ – Μίλαν)

Μπορεί να μην πήγε από τον έναν μεγάλο αντίπαλο κατευθείαν στον άλλο, αλλά ο Ρονάλντο κατάφερε να προδώσει την Μπαρτσελόνα πηγαίνοντας στη Ρεάλ, (για την οποία δε σεβάστηκε την υπομονή της Ίντερ όσο ήταν τραυματίας), για να προδώσει ξανά, αυτή τη φορά τους «νερατζούρι», πηγαίνοντας αργότερα στην Μίλαν. Γυρίζοντας στη Βραζιλία πρόδωσε και την Κρουζέιρο που τον ανέδειξε, για να πάει στην Κορίνθιανς (κάτι σαν τον Ροναλντίνιο που πρόδωσε την Γκρέμιο για την Φλαμένγκο).

27. Ζλάταν Ιμπραχίμοβιτς (Γιουβέντους – Ίντερ – Μίλαν)

Η Γιουβέντους υποβιβάστηκε στην Serie B το 2006 και ο Ζλάταν Ιμπραχίμοβιτς πήρε μεταγραφή στην Ίντερ, την μεγάλη αντίπαλο στο θεωρητικά κορυφαίο ντέρμπι της χώρας (Derby d'Italia), λέγοντας πως μικρός υποστήριζε τους «νερατζούρι»! Μετά από 3 χρόνια πήγε στην Μπαρτσελόνα, για να καταλήξει φέτος στη Μίλαν.

28. Κάρλος Τέβες (Μαν. Γιουνάιτεντ – Μαν. Σίτι)

Το καλοκαίρι του 2009 ο Κάρλος Τέβες έγινε ο πρώτος παίκτης που πήρε μεταγραφή από την μία ομάδα του Μάντσεστερ στην άλλη μετά τον Τέρι Κουκ το 1999, αφήνοντας την Γιουνάιτεντ για την Σίτι. Έπαιξε στο πρώτο ντέρμπι κόντρα στην παλιά του ομάδα ξεπερνώντας τον τραυματισμό του σε χρόνο ρεκόρ, δημιούργησε ένα γκολ, αλλά η Σίτι έχασε 3-4. Στις 10 Ιανουαρίου 2010 οδήγησε την Σίτι σε πρόκριση σε βάρος της Γιουνάιτεντ έχοντας σκοράρει με πέναλτι και εν συνεχεία πανηγύρισε μπροστά στους οπαδούς των «κόκκινων διαβόλων».

29. Χοσέμπα Ετσεμπερία (Ρεάλ Σοθιεδάδ – Αθλέτικ Μπιλμπάο)

Ο Χοσέμπα Ετσεμπερία μεγάλωσε και ανδρώθηκε ποδοσφαιρικά στις ακαδημίες της Ρεάλ Σοθιεδάδ. Το 1995, σε ηλικία 18 ετών, πέρασε στην πρώτη ομάδα της Ρεάλ, κάνοντας το ντεμπούτο του στην Πριμέρα Ντιβισιόν. Την ίδια χρονιά πήρε μέρος στο Μουντιάλ Νέων της FIFA και βγήκε πρώτος σκόρερ με 7 γκολ. Εκείνη την εποχή θεωρείτο το μεγαλύτερο ταλέντο του ισπανικού ποδοσφαίρου και μόλις ολοκληρώθηκε η σεζόν, η Μπιλμπάο που καραδοκούσε, έκανε την κίνησή της. Πλήρωσε τη ρήτρα του παίκτη (550.000 πεσέτες της εποχής, δηλαδή περίπου 3 εκατομμύρια σημερινά ευρώ) και πήρε τον Χοσέμπα, ο οποίος δέχτηκε να μετακινηθεί στην «αιώνια» αντίπαλο της Χώρας των Βάσκων. Ο Ετσεμπερία από εκείνη τη στιγμή έγινε το πιο μισητό πρόσωπο ανάμεσα στους φίλους της Ρεάλ Σοθιεδάδ, οι οποίοι ακόμα και σήμερα δεν θέλουν να τον βλέπουν ούτε ζωγραφιστό.