Έργα και ημέρες του Μανωλόπουλου στον πάγκο της ΑΕΚ

Ο Σωτήρης Μανωλόπουλος δεν είναι πια ο προπονητής της ΑΕΚ. Ο έμπειρος τεχνικός αποτελεί παρελθόν από την “Ένωση” πριν καλά-καλά κλείσει έναν χρόνο στον πάγκο της, πληρώνοντας το μάρμαρο των κακών αποτελεσμάτων σε συνδυασμό με την κακή εικόνα της ομάδας.

Η θητεία του Σωτήρη Μανωλόπουλου ως πρώτος προπονητής ξεκίνησε την περασμένη σεζόν με τους καλύτερος οιωνούς. Όσο περνούσε ο καιρός ομως και η πίεση αυξανόταν σε όλα τα επίπεδα, τα πράγματα γινόντουσαν όλο και χειρότερα για τον Έλληνα τεχνικό, μέχρι να φτάσει ο κόμπος στο χτένι μετά τις ήττες από Λαύριο και Μπαϊρόιτ. Η αλήθεια όμως είναι ότι το κλίμα είχε στραβώσει αρκετά νωρίτερα.

Όταν “ράγισε το γυαλί”

Είναι 28 Οκτωβρίου 2017 και η ΑΕΚ αντιμετωπίζει εκτός έδρας τον Κολοσσό. Ένα σοβαρό πρόβλημα υγείας του Σωτήρη Μανωλόπουλου που οδήγησε σε εγχείριση στη μέση είχε ως αποτέλεσμα ο Έλληνας τεχνικός να μην μεταβεί στην Ρόδο. Αυτό όμως έχει ελάχιστη σημασία Σημασία έχει ότι η ΑΕΚ πραγματοποιεί κάκιστη εμφάνιση και τελικά χάνει με 82-78. Είναι το παιχνίδι που ουσιαστικά σήμανε το τέλος του κόουτς Μανωλόπουλου από τον πάγκο της ΑΕΚ.

Η ήττα από τον Κολοσσό ήταν απλώς το... δέντρο όμως. Το δάσος ήταν η κακή εικόνα της ομάδας από το ξεκίνημα της σεζόν, που είχε ως αποτέλεσμα να μετράει μέχρι εκείνο το σημείο άλλες τρεις ήττες: Από τον Άρη στην Θεσσαλονίκη για την δεύτερη αγωνιστική της Stoiximan.gr Basket League και από τις Εστουδιάντες και Μπάνβιτ εντός έδρας για το Basketball Champions League.

Έπειτα από αρκετή σκέψη και συζήτηση, στην “Ένωση” αποφάσισαν να δώσουν μία ακόμα ευκαιρία στον Μανωλόπουλο, καθώς ακολουθούσε τριάδα αγώνων με Ρόζα Ράντομ για το Basketball Champions League, Παναθηναϊκό για το Κύπελλο και Στρασμπούρ για το Basketball Champions League. Ζητούμενο ήταν το 3/3 από τον Μανωλόπουλο. Τελικά η ΑΕΚ κέρδισε τα δύο πρώτα παιχνίδια και έχασε το τρίτο στο καλάθι. Με το νέκταρ της πρόκρισης στον τελικό του Κυπέλλου να ρέει ακόμα, αποφασίστηκε να παραμείνει ο Μανωλόπουλος. Ήταν δεδομενο ωστόσο ότι αν δεν άλλαζε η εικόνα της ομάδας δεν θα αργούσε να ξαναβρεθεί σε δύσκολη θέση. Και, πράγματι, δεν άργησε.

Η ΑΕΚ συνέχισε να προβληματίζει μετά την ήττα από την Στρασμπούρ. Η κατάσταση έμοιαζε – και ήταν – δύσκολη. Και μετά ήρθε η ήττα από το Λαύριο για το πρωτάθλημα και... έδεσε το γλυκό. Ήταν σαφές πλέον ότι από εδώ και πέρα σε κάθε παιχνίδι ο Μανωλόπουλος θα έπαιζε για την θέση του και στο πρώτο άσχημο αποτέλεσμα θα έφευγε. Και αυτό ήρθε μόλις λίγες μέρες αργότερα, όταν η ΑΕΚ ηττήθηκε από την Μπαϊρόιτ, κάτι που την έφερε σε εξαιρετικά δύσκολη θέση στην προσπάθειά της να προκριθεί στην επόμενη φάση του Basketball Champions League. Ο κύκλος του Σωτήρη Μανωλόπουλου είχε κλείσει.

Καλές και κακές στιγμές

Η πορεία του Σωτήρη Μανωλόπουλου στην ΑΕΚ ήταν γεμάτη σκαμπανεβάσματα. Για κάθε όμορφη στιγμή υπήρχε και μία άσχημη. Όταν πήρε τα ηνία αντί του Γιούρι Ζντοβτς ήταν αυτός που έφερε μία απαραίτητη ηρεμία στην ομαδα. Προσπάθησε να βάλει αρχές, να περάσει την δική του φιλοσοφία και – τηρουμένων των αναλογιών – το κατάφερε κιόλας την περασμένη σεζόν.

Ο Μανωλόπουλος δεν έφερε όμως μόνο ηρεμία στην ΑΕΚ την περσινή σεζόν. Της έφερε και την πρώτη της νίκη κόντρα σε έναν από τους δύο “αιωνίους” επί εποχής Μάκη Αγγελόπουλου, κερδίζοντας τον Παναθηναϊκό στον δεύτερο αγώνα της ημιτελικής φάσης των περσινών πλέι-οφ. Όπως της έφερε και την πρόκριση στον τελικό Κυπέλλου φέτος και την ευκαιρία να διεκδικήσει τον πρώτο της τίτλο έπειτα από 15 χρόνια. Και αυτά είναι τα καλά που έχουν να θυμούνται στην ΑΕΚ από την παρουσία του στην ομάδα.

Την ίδια στιγμή βέβαια υπάρχουν και πράγματα τα οποια στην “Ένωση” θα ήθελαν να ξεχάσουν. Από την βαριά ήττα από τον Παναθηναϊκό στον τέταρτο ημιτελικό (67-105), μέχρι σχεδόν όλα όσα έγιναν φέτος με εξαίρεση την πρόκριση επί του Παναθηναϊκού και το “διπλό” στην έδρα της Βενέτσια. Πράγματα όπως η εικόνα της ομάδας στο παρκέ που έμοιαζε να γίνεται χειρότερη από παιχνίδι σε παιχνίδι, οι πολλές μαζεμένες κακές ήττες και η αδυναμία του άλλοτε παίκτη του Αμαρουσίου να στηρίξει το πλάνο που εκπονήθηκε από τους “κιτρινόμαυρους” με την επένδυση σε νέα παιδιά όπως ο Δημήτρης Μωραϊτης, ο Γιώργος Τσαλμπούρης και ο Έντιν Άτιτς. Ένα πλάνο που τους ήθελε σταδιακά να αποκτούν έναν ρόλο φέτος, κάτι που δεν συνέβη ποτέ. Όλα αυτά, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι το κλίμα είχε βαρύνει τόσο στα αποδυτήρια όσο και στους φιλάθλους της ομάδας, οδήγησαν τελικά και στην απομάκρυνσή του.

Το επιμύθιο

Ο κόουτς Μανωλόπουλος είναι ένας εξαιρετικός προπονητής και άνθρωπος. Ποτέ δεν αμφισβητήθηκε το ήθος του και η εργατικότητά του. Είναι ένας από τους ανερχόμενους τεχνικούς του ελληνικού μπάσκετ. Τα δεδομένα ωστόσο δείχνουν ότι ίσως τελικά να μην ήταν έτοιμος να διαχειριστεί την θέση του πρώτου προπονητή σε μία ομάδα με την πίεση και τις απαιτήσεις της ΑΕΚ. Μία πίεση που για να την καταλάβει κανείς πρέπει να ζήσει από μέσα πριν αρχίσει να κρίνει τον καθένα.

Η ιστορία θα γράψει ότι ο 47χρονος τεχνικός ήταν αυτός που έφερε τις πρώτες πραγματικά μεγάλες νίκες στην σύγχρονη ιστορία της ΑΕΚ, καθώς και αυτός που την έφερε στον πρώτο της τελικό. Θα γράψει όμως και ότι δεν κατάφερε να ανεβάσει την ομάδα επίπεδο. Ότι δεν κατάφερε να της δώσει μία ταυτότητα σε άμυνα και επίθεση και πως υπό τον φόβο των κακών αποτελεσμάτων δεν μπόρεσε να υποστηρίξει το πλάνο ανάδειξης νεαρών παικτών. Μπορεί να μοιάζει βαρύ αυτό το συμπέρασμα, αλλά δυστυχώς είναι η αλήθεια.

Στην ΑΕΚ πίστεψαν στον Έλληνα τεχνικό, τον στήριξαν και προσπάθησαν να χτίσουν μία ομάδα πάνω στις αρχές και την φιλοσοφία του. Θέλησαν να βγάλουν έναν δικό τους προπονητή. Η πρόωρη απομάκρυνση του απόφοιτου του Κολεγίου του Boston College από τον πάγκο της ομάδας δείχνει ότι αυτό το πείραμα μάλλον απέτυχε. Μένει να φανεί πλέον ποιο θα είναι το επόμενο βήμα για την “Ένωση”, η οποία βρίσκεται με την πλάτη στον τοίχο σε όλες τις διοργανώσεις και σε περίπου 2 μήνες έχει μπροστά της τον σημαντικότερο αγώνα της σύγχρονης ιστορίας της, αφού θα αντιμετωπίσει τον Ολυμπιακό στον τελικό του Κυπέλλου Ελλάδος.