Έρικ Πάσκαλ: Πώς έπεσε στο Νο41 του ΝΒΑ Draft 2019;
Ο Έρικ Πάσκαλ είναι ο νέος ήρωας των Γουόριορς. Έχει τραβήξει τα βλέμματα όλων. Το ερώτημα ωστόσο που τον ακολουθεί είναι το εξής: Γιατί έπεσε στο Νο41 του περασμένου ΝΒΑ Draft;
Υπάρχουν δύο πράγματα που έγιναν σαφή την ημέρα του ΝΒΑ Draft 2019 όταν οι Γουόριορς επέλεξαν τον Έρικ Πάσκαλ στο Νο41 του ΝΒΑ Draft: 1. Δεν υπήρχε περίπτωση να υπήρχαν 40 καλύτεροι παίκτες από αυτόν σε εκείνο το ΝΒΑ Draft. 2. Οι Γουόριορς είχαν μόλις ολοκληρώσει ακόμα μία “κλοπή”.
Το όνομα του Έρικ Πασκάλ ενδεχομένως να το πρόσεξαν κάποιοι μετά την ήττα των Γουόριορς από τους Χόρνετς ( 87-93), όπου είχε 25 πόντους, αντιλαμβανόμενοι ίσως πως το Γκόλντεν Στέιτ βρήκε ακόμα ένα λαβράκι. Οι περισσότεροι τον έμαθαν τα χαράματα της Τρίτης (5/11) πάντως, όταν τον είδαν να διαλύει τους Μπλέιζερς με 34 πόντους και 13 ριμπάουντ. Κάπου εκεί σίγουρα κάποιοι ξεκίνησαν το ψάξιμο και διαπίστωσαν ότι επιλέχθηκε στο Νο41 του ΝΒΑ Draft 2019. Και τότε ανέκυψε το ερώτημα: Πώς κατέληξε στο Νο41;
ΜΙΑ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΗ ΣΕΖΟΝ ΠΟΥ ΠΕΡΑΣΕ ΣΤΑ... ΨΙΛΑ
Ο Πάσκαλ ξεκίνησε την σεζόν 2018/19 από το Κολέγιο του Βιλανόβα – όντας ήδη πρωταθλητής την προηγούμενη σεζόν – ως ένας 22χρονος τεταρτοετής. Βασικά, στην πραγματικότητα βρισκόταν στο 5ο έτος, αφού το καλοκαίρι του 2015 πήρε μεταγραφή από το Κολέγιο του Φόρνταμ σε αυτό του Βιλανόβα και έχασε την σεζόν 2015/16, αφού βάσει κανονισμών ένας παίκτης που παίρνει μεταγραφή στο NCAA χάνει μία σεζόν.
Όλα αυτά δεν εμπόδισαν τον Πάσκαλ να ανθίσει. Έχοντας μεγαλύτερο ρόλο στην ομάδα, είχε σεζόν καριέρας, αριθμώντας 16.5 πόντους, 6.1 ριμπάουντ και 2.1 ασίστ μέσο όρο. Ήταν εξαιρετικός. Σε όλους άρεσε το πάθος του. Σε αρκετούς θύμισε τον Ντρέιμοντ Γκριν, αφού είχε ύψος 1.98 μέτρα και αγωνιζόταν ως πάουερ φόργουορντ, αλλά μπορούσε να μαρκάρει όλες τις θέσεις. Κι όμως, κανείς δεν πίστευε ότι είναι παίκτης πρώτου γύρου. Γιατί; Λόγω... ηλικίας!
"ΜΕΓΑΛΟΣ" ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΡΩΤΟ ΓΥΡΟ
Στο ΝΒΑ έχει επικρατήσει εδώ και χρόνια η λογική πως όσο νεότερος είναι ένας παίκτης που θα επιλεγεί στο ΝΒΑ Draft, τόσο το καλύτερο. Η λογική είναι απλή: Ένας 19χρονος (που συνήθως είναι πρωτοετής) που έχει καλούς αριθμούς στο NCAA έχει μεγαλύτερο “ταβάνι” από έναν 22χρονο που έχει αντίστοιχους αριθμούς. Γιατί; Επειδή ένας 19χρονος έχει ακόμα δρόμο μπροστά του μέχρι να δουλέψει το σώμα του και το παιχνίδι του, ενώ ένας 22χρονος έχει ήδη αρχίσει να διαμορφώνεται. Παράλληλα υπάρχει και η λογική ότι αν ο 22χρονος ήταν αρκετά καλός, θα είχε φύγει νωρίτερα από το Κολέγιο. Τα στερεότυπα σε όλο τους το μεγαλείο δηλαδή.
Τα δύο τελευταία επιχειρήματα είναι και ο κυριότερος λόγος που ακόμα και αν ένας πρωτοετής 19χρονος έχει χειρότερους αριθμούς από έναν τεταρτοετή 22χρονο, πάλι προτιμάται! Ακόμα και αν το τίμημα είναι να χαθούν ένα-δύο χρόνια μέχρι να δυναμώσει το σώμα του και να αντέξει στους ρυθμούς του ΝΒΑ! Γιατί; Και πάλι, επειδή έχει (θεωρητικά) υψηλότερο ταβάνι. Οι ομάδες δεν βλέπουν παίκτες, αλλά... πρότζεκτ. Κάπως έτσι, παίκτες όπως ο Πασκάλ καταλήγουν συχνά στον δεύτερο γύρο, συνήθως στα χέρια ομάδων που την προηγούμενη σεζόν είχαν καλό ρεκόρ. Ναι, ακριβώς, όπως οι Γουόριορς.
ΟΙ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΕΝΟΣ "ΜΕΓΑΛΟΥ"
Ο Πάσκαλ δίνει απαντήσεις από την ημέρα που αποκτήθηκε, με τους Γουόριορς να του προσφέρουν το καλοκαίρι 3ετές εγγυημένο συμβόλαιο αξίας 4.2 εκατ. δολαρίων, το δεύτερο μεγαλύτερο συμβόλαιο που έχει δοθεί ποτέ σε παίκτη που επιλέχθηκε μετά το Νο40 του ΝΒΑ Draft μετά από αυτό του Ρόντιονς Κούρουτς των Νετς (4 χρόνια – 7 εκατ. δολάρια). Τόσο πολύ πίστευαν τον Πάσκαλ και θέλησαν να του το δείξουν.
Κάπως έτσι, ο Πάσκαλ έχει φροντίσει από το ξεκίνημα της σεζόν να δείξει τι μπορεί να κάνει στο παρκέ. Έγινε αμέσως μέλος του ροτέισον των Γουόριορς και από τότε που τραυματίστηκαν... όλοι χτίστηκε βασικός, έχοντας αυτή τη στιγμή 16.7 πόντους, 4.4 ριμπάουντ και 1.4 ασίστ μέσο όρο σε 30 λεπτά συμμετοχής. Ο Πάσκαλ δεν κάνει κάτι διαφορετικό από ότι έκανε στο κολέγιο και ίσως αυτό είναι που κάνει και την διαφορά για αυτόν, αφού όλα του είναι εύκολα.
Υπάρχει μία ιστορία που αναφέρει πως όταν Πάσκαλ πήρε μεταγραφή στο Βιλανόβα ζήτησε μόνο ένα πράγμα από τον μετέπειτα προπονητή του, Τζέι Ράιτ: “ Το μόνο που θέλω είναι να είμαι μέλος μίας ομάδας. Να είμαι μέλος μίας οικογένειας”. Αυτό ήθελε πάντα, χωρίς να τον ενδιαφέρουν οι αριθμοί του ή ο χρόνος συμμετοχής του. Αυτή τη νοοτροπία έχει και στους Γουόριορς, μία ομάδα που έλαμψε κυρίως επειδή οι σταρ της επέλεξαν να κάνουν όλοι ένα βήμα πίσω τόσα χρόνια. Και είναι όλα αυτά που τον έχουν φέρει τώρα στο προσκήνιο. Κι ας επιλέχθηκαν 40 παίκτες πριν από αυτόν την ημέρα του ΝΒΑ Draft 2019.
AP Photo/Jeff Chiu