Εθνική: Η Τουρκία, χωρίς Λάρκιν αλλά με τέσσερις NBAers, είναι εξίσου επικίνδυνη

Ήταν εκ των προτέρων γνωστό ότι στη "Φούσκα" της Βικτόρια η Εθνική έχει ανάγκη από τρεις νίκες σε τέσσερις αγώνες για να εξασφαλίσει τη συμμετοχή της στους Ολυμπιακούς Αγώνες ύστερα από το 2008 (πέμπτη θέση). Την πρώτη, στον όμιλο, τη βρήκε χάρη στο 105-80 επί της αδύναμης Κίνας, ένα 48ωρο μετά την ήττα της πρεμιέρας από τον Καναδά. Της αρκούσε, απέναντι σ' έναν αδύναμο πλην απρόβλεπτο αντίπαλο, ν' αρνηθεί το ανοικτό τρίποντο στους "αδίστακτους" σουτέρ του Φενγκ Ντου και από τις 32 προσπάθειες (του πρώτου ματς) να τους ρίξει στις 15, με μόλις 7 εξ αυτών ως το 30', όταν πια είχαν κριθεί τα πάντα.

Τη δεύτερη νίκη, που θα της δώσει το εισιτήριο για τον τελικό του προολυμπιακού, η Εθνική την αναζητά, με αυξημένη αυτοπεποίθηση, απέναντι στην σαφώς πιο υπολογίσιμη, έμπειρη και ποιοτική Τουρκία (Κυριακή 4/7, 02:35, ΕΤ3). Μια Τουρκία, που με το δικό της 2/2 στον άλλο όμιλο της, άφησε τις Τσεχία και Ουρουγουάη να βγάλουν τα μάτια τους. Έως τη στιγμή που ο Τζέισον Γκρέιντζερ αστόχησε στο σουτ της ανατροπής-νίκης-πρόκρισης και επέτρεψε στην παρέα των Σατοράνσκι-Βέσελι να προχωρήσει στη β' φάση της διαδικασίας, ελπίζοντας ότι θα κάνει την έκπληξη απέναντι στους οικοδεσπότες.

Το τι θα συμβεί στο δεύτερο ζευγάρι θ' απασχολήσει την Ελλάδα αν χρειαστεί. Πρωτίστως την ενδιαφέρει να μην τρακάρει στον σκόπελο του ημιτελικού και να 'χει την ευκαιρία μιας τελευταίας μάχης. Ανεξάρτητα από την τελική έκβαση θα είναι αναμφίβολα μια σφραγίδα επικύρωσης της νέας αγωνιστικής κατεύθυνσης που ο Ρικ Πιτίνο έδωσε εντός λίγων εβδομάδων στο εθνικό συγκρότημα, δουλεύοντας με τους διεθνείς που του απέμειναν.

Κίνα, βέβαια, η Τουρκία δεν θα είναι. Ούτε την αμυντική χαλαρότητα του ασυντόνιστου Καναδά της πρεμιέρας πρόκειται να εμφανίσει. Διότι το διακύβευμα είναι εντελώς διαφορετικό πλέον. Ναι μεν επέτρεψε στην Ουρουγουάη να φτάσει τους 86 πόντους, σ' ένα παιχνίδι που πήγε ψηλά και κρίθηκε στο τελευταίο δίλεπτο. Λίγες ώρες αργότερα όμως και κόντρα σε κάθε μορφή κούρασης, έβαλε πολλή προσπάθεια στην άμυνα προκειμένου να κρατήσει τους Τσέχους στο όριο των 70, έχοντας φροντίσει να προφυλάξει το προβάδισμα που είχε σταθερά από το 21-20 της δεύτερης περιόδου. Ο Τόμας Σατοράνσκι είχε μεν 6 ασίστ για μόλις 1 λάθος σε περισσότερα από 32 λεπτά συμμετοχές, αλλά η συνολική πίεση των Τούρκων στο πίσω μισό οδήγησε τους Τσέχους σε 15 λάθη συνολικά, όταν οι τελικές πάσες που τους άφησε ήταν μόλις τρεις παραπάνω.

Αυξημένες κατοχές και χωρίς Λάρκιν

Ο 54χρονος ομοσπονδιακός Ορχούν Ενέ, με την 5ετή θητεία στην Τόφας (2015-2020), θα ευχόταν προφανώς να έχει μαζί του τον "τουρκοποιημένο" Σέιν Λάρκιν, για να έχει ήσυχο το κεφάλι του. Αλλά και με όσους έμελλε να φτιάξει την τελική 12άδα του ικανοποιημένος πρέπει να νιώθει, με δεδομένο ότι όλοι οι άλλοι ανταποκρίθηκαν, δίχως ενστάσεις, στο κάλεσμα της πατρίδας στη μάχη για το πολυπόθητο ολυμπιακό εισιτήριο. Ένα εισιτήριο που οι γείτονες έχουν στερηθεί από το 1952 στο Ελσίνκι.

Δεν αμφισβητείται πια ότι η Εθνική θα ψάξει με γρήγορο τέμπο ν' αποφύγει το σετ παιχνίδι, θα κυνηγήσει πόντους στο τρανζίσιον και -στη χειρότερη- επιθέσεις που θα τελειώνει πριν από τα 12-15 δεύτερα. Για να 'χει γρήγορα την επόμενη κατοχή. Ενδεχομένως να τη βολεύει που η Τουρκία προσπαθεί να παίξει ανάλογο στιλ μπάσκετ, αν και σε μικρότερο αριθμό κατοχών - σταθερά κάτω από 90.

Ο Πιτίνο ανέφερε ότι "δεν την έχω δει πολύ, αλλά την έχουν παρακολουθήσει οι συνεργάτες μου". Εμείς εμπιστευτήκαμε άλλη μία φορά τα πολύτιμα στοιχεία της πλατφόρμας του Instat Scout για να αποκρυπτογραφήσουμε τον επόμενο αντίπαλο της Εθνικής.

Από τα analytics των τριών πρόσφατων αγώνων της (τελευταίο φιλικό, δύο επίσημα) προκύπτει ξεκάθαρα ότι η Τουρκία είναι μια ομάδα με ποικιλία στο πλάνο της. Δεν εγκλωβίζεται στη μονοτονία και κάθε φορά επιχειρεί ν' απειλήσει διαφορετικά. Η πλειονότητα των επιθέσεών της εκδηλώνεται μετά από pick n roll των δημιουργών, αλλά μόνο σ' ένα ποσοστό της τάξεως του 16.1%. Ελάχιστα υψηλότερο δηλαδή από το 15.2% που αφορά τις καταστάσεις αιφνιδιασμού (πρωτεύοντος ή δευτερεύοντος) και το 14.2% με σουτ έπειτα από πάσα (catch an shoot). Σχεδόν διψήφιο είναι, επίσης, το ποσοστό των επιθέσεων από ποσταρίσματα και απομονώσεις, μια και διαθέτει παίκτες για αμφότερες τις συνθήκες. Τα drives και τα ρολαρίσματα μετά το σκριν έπονται, με 8.1% και 6.6% αντίστοιχα, ενώ σε ό,τι έχει να κάνει με τα κοψίματα οριακά ξεπερνούν το 5%.

Οι δύο πόλοι της επίθεσης

Ο Ενέ παρέχει μεν ελευθερίες στους παίκτες του, αλλά ταυτόχρονα είναι λογικό να αφήνει περισσότερο την μπάλα στους Τσεντί Οσμάν και Φουρκάν Κορκμάζ. Ελλείψει του Σέιν Λάρκιν, οι δύο NBAers του Τούρκου εκλέκτορα έχουν αναλάβει το μεγαλύτερο βάρος των επιθέσεων του συνόλου.

Ο Οσμάν σκοράρει 18 πόντους σε αυτά τα τρία παιχνίδια, μένονοντας στο παρκέ για περισσότερα από 28'30''. Μαζί δίνει 4.3 ασίστ (στην επίθεση) και 1.33 κλεψίματα (στην άμυνα), στοιχεία που μακιγιάρουν και κρύβουν καλά τα 3 λάθη στα οποία υποπίπτει. Κυρίως ο 26χρονος δοκιμάζει να απειλεί μετά από πικ εν ρολ με τον ψηλό ή με απομόνωση. Είναι πάντα πιο ενεργητικός στην πρώτη και στην τέταρτη περίοδο, δείγμα της εμπιστοσύνης που του δείχνει το τεχνικό επιτελείο.

Ο Κορκμάζ, που δεν είχε αγωνιστεί στο φιλικό με τους Ρώσους, προσφέρει 14 πόντους στο τουρνουά, κυρίως μέσα από τα περιφερειακά σουτ. Το ποσοστό του κυμαίνεται κάτω από το 50%, αλλά δεν τον απασχολεί στο ελάχιστο. Θα χάσει το ένα, αλλά δεν θα διστάσει να πάρει το επόμενο. Εκτελεί κυρίως από την αριστερή πλευρά, αυξάνοντας κατά πολύ τις ομαδικές προσπάθειες από εκείνο το σημείο (67 έναντι 45 από δεξιά).

Θεωρητικώς είναι προτιμότερο στον "εκτελεστή" των Σίξερς να δοθεί ο διάδρομος και να πέσει πάνω στον ψηλό που θα βγει για βοήθεια, διότι στα φλότερ, ή ακόμη και στα λέι απ, που επιχειρεί βγάζει κάμποσο φόβο και μέχρι τώρα δεν έχει καλό σημάδι.

Το σχήμα χωρίς πλέι μέικερ

Φυσικά οι δυο τους είναι μέλη της πιο αποδοτικής πεντάδας που έχει χρησιμοποιήσει ο Ενέ στο ίδιο διάστημα. Ο οποίος Ενέ από τις 25 διαφορετικές του πρώτου αγώνα στη Βικτόρια έπεσε στις 15 του δεύτερου, κλείνοντας το ροτέισον. Κάτι που συνεπάγεται μια αυτοσυγκράτηση στα δύσκολα, βάζοντας πάνω απ' όλα την ομοιογένεια, τη χημεία και τον ρυθμό, χωρίς να τον νοιάζει η φρεσκάδα. Ο Τούρκος κόουτς δεν διστάζει να παίζει χωρίς καθαρό οργανωτή και να παραχωρεί το κουμάντο στον Οσμάν, καθώς η πεντάδα που του έχει δώσει +9 (14 έναντι 5) σε 4'23'' τριών αγώνων, ή αλλιώς το εντυπωσιακό 115-50 σε 100 κατοχές, με 75% στα σουτ (80% δίποντα, 66% τρίποντα) με τον αντίπαλο στο 28%, δεν έχει ούτε τον Εζντεμίρογλου ούτε τον Ουγκουρλού (που μοιράζονται τον χρόνο στον άσο). Συμπληρώνεται αντίθετα από τον Μαχμούτογλου, τον Ιλιάσοβα και τον Σανλί.

Παραδόξως το σχήμα που ο Ενέ αφήνει περισσότερη ώρα στο παρκέ (11'39'') έχει τον Εζντεμίρογλου αντί του Μαχμούτογλου και τον Σενγκούν αντί του Ιλιάσοβα. Είναι μια πεντάδα που του προσφέρει +7 (23-16), ή 85-69 σε 100 κατοχές. Αποτελεσματική σίγουρα, αλλά όχι όσο η προηγούμενη.

Η τρύπα με τον Γιουρτσεβέν

Είναι βέβαιο πως έχει εντοπιστεί από το σταφ της Εθνικής το γεγονός ότι στις πιο ευάλωτες πεντάδες των Τούρκων υπάρχει, σε επανάληψη, ο Ομέρ Γιουρτσεβέν. Αδιαμφισβήτητα ο seven-footer των Μαϊάμι Χιτ είναι ένας παίκτης με ποιοτικά στοιχεία στο σκέλος της επίθεσης, όντας ο τρίτος σκόρερ (0.56).

Παρόλα αυτά υστερεί στο προσωπικό μαρκάρισμα και στις αλλαγές, με συνέπεια να δημιουργούνται κενά που με γρήγορη κυκλοφορία της μπάλας είναι εφικτό να γεννήσουν ευκαιρίες για εύκολα καλάθια από τη ρακέτα. Είτε με συνεργασίες κοντού-ψηλού (Καλάθη ή Σλούκα με Παπαγιάννη-Κώστα) είτε με τρίγωνα (που έχουν τον Μήτογλου στο κέντρο) είτε με ασίστ του ενός ψηλού στον άλλον (Παπαγιάννης σε Μήτογλου). Υπάρχει σχήμα με τον 23χρονο ψηλό στο "5", το οποίο μάλιστα ο Ενέ ενεργοποιεί για περισσότερα από 7 λεπτά, και δέχεται 11 πόντους σε 13 αντίπαλες κατοχές και μια δεύτερη που σε λιγότερα από 3,5 λεπτά υπολείπεται 5 πόντους (5-10). Κάτι που μεταφράζεται σε 83-111 ανά 100 κατοχές. Δεν είναι συμπτωματικό ότι με αυτόν παρόντα η Τουρκία δέχεται

Προφανέστατα, η Τουρκία είναι μια καλά δομημένη ομάδα με 2-3 προσωπικότητες στο παρκέ που κουβαλούν τους υπόλοιπους παίκτες. Εξαρτάται από την παραγωγικότητα των Οσμάν-Κορκμάζ, αλλά ξέρει να παίζει με αρκετούς τρόπους και να εκμεταλλεύεται καταστάσεις. Τα τρωτά της είναι αυτά που οφείλει να εκμεταλλευτεί η Εθνική για να νικήσει και να προκριθεί.